Μια καινούρια ιδέα

[Gregori]

Τι έγινε; γιατί σταματήσαμε;
μήπως δεν άρεσε το θέμα;
άς τ' αλλάξουμε.
Ας προτείνει κάποιος κάτι,
είναι ωραία η ιδέα παιδιά.
Τι καλύτερο, ένα ποίημα γραμμένο από πολλούς.
Είμαι σίγουρος ότι θα βγεί καλό αποτέλεσμα
εφ' όσον το δούμε λίγο σοβαρά και δεν το μ*****σουμε.

[papous]

Λέξεις να σου πω δεν θέλω είν' οι πράξεις μου φωνή
για να ζω καθώς πιστεύω και ο λόγος ναν' ζωή.....

[x-versous]

Θέμα λέω να βάλουμε φίλοι μου την παρέα φίλους και φίλες μας καλές και να περνάμε ωραία να πούμε τα καλά τους να πούμε κι όλα τα άλλα να καλά κακά και άσχημα και όποιον πάρει η μπάλα
Εσείς τι λέτε Gregori ? papou θα βοηθήσεις ?
Και εσύ basili την φωτιά που έβαλες έλα να  σβήσεις !
 

[papous]

Για τον x-versous τι να πεις, όλο το μάτι κλείνει
λες άλλο να υπονοεί κι άλλο να βγαίνει αφήνει?
Πάντως στην εξυπνάδα του μοιάζει με τον Γρηγόρη
που ο Χοληδόχος έχει πει "ατίθασο αγόρι"......

[x-versous]

papou τα λόγια σου αυτά, λέω να τα κρατήσω.
Σε ένα χαράκι, στο pc μπρος μου θα τα κολλήσω.
Και αν οι θεοί θελήσουνε, και τα κατανοήσω.
Ποτέ το μάτι πονηρά δεν θα το ξανά κλείσω.

 

[papous]

Το ποίημα σου συνέχισα μα εσύ σε διαλόγους
ρέπεις, και αν δεν επιθυμείς φευγάτους επιλόγους
τελειώσε με το καλό αυτό πούχεις αρχίσει
εσύ είσαι αυτός που ζήτησες για την παρέα κρίση.

[x-versous]

Το ποίημα σου συνέχισα μα εσύ σε διαλόγους
ρέπεις, και αν δεν επιθυμείς φευγάτους επιλόγους
τελειώσε με το καλό αυτό πούχεις αρχίσει
εσύ είσαι αυτός που ζήτησες για την παρέα κρίση.

Για να μην παρεξηγηθώ αστειευόμενος έγραψα το παραπάνω στιχάκι δεν ήθελα να πω κάτι !

[papous]

Τώρα θα σταματήσουμε να γράφουμε στιχάκια
και θα ξαναεπιστρέψουμε  σε πιο πεζά λογάκια?
Για κοίτα με ποιούς έμπλεξα ω ποίησή μου θεία,
εννοείται πως ότι γράφουμε εδώ είναι στ' αστεία!

[x-versous]

Συχώρα με σοφέ  papou των στίχων κάνω χρίσει
για να σου πω ότι ο Μ.Π στίχους δεν έχει αφήσει
Σ αυτήν μας την προσπάθεια πρέπει να πάρουν θέσει
Όσοι πιστεύουν πως μπορούν ο στίχος τους να αρέσει

Και όσοι δεν μας γράψουνε και όσοι αρνηθούνε
Τους λέω εγώ τώρα ευθύς να παν να κοιμηθούνε
Γιατί πάει δώδεκα η ώρα και πειράζεις
Αντί του μορφέα την αγκάλη εμάς να κάνουν χάζι.

[Gregori]

Βασίλη γιατί χάθηκες
μήπως συμβαίνει κάτι?
άν όντως σε ματιάσανε
θέ να τους βγεί το μάτι.

Γιά πάλι στην παρέα μας
έλα να δώσεις γνώμη
εκτός άμα το ποίημα σου
δεν έγραψες ακόμη.

Αϊντε και σύ να μας τα πείς
σοφό amfensterάκι
μη μας θωρείς αμίλητη
απ' το παραθυράκι.

Εδώ είναι ο Μέγας ο Παππούς
εδώ 'ναι κι ο ιξ βέρσους
στείλε σε φίλους μήνυμα
εδώ να ρθούνε πέστους.

Τώρα που πλέον βάλαμε
φίλες και φίλους θέμα
ελπίζω ν' αξιώσουμε
να φτάσουμε στο τέρμα.

Amenster κάνε την αρχή
και πάρε τη σκυτάλη
μιά θα στο πούμε κι άάμα θές'
δε θα στο πούμε πάλι.

Εκτός άν κείνα πούγραφες
δεν ήτανε δικά σου'
δε θέλω κάν να το σκεφτώ
κι έλα με φίλους στάσου.

Γράψε κι εσύ τη γνώμη σου
πούχεις γιά τη φιλία'
γιά φίλους πούχουνε καρδιά
κι όχι λυκοφιλία.

Αν προτιμάτε αρχίζω εγώ
μόνο που θ' ανεβάσω
κάτι παλιό που ξέθαψα
και θα σας το διαβάσω.

Τον παλιό καλό καιρό
άμα είχες δυό τρείς φίλους
στην ανάγκη είχες πάντα
υποστήριξη και φράγκα

Σήμερα άν θέλεις φίλους,
πρώτα πρέπει νάχεις χρήμα,
να τους πάς να τους ταΐσεις'
κι άν σε πάρουνε γιά θύμα
και γεμίσουν το στομάχι
τότε θα τους αποχτήσεις.

Τον παλιό καλό καιρό
όταν ήταν να γιορτάσεις
έρχονταν τα φιλαράκια
με κρασί και μεζεδάκια

Σήμερα γιά τη γιορτή σου,
θάχεις φίλους συντροφιά σου
στα τραπέζια τα μεγάλα..
μα θα πούνε στην υγειά σου,
μόνο άμα θα φροντίσεις,
νάχουν του πουλιού το γάλα.

Δεν αγάπησα τα φράγκα
ούτε και τον τζάμπα μάγκα
αγαπώ τα φιλαράκια
όπως είναι' φτωχαδάκια.

Αρχίζει λίγο βαρετά
μα δώστε του ουσία
κάντε το με την πένα σας
να έχει σημασία.

Λέξεις να σου πω δεν θέλω είν' οι πράξεις μου φωνή
για να ζω καθώς πιστεύω και ο λόγος ναν' ζωή.....

Χαίρομαι που σε μαθαίνω
τόσο που μιλάς βαθειά
νοιώθω σε καταλαβαίνω...
ίσως κι όχι !

[Βραζίλης]

Στο φόρουμ ακούμε την εκάστοτε ψωνάρα
Που γράφει ποιήματα για μια αγκινάρα
Και μετά προκαλεί στον κόσμο φαγωμάρα

Μιας και δεν αξίζουν ούτε μια πεντάρα
Απ'τον Κάδο θα τα πάρει η σκουπιδιάρα
Να καθαρίσει λίγο το καημένο το Κιθάρα

Θέλουνε ξύλο με βρεγμένη σαγιονάρα
Όσοι φωνάζουμε με ηχηρή φωνάρα:
"Δόξα και τιμή στον ποιητή Φανφάρα"!

[papous]

Λέξεις να σου πω δεν θέλω είν' οι πράξεις μου φωνή
για να ζω καθώς πιστεύω και ο λόγος ναν' ζωή.....

Χαίρομαι που σε μαθαίνω
τόσο που μιλάς βαθειά
νοιώθω σε καταλαβαίνω...
ίσως κι όχι !

Μα αυτή η αμφιβολία είναι που στην σκέψη δίνει
κίνηση για ν' αποφύγει του ανύπαρκτου την δίνη.....

[papous]

Καλά που τόπες, πρόλαβα και τόβαλα στ' αρχείο
το θέμα, που θα τυπωθεί σ' αιώνιο βιβλίο
να το διαβάζουν μέχρι και το τρεις χιλιάδες δύο

Και όσοι δεν έχουν ιστορική μνήμη μέσα στην κάρα
ας ξέρουν, εκείνοι που ελέγανε μπότα την σαγιονάρα
Ελύτη κι Εγγονόπουλο τους φώναζαν "φανφάρα".

[x-versous]

bill

Μικρός σαν ήμουνα και εγώ να μάθω ήθελα μπάλα
Μ όλους τους άλλους μπόμπιρες και με παιδία μεγάλα
Να παίζω να δοξάζομε σε ολόκληρο το πάρκο
Να γίνω και διάσημος σαν τον Σαραβάκο

Έτσι και είπα ένα πρωί βοήθεια Βασίλη
Σε έναν τύπο αλλιώτικο που είμαστε τότε φίλοι
Μου έμαθε τα μαγικά τα κόλπα του Μπορέλι
Και με την μπάλα μου έμαθε να τρέχω σαν κουνέλι

Μα όπως λέει και ο λαός άμα δεν βρέξεις κώλο…
Και με δύο τριπλές που έμαθα ήθελα θέση σόλο
Έτσι κανείς δεν μ έπαιζε σε ακτίνα ένα μίλι
Και πάντα μόνοι παίζαμε εγώ με τον Βασίλη

αχ πως τα χρόνια πέρασαν ξεχνάω το πρόσωπο σου
εγώ που κάποτε ήμουνα bill ο κολλητός σου
μα ευτυχώς τα παιδικά Θα τα κρατώ  αιώνια
και θα θυμάμαι τις στιγμές και σε 70 χρόνια

 

[Gregori]

Παππού σ' έχω γιά έξυπνο
παράτα το Βραζίλη
δε βλέπεις που ο άνθρωπος
γουστάρει το ρεζίλι?

Άμα θα κάνει μόνος του
την αυτοκριτική του
τότε θα δείς θα μαζευτεί
σαν πάπια στο κλουβί του.

Γιατί απ' έξω απ' το χορό
πολλά τραγούδια λένε
μα σαν θα δοκιμάσουνε
τα όργανα τους φταίνε.

[VasilisG.J.]

παιδιά εγώ δεν χάθηκα
αλλά δεν προλαβαίνω
μα για φιλίες θα σας πώ
κάθε φορά που μπαίνω

εγώ έναν εγνώρισα
κι ώς τώρα είχα φίλο
μα μου την έκανε στεγνά
και πίστη δεν εδίνω

μια γυναίκα αγαπούσα
και μ' ήθελε κι εκείνη
μα έλα που την ήθελε κι αυτός
και σκύλος είχε γίνει

κάθε που η ζήλια ερχότανε
μου μίλαγε σαν φίδι
και κάθε που τη φίλαγα
τον έκαιγε το ξύδι

5 χρόνια εγώ την ήθελα
κι εκείνος 2 μήνες
μα απο αφόρητο εγωισμό
με βρίζαν οι αρχ**ες

αυτός και κάτι άλλοι
παιδιά απ' την παρέα
και πέρα με εκάνανε
στης μοίρας τον αιθέρα

και 'δώ και 2 χρόνια
με την κοπέλα μου τη βγάζω
ξεχασμένους τους έχω κατά κεί
που ξέρω τους γράφω!!!!!

[x-versous]

Αχ Βασιλάκη μου εσύ τι σου έμελλε να πάθεις
Όμως απ τα παθήματα κοιτά κάτι να μάθει
Και προς θεού δεν εννοώ τους φίλους ν αποφύγεις
Απλά την παρατά της καρδιάς να ξέρεις που ανοίγεις
 

[VasilisG.J.]

τη φιλία έχω φυλαχτό
κάτω απ' το μαξιλάρι
κάποια μέρα να το βρώ
στου ξυπνήματος τη ζάλη

θα περιμένω δε φοβάμαι
ούτε και θα βιαστώ
μα θα προσέχω πιό καλά
τον τύπο που θα βρώ!!

[papous]

Οι φίλοι είναι φίλιοι, θα πει αγαπημένοι
είναι λίγο παράδοξο να μένουν ξεχασμένοι.
Είτε λοιπόν του έρωτα σε έφαγε ο ζήλος
είτε- φίλε Βασίλη μου - δεν ξέρεις τι είναι φίλος.

[amfenster]

Να λοιπόν μια... καινούρια (ολοκαίνουρια όμως...) ιδέα για "φίλους" διαδικτυακούς.

Οθόνες στημένες
ψυχές ρυθμισμένες
και φεύγουν οι ώρες
κυλάνε σα χάντρες
-Your IP address?
-My nickname: Dolores

-Ποιες γλώσσες μιλάτε?
Αλήθεια, αγαπάτε?
-Μα, αντέχει κανείς μας?
Βαριέμαι, θα φύγω!
-Μη, μείνε για λίγο!..
(…η ηχώ της κραυγής μας)

(Ξεχάστηκες πάλι
νομίζεις θα βγάλει
ανθρώπινο αίμα
ορμάς με μαχαίρι
κι ο άλλος το ξέρει
πως είναι ένα ψέμα)

-Το νοιώθω, λυπάσαι
κι εσύ θα φοβάσαι…
-Τι θες πια ρε φίλε?
αν ψάχνεις γι’ ανθρώπους
να βρεις άλλους τρόπους
(ή private στείλε…)

-Γι’ ανθρώπους θα ψάχνω
μικρούς θα τους φτιάχνω
στο μπόι το δικό μου
στο «εδώ» ριζωμένους
τρελούς και πιωμένους…
-Ξεφεύγεις, μικρό μου!

Για κοίτα μαζέψου
με κείνα βολέψου
που οι άλλοι σου δίνουν!
Κι αν θες κάτι άλλο
ε τράβα στο διάλο
κι οι άλλοι θα μείνουν!

(Ξεχάστηκες πάλι
νομίζεις θα βγάλει
ανθρώπινο αίμα
μην κλάψεις, δεν πρέπει!
κανείς δε σε βλέπει
δεν έχουνε βλέμμα...)

[papous]

Στην μικρή μας πόλη
κανένας δεν κοιμάται στην ώρα του
Όλοι προστρέχουν σε μορφές αρρωστημένες
που είτε ξυπνούν πολύ νωρίς
είτε που ξενυχτάνε.
Φέγγος και σκότος
Σύγχυση σε ομαλό τοπίο
Μα είναι κάτι που μεθά σ' αυτήν την πόλη
Εκεί που όλοι βρίζουν και μεμψιμοιρούνε
έρχεται η όαση από κλειστά παράθυρα
αναπάντεχα
Σε χαιρετούν γιατί σε είδαν να περνάς απ' το κατώφλι τους
χωρίς να ρωτούν ποιός είσαι
χωρίς να σκέφτονται την λύπη ή την χαρά σου
χωρίς να θέλουνε να πάρουν ή να δώσουν
Κι αν θες συμμέτοχοι να γίνουν στην ζωή σου
Μια καλημέρα τους αρκεί.

[x-versous]

Κίτρινο

Λάμψης , Φώτα , αναστάτωση , και φτάνω.
Γιορτές , δώρα , χαμόγελα, και μπαίνω.

Γενέθλια. Μια ανάσα.
Ονομαστική εορτή .μια μέρα.
Χριστούγεννα. Ένα ξημέρωμα.
Πάσχα. βεγγαλικά.
Πρωτοχρονιά . ένα φιλί.
Της πανάγιας ; αργία !

Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα .
έχω έναν φίλο.

Έρωτες. Πικρά .
Οικογένεια. Υποχρέωση.
Δουλεία. Δεν με παίρνει.
Κοινωνικές συναναστροφές .δεν βαστάω .

Χτυπάει το τηλέφωνο . ποίος με θέλει;
Άνοιξε την πόρτα . σκοτάδι.
Ποίος μένει, και ποίος φεύγει;

Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα .
Κάποτε είχα έναν φίλο.

 

[papous]

Κάποτε είχα έναν φίλο
που τον έλεγαν Μεμά
μια τον έδενα στον μύλο
μια τον είχα για να ορμά

Στα θολά τα όνειρά μου
τους στριφνούς μου εφιάλτες
βλέπαμ' απ' την κάμαρά μου
μού 'λεγε" τις πίκρες βγάλτες"

Όταν μ' έπιανε ο πόνος
πάντα δίπλα μου τον είχα
κι αν ποθούσα νάμαι μόνος
ευθύς του 'κοβα τον βήχα

Με τις θεωρίες του όλου
θύμων' αν δεν συμφωνούσε
δεν κατάλαβα καθόλου
πως κάτι τον τυρανούσε

"Σε βαρέθηκα, θα φύγω"
μου 'πε ο Μεμάς μια μέρα
"και δεν ξέρω αν σε λίγο
θα σου λέω και καλημέρα"

Ευθύς με πιάσαν τα γινάτια
-Νόμιζα πως σ' είχα φίλο
Πως με κοίταξε στα μάτια!
-Εσύ με ήθελες για σκύλο...

[x-versous]

Φίλε πολύ το ήθελα να σ έχω εδώ κοντά  μου
τώρα που πλένεται η στιγμή μέσα στα δάκρια μου 
τώρα που φεύγω από εδώ και μένουν οι αναμνήσεις
έλα όπως τότε πλάι μου το χέρι να μου σφίξεις

ξέρω το θες μα δεν μπορείς ξέρω πολλά για εσένα
είναι η σκέψεις μου βροχή και κύματα αφρισμένα
μα μια στιγμή προσπάθησε το τίποτα να ορίσεις
και απ του Άδη την γωνία το μάτι να μου κλείσεις

φίλε το ξέρω ότι θες πολύ να  μου μιλήσει
απ το πουθενά να βγεις και να με συναντήσεις
μ αυτά όμως δεν γίνονται και να θυμάσαι ένα
όταν η ώρα έρθει θα έρθω εγώ σ εσένα .

[VasilisG.J.]

Θέλω πολύ να σου μιλήσω
έχει κρύο και βροχή
και 'γω κλαίω και σαπίζω
στου ονείρου τη σιωπή

κλείνω πόρτες ξύλινες
σπασμένες απ' τα χρόνια
που μόνος μου εγύριζα
σε κήπους με κηδόνια

σαπισμένες και αυτές
γελούν στο πέρασμά μου
που απ' τις άπονες στιγμές
τα χέρια μου δεν πιάνουν

τα πόδια μου τρικλίζουν
πονούνε και γυρίζουν
και σε φωνάζω, ''φίλε''
μ' αφήνουν και λυγίζουν