ΜΙΑ ΡΟΚ ΜΙΑ ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ

[tinios]

ΜΙΑ ΡΟΚ ΜΙΑ ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ




Μια ζωή στο πήγαιν’έλα,
με σαμάρι ή με σέλα.
Μια μαστίγιο, μια καρότο,
μια εντάξει, μια γ**ώτο.

Πότε φως, πότε σκοτάδι,
πότε μέσα στο πηγάδι.
Ίδια παραμύθια λέμε,
μια γελάμε και μια κλαίμε.

Πότε ανοίγει η αμπάρα,
πότε, κάτω από τη μπάρα.
Απ’ το σχολείο στο ΚΑΠΗ,
πότε πανιά, πότε κουπί.

(Ρ)

Πότε πιάνο, πότε τέλι,
μία ροκ, μια τσιφτετέλι.
Πότε Στίγκ, πότε Ρουβά,
μια ταμείο, μια «κουβά»!
Η ζωή μια καραμπόλα,
μια γλυκιά, και μία «φόλα».
Πότε έτσι, πότ’αλλιώς,
μια καινούργιος, μια παλιός!

[Crool]

Περιδιαβαίνοντας, βολτίτσα, τις σελίδες (ξανα)βρίσκω αυτό και λέω: Είναι δυνατόν να διέφυγε του σχολιασμού μου; Αδικαιολόγητος!!
Φοβερό, άπαιχτο για τραγούδι, και η πλάκα είναι ότι μπορεί να γίνει και ροκ και...τσιφτετέλι!!! (και σε νόημα δεν υστερεί)

Ωραίος!!!

[ilianthos-Kanlis]

Θα το πω λακωνικά,χωρίς περιττολογίες .....
ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ !.

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Συμπαθητικό, αν και για να το θεωρήσω τραγούδι θα ήθελα λίγο κουπλέ ακόμα...

Θεματολογικά είναι πολύ κοντά στο "

Τα τραγούδια μου τα αμερικάνικα

" Του Ορφέα Περίδη...

[Kelly Z]

Χαριτωμένο! Νομίζω ότι ο isnogood εχει δίκιο..

[themos]

Πότε πιάνο, πότε τέλι,
μία ροκ, μια τσιφτετέλι.
Πότε Στίγκ, πότε Ρουβά,

Εμενα μου θυμίζει "Αλλάξανε τα γούστα σου" του Σ. Μπουλά: "Και νι-να-νάι ώπα και αμάν / ακούς Βιτάλη, Σούκα, και Duran, Duran"...