Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μα δεν το ξέρεις

« στις: 05/12/07, 23:59 »

Ψάχνεις κάτι όμορφο να βρεις
μα υποφέρεις,
στιγμές γυρίζουν στα αυλάκια της ψυχής
χωρίς να ξέρεις..

Πονάς, γελάς, ζητάς και παίρνεις
μα κάτι λείπει,
η αγκαλιά αυτή να χάνεσαι να γέρνεις
να φεύγει κάθε λύπη..

Ρωτάς τι νιώθω και πως ζω
μα δε σε νοιάζει,
όταν σε βλέπω αιμορραγώ
και με τρομάζει..

Σκιές του σήμερα, του χθες
με κυνηγάνε
κι αν εγώ μέσα μου κρατάω δυό στιγμές
εκείνες με πονάνε..

Αγάπη κι έρωτα για κάτι τόσο ωραίο
κι όχι μόνο,
τη ζήλια και το διχασμό αναπνέω
και ματώνω..

Σ' αναζητώ κάθε βραδιά στο όνειρό μου,
αληθινά να υπάρχεις
κι ύστερα γελώ μ' αυτόν τον πηγαιμό μου
για να μην κλάψω όταν εσύ δε θα' ρθεις..

Σαν με κοιτάς στα μάτια χάνομαι σου λέω
μα εσύ φεύγεις,
γυρνάς το βλέμμα κι εγώ καίω,
μα δεν το ξέρεις..
                   σ' αγαπάω...

3-4-06

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / προσπαθώ να ξεχάσω

« στις: 01/06/07, 00:52 »

Μετά από καιρό.. ξαναποστάρω κάτι! 

Προσπαθώ να ξεχάσω όλα όσα πονάνε
να κοιτάξω αλλού και να βρω την αγάπη
κι όχι εκείνο το βλέμμα, μια αυταπάτη
μα οι δυό μας στιγμές στο μυαλό μου γυρνάνε

Κοιτάζω τριγύρω και είσαι παντού
στην κουζίνα, στο χωλ, στο κρεββάτι
στα σεντόνια κρυμμένη πάλι δεν κλείνω μάτι
και πως να ξεφύγω απ τα παιχνίδια του νου;

Στον καθρέφτη κοιτώ και σε βλέπω κοντά μου
μ' αγκαλιές και φιλιά σαν εκείνο το βράδυ
με κοιτάζεις στα μάτια και μου λες μ'ένα δάκρυ
"συγγνώμη, δε φταις, μόνο φύγε μακρυά μου!"

Τα κεριά τρεμοσβήνουν και τα μάτια μου στάζουν
στη γωνιά θα κουρνιάσω σαν να ήμουν μωρό
πως κατάφερα κι έφτασα εγώ ως εδώ;
"κοιμήσου μικρή" δεν θα πεις, μόνο πως όλα αυτά σε τρομάζουν
και γω χάνω όλα όσα με νοιάζουν...

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Έφυγες...

« στις: 26/10/06, 16:29 »

Πέρασαν μέρες που χεις φύγει από το σπίτι
μα την καρδιά μου τυραννάω συνεχώς
με πνίγει απόψε αυτή η γνώριμη η λύπη
μα πως φαντάστηκα πως όλα θα ναι αλλιώς;..

Μου πήρες την ανάσα μου το ξέρεις;
πνίγομαι στην άβυσσο που αφήνεις
κι όμως πρόλαβα και σε κανα να θέλεις
πριν κιόλας με γνωρίσεις να ξεφύγεις

Μικρή η ζωούλα μου, περνάει
τρέχω στους δρόμους σαν χαμένη, με κατηγοράω
"δε σου μαθαν πως τ' όνειρο κρατάει
λίγες στιγμές, μέχρι να πεις χαμογελάω;"..

Δε ζήτησα για μένα τίποτα να κάνεις
μη φοβηθείς μόνο καρδιά μου,είναι αρκετό
να είμαι δίπλα σου και συ να μην τα χάνεις
πες μου γιατί αυτό δε σου είναι εφικτό;

Με όσα κάνεις και μου λες αιμορραγώ
γίνομαι ράκκος και δεν είναι υπερβολή
μια αγκαλιά σου να' χα μoναχά εγώ
ευτυχισμένη μαθε πως θα ήμουνα πολύ

Και τώρα έφτασα να μένω να παρακαλάω
τον εαυτό μου να σε βγάλει απ' το μυαλό
μου είναι αδύνατο κι εγώ αγκομαχάω
σαν το πουλί που χάνεται...βουβό

Για σένα θα ταξίδευα μακρυά
όμως τον δρόμο παίρνω πίσω και γυρνάω
σπίτι μου είναι η μοναχική καρδιά
μόνο άκου όσα για σένα τραγουδάω...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στο βαγόνι της Μοίρας..

« στις: 11/06/06, 16:18 »

Επιβάτες του πόνου
σε ταξιδι μικρό
σαν διαβάτες του δρομου
πληγωμένοι κι οι δυό

Θεατές μιας ταινίας
με πλοκή βαρετή
στρατηλάτες ταχείας
μα χαμένοι, νεκροί

Κουρασμένη λεχώνα
σιωπηλός μαχητής
καθε νέο χειμώνα
και μαζί θα τους βρεις

Προδομένοι κουρσάροι
στη ζωή μοναχοί
ξεχασμένοι σαν φάροι
που θαφτήκαν στη γη

Πονεμένοι ασθενείς
στο βωμό της αγάπης
χαραγμένος βαρύς
της ζωής τους ο χάρτης

Πολεμάνε τον ήλιο
μα μη ξαφνιαστείς
το φινάλε το ίδιο
δε μπορείς να κρυφτείς...

                                                 Γι'αυτους που η μοίρα  άφησε να πολεμάνε
                                                 έχοντας ήδη χαράξει την πορεία τους...

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΑΛΛΟ ΕΝΑ...

« στις: 06/06/06, 15:42 »

Αγαπητέ Spilio,
διαβάζοντας, μετά από πολύ καιρό αποχής από το forum, ποιήματα σου ένιωσα να ξαναβρίσκω τη χαμένη μου γαλήνη..Τα λόγια σου ξέρουν να γεμίζουν τα κενά μιας ψυχής και νιώθω τυχερή που τα έχω ανακαλύψει και μπορώ να τα διαβάζω.. Σχετικά και με όσα ανέφερε ο akarayan, θα μου άρεζε πολύ καποια στιγμή της ζωής μου να ακούσω ένα τραγούδι ας πούμε απ τον Νταλαρα ή κάποιον μελλοντικό Νταλαρα,να ρωτήσω "βρε παιδια..τι ωραίο τραγούδι αυτό!" και να μου πουν.. Είναι σε στίχους του Spilios.. 
Την καλημέρα μου...

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η ΟΧΘΗ

« στις: 13/12/05, 22:39 »

Με ταρακούνησε μπορώ να πω... πολύ πολύ καλό φίλε μου..κυρίως γιατί βγάζει κάτι δυνατό κι αληθινό!!!

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Και ξαφνικά...

« στις: 13/12/05, 20:38 »

Ευχαριστώ πολύ!!!     Να 'στε καλα!

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Και ξαφνικά...

« στις: 10/12/05, 12:51 »

Και ξαφνικά,δωμάτιο άδειο
πως σ'ένα αστέρι λαμπερό
σε άλλον κόσμο μακρυνό
ταξίδι μου χες πει θα πάμε αύριο..

Και ξαφνικά,μόνο κενό
σε πάζλ κομμάτια η ζωή
πόσο θ'αντέξω την πληγή
κι η σκέψη σου έχει κολλήσει στο μυαλό..

Και ξαφνικά,χείλη στεγνά
χωρίς εσένα δεν μπορορώ
ψεύτικα όνειρα θα βρώ
και η μορφή σου χαραγμένη πιο βαθειά..

Και ξαφνικά,λείπει η αγκαλιά
χωρίς αιτία να γυρνάς
εμένα τώρα προσπερνάς
και δε θυμάσαι καν πως μου δινες φιλιά..

Και ξαφνικά,είσαι αλλού
κλαμμένα μάτια μόνο αφήνεις
της καρδιάς την πόρτα κλείνεις
και στη ζωή μου τριγυρίζεις πια παντού..

Και ξαφνικά,εγώ πληγωμένη
εσύ άλλο πια δε μου μιλάς
ούτε σε νοιάζει δε ρωτάς
μα μια καρδιά που πονά μένει εδώ, περιμένει...

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Με τα χιόνια τα πρώτα...

« στις: 30/11/05, 17:55 »

AAAAXXXXXXX!
....είπα να χαθώ για λίγο μα χάλασα
τη γαλανή σου εικόνα κάτω από το σεντόνι..

Και καλά έκανες....!

Αυτό το ααχχχ το μακρόσυρτο προς τι ακριβώς ήταν;
Καλά έκανα λες ε?    χε! Να σαι καλά!

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...

« στις: 30/11/05, 17:53 »

Πολλά πολλά ευχαριστώ!!!!

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Με τα χιόνια τα πρώτα...

« στις: 30/11/05, 10:36 »

Έκλεισα τα μάτια κι ονειρεύτηκα τη θάλασσα
ξεκίνησα να ταξιδεύω με τη σκέψη μόνη
είπα να χαθώ για λίγο μα χάλασα
τη γαλανή σου εικόνα κάτω από το σεντόνι..

Άρχισα να σ'αναζητώ σε πελάγη μακρινά
κάτω από ήλιους φλογερούς και καλοκαίρια
θέλησα να υπάρξω εκεί κοντά σου όπως παλιά
μα εσύ άπλωνες για άλλη πια τα δυό σου χέρια..

Χειμωνιάτικη αύρα μπαίνει μες την καρδιά μου
και λουλούδια νεκρά με φαρμάκι αγάπης
χωρίς αντίκρυσμα μένει τώρα η άδεια ματιά μου
μαθημένη από σένα σε λόγια απάτης..

Προσπαθείς να κρυφτείς σε μια ξένη αγκαλιά
και οι τύψεις σε πνίγουν όταν σβίνουν τα φώτα
εσύ διάλεξες να παίρνεις από άλλες φιλιά
και μένα με άφησες με τα χιόνια τα πρώτα...

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...

« στις: 30/11/05, 10:31 »

Σ'ευχαριστώ πολύ Ντέρος!! Να σαι καλά! 

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...

« στις: 28/11/05, 18:14 »

         Να σαι καλά γλυκειά μου!

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...

« στις: 27/11/05, 22:35 »

Σήμερα οι σκέψεις σταματήσαν
γράφω δύο νότες στο χαρτί
συναισθήματα μονάχα ξεχειλήσαν
πάλι σήμερα δεν βγήκε η φωνή

Είναι παράξενο που νιώθω πάλι μόνη
το μυαλό μου έχει χάσει επαφή
θέλω να ξεφύγω μα όλοι οι δρόμοι
σήμερα φαντάζουν μακρυνοί

Τι 'ναι πια αυτό που λείπει απ' τη ζωή μου;
γιατί δεν μπορώ να νιώσω δυνατή;
όλα τρεμοσβήνουν μα μια θυμισή μου
είναι αυτή που με κρατάει ζωντανή

Αντί να προχωράω γυρίζω πίσω
σε όσα μου σκοτώνουν τη ζωή
θεέ μου,πάλι απόψε θα δακρύσω;
έλα και δώσε μου μια δεύτερη πνοή

Πάλι η στιγμή να μου ζητάει να πληρώσω
ψεύτικα όνειρα ν' ανοίγουν την πληγή
κάνει φασαρία,τι να νιώσω;
πάλι η ψυχή μου εδώ βουβή

Πως να σταματήσω να υποφέρω
από κάτι που θα μένει πάντα εκεί;
γιατί αγάπη μου, αφού εσένα θέλω
σου αφήνω την καρδιά μου τη μικρή

Αδύνατο να συγκεντρώσω εδώ τρεις λέξεις
ζαλίζομαι,θα πέσω μοναχή
δε θέλω να σε κάνω να πονέσεις
είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Φθινοπωρινο Κονσερτο Αισιοδοξιας σε Λα Ελλασωνα

« στις: 25/11/05, 22:48 »

Άπλά υπέροχο...    Το κονσερτο σε λα ελλάσωνα όμως που το βρήκες?   

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το Κοστούμι του λύκου...

« στις: 25/11/05, 22:45 »

Ανατρίχιασα... Σαν αν ακούω του ουρλιαχτο του λύκου και να διαπερνά όλο μου το κορμί! Υπέροχο και πολύ διαφορετικό...

ειδικά οι στίχοι που ξεκινάνε "δεν έχει μείνει...που...." δίνουν τρομερή ώθηση στο ποίημα σου. ερχόμενοι σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα του λύκου ( τουλάχιστον για μένα! )

Αυτοί οι στίχοι μπορούν να με κάνουν να κλάψω όσες φορές και αν τους διαβάσω!
Καλησπέρα...

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ένα τραγούδι...

« στις: 25/11/05, 22:30 »

Υποκλίνομαι Σπήλιος... Ευχαριστώ!

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ένα τραγούδι...

« στις: 23/11/05, 22:08 »

Θέλω να σου γράψω απόψε ένα τραγούδι
με δυο στίχους να μιλούν για τη ζωή
και να στο χαρίσω σαν λουλούδι
για όλα όσα εμείς ζήσαμε μαζί...

Θέλω να μιλήσω πάλι στη σιωπή σου
για όλα αυτά που τώρα με πονούν
είναι σήμερα μαχαίρι η θύμισή σου
και γω χωρίς τίποτ' απ' αυτά που με παρηγορούν...

Θέλω να φωνάξω για ν' ακούσεις
όσα γράφω τώρα βγάζει η ψυχή
μοναχά φαρμάκι μη με λούσεις
γιατί δε μπορώ να φύγω απ' τη ζωή...

Θέλω να διαβάσεις όσα λέω
κι αν στο τέλος φύγεις από εδώ
μοναχά να ξέρεις πάλι πως για σένα κλαίω
κι είμαι ακόμα εδώ και τραγουδώ...

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Χαμένη ευχή...

« στις: 23/11/05, 20:49 »

Απλα Πανεμορφο !!! Τα πολλα λογια καποιες φορες ειναι φτωχα.....Καλησπερα Κυρια !!!

       ΩΩΩωω.....  Με αποστόμωσες... Να σαι καλά!!!

ομορφο αν και δεν καταλαβαινω το βαμμενο καταρτι?? με τι βαμμενο??
κι αν ειναι σπασμενο??

Βαμένοο φίλε μου με χρώματα απ το παρελθόν ακι απ το τώρα,με αναμνήσεις που πονάνε αλλά και αναμνήσεις που σε κάνουν ευτυχισμένο...Βαμένο με όνειρα και ελπίδες...Βαμένο ακόμα και με αίμα ή με αγάπη... Τόσο απλά...Βαμένο....
(Εντάξεικαι το σπασμένο θα έδινε κάπως το νόημα του..) Σ'ευχαριστώ...

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Απόψε πεθαίνω...

« στις: 23/11/05, 15:04 »

Το εργο σου μοιαζει πεζο και οχι ποιημα..

Νομιζω ομως πως εχει εναν λυρισμο, που το διαφοροποιει απο ενα πεζο κειμενο...

Θα συμφωνήσω με τον έρεβο. Δεν χρειάζεται πάντα να κατηγοριοποιούμε όσα γράφονται..Αρκεί που ήταν κάτι τον εξέφρασε εκείνη τη στιγμή και το έγραψε με αγάπη...πολύ αγάπη..Κάτι που φαίνεται και συγκινεί... Μπράβο..Για μένα είναι απλά υπέροχο.. Εξάλλου η λέξη ποίημα βγαίνει απ το ρήμα ποιώ...δηλαδή δημιουγρό..Και αυτό είναι ένα δημιούργημα... Συνέχισε έτσι...Και μπορεί οι ευχές σου κάποτε να αρχίσουν να βγαίνουν αληθινές... ποιος ξέρει...   

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Χαμένη ευχή...

« στις: 23/11/05, 14:54 »

Ευχαριστώ πολύ όλους σας..   

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Χαμένη ευχή...

« στις: 22/11/05, 17:44 »

   Σε ευχαριστώ πολύ!
Στη ακτή όχι...δε βγήκα ακόμα...και δε ξέρω πότε θα καταφέρω να βγω..Μεχρι στιγμης παλεύω με κύματα μεγάλα...

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 3 Ευχές...

« στις: 20/11/05, 22:59 »

Ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά..   

''3 ευχές'',λοιπόν,ε? εμένα Μία μου αρκεί...
 

Ελπίζω να μην είμαι άπληστη που ζητάω 3... 

Διακρίνεται και η έμπνευση και το ταλέντο...Αν προσέξεις το θέμα "τεχνική"...( Παίδευέ το, θα σε παρακολουθώ - αν το επιτρέπεις-)...

Σπήλιο με τιμάει πολύ αυτό που λες και βέβαια στο επιτρέπω,το θελω άλλωστε. η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ιδέα από τεχνική στη στιχουργική ούτε έχω διαβάσει ποτέ κάνονες τεχνικής, και σίγουρα φαίνεται αυτό απ ότι κατάλαβα. Που μπορώ να βρώ συμβουλές και πληροφορίες?

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Βούναργο

« στις: 20/11/05, 09:52 »

   Ε τότε δεν είναι τίποτα τυχαίο....
τόσο παράξενο όνομα χωριού...τόσο παράξενη φυσιογνωμία...

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Βούναργο

« στις: 19/11/05, 15:50 »

είμαι σίγουρος πως πρόκειται για κάποιο τοπωνύμιο! όνομα χωριού μάλλον... προσπαθώ να θυμηθώ πού το χω δει! όσο για το ποίημα έχει ένα λόγο παραπάνω να με αγγίξει τούτες τις ώρες... μέρες... ....

Βούναργο.... Βούναργο... Καλαμάτα-Πάτρα? κάπου κει μέσα το χω δει....

10 χιλιόμετρα απ τον Πύργο Ηλείας...  Χωριο 800 κατοίκων και πολλους λέω..Ε..κοντά έπεσες! Αν ας εξηγούσε και ο ερεβος που στην ευχη του θεού το βρήκε αυτο !?! 

Φάνηκα ψεύτικος και λίγος
Μακριά απ την στερνή σου ανάσα
Άσπρο πουκάμισο που κλαψε για σενα

Απίστευτο........