bluewind:
Επειδή πολλά ακούγονται κατά καιρούς (όχι πάντα αδίκως) για την άνυδρη ελληνική σκηνή που δεν έχει τίποτα να επιδείξει και δει πρωτοποριακό ή ικανό να σταθεί επάξια απέναντι στο μεγάλο ανταγωνισμό του εξωτερικού, νομίζω πως η ακόλουθη είδηση (που δεν είναι και τόσο νέα) θα ικανοποιήσει πολλούς.
Μέσα στο 2002 οι Sigmatropic (πίσω τους κρύβεται ο Άκη Μπογιατζής...το Δίφωνο τους ενέταξε ανάμεσα στα 10 συγκροτήματα που μας κάνουν εθνικά υπερήφανους το 1999, μαζί με Blue Birds Refuse To Fly, Ονειροπαγίδα, Raining Pleasure, Woofer, Closer, Διάφανα Κρίνα, Καπνός, Ροδάμα, Teenage Angst) κυκλοφόρησαν έναν θαυμάσιο δίσκο με τον τίτλο "Δεκαέξη Χαϊκού Και Άλλες Ιστορίες"...για περισσότερες πληροφορίες, ορίστε μερικά κατατοπιστικότατα review γύρω από την αξία του: Avopolis, MIC, Atraktos κα. Ενδεχομένως να πέρασε απαρατήρητο από πολλούς (αυτή είναι και η μοίρα των μη "εύκολων" δημιουργιών λίγο πολύ), αλλά ποτέ δεν είναι αργά για την απόκτησή του...τα ακόμα πιο σπουδαία όμως βρίσκονται παρακάτω...(αντιγράφω από το site των Sigmatropic)
"Οι Sigmatropic και τα δεκαέξη χαϊκού θα κάνουν ένα μεγάλο διεθνές βήμα με την κυκλοφορία του CD Sixteen Haiku and Other Stories.
Στο CD, που θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβρη του 2003, θα περιλαμβάνονται σε αγγλική απόδοση όλα τα κομμάτια του ελληνόφωνου δίσκου, στα οποία τη φωνή τους θα έχουν δανείσει 18 μουσικοί από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ."
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι 18 μουσικοί που συμπεριλαμβάνονται?...(τρίψτε λίγο τα μάτια σας):
Laetitia Sadier (Stereolab), Mark Mulcahy, Cat Power (Chan Marshall), John Grant (The Czars), James Sclavunos (The Bad Seeds, The Vanity Set), Pinkie Maclure, James W Hindle, Alex Gordon (Lincoln), Steve Wynn, Carla Torgerson (The Walkabouts), Howe Gelb (The Giant Sand), Mark Eitzel, Edith Frost, Martine Roberts (Broken Dog), Simon Joyner, Alejandro Escovedo, Lee Ranaldo (Sonic Youth), Robert Wyatt.
Για όσους δε γνωρίζουν, μιλάμε για μουσικούς ολκής και μεγέθη αξιολογότατα στο χώρο της rock, alternative country, folk, indie, electropop μουσικής...κι αν μη τι άλλο συμμετέχουν επειδή αναγνωρίζουν την αξία του άλμπουμ.
Εύχομαι κι ελπίζω να τιμήσουν, διά μέσου της αγοράς, την προσπάθεια αυτή, όλοι εκείνοι που μονίμως καταλήγουν σε ισοπεδωτικές κρίσης σχετικά με την εγχώρια δημιουργία. Ας δείξουμε και λίγο έμπρακτα το ενδιαφέρον μας, γιατί στο τέλος οι καλλιτέχνες που αξίζουν ανταπόδωσης, θα "πεθάνουν" στην ψάθα από την πολύ, κοινώς αποδεκτή, εκτίμηση και μόνο...