Καφενεία

[ivikos]

Τα υπέργηρα τ’ αρχαία καφενεία
που είχανε καρέκλα από ψαθί
γιατρεύαν της καρδιάς την αγωνία
τον πόνο απαλύναν τον βαθύ

στα τσίγκινα τραπέζια τους οι μόρτες
αφήναν τον καφέ και το ποτό
και ρίχνανε τα ζάρια για τις «πόρτες»,
ή η μάνα να πιαστεί στο «πλακωτό»

και μάχες για το γκολ του Νεστορίδη
για το έμβασμα απ’ την Αμερική,
αν βρίζαν βασιλιά τους τρώει το φίδι…
κι απέναντι οι Βενιζελικοί!!!

Εκεί καθημερνή , εκεί και σκόλη,
εκεί κουβέντα για τη μάνα γη,
της μοίρας τους εκεί το άδειο πιστόλι
εκεί των προβλημάτων η φυγή

στα υπέργηρα, τ’ αρχαία καφενεία
το κράτος μ’ έναν τρόπο παστρικό
καλύπτει μια στυγνή δολοφονία
εκεί για την αγάπη φονικό!!!!!!

25.07.2010

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Το ότι αναδεικνύεις, θυμίζεις, και σχολιάζεις κριτικά αυτό το ωραίο και ιδιαίτερο θέμα των παλιών καφενείων
μέσα από τους όμορφους στίχους σου αξίζει συγχαρητηρίων από μένα
 
μπράβο φίλε Θανάση
 
 

[diji grampsas]

μέσα από τους στίχους σου θυμίζεις τα παλια καφενια,μπράβο φίλε.