Ξένος ο τόπος

[tinios]

                ΞΕΝΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ





Ξένος ο τόπος, κι οι άνθρωποι, ξένοι κι αυτοί.
Νύχτες χειμώνες, και μια μοναξιά φυλακή.
Μικρές αγάπες, καλούν σ’ ένα θάνατο αργό.
Πάμε ψυχή μου, χλωμιάζουν τα όνειρα, εδώ.

Ξένος ο τόπος, κι οι άνθρωποι, ξένοι κι αυτοί.
Πληγές γεμάτος, κι οι δρόμοι του όλοι κλειστοί.
Κλαίνε τα δέντρα κι οι θάλασσες, δεν το μπορώ!
Πάμε καρδιά μου, δεν έχουμε θέση εδώ.

Ξένος ο τόπος, κι οι άνθρωποι, ξένοι κι αυτοί.
Παραιτημένοι, σ’ οθόνες κομπιούτερ σκυφτοί.
Σύννεφα μαύρα, σταλάζουνε δάκρυ βουβό.
Πάμε αγάπη, σκοτώνουν τους μύθους, εδώ!

(Ρ)

Πάμε ταξίδι γι’αλλού,
στις παρυφές τ’ ουρανού.
Μακρυά από δω, που θαμπώνει το φως,
και δεν γελάει ο Θεός.
Πάμε σε άλλους γιαλούς,
πελάγη κι ωκεανούς.
Κι  κόσμος, της παρακμής,
 δεν μας θέλει;
Δέκα δεν θέλουμε εμείς!



Μπορείτε να το ακούσετε εδώ:
http://greekmusic.ning.com/profile/NEKTARIOS

[Ιππέας]

  Πάρα πολύ ωραίο ! Το θέμα έχει κάτι από δημοτικό τραγούδι της ξενιτιάς και ταυτόχρονα είναι ρομαντικό και επίκαιρο. Μπράβο φίλε !
  Ξένος εδώ, ξένος εκεί, όπου κι αν πάω ξένος
  κι αν πάω και στη μάνα μου κι εκεί ξένος θα είμαι...