Τα παιδιά των φαναριών

[anthrakoryxos]

Για όσους αισθάνθηκαν έστω και μια φορά στη ζωή τους παιδιά των φαναριών...


Τα παιδιά των φαναριών


Χαρτόνι αντί για τζάμι στο παράθυρο
Στην πόρτα είναι σπασμένη η κλειδαριά
Το βλέμμα τους πετάει μέχρι το άπειρο
Και τίποτα δεν περιμένουν πια

Είν’ η καρδιά τους σαν το κίτρινο σφουγγάρι
Που όλο και χαλάει σιγά – σιγά
Καμμιά φορά δειλά κοιτάνε το φεγγάρι
Μα τίποτα δεν περιμένουν πια

Τα παιδιά των φαναριών, τα αποπαίδια
Βουβά πλησιάζουν, των δρόμων σκιές

Δεν σε ρωτάνε και το τζάμι σου, σκουπίζουν
Με μια μανία  και μια ψεύτικη χαρά
Μην τα ρωτάς στον ύπνο τους τι ψυθιρίζουν
Τίποτα -λέν- δεν περιμένω πια

Τα παιδιά των φαναριών θα μεγαλώσουν
Και ίσως να γεννήσουνε παιδιά
Κάνε ευχή σφουγγάρια μην τους δώσουν
Ξανά μην πούνε «τίποτα δεν περιμένω πια»

Τα παιδιά των φαναριών, τα αποπαίδια
Βουβά πλησιάζουν, των δρόμων σκιές...

[xaraaaa]

...όπως είπα και χθες, συνέχισε να βγάζεις αριστουργήματα απο το τούνελ σου. Είναι πολύ καλό κατά τη γνώμη μου και ταυτόχρονα στέλνει κοινωνικό μήνυμα, έτσι για να μη....ξεχνάμε. Μπράβο σου και πάλι!!!

[vert]

   να και κάτι πραγματικά καλό και σύγχρονο. !

   ...όσο και να κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, τα παιδιά των φαναριών είναι πάντα εκεί στο δρόμο, κι ας ευχόμαστε να μας λυπηθούν κάποτε και να φανούν περισσότερο μεγαλόψυχα απέναντί μας, απ` ότι φανήκαμε εμείς σ` αυτά...
   
   μπράβο φίλε !

[four roses]

   



      Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ Ι Α   Ειναι Εξαιρετικο!!!

[pan-The_gunslinger]

Πολύ δυνατό!!Σου κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον.Αναγάγει προβλήματα που ούτε που τα έχουμε σκεφτεί! Ότι και να ειπωθει,ότι και να γραφτεί πάντως δεν θα μπορέσουμε να νιώσουμε αυτά τα παιδιά ποτε!Πάντα θα σκεφτόμαστε πως είναι να ζει κάποιος έτσι,η σκέψη θα μείνει σκέψη.Στα δύσκολα(όπως αυτα τα παιδιά) δεν θα μπορούμε να σκεφτούμε τι νομίζουν οι άλλοι για μας.

[DEROS]

Καλησπερα και εδω καλε μου φιλε!!!! Πραγματικα παρα πολυ καλο !!!!!Τα σεβη μου !!!

[Μουσικόφιλη]

Πολύ πολύ καλό..... ένα μεγάλο μπράβο!