Ο ερωτας κι ο ποιητης+Ο ερωτας κι ο ποιητης(reloaded)

[Malezyanni]

             Ο έρωτας κι ο ποιητής

Για κόσμο ακούω και κόσμο δε βλέπω
γουρούνια κάνουν γύρους και χορεύω
μεγαλώνουν,τρώνε πίνουν και πεθαίνουν
μα ξαναγεννιούνται,και μ' αρρωσταίνουν

Δυο μάγοι μόνο μπόρεσαν το ρέμα να περάσουν
ο έρωτας κι ο ποιητής
παίρνουν το νήμα,το μετρούν τον κόσμο τους να πλάσουν
μα οι χοίροι ακόμα πνίγονται,στο ρέμα θα γεράσουν

Πήραν οι μάγοι τα υλικά και φτιάξαν παραμύθια
στο χοιροστάσιο ρίξανε μια δόση απο αλήθεια
μα το βοτάνι ειν' ελαφρύ,βαριά η ίδια μέρα
ν' αλλάξει κάτι δεν μπορεί μέσα σε τόση λέρα.

Με έναν μαγικό αυλό θα ΄ρθω να σας ξυπνήσω
θα κάνω τον χοιροβοσκό,μα στέκομαι πιο πίσω
αν δε γνωρίσετε έρωτα,η μουσική μαραίνει
κι ο έρωτας,ο ποιητής,άδοξα θα πεθαίνει.

[Σ.απ.φώΣ]

λοιπον, καταρχην ο τιτλος ειναι πολυ ομορφος...

τωρα, εχεις καλες ιδεες, ομως καποιες λεξεις σου δε μου αρεσαν παρα πολυ, δεν ειναι οτι ειναι αντι-ποιητικες, αλλα κατι μου κανουν λαθος...

οι πιο ωραιοι στιχοι κατα την αποψη μου ειναι αυτοι της δευτερης στροφης,
Δυο μάγοι μόνο μπόρεσαν το ρέμα να περάσουν
ο έρωτας κι ο ποιητής
παίρνουν το νήμα,το μετρούν τον κόσμο τους να πλάσουν

και επισης, βρηκα αρκετα ευστοχο και αποφθεγματικο το τελος σου....
αν θες, κανε μας και μια αναλυσουλα, μηπως κατι δεν καταλαβαμε σωστα...! ευχαριστουμε!

[Fusalida]

Αρκετά συμβολικά στοιχεία..Λες σκληρές αλήθειες αλλά με έναν όμορφο τρόπο που μου βγάζει προσωπίκα μια παράξενη πίκρα αλλά παράλληλα με κάνει να φανταστώ αυτες τις δύο ελπιδοφόρες μορφές, τον έρωτα και το ποιητή, που ύπαρχουν ακόμα όπως με διαβεβαιώνεις και μου αποδεικνύεις έσυ και πολλά απ΄τα άτομα αυτής της σελίδας...
Μου άρεσε πολύ και όντως ο τίτλος είναι πανέμορφος...   

[Twix]

Δυναμικέ ..... μα πάντα...τρυφερέ ποιητά μου......

Τι να πω; Που δεν ήθελες να ανεβάσεις και τίποτα άλλο στην αρχή;

Το έχεις μέσα μου....κι αν και γράφεις σκληρά... δε μ' απωθεί διόλου ο τρόπος έκφρασής σου.....

[Malezyanni]

Μια μικρη αναλυση.
Αγαπητη Σαπφω και οχι μονο.Καποτε ειχα και εγω ενα προβλημα με τις λεξεις,τωρα πλεον οχι,τωρα εχω προβλημα με τα νοηματα τους.Η λεξη γουρουνι και η λεξη χοιρος μου βγαζουν ιδια αηδια(βεβαια αλλοτε χρησιμοποιω το γουρουνι για να κανω παρηχηση κτλ)
Οσο για το τελος μου,δεν ειναι αποφθεγματικο.Προσπαθω η στιχοπλοκια μου να εχει θεατρικο χαρακτηρα.Παλιοτερα εγραφα μονο κωμικα ποιηματα καθως ετσι ηταν και οι ρολοι που επαιζα και η αντιμετωπιση εκ μερους μου της ζωης.Τωρα θελω να γραφω τραγωδιες σαν αυτες που εγραφαν οι αρχαιοι και οι θεατες ταυτιζονταν με ενα μερος του ηρωα και στο τελος λυτρωνονταν μαζι του μετα απο ολα τα παθη.Ωστοσο τοτε υπηρχε η λυτρωση και μεσα στην κοινωνια τους και στο τελος του εργου.Επειδη σημερα δεν βλεπω λυτρωση αφηνω το τελος με ενα ερωτηματικο που θα ηθελα να δωσει απαντηση ο καθε αναγνωστης,οχι ομως να βαλει το ερωτηματικο μου ως απαντηση.Εγω πιστευω σε μια αλλου ειδους σωτηρια που ωστοσο δεν την βαζω στα ποιηματα μου για να υπαρχει συμμετοχη,σιγουρα δεν το εχω πετυχει ομως αυτος ειναι ο σκοπος μου.
Για κατι αντιστοιχο δες π.χ. Παραμυθοποίημα(επιστροφή στο 15σύλλαβο?)    και κει το ιδιο με ταλαιπωρει,πως θα ερθει η λυτρωση.
Αγαπητη Fusalida να εισαι ευτυχισμενη.
Twix,τρυφερος μαλλον,ποιητης μαλλον οχι. Οσο για το τελευταιο που εγραψες με κανει πολυ χαρουμενο γιατι πετυχα εν μερει τον στοχο μου.
Τωρα για το ποιος ειναι το γουρουνι,ποιος ο χοιροβοσκος(B*sh) και οι υπολοιποι το αφηνω στους κριτες   χε χεεεε.

[Σ.απ.φώΣ]

χαίρομαι πολύ για την ανάλυση.. τώρα θα μπορέσω να το ξαναδιαβάσω...και να ξέρω πιο πολλά...

[Ektor_S]

Ενώ μου άρεσε το 'βλέμμα' σου το ποιητικό θα σου πω ότι έπρεπε η έκταση του ποιήματος να είναι μεγαλύτερη ώστε να γίνουν  πιο ευκολονόητα τα συμβολικά στοιχεία που χρησιμοποιείς. Κι αφού, όπως λες, θέλεις να έχει θεατρικό χαρακτήρα <ενδιαφέρον αυτό> του χρειάζεται περισσότερο 'άνοιγμα' , δεν νομίζεις;

[Malezyanni]

Ο έρωτας κι ο ποιητής(reloaded)

Για κόσμο ακούω και κόσμο δε βλέπω
γουρούνια κάνουν γύρους και χορεύω
μεγαλώνουν,τρώνε πίνουν και πεθαίνουν
μα ξαναγεννιούνται,και μ' αρρωσταίνουν

Ο πιο μεγάλος έμπορος,η Κίρκη μάγισσά τους
στο ρέμα όλα τα έπνιξε και πίνει τα αίματά τους
Με το ραβδί το μαγικό τις σκέψεις υπνωτίζει
κι ο Οδυσσέας,ο σύντροφος ακόμα ροχαλίζει.

Αχ καπετάνιε χάθηκες,γλυκό είναι το κρεβάτι
και σένα η Κίρκη τρέλανε σαν σου 'κλεισε το μάτι
oι σύντροφοί σου χάθηκαν κι εσύ έχεις την ευθύνη
που για ταξίδι έστειλες τα πιο μεγάλα κτήνη

Δυο ημίθεοι μόνο μπόρεσαν το ρέμα να περάσουν
ο έρωτας κι ο ποιητής
παίρνουν το νήμα,το μετρούν τον κόσμο τους να πλάσουν
μα οι χοίροι ακόμα πνίγονται,στο ρέμα θα γεράσουν

Πήραν οι ημίθεοι τα υλικά και φτιάξαν παραμύθια
στο χοιροστάσιο ρίξανε μια δόση απο αλήθεια
μα το βοτάνι ειν' ελαφρύ,βαριά η ίδια μέρα
ν' αλλάξει κάτι δεν μπορεί μέσα σε τόση λέρα.

Με έναν μαγικό αυλό θα ΄ρθω να σας ξυπνήσω
θα κάνω τον χοιροβοσκό,μα στέκομαι πιο πίσω
αν δε γνωρίσετε έρωτα,η μουσική μαραίνει
κι ο έρωτας,ο ποιητής,άδοξα θα πεθαίνει.

Αγαπητέ Έκτορα έκανα ότι μπορούσα θα ήθελα να ήξερα αν σου φαίνεται καλύτερο τώρα.Και οι υπόλοιποι,όσοι επιθυμείτε κάντε μία σύγκριση
Σημείωση:Τα πλάγια μαύρα γράμματα είναι ευγενική χορηγία του μελους Απόλλων

[Απόλλων]

Συμπαγές και συνεπές μέτρο στις στροφές 2-5-6, οι οποίες κυλάνε πολύ όμορφα. Γιατί λείπει από τις άλλες στροφές; Για παράδειγμα η πρώτη στροφή στερείται μέτρου ολοκληρωτικά. Δεν ξέρω τι γνώμη έχεις, αλλά αν προσπαθήσεις να το απαγγείλεις, ειδικά σε αντιπαραβολή με τη δεύτερη στροφή θα δείς τι εννοώ.

Στην τρίτη στροφή ο τρίτος στίχος μού φαίνεται ότι κάπως δεν ταιριάζει μετρικά. Αν έγραφες π.χ. «Οι σύντροφοί σου χάθηκαν κι εσύ έχεις την ευθύνη» νομίζω ότι η ροή της στροφής θα ήταν πιο ομαλή, ίσως γιατί έτσι συμβαδίζει ο τονισμός των λέξεων με τον τόνο του μέτρου. Ελπίζω να μην το δεις σαν προσπάθεια επέμβασης στο ποίημά σου. Είναι μάλλον μια ιδέα για το πώς θα μπορούσες να πεις το ίδιο πράγμα διατηρώντας το μέτρο αναλλοίωτο.

Στην τέταρτη στροφή ο στίχος «ο έρωτας και ο ποιητής» δείχνει σαν κάτι να λείπει (μετρικά πάντα), εκτός αν αυτή ήταν η πρόθεσή σου για να δώσεις έμφαση, πράγμα που καταννοώ απόλυτα.

Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, νομίζω ότι έχεις ενδιαφέρουσες ιδέες. Δανείζεσαι σκηνές από τη μυθολογία, κάτι που εμένα πάντα με γοήτευε και που έχω κάνει και ο ίδιος. Εκτός αυτού προσπαθείς κάτι να πεις μέσα από το ποίημα, ειδικά στην τελευταία στροφή, αν και αυτό δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν εννοώ βέβαια ότι όφειλε να είναι, αντιθέτως είναι θετικό σημείο γιατί βάζεις τον αναγνώστη σε σκέψεις για το νόημα ή αν θέλεις το «ηθικό δίδαγμα» του ποιήματος. Και η φράση «Αν δεν γνωρίσεις έρωτα, η μουσική μαραίνει» είναι όλα τα λεφτά...

Έχω την εντύπωση ότι με λίγη δουλειά θα γίνει πολύ αξιόλογο έργο. Συνέχισε να το δουλεύεις.

[Ektor_S]

Είναι πιο μεστό το νόημά του και πιο κατανοητό. Η θεατρικότητα αποδίδεται πιο ολοκληρωμένα. Το 'γέμισες' και το βρίσκω πολύ καλύτερο, πλουσιότερο σε εικόνες.

Θα συμφωνήσω με τον Απόλλωνα για την έλλειψη μέτρου σε κάποιες στροφές. Αν το έχεις ντύσει μουσικά έστω και στο μυαλό σου ίσως έχεις επίτηδες αφήσει μετρικά 'κενά', δεν ξέρω. Σίγουρα είναι ένα αξιόλογο δημιούργημα 

[Twix]

πράγματι είναι πολύ πιο κατανοητό και "γεμάτο" όπως λέει και ο Ektor_S.

τώρα φαίνεται πολύ πιο ολοκληρωμένο.......

[pimami]

νεφελώδες το βρίσκω... επαναστατικό σίγουρα! αλλά νεφελώδες... και απισιόδοξο... ή μάλλον οχι απαισιόδοξο (γιατί κάπως έτσι έχουν τα πράγματα..)
ευστοχα περνάς τα νοήματα που θέλεις... ξεφεύγει από μετρικούς κανόνες και δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα... ή έμμετρο ή άμετρο συμφωνώ αλλά δεν με ενόχλησε και πολύ...

όμως:
στην τελευταία στροφή παίρνοντας τον μαγικό αυλό (σε διακριτική θέση)... όμορφα... ίσως παίρνεις το ρόλο του ποιητή που προσπαθεί να φτιάξει το παραμύθι μαζί με τον έρωτα. διαφωνώ με το άδοξο τέλος του έρωτα και του ποιητή! όχι! ο ποιητής κι ο έρωτας προτιμώ και θέλω να ελπίζω δεν μπορούν να γίνουν ένα με τα γουρούνια! προτιμώ την προτελευταία στροφή να πάρει τη θέση της τελευταίας... ότι κι αν κάνουν οι ημίθεοι δεν αλλάζει κάτι... χωρίς όμως να σημαίνει πως πεθαίνουν!
ο έρωτας κι ο ποιητής ωραιος τίτλος! ωραίο το ποίημα σου!
αλλά
κι ας μην γνωρίσουν έρωτα
κι ας μείνουν πάντα χοίροι
πάντα σε κόσμο όμορφο
θα κάνουν πανηγύρι
ο έρωτας κι οι ποιητές
της ευτυχίας τρυγητές!        αλλιώς να πεθάνω από τώρα να ησυχάσω!

[Απόλλων]

διαφωνώ με το άδοξο τέλος του έρωτα και του ποιητή! όχι! ο ποιητής κι ο έρωτας προτιμώ και θέλω να ελπίζω δεν μπορούν να γίνουν ένα με τα γουρούνια! προτιμώ την προτελευταία στροφή να πάρει τη θέση της τελευταίας... ότι κι αν κάνουν οι ημίθεοι δεν αλλάζει κάτι... χωρίς όμως να σημαίνει πως πεθαίνουν!

Εγώ άλλο κατάλαβα από την τελευταία στροφή. Ο ποιητής δεν γίνεται ένα με τα γουρούνια, απλά η ενδεχόμενη (και όχι δεδομένη) ανυπαρξία του ερωτικού ερεθίσματος έστω και ως στοιχείο έμπνευσης, καθιστά τη δημιουργία του άνευ νοήματος και λόγου ύπαρξης.

[pimami]

εγώ καταλαβαίνω πως απευθύνεται στα "γουρούνια" και πως με τον αυλό κάνει προσπάθεια να τους δείξει κάποιον "δρόμο", άλλον από αυτόν της λάσπης....  αν δεν τα καταφέρει μαραίνεται η μουσική, ο έρωτας πεθαίνει, ο ποιητής πεθαίνει κι από δω παν κι οι άλλοι... συμφωνώ δεν μπορεί να αλλάξει κάτι μέσα στην τόση λέρα! αλλά ο ποιητής είναι πάντα εκεί! κι ο έρωτας επίσης!

[Malezyanni]

Αρχικα θελω να ευχαριστησω παρα πολυ τις εποικοδομητικες κριτικες σας.

Συμπαγές και συνεπές μέτρο στις στροφές 2-5-6, οι οποίες κυλάνε πολύ όμορφα. Γιατί λείπει από τις άλλες στροφές; Για παράδειγμα η πρώτη στροφή στερείται μέτρου ολοκληρωτικά. Δεν ξέρω τι γνώμη έχεις, αλλά αν προσπαθήσεις να το απαγγείλεις, ειδικά σε αντιπαραβολή με τη δεύτερη στροφή θα δείς τι εννοώ.

Την πρωτη στροφη την ειχα στο μυαλο μου,σαν αρχικη αφηγηση πριν στηθει το θεατρικο,ισα ισα για να σε βαλει στο κλιμα,δεν ανηκει στο ποιημα,αλλα το προαναγγελει.Για να σου δωσω να καταλαβεις οταν το αφηγουμαι(με φωνη περιπου σαν του Σαββοπουλου ),το λεω ολο σε σχετικα γρηγορο ρυθμο και στο ξαναγεννιουνται,βαζω σχετικα μεγαλη παυση.Βεβαια,ενα ποιημα(που δημοσιευται και δεν απαγγελεται) εχει χρεος να ικανοποιει το οπτικο αισθητηριο και οχι το ακουστικο.Αρα ειμαι λιγο off,αλλα δεν μπορεσα να βρω κατι καλυτερο,για αυτο που ηθελα,μπορει να το ξαναπροσπαθησω.

Στην τέταρτη στροφή ο στίχος «ο έρωτας και ο ποιητής» δείχνει σαν κάτι να λείπει (μετρικά πάντα), εκτός αν αυτή ήταν η πρόθεσή σου για να δώσεις έμφαση, πράγμα που καταννοώ απόλυτα.

Ακριβως αυτο ηθελα,και το συγκεκριμενο δεν το αλλαζω,χε χε.

Στην τρίτη στροφή ο τρίτος στίχος μού φαίνεται ότι κάπως δεν ταιριάζει μετρικά. Αν έγραφες π.χ. «Οι σύντροφοί σου χάθηκαν κι εσύ έχεις την ευθύνη» νομίζω ότι η ροή της στροφής θα ήταν πιο ομαλή, ίσως γιατί έτσι συμβαδίζει ο τονισμός των λέξεων με τον τόνο του μέτρου. Ελπίζω να μην το δεις σαν προσπάθεια επέμβασης στο ποίημά σου. Είναι μάλλον μια ιδέα για το πώς θα μπορούσες να πεις το ίδιο πράγμα διατηρώντας το μέτρο αναλλοίωτο.

Εδω πολυ απλα θα σου ζητουσα πνευματικα δικαιωματα να το ενσωματωσω.Προσπαθησα να παιξω λιγο με τη σειρα των γραμματων και εχασα στον τονισμο.

Ευχαριστω για τα εποικοδομητικα σας σχολια.

[Απόλλων]

Την πρωτη στροφη την ειχα στο μυαλο μου,σαν αρχικη αφηγηση πριν στηθει το θεατρικο,ισα ισα για να σε βαλει στο κλιμα,δεν ανηκει στο ποιημα,αλλα το προαναγγελει.Για να σου δωσω να καταλαβεις οταν το αφηγουμαι(με φωνη περιπου σαν του Σαββοπουλου ),το λεω ολο σε σχετικα γρηγορο ρυθμο και στο ξαναγεννιουνται,βαζω σχετικα μεγαλη παυση.Βεβαια,ενα ποιημα(που δημοσιευται και δεν απαγγελεται) εχει χρεος να ικανοποιει το οπτικο αισθητηριο και οχι το ακουστικο.Αρα ειμαι λιγο off,αλλα δεν μπορεσα να βρω κατι καλυτερο,για αυτο που ηθελα,μπορει να το ξαναπροσπαθησω.

Έτσι εξηγείται σαφώς η έλλειψη μέτρου. Εγώ θα το έγραφα με πλάγια γράμματα ή θα έγραφα "εισαγωγή" ώστε να φαίνεται ότι αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ξεχωριστό κομμάτι. Πάντως όπως και σε άλλα ποιήματα που έχεις γράψει φαίνεται ότι είχες μια σαφή ιδέα του "μουσικού" μέρους κάθε έργου.

Όσο για το στίχο που είπα ότι φαίνεται σαν να λείπει κάτι, φαντάζομαι ότι η κατάλληλη ενορχήστρωση ή εκφορά (αν μιλάμε για απαγγελία) θα δώσει την έμφαση που επιθυμείς.

Στην τρίτη στροφή ο τρίτος στίχος μού φαίνεται ότι κάπως δεν ταιριάζει μετρικά. Αν έγραφες π.χ. «Οι σύντροφοί σου χάθηκαν κι εσύ έχεις την ευθύνη» νομίζω ότι η ροή της στροφής θα ήταν πιο ομαλή, ίσως γιατί έτσι συμβαδίζει ο τονισμός των λέξεων με τον τόνο του μέτρου. Ελπίζω να μην το δεις σαν προσπάθεια επέμβασης στο ποίημά σου. Είναι μάλλον μια ιδέα για το πώς θα μπορούσες να πεις το ίδιο πράγμα διατηρώντας το μέτρο αναλλοίωτο.

Εδω πολυ απλα θα σου ζητουσα πνευματικα δικαιωματα να το ενσωματωσω.Προσπαθησα να παιξω λιγο με τη σειρα των γραμματων και εχασα στον τονισμο.

Εξαρτάται. Πόσα προσφέρεις...;

Αν μιλούσες σοβαρά πάντως, μην έχεις κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσεις το στίχο. Αποποιούμαι δημόσια κάθε πνευματικού δικαιώματος...

[Malezyanni]

Και σοβαρα μιλουσα,αλλα και σε σεβαστηκα και σημειωσα οτι ειναι δικο σου εκεινο το κομματι.Οντως ειναι καλυτερο οπως το "προτεινες"