Μηνύματα

26

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Απολογισμός"

« στις: 17/11/08, 02:19 »

Καρδιά χωρίς μυαλό, είναι σαν κενοτάφιο,
Μυαλό χωρίς καρδιά, γεννά νεκροταφεία,
Είτε μιλάμε για φαλλούς,
Μα κι είτε για αιδοία..

Συμφωνώ με το συμπέρασμα. Είναι κάτι που ισχύει όμως σ’ όλη την «πολιτισμένη» κοινωνία μας.. Είναι κάτι που μετά μανίας προσπαθούν να μας περάσουν.. Το να μη σκεφτόμαστε, και το Λόγο ν’ αρνηθούμε..

Οπότε ναι είναι θέμα παρα-λογισμού. Που παντού γύρω μας υπάρχει.. Και έλλειψη παιδείας, όχι μόνο από σχολειά και «πολιτείες» μα όπως πολύ σωστά το έθεσες, και από εκείνους που πιο κοντά είναι σ’ ένα παιδί. Και υποχρέωσή τους είναι να το φροντίζουν. Μια και φροντίδα δεν είναι να του δώσουν ένα χάμπουργκερ, ούτε και να το παρατήσουν σε μια τηλεόραση μπροστά για να μην τους ενοχλεί.
Μα να το διδάξουν..

Βέβαια αφού η διδαχή, δια του παραδείγματος δίνεται ειδικά στο οικογενειακό περιβάλλον, ε να τι περιμένουμε..

Κολλημένοι σε ένα χαζοκούτι, χαζεμένοι γονείς, και τα ταλαίπωρα τα παιδιά τους χαζεμένα μαθαίνουν να ‘ναι..

Και δω πάει το «αμαρτίες γονέων…»..

27

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το μυαλό μου τις νύχτες

« στις: 17/11/08, 01:59 »

Της μέρας δε γουστάρω τα κοπάδια,
Τις νύχτες του ονείρου μου ποθώ,
Δραπέτης στου μυαλού τα μονοπάτια,
Στων ξωτικών τα δάση να χαθώ..

Πολύ όμορφο Γεωργία. Λατρεύω της νύχτας την ησυχία, μακρυά από τη Βοή, το «πλήθος», και όλα της μέρας τα δήθεν. Μιας μέρας που δικιά μας δεν είναι. Μια μέρας που με «κανόνες» που άλλοι αποφάσισαν να ζούμε «πρέπει».. Μιας πραγματικότητας μιας «αλήθειας» ψεύτικης..

Μα η Αλήθεια στα μονοπάτια κατοικεί. Και αληθινοί δεν είναι οι νόμοι που μας βάλαν. Αληθινός είναι ο πραγματικός Νόμος. Αυτός που μας κάνει να είμαστε καλύτεροι σαν άνθρωποι, και δε χρειάζεται επιβολές αυτός. Μέσα μας είναι..

Ξεστράτισα στο σχόλιο το ξέρω..

Ναι αλλά είπαμε.. «Λεωφόρους μη Βαδίζειν» που έλεγε και ο Πυθαγόρας. Γι’ αυτό και άφησα τη σκέψη να περιδιαβεί στο μονοπάτι το δικό της.

Καλό σου βράδυ.

28

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αγάπη - Αλήθεια

« στις: 17/11/08, 01:42 »

Είναι πολύ όμορφο, νοήματα γιομάτο το γραπτό σου. Και την έμπνευση να γράψω και ‘γω μου έφερε. Μαζί σου.. Κάτι που γίνεται και με τις συζητήσεις μας όταν ξεφεύγουμε. Χαίρομαι που βγήκε τόσο αυθόρμητα και έδεσε έτσι αυτή η συνεργασία.

Να είσαι, πάντα Καλά, και όχι μόνο. Ευτυχία εύχομαι.

Καλά ταξίδια Θάλασσα.

29

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στου ουρανού τα πέρατα.

« στις: 17/11/08, 00:53 »

Φυλακισμένος του παν είσαι εδώ πέρα,
Και θα ‘σαι ως το τέλος των καιρών,
Όλα σου θα ‘ναι τα όνειρα χαμένα
Θυσία άμωμη στα χέρια ισχυρών.

Σκέψεις δε θα ‘χεις πια, δικές μας θα ναι,
Κι ούτε το δίκιο σου θα έβρεις μια στιγμή,
Δούλος πειθήνιος μεγάλων αφεντάδων,
Μικρό γρανάζι μες αυτή τη μηχανή

Και για να κάνουνε χρυσό το χάπι τούτο,
Σταλιές του ‘δίναν από τάχα σιγουριά,
και πληρωμή του λέγανε πως παίρνει,
και ας τον κάλυπτε ολοένα η καταχνιά.

Και αν ακολουθούσε τους κανόνες,
Αν δούλευε με περισσό ενθουσιασμό,
μπορούσε και να μοιάσει τους αφέντες,
γκόμενες να ‘χει, και λεφτά και σπιτικό

Μονάχα που εκείνος λαχταρούσε,
Να νιώσει την ανάσα του Βοριά,
να ζήσει όσα του ψιθύριζε η νύχτα,
να βγει μέσα από τοίχους και κλουβιά

Σαν Δαίδαλος κι αυτός να δραπετεύσει,
Και στα ουράνια να μάθει να πετά,
Στου ουρανού τα πέρατα να φτάσει,
Κι ας είναι κέρινα στους ώμους τα φτερά.

Ο Λόγος είναι η δύναμη που έχει,
Κι η Σκέψη δεν κρατιέται σε κλουβιά,
Θα δραπετεύσει όπου να ‘ναι και ας πέσει,
Αφού η ψυχή του λαχταρά τη Λευτεριά.

30

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Άηχοι ήχοι

« στις: 15/11/08, 03:31 »

Καλώς σε βρήκα και εδώ!

Η τιμή όλη δική μου. Μια και εσύ μου έδειξες αυτό τον ιστότοπο. Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο, αν και η έμπνευση αμφίδρομη είναι σε ότι με μας έχει σχέση..

Όσο πλήθος των γραπτών, είναι κάτι που με το χρόνο θα φανεί, αφού με το έμμετρο και το στίχο έχω μια περίεργη σχέση όπως γνωρίζεις..


Καλά μας ταξίδια Θάλασσα.!

31

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Άηχοι ήχοι

« στις: 15/11/08, 03:08 »

Περισσότερο πεζά – διηγήματα συνηθίζω να γράφω. Μα ο Λόγος μπορεί, και έχει, πολλές μορφές μέσα στον καθένα μας, οι οποίες την έκφρασή τους ζητούν. Και μια από αυτές είναι και η ποίηση – ο στίχος. Αυτήν την έκφραση μαζί σας μοιράζομαι...

Να είστε όλοι καλά.

Την καλησπέρα ή μάλλον την καλημέρα μου σε όλους.

32

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Άηχοι ήχοι

« στις: 15/11/08, 02:59 »

Άηχοι ήχοι,
τραγούδια σκορπούν,
μ' αγάπη ουρλιάζουν,
για μίσος μιλούν.

Τελώνια κι αγγέλοι,
αγίους ρωτούν,
πούθε πάνε οι κόσμοι,
να μάθουν ρωτούν.

Εραστές απ’ ασβέστη,
σαρκία ποθούν,
μια κι είναι στον Άδη,
μα θέλουν να ζουν.

Στα σκοτάδια χαμένες,
ανθρώπων ψυχές,
το φεγγάρι να ψάχνουν,
μα γύρω σκιές.

Κλειδιά αναζητάνε,
διαφυγή λαχταρούν,
στο λαβύρινθο είναι,
να φύγουν ποθούν.

Το ταξίδι στα ξένα,
μπορεί να ‘ναι πικρό,
μα σαν θες να ξεφύγεις,
πρέπει να ‘χεις σκοπό.

Μουσική στην καρδιά σου,
να φωτίζει μελιά,
ένα ήλιο να έχεις,
συντροφιά στα μαλλιά.

Να μπορέσεις να έβρεις,
το αιθέριο κλειδί,
μακριά να σε πάρει,
να ‘σαι πάλι παιδί.

Να γελάς, να Φωτίζεις,
να σκορπάς τη Βοή,
χρώμα να 'χει η Νύχτα,
και η μέρα Ζωή.