1
Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Κάποιες συνθέσεις μουσικής πραγματικά σας ελκύουν,
« στις: 01/04/12, 12:28 »
(συνέχεια)
Οι δοκιμασμένες και πετυχημένες λοιπόν τεχνικές της σύνθεσης της μουσικής ή απλά του τραγουδιού, που επαναλαμβάνονται από την ανάγκη να περάσουν ορισμένα μηνύματα ή να προκληθεί με κάθε θυσία η ένταση, η κορύφωση, η λύση και η συγκίνηση, δείχνουν τη μεγάλη σχέση που έχει με τη Μουσική η Ψυχολογία. Δείχνουν επίσης και την αλληλεπίδραση που έχουν διάφορες αυτές επιστήμες μεταξύ τους, έστω και αν σήμερα διδάσκονται χωριστά, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα, με τη μέθοδο της τετρακτίδος, διδάσκονταν μαζί, με στόχο την επίτευξη αρμονικών δημιουργημάτων.
Έστω λοιπόν και αν ο Μεταξάς, με την ευκαιρία της δημιουργίας του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού προσπάθησε να μεταφυτεύσει ξαφνικά στην ελληνική κοινωνία μια γερμανική μουσική παράδοση με παράξενες για την εποχή εκείνη δημοσκοπήσεις προτιμήσεων των ακροατών σε «κλασσική μουσική» ή «σοβαρά μουσική», οι προτιμήσεις του λαού έμειναν στα λαϊκά πρότυπα και παραδόσεις μένοντας μάλλον έξω από το επίσημο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας. Και πώς να γίνει αλλιώς αφού όλη η μουσική παράδοση της Ελλάδας από το 19ο αιώνα μέχρι το β παγκόσμιο πόλεμο ήταν ένας αγώνας επικράτησης του Καλομοίρη κατά των Επτανησίων, με στόχο να αποδειχθούν οι μεν γνήσιοι εκφραστές της κλασσικής παράδοσης, ενώ ο λαός γνώριζε μόνο τα δημοτικά τραγούδια, τη βυζαντινή μουσική, και πολύ αργότερα τα ρεμπέτικα.
Αλλά με αυτό ίσως θα πρέπει να καταπιαστούμε αργότερα.
Παράθεση
Από το βιβλίο της Καίτης Ρωμανού «Έντεχνη Ελληνική Μουσική στους Νεότερους Χρόνους» σελ. 229.
Τραγούδια της Αντίστασης…. Η επιλογή ορισμένων μελωδιών ήταν αρκετά άστοχη, όπως αυτής του γνωστού γερμανικού χριστουγεννιάτικου τραγουδιού «Ω έλαττο, ώ έλαττο» για το αντιστασιακό «Η Σημαία», το οποίου το τραγικό περιεχόμενο αναφέρεται στη σημαία που καλύπτει τους προδομένους νεκρούς αγωνιστές.
Οι δοκιμασμένες και πετυχημένες λοιπόν τεχνικές της σύνθεσης της μουσικής ή απλά του τραγουδιού, που επαναλαμβάνονται από την ανάγκη να περάσουν ορισμένα μηνύματα ή να προκληθεί με κάθε θυσία η ένταση, η κορύφωση, η λύση και η συγκίνηση, δείχνουν τη μεγάλη σχέση που έχει με τη Μουσική η Ψυχολογία. Δείχνουν επίσης και την αλληλεπίδραση που έχουν διάφορες αυτές επιστήμες μεταξύ τους, έστω και αν σήμερα διδάσκονται χωριστά, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα, με τη μέθοδο της τετρακτίδος, διδάσκονταν μαζί, με στόχο την επίτευξη αρμονικών δημιουργημάτων.
Έστω λοιπόν και αν ο Μεταξάς, με την ευκαιρία της δημιουργίας του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού προσπάθησε να μεταφυτεύσει ξαφνικά στην ελληνική κοινωνία μια γερμανική μουσική παράδοση με παράξενες για την εποχή εκείνη δημοσκοπήσεις προτιμήσεων των ακροατών σε «κλασσική μουσική» ή «σοβαρά μουσική», οι προτιμήσεις του λαού έμειναν στα λαϊκά πρότυπα και παραδόσεις μένοντας μάλλον έξω από το επίσημο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας. Και πώς να γίνει αλλιώς αφού όλη η μουσική παράδοση της Ελλάδας από το 19ο αιώνα μέχρι το β παγκόσμιο πόλεμο ήταν ένας αγώνας επικράτησης του Καλομοίρη κατά των Επτανησίων, με στόχο να αποδειχθούν οι μεν γνήσιοι εκφραστές της κλασσικής παράδοσης, ενώ ο λαός γνώριζε μόνο τα δημοτικά τραγούδια, τη βυζαντινή μουσική, και πολύ αργότερα τα ρεμπέτικα.
Παράθεση
Από το βιβλίο της Καίτης Ρωμανού «Έντεχνη Ελληνική Μουσική στους Νεότερους Χρόνους» σελ. 234.
Η «μουσική πρωτοπορία» θα εισαχθεί στην Αθήνα με εκδηλώσεις που εγκαινίασε η Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (USIS) το 1952 και με την αυξανόμενη συμμετοχή στη μουσική ζωή ξένων οργανισμών και ινστιτούτων…. Κάποιοι που διευκολύνονται να σπουδάσουν ή και να εργαστούν στη Δύση, γίνονται οι ίδιοι πρωτοπόροι της παγκόσμιας τέχνης… σε χώρες όπως η Ελλάδα, χωρίς βαθειές ρίζες στην παράδοση αυτή, η πρωτοπορία γίνεται πολύ πιο ανώδυνα δεκτή…
Αλλά με αυτό ίσως θα πρέπει να καταπιαστούμε αργότερα.