SHRED!

[Mike Moss]

Σάββατο απόγευμα δεν είχα τι να κάνω...


It's only shred n' roll...


https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JHdxLMqu5Ew

[noe13]

Φιλε αν δεν εχει κατι στραβο το pc μου (που δε νομιζω)ξαναφτιαξε το βιντεο γτ λαλησαν τα ματια μου...

[Lo.Lee.Ta]

Φίλε Mike κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι έχεις λιώσει πάνω στη κιθάρα και ότι αυτό που κάνεις το κάνεις με μεγάλη δεξιοτεχνία. Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι το shredding είναι κάτι το οποίο αρέσει πολύ σε κάποιους. Επειδή όμως μαν, ξέρω ότι για να έχεις φτάσει να παίζεις έτσι, μπορείς να παίξεις και αλλιώς, αναρωτιέμαι γιατί αναλώνεσαι ακόμη σε αυτό το γρήγορο παίξιμο, το οποίο μοιάζει με άσκηση παρά με δημιουργία μουσικής, καινούριας μουσικής. Πιστεύω ότι μπορείς να δώσεις πολλά σε άλλα είδη πιο μελωδικά και πιο δημιουργικά.
Κοίτα αυτό μαν : http://forum.kithara.gr/index.php?topic=86027.msg684946#msg684946
Δεν στα λέω αυτά, για να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε. Είναι μάλλον πολυσυζητημένα. Απλά σου κάνω μία πρόταση, επειδή το έχεις και μπορείς να προσφέρεις καινούρια και πρωτόγνωρα πράγματα.

[Βραζίλης]

Νομίζω ότι ο Mike είναι αρκετά σαφής και ειλικρινής: είναι ένα shred και τίποτε παραπάνω. Οπότε μόνο ως τέτοιο μπορούμε να το κρίνουμε.
Mike, αν πρόκειται για επείδειξη ή ασκήσεις τεχνικής, καλύτερα να παίξεις με μια σειρά/ακολουθία για να μπορούμε να πούμε κάτι πιο συγκεκριμένο. Αν πρόκειται για ένα σόλο ό,τι να'ναι, ας είναι πιο μικρό γιατί τα 6½ λεπτά κουράζουν. Εγώ πάντως άκουσα μέχρι το τέλος. Αλλά δεν είδα μέχρι το τέλος... γιατί δεν έχει νόημα, τα καρέ ανά δευτερόλεπτο είναι πολύ λίγα, είναι σαν να βλέπω κάποιον να χορεύει στην ντίσκο κάτω από στροβοσκόπιο

[Υπνοβάτης...]

Αν εξαιρέσεις το βίντεο, έχεις κάτι φράσεις μέσα ρε γμτ, που στάζουν...

Φοβερή πένα, στο έχω ξαναπει αυτό κάποτε παλιότερα. Το δεξί σου είναι (ακουστικά τουλάχιστον) για σεμινάρια.

@Χοληδόχος: Δεν αναλώνεται ο άνθρωπος, αυτό παίζει. Να πάει στην τζαζ επειδή είναι κάτι καινούριο; Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Και δεν το λέω εχθρικα. Ειλικρινά δε βρίσκω κάποια σύνδεση μεταξύ του
μ@λακίζομαι στο δωμάτιο και ξεκ@υλώνω (ας μου επιτραπούν οι εκφράσεις) με το "αναρωτιέμαι γιατί αναλώνεσαι ακόμη σε αυτό το γρήγορο παίξιμο, το οποίο μοιάζει με άσκηση παρά με δημιουργία μουσικής, καινούριας μουσικής."

Άκου κάποιες συνθέσεις του και θα δεις ότι είναι πολυ πιο προσεγμένες από αυτό που άκουσες, και ειδικά οι πιο πρόσφατες δείχνουν έναν ολοκληρωμένο ροκ-μέταλ κιθαρίστα.

[Lo.Lee.Ta]

Δεν εννοώ να πάει στη τζαζ. Εννοώ να πάει σε ένα πιο μελωδικό παίξιμο με περισσότερες συναισθηματικές διακυμάνσεις, που αφήνει την εντύπωση εναλασσόμενων καταστάσεων και εικόνων, σα να δημιουργεί μία ολόκληρη ιστορία. Θέλω να πω, ότι αν αυτό το οποίο έπαιξε, το ίδιο ακριβώς σε νότες, αλλάξει την αξία τους, το ρυθμό τους κτλπ κτλπ μπορεί να δημιουργήσει ακριβώς το παραπάνω το οποίο λέω. Δεν είναι ανάγκη να αλλάξει ούτε μία νότα. Θέλω να πω ότι στο shredd μετράει μόνο η ταχύτητα και το να βάλεις σε σωστή σειρά τις νότες, ώστε να ακουστεί ένα γάζωμα, χωρίς φάλτσα. Θέλω να πω ότι αυτό μπορεί να το πετύχεις με οποιοδήποτε τραγούδι, ακόμη και με ένα jazz κομμάτι, αρκεί να το βάλεις σε ένα πρόγραμμα μέσα και να αυξήσεις τρελλά το tempo του. Βέβαια αν πάρεις πάλι το ίδιο κομμάτι και του μειώσεις tempo, θα ακουστεί Μια jazz Μελωδία, ενώ αν πάρεις σε ένα shredd κομμάτι και του μειώσεις ταχύτητα θα ακουστεί μία σειρά νοτών σαν ασκήσεις η μία μετά την άλλη δίχως κάποιο συναίσθημα. Βέβαια μπορεί να κάνω ένα πολύ μεγάλο λάθος, να κρίνω από τον εαυτό μου και σε εσάς να δημιουργείτε κάποιο συναίσθημα, σε μένα πάλι κανένα.
Όταν κάποιος έχει γράψει ολοκληρωμένες συνθέσεις, έχει φοβερή δεξιοτεχνία είναι μουσικός και λέει δεν είχα τι να κάνω, νομίζω οτι αναλώνεται. Πιστεύω υπάρχει μεγάλη γκάμα μουσικού πλούτου.
Από εμένα και σε εμένα είναι επιτρεπτές οι εκφράσεις αλοίμονο. Αλλά οκ υπάρχουν πολύ πιο δημιουργικοί τρόποι να τα κάνεις και αυτά.
Στην ουσία είναι σα να αναρωτιέμαι, τι ακριβώς αισθάνεται και αποκομίζει από ένα τέτοιο παίξιμο ? Μήπως νιώθει κάτι μέσα από αυτό που δεν μπορώ να το νιώσω εγώ ? Πρότεινω δε, αν νιώθει κάτι παραπάνω με το τζαζ μελωδικό κομμάτι που ρου παρέθεσα να ασχοληθεί και με κάτι παρόμοιο, αν όχι τζαζ.
Βέβαια να το προχωρήσω παραπέρα λίγο. Δε θεωρώ ότι δεν είχε τι να κάνει. Είχε τι να κάνει. Ουτε Μα, ούτε Ξε όπως λες εσύ. Διότι δεν μπορεί να μην είχε τι να κάνει, να μα, να ξε και να αποφάσισε, να το ανεβάσει αυτό στο Kithara.gr. Συνήθως δημοσιοποίουμε πράγματα που έχουν αξία για εμάς και πιστεύουμε ότι έχουν αξία και για τους άλλους.
Όταν shreddarει κάποιος τι σκέφτεται ? πως νιώθει ? πως θα μπορούσε να το παρομοιάσει με κάποια/κάποιες άλλες πράξεις στη ζωή του ? 

[Υπνοβάτης...]

Λυπάμαι που δεν μπορώ να σου δώσω απαντήσεις.

Εμένα το αυτί μου δεν ξεχωρίζει ταχύτητα στη μελωδία.

Μου μιλάνε και γρήγορα πράγματα και αργά.

Είναι ένα πολύ υποκειμενικό θέμα.

http://youtu.be/GUFOYbPL_Og

Πάρε αυτό για παράδειγμα. Έχει και έναν απίστευτα χαρακτηριστικό τίτλο ο οποίος ταιριάζει γάντι στο κομμάτι. Αν δεν πιάνεις κανένα συναίσθημα τότε δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν είναι υποχρεωτικό να πιάνεις και τίποτα εδώ που τα λέμε.

Δεν είπα ότι δεν είχε τι να κάνει. Είπα ότι αν έπαιξε 3 ώρες εκείνη τη μέρα, είχε 6.30 λεπτά που έπαιζε ο,τι να ναι. Όλοι μας παίζουμε "ο,τι να ναι".
Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Δεν έχει η κάθε νότα νόημα από τη στιγμή που πιάνεις την κιθάρα μέχρι να την αφήσεις.
Το ζέσταμα και μόνο είναι ανούσιες μπούρδες, εξασκούν μόνο τα νεύρα και το muscle memory για να λειτουργήσει το χέρι.

Η ταχύτητα ήταν πάντα μέρος της μουσικής, και θα είναι πάντα μέρος της μουσικής.
Και η πολύ ταχύτητα και η λίγη.
Και το όργανο έχει τεχνική. Ο Στόκας και ο Πλιάτσικας δεν είναι κιθαρίστες που να χτυπάνε τον ποπό τους κάτω για χιλιετηρίδες. Είναι τραγουδοποιοί.

Η τεχνική είναι απαραίτητη.
What you make of it matters.

Aν γίνει αυτοσκοπός την πάτησες.


Και μεταξύ μας, το παίξιμο όλων μας καθορίζεται από τη μουσική που ακούς μέσα στο κεφάλι σου.
Αν εγώ ακούω 5ηχα 16α στο 220, με οδηγεί εκεί το πνεύμα μου και ακολουθεί (αναγκάζεται βασικά) το σώμα μου.
Τώρα γιατί άλλοι ακούν 2 ακόρντα, άλλοι ακούν συμφωνίες και άλλοι ακούν κλαπατσίμπαλα, δεν ξέρω.

[Lo.Lee.Ta]

Υπνοβάτη, το κομμάτι που παραθέτεις, έχει μελωδικότητα και εναλλαγές, άσχετα ότι μπορεί ας πούμε κάποιες στιγμές να μοιάζει με του Mike. Σίγουρα δεν μπορούν να έχουν όλες οι στιγμές κάποιο νόημα, αφού εμπλέκεται και η τεχνική και η δεξιοτεχνία και η θεωρία και ότι άλλο. Αλλά το πρώτο βίντεο, σε σχέση με το δεύτερο ακούγεται εντελώς flat. Δεν το λέω αυτό επειδή συμμετέχουν κι άλλα όργανα, η κιθάρα από μόνη της εναλλάσει πολλές καταστάσεις. Είναι σα να έχω πάρει ένα πινέλο και να κάνω κουκίδες σε ένα χαρτί με διάφορα χρώματα και μάλιστα με πολύ συγκεκριμένη σειρά και από την άλλη το δεύτερο βίντεο είναι σα να κάνω με το πινέλο κουκίδες, καμπύλες, μουτζούρες, κύκλους, τρίγωνα, ζιγκ ζαγκ και μάλιστα παίζει και έντονα με το συναίσθημα σε κάποια από αυτά. Δεν πυροβολάει ασταμάτητα.
Τώρα οκ όπως το λες, αν μέσα σου ακούς αυτή τη μουσική και δε μπορείς να ξεφύγεις από αυτό ή σε εκφράζει αυτό, τα λόγια είναι περιττά. 
Βέβαια αυτό που είπε πάλι ο Βραζίλης, πως είπε ο Mike με μπέρδεψε. "Είναι ένα shred και τίποτα παραπάνω." Αυτό που είναι παραπάνω από ένα shred, πως λέγεται ?

[Βραζίλης]

Χόλι, χαλάρωσε, είναι μόνο ένα αυτοσχέδιο shred, δεν είναι μια σύνθεση για την οποία πρέπει να κρίνεις αρμονία, φρασεολογία, μελωδία, ύφος, συναισθήματα, κλπ. Αν θέλει ο Mike να γράψει Jazz, ίσως κάποτε να το κάνει. Αν θέλει να γράψει ολοκληρωμένη σύνθεση με λίγο ή πολύ shred, θα το κάνει (έχει κάνει ήδη). Αυτό εδώ όμως είναι σκέτο αυτοσχέδιο shred. Αυτά...

[Υπνοβάτης...]

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω τίποτα Χόλι.

Κάπου στο κεφάλι σου διακρίνω μια τεράστια σύγχυση -αν μου επιτρέπεις-. Δεν είναι το κατάλληλο μέρος εδώ, χαλάμε το θέμα του παιδιού. ΠΜ ή θέμα και τα λέμε εκεί.

Όβερ.

[adr1anos]

Παιδιά εγώ το θέμα το βλέπω απλά, μέσα από την αμείλικτη νομοτέλεια της ζωής:
"Όποιος πάει γρήγορα, χάνει το τοπίο" ..απλά πράγματα.
Δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι ενδιαφέρει περισσοτερο τον καθένα: η ταχύτητα, ή το τοπίο. 
Καθαρά θέμα προσωπικό, και καθαρά θέμα περίστασης επίσης.

[Mike Moss]

Guys καλημερες! Thnx καταρχας που το ακουσατε και μου λετε την αποψη σας.


Οσο για το debate οκ με καλυψαν οι προλαλησαντες. Ειναι οντος shred Και τπτ αλλο. Βεβαιως να πω πως το shred αποτελει απο μονο του ειδος μουσικης και τροπο παιξιματος. Δεν ειναι νοτες ατακτως ειρημενες. Απλα ειναι ιδιαιτερο στυλ και δεν αρεσει σε ολους. Προσωπικα υπαρχουν και αλλα στυλ παιξιματος που μου αρεσουν και ασχολουμαι αλλα το shredding με ευχαριστει. Αυτο το βιντεακι ετσι το εκανα για να μοιραστω μαζι σας καποια licks και την κιθαρα που ειναι δανεικη αλλα της εκανα καλο σεταπ και πορωθηκα χαχα.

[Mike Moss]

Παιδιά εγώ το θέμα το βλέπω απλά, μέσα από την αμείλικτη νομοτέλεια της ζωής:
"Όποιος πάει γρήγορα, χάνει το τοπίο" ..απλά πράγματα.
Δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι ενδιαφέρει περισσοτερο τον καθένα: η ταχύτητα, ή το τοπίο. 
Καθαρά θέμα προσωπικό, και καθαρά θέμα περίστασης επίσης.

[size=78%]"Όποιος πάει γρήγορα, χάνει το τοπίο" [/size]Δεν θα μπορουσα να διαφωνω περισσοτερο


Οχι επειδη παιζω γρηγορα. Αλλα επειδη το θεμα της ταχυτητας και της γρηγορης κιθαρας εχει παρει διαστασεις στη σφαιρα του παραλογισμου. Και συνηθως προερχεται απο ανθρωπους που ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ αυτο το ειδος μουσικης. Δεν φταινε οι νοτες που εναλλασονται γρηγορα. Φταει το οτι δεν τους εκφραζει μουσικα. ΟΚ δεκτο. Το τοπιο ομως καθε φορα ειναι διαφορετικο. Και επειδη η σρεντ κιθαρα επηρρεαστηκε πολυ απο την κλασικη, τους βιρτουοζους βιολιστες του μπαροκ κτλ (με τα αρπισματα, τις ντιμινουιτες αλα malmsteen/becker/roth Κτλ) εχω να σου πω πως ολα αυτα τα "τεχνασματα" απλα εξυπηρετουν στο να δωθει η δραματικοτητα καλυτερα. Δεν ξερω ποιος στην ιστορια της μουσικης χρησιμοποιησε αυτη τη μεθοδο πρωτος για να εκφρασει το συναισθημα της δραματικοτητας και της εντασης αλλα για μενα πετυχε διανα. Επισης επειδη το ροκ->μεταλ->σρεντ περιεχει το στοιχειο του ξεσπασματος, η ταχυτητα επισης βοηθαει στο να αποδοθει αυτο το feeling. Στο ακραιο μεταλ μεταφραζεται κυριως στα ντραμς και στη φωνη. Βλεπε brutal φωνητικα, blast beats κτλ... Tπτ δεν παιζεται τυχαια... Ειναι θεμα γουστου.


Στον αντιποδα βεβαιως υπαρχουν κιθαριστες που οντος χανουν το νοημα ή μπερδευουν τον ακροατη με γρηγορο παιξιμο. Αλλα εκει δεν φταιει το σρεντ αλλα ο λαθος χειρισμος του. Σκεψου πχ εναν κιθαριστα που παιζει μονο ακορντα. Δεν ειναι σρεντ αλλα και παλι θα το βαριοσουνα.

[Mike Moss]

Παιδιά εγώ το θέμα το βλέπω απλά, μέσα από την αμείλικτη νομοτέλεια της ζωής:
"Όποιος πάει γρήγορα, χάνει το τοπίο" ..απλά πράγματα.
Δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι ενδιαφέρει περισσοτερο τον καθένα: η ταχύτητα, ή το τοπίο. 
Καθαρά θέμα προσωπικό, και καθαρά θέμα περίστασης επίσης.

Επισης αν και μ'αρεσει που γινεται συζητηση με αφορμη το βιντεο μου (η ατμοσφαιρα που επικρατει παντως κατα της γρηγορης κιθαρας δεν με ευχαριστει ιδιαιτερα) αν ηθελα να κανω debate θα εκανα ξεχωριστο thred στην καταλληλη ενοτητα του φορουμ. Οποτε και εσυ και οποιος αλλος μπαινει ας αφησει πρωτα ενα σχολιο για αυτο που βλεπει και ακουει και ποια τα θετικα ή αρνητικα βρισκει συγκεκριμενα και μετα ας κανει και καποιο πιο γενικο σχολιο, ομως μην χανεται η μπαλα, γιατι σε πολλους αρεσει αυτο που βλεπουν και δεν νομιζω να τους ευχαριστει να βλεπουν μια θαλασσα απο ασχετα σχολια. (Εχει γινει στο παρελθον)

[Mike Moss]

Φίλε Mike κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι έχεις λιώσει πάνω στη κιθάρα και ότι αυτό που κάνεις το κάνεις με μεγάλη δεξιοτεχνία. Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι το shredding είναι κάτι το οποίο αρέσει πολύ σε κάποιους. Επειδή όμως μαν, ξέρω ότι για να έχεις φτάσει να παίζεις έτσι, μπορείς να παίξεις και αλλιώς, αναρωτιέμαι γιατί αναλώνεσαι ακόμη σε αυτό το γρήγορο παίξιμο, το οποίο μοιάζει με άσκηση παρά με δημιουργία μουσικής, καινούριας μουσικής. Πιστεύω ότι μπορείς να δώσεις πολλά σε άλλα είδη πιο μελωδικά και πιο δημιουργικά.
Κοίτα αυτό μαν : http://forum.kithara.gr/index.php?topic=86027.msg684946#msg684946
Δεν στα λέω αυτά, για να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε. Είναι μάλλον πολυσυζητημένα. Απλά σου κάνω μία πρόταση, επειδή το έχεις και μπορείς να προσφέρεις καινούρια και πρωτόγνωρα πράγματα.

Τα ειπα πιο πανω και τα ξαναλεω. Το σρεντ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ. Αλλο αμα δεν σαρεσει ή δεν σε εκφραζει.


Οσο για τα αλλα ειδη μουσικης που μου παραθετεις τα γνωριζω δεν περιμενω λινκ για να τα μαθω Εδω ειναι σρεντ, το λεει ο τιτλος του. Αν ηταν θα εβαζα τιτλο ¨ο καψερος ξερω μονο να σρενταρω - μαθετε μου κι αλλα ειδη μουσικης¨


No offence, απλα η συζητηση αυτη εχει ξαναγινει σαυτα τα χρονια που ποσταρω εδω μεσα και δεν βρισκω τον λογο να συνεχιζεται.

[hot_sauce (φλουτσ)]

παιδιά....
κατανοητό το να μην αρέσει ένα μουσικό είδος σε κάποιον αλλά ας μην προτρέπουμε να αλλάξει γούστα ο άλλος....
ο Mike γουστάρει ΚΑΙ αυτό το είδος και πόσταρε το βίντεο....σ'όποιον αρέσει το βλέπει και σχολιάζει...όποιον δε τον ενδιαφέρει ας το προσπεράσει....
για να shredάρει θα τον εκφράζει....οπότε το όλον θέμα υπάγεται στην κατηγορία "περί ορέξεως"...οπότε δεν υπάρχουν και πολλά να πει κάποιος όταν τίθονται θέματα γούστου!

[Mike Moss]

Αν εξαιρέσεις το βίντεο, έχεις κάτι φράσεις μέσα ρε γμτ, που στάζουν...

Φοβερή πένα, στο έχω ξαναπει αυτό κάποτε παλιότερα. Το δεξί σου είναι (ακουστικά τουλάχιστον) για σεμινάρια.

@Χοληδόχος: Δεν αναλώνεται ο άνθρωπος, αυτό παίζει. Να πάει στην τζαζ επειδή είναι κάτι καινούριο; Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Και δεν το λέω εχθρικα. Ειλικρινά δε βρίσκω κάποια σύνδεση μεταξύ του
μ@λακίζομαι στο δωμάτιο και ξεκ@υλώνω (ας μου επιτραπούν οι εκφράσεις) με το "αναρωτιέμαι γιατί αναλώνεσαι ακόμη σε αυτό το γρήγορο παίξιμο, το οποίο μοιάζει με άσκηση παρά με δημιουργία μουσικής, καινούριας μουσικής."

Άκου κάποιες συνθέσεις του και θα δεις ότι είναι πολυ πιο προσεγμένες από αυτό που άκουσες, και ειδικά οι πιο πρόσφατες δείχνουν έναν ολοκληρωμένο ροκ-μέταλ κιθαρίστα.

Οντος εχω δουλεψει πολυ την  πενα... ισως κανω καποια βιντεο με μαθηματα καποια στιγμη για τα διαφορα ειδη Picking που χρησιμοποιω


να σαι καλα

[adr1anos]

Οποτε και εσυ και οποιος αλλος μπαινει ας αφησει πρωτα ενα σχολιο για αυτο που βλεπει και ακουει και ποια τα θετικα ή αρνητικα βρισκει συγκεκριμενα και μετα ας κανει και καποιο πιο γενικο σχολιο,

Επίτηδες δεν άφησα σχόλιο, αλλά αφού θέλεις να σχολιάσω, για εμένα το συγκεκριμένο video δεν έχει νόημα δημοσίευσης.
Βλέπω ένα νέο παιδί να ξεδίνει, την ενέργεια της ηλικίας του στο shredding. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Ξέδωσες, τελείωσες, άσε την κιθάρα κάτω και προχώρα. Όταν θα έχεις την δημιουργικότητα να φτιάξεις όμορφα μουσικά τοπία, τότε θα έχει νόημα ίσως να ποστάρεις την δημιουργία σου για να την χαρούν και οι άλλοι.

[gas-13]

Δεν ξερω τι λενε οι ειδημονες [?] εδω , ανεβασες αυτο που λεει ο τιτλος σου.Προσωπικα μου αρεσει η τεχνικη σου και θα παρακολουθουσα με μεγαλο ενδιαφερον , αν ανεβαζες, αυτο το αρθρο για τις τεχνικες με την πενα.

[Υπνοβάτης...]

Ξέδωσες, τελείωσες, άσε την κιθάρα κάτω και προχώρα. Όταν θα έχεις την δημιουργικότητα να φτιάξεις όμορφα μουσικά τοπία, τότε θα έχει νόημα ίσως να ποστάρεις την δημιουργία σου για να την χαρούν και οι άλλοι.

Το παιδί έχει σελίδα στο βίντεο με δουλειές του και ανεβάζει συνέχεια εδώ κομμάτια.

Οντος εχω δουλεψει πολυ την  πενα... ισως κανω καποια βιντεο με μαθηματα καποια στιγμη για τα διαφορα ειδη Picking που χρησιμοποιω


να σαι καλα

Έχοντας ρίξει κι εγώ πάρα πολύ δουλειά στην πένα γιατί είμαι αριστερόχειρας αλλά παίζω "κανονικά" σου λέω "ΚΑΝΤΟ".

Έχεις ασχοληθεί καθόλου με hybrid τεχνικές; Βρίσκω να με ξελασπώνουν πολύ σε τρίτες/τέταρτες/έκτες γιατί το χέρι μου είναι απίστευτα κουλό.
Πολύ αργή πρόοδος. :Ρ

 

[adr1anos]

Ξέδωσες, τελείωσες, άσε την κιθάρα κάτω και προχώρα. Όταν θα έχεις την δημιουργικότητα να φτιάξεις όμορφα μουσικά τοπία, τότε θα έχει νόημα ίσως να ποστάρεις την δημιουργία σου για να την χαρούν και οι άλλοι.

Το παιδί έχει σελίδα στο βίντεο με δουλειές του και ανεβάζει συνέχεια εδώ κομμάτια.

Το ξέρω, και έχω ακούσει άλλα του που μου αρέσουν πολύ. Ακριβώς αυτό θίγω, μιλάω για το συγκεκριμένο και ειδικά ως shredding.

[Lo.Lee.Ta]

Να κάνω άλλη μία ερώτηση σε σένα Mike, χρησιμοποιώντας αυτά που είπε ο Βραζίλης. Διότι όντως εγώ, βρίσκομαι σε σύγχιση και άσχετα με το αν δεν με εκφράζει κάτι, προσπαθώ να να πλησιάσω τη μεριά των ανθρώπων που τους εκφράζει. Ας πούμε η τζαζ που σου έδωσα, με εκφράζει. Γενικά η τζαζ όμως, δεν με εκφράζει, διότι υπάρχουν αρκετά κομμάτια τζαζ που έχω ακούσει, τα οποία περιέρχουν τόσο πολύ μπουρμπουλήθρα και πολλές φορές όταν πρόκειται για διασκευές γνωστών κομματιών σε τζαζ, ξεφεύγουν τόσο πολύ από το κομμάτι που στο τέλος παρουσιάζουν όχι κάτι νέο αλλά μία φάλτσα διασκευή. Δικαίωμά τους βέβαια. Σε πολλά είδη μουσικής συμβαίνουν τέτοια παρόμοια μέσα μου και στο ίδιο είδος παρατηρούνται αντιφάσεις. Νομίζω σε όλους μας. Δεν έχω λοιπόν πρόβλημα με το shred. Δεν θέλω να καταργηθεί ως μουσική. Προσπαθώ να το καταλάβω. Αλλιώς δεν θα έμπαινα καθόλου στο κόπο να δω το βιντεάκι που έβαλες εσύ, μιας και έχει τίτλο shred, ούτε το βιντεάκι του Υπνοβάτη. Άλλωστε όπως παρέθεσα παρακάτω το βιντεάκι του Υπνοβάτη με εκφράζει.
 
Αν και συμφωνώ κατά κάποιο τρόπο με τον Ανδριανό έχω την εξής απορία. Μήπως κάποιοι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται το τοπίο ακόμη και με μεγάλη ταχύτητα αλλά με ένα διαφορετικό τρόπο. Π.χ. η μοντέρνα τέχνη στους πίνακες ζωγραφικής, που βλέπεις ένα πράγμα συγκεχυμένο, σε κάποιους δημιουργεί συναισθήματα κτλπ. Μήπως το shredding ανήκει σε αυτό ? Μήπως δεν είναι απλά πήρα ένα πινέλο είχα και ένα καμβά μπροστά μου και ξεκίνησα να το βουτάω μέσα και να ξεσπάω στο καμβά ? Βέβαια όλο αυτό προϋποθέτει έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλά τους κανόνες της κλασσικής και μοντέρνας ζωγραφικής, αλλιώς και ένας πιτσιρικάς, δίχως κανένα εκπαιδευτικό υπόβραθρο θα έκανε μουτζαλιές και θα το λέγαμε τέχνη. Εξού και εγώ που δεν κατέχω από θεωρία μουσικής, έαν πάω να παίξω shred, όχι μόνο τεχνικά δεν θα μπορώ να το παίξω αλλά θα παίξω μουσικές μουτζούρες. Επίσης όπως δεν είναι το δικό μου μυαλό εξασκημένο να διαβάσει ένα τεράστιο πίνακα γεμάτο με τη λύση ενός σύνθετου μαθηματικού-επιστημονικού προβλήματος ή να παρακολουθήσει τη γρήγορη λύση του από ένα εξαιρετικά μορφωμένο άνθρωπο, μπορεί κάτι τέτοιο να είναι και το shred.
 
Ρωτάω λοιπόν δανειζόμενος αυτά που είπε ο Βραζίλης, αλλά και αυτά που είπες εσύ Mike. Το shred, ως ένα είδος μουσικής, είναι απλώς ένα ξέσπασμα ? 'Η είναι ένα είδος μουσικής που ενώ είναι ξέσπασμα περιέχει : σύνθεση για την οποία μπορείς να κρίνεις αρμονία, φρασεολογία, μελωδία, ύφος, συναισθήματα αλλά χρειάζεται να είσαι κατάλληλα εκπαιδευμένος, άσχετα αν σε εκφράζει ή όχι ? Ή είναι κάτι άλλο ? Ή ο καθένας λέγοντας shredd εννοεί κάτι διαφορετικό ? Εννοώ κάτι διαφορετικό σαν νόημα, διότι επιφανειακά, έαν ακούσεις ένα πολυβόλο να θερίζει λες είναι shredd. Εγώ ας πούμε το κομμάτι που έβαλε ο Υπνοβάτης δεν το θεώρησα shredd. Το θεώρησα ας πούμε Power, αν με ρωτήσεις γιατί, θα σου πω, γιατί πολλά απλά ο άνθρωπος δεν πυροβολούσε ανελλειπώς και ας έπαιζε σε μεγάλες ταχύτητες. Έαν όμως τελικά είναι shred, τότε πολύ απλά, ναι μου αρέσει το shred. Αλλά αυτό το είδος που έπαιζε στο δεύτερο βίντεο. Με λίγα λόγια ας πούμε υπάρχουνε πολλά είδη shredd.
 
 
Δεν είναι κακό να προσπαθήσουμε ένα σύνολο ανθρώπων, να δώσουμε μία απάντηση στο τι είναι shredd και μάλιστα να πάρουμε τη γνώμη των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό και το νιώθουνε. Δεν υπάρχει δε λόγος, αυτή τη συζήτηση να την παίρνει κάποιος στραβά. Ούτε θεωρώ ότι καταστρέφουμε το βιντεάκι του Mike. To να στέκεσαι κάτω από κάπου και να προσπαθείς να το εξηγήσεις, για μένα αποκτά ενδιαφέρον και δεν είναι θέμα δυσφήμισης. Δεν είναι ανάγκη ούτε εμείς να πηγαίνουμε στραβά, ούτε ο γυαλός να πηγαίνει στραβά. Απλά προσπαθούμε να βρούμε ομαδικά μία άκρη. Έαν θεωρείτε ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό μαζί, οκ, σηκώνω και εγώ τα χέρια ψηλά.
 
Αυτό το αφήνω εδώ, ως το τελευταίο μου ποστ και απλά θα διαβάσω ότι γράψετε και αν γράψετε οι υπόλοιποι παραπέρα. Εκτός από το θέμα του shredd, το οποίο το θέτω και αυτό εδώ, τελικά ένα φόρουμ είναι μία παρέα ανθρώπων που λειτουργεί κάτω από συκγκεκριμένους όρους και κανόνες και καλά κάνει, με σκοπό να συζητήσουν με διάφορους τρόπους για διάφορα θέματα ή είναι ένα μέρος που μαζεύονται εχθροί και φίλοι με σκοπό να πολεμήσουν αναμεταξύ τους, απλά με σύγχρονο τρόπο που διέπεται από νόμους και κανόνες βλέπε OHE κτλπ. ? Τελικά αυτό διαπιστώνω εντός και εκτός φόρουμ. Ακόμη και σε απλά πράγματα, απλά θέματα, αντί να γίνεται μπλα μπλα, κάποιοι βγάζουνε "όπλα" και μετά αναρωτιούνται για πιο λόγο φύγανε κάποιοι από τη παρέα πήγανε σε ένα ανάλογο μαγαζί, αγοράσανε κι αυτοί όπλο και επιστρέψανε στη "παρέα".
 
 

[Mike Moss]

Steve Vai on Shred Guitar

[Mike Moss]

Δεν ξερω τι λενε οι ειδημονες [?] εδω , ανεβασες αυτο που λεει ο τιτλος σου.Προσωπικα μου αρεσει η τεχνικη σου και θα παρακολουθουσα με μεγαλο ενδιαφερον , αν ανεβαζες, αυτο το αρθρο για τις τεχνικες με την πενα.

Ίσως να το κάνω όταν βρω κάμερα με καλή ανάλυση.

[Vaiking]

Σε αυτό το βίντεο ο φίλος Mike δεν κάνει τίποτε περισότερο απο αυτό που λίγο πολύ έχουμε κάνει όλοι μας κάποια στιγμή. ¨Εχει πορωθεί με την κιθάρα του και σολάρει για 6:30 λεπτά για να το ευχαριστηθεί η ψυχούλα του! Απλά επέλεξε να ανεβάζει αυτή του την προσωπική στιγμή και στο You Tube. Πέρα απο το οτι η τεχνική του είναι πάρα πολύ καλή και η ποιότητα του βίντεο πολύ κακή, δεν έχω να σχολιάσω κάτι περισσότερο...

Απο εκεί και πέρα όμως θα διαφωνήσω με το φίλο Mike. Το shred έχει μέσα του μουσική αλλά ΔΕΝ είναι μουσική! Αναγορεύτηκε ως τέτοιο στις ΗΠΑ στα '80's επειδή ήταν κάτι καινούριο που εντυπωσίαζε και βεβαίως... πούλαγε (τότε μετρούσαν τους κιθαρίστες με το πόσες νότες παίζουν ανα δευτερόλεπτο)! Και πολλοί κιθαρίστες αναλώθηκαν στην υπέρτατη τεχνική και ταχύτητα και... άφησαν τη μουσική απ'έξω (λέγε με π.χ. Michael Angelo  )!

Το shred είναι εκείνη η στιγμή που η κιθάρα έχει την ανάγκη να "ξεσπάσει" όλη της την ενέργεια σε ένα "ξεφρενο" μέρος της σύνθεσης όπου όργανο και παίκτης θα δώσουν όλο τους το είναι, ό'τι έχουν και δεν έχουν σε μια "έκρηξη" όπως είπε και ο κύριος Vai! Και στην πραγματική ζωή έχουμε ανάγκη να το κάνουμε αυτό... να ξεσπάσουμε κάπως πάνω σε κάτι δημιουργικό. ¨Ετσι είναι και στη μουσική!

Αλλά... όπως στην πραγματική ζωή δε γίνεται να είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μέσα στην τρέλλα και τα ξεσπάσματα, δεν είναι και πολύ φυσικό να συμπεριφερόμαστε έτσι στη μουσική. Όπως στη ζωή δεν κινούμαστε επι μονίμου βάσεως σε υπερφυσικές ταχύτητες είτε σωματικά είτε ψυχικά, δε γίνεται να κινούμαστε έτσι κιθαριστικά. Άλλωστε, η μουσική (άρα και το κιθαριστικό παίξιμο) είναι η ίδια η ζωή!

Άρα λοιπόν, όταν η μουσική επιτάσσει shred, τότε θα παίξουμε shred (όποιοι τέλος πάντων έχουν την τεχνική να το κάνουν) και όταν επιτάσσει πιο cool καταστάσεις, τότε και εμείς θα είμαστε cool!

Κλασσικός κιθαρίστας αυτής της λογικής π.χ. είναι ο κύριος Satriani! Πάντα ξεκινά με ένα πολύ ωραίο θέμα, στη μέση shredάρει και κλείνει πάλι ήπια τη σύνθεσή του. Του έχει γίνει βέβαια ολίγον "μανιέρα" το όλο θέμα, δεν παύει όμως να έχει πολύ σωστή αντίληψη του ΤΙ είναι shred και ΠΟΤΕ πρέπει να χρησιμοποιείται!

Αυτά βέβαια όταν πρόκειται για ένα κομμάτι με καθαρά μουσικό προσανατολισμό... αν πρόκειται για κομμάτι-σπουδή, τότε οκ! Όλα επιτρέπονται!!