1
Άνθρωπος και ζωή / Απ: Μαρτυρες του Ιεχωβα
« στις: 29/01/09, 23:48 »
Συγνώμη για την καθυστέρηση freemind.
Όπως έγραψα στο προηγούμενο post, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ είχε πειστεί ότι η αόρατη παρουσία του Χριστού είχε αρχίσει το 1874. Τότε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βασιζόμενοι στο συλλογισμό ότι γεγονότα του πρώτου αιώνα μπορεί να αντιστοιχούσαν με παράλληλα συναφών γεγονότων μεταγενέστερης περιόδου, συμπέραναν επίσης ότι, αν το βάφτισμα και το χρίσμα του Ιησού το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ. είχαν το παράλληλό τους στην έναρξη μιας αόρατης παρουσίας το 1874, τότε η είσοδός του στην Ιερουσαλήμ ως Βασιλιά την άνοιξη του 33 Κ.Χ. θα προσδιόριζε την άνοιξη του 1878 ως τον καιρό κατά τον οποίο θα αναλάμβανε εξουσία ως ουράνιος Βασιλιάς. Νόμιζαν επίσης ότι εκείνον τον καιρό θα λάβαιναν την ουράνια ανταμοιβή τους. Αυτό ασφαλώς δεν συνέβη.
Στη διάλεξη «Εκατομμύρια που Ζουν Τώρα Δεν θα Πεθάνουν Ποτέ», την οποία εκφώνησε ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ στις 21 Μαρτίου 1920, στράφηκε η προσοχή στο έτος 1925. Ο υπολογισμός βασίστηκε στα Ιωβηλαία έτη (Ιωβηλαίο=50ο έτος) και σχετιζόταν με την χρονολογία της εισόδου του αρχαίου λαού του Θεού στην Υποσχεμένη Γη. Αν και είχαν κάνει λάθος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μετέδιδαν με ζήλο αυτή την προοπτική σε άλλους.
Αργότερα, από το 1935 ως το 1944, μια επανεξέταση της γενικής διάταξης της Βιβλικής χρονολόγησης αποκάλυψε ότι η κακή μετάφραση των εδαφίων Πράξεις 13:19, 20 στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, σε συνδυασμό με ορισμένους άλλους παράγοντες, είχε προκαλέσει λάθος ενός και πλέον αιώνα στη χρονολόγηση. Αυτό οδήγησε αργότερα στη σκέψη—που άλλοτε αναφερόταν ως πιθανότητα και άλλοτε πιο κατηγορηματικά—ότι, εφόσον η έβδομη χιλιετία της ανθρώπινης ιστορίας θα άρχιζε το 1975, τα γεγονότα που σχετίζονται με την έναρξη της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού μπορεί να άρχιζαν να λαβαίνουν χώρα τότε.
Τέτοιου είδους προσδοκίες που είχαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οδήγησαν σε σοβαρές απογοητεύσεις.
Για παράδειγμα, μετά το 1925, ο αριθμός των παρόντων στις συναθροίσεις τους έπεσε ραγδαία σε μερικές εκκλησίες της Γαλλίας και της Ελβετίας. Και πάλι, το 1975, υπήρξε απογοήτευση όταν δεν πραγματοποιήθηκαν οι προσδοκίες τους.
Αυτά είναι πράγματα που είναι γνωστά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Παρότι πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει αυτά τα γεγονότα για να τους γελοιοποιήσουν, στην πραγματικότητα οι προσδοκίες τους είχαν τις ρίζες τους στην έντονη επιθυμία που είχαν να δουν την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού.
Αυτές οι εσφαλμένες προσδοκίες καθώς και οι αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου στις κατανοήσεις των Μαρτύρων πάνω σε βιβλικές διδασκαλίες, εξηγούνται όταν διαβάσει κανείς για το σύγχρονο ξεκίνημά τους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποτελούν παρακλάδι κάποιας θρησκείας. Δεν είναι ομάδα που αποσκίρτησε από κάποιο άλλο θρησκευτικό δόγμα, παίρνοντας μαζί και τις πεποιθήσεις εκείνου του δόγματος. Είναι άνθρωποι άρχισαν να μελετούν το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και έβλεπαν σταδιακά να έρχονται στο φως διδασκαλίες που ήταν κρυμμένες από μερικές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Καθώς τις μάθαιναν άρχισαν να τις συνδυάζουν με όσα ήδη γνώριζαν, αλλά εφόσον δεν είχαν τη πλήρη εικόνα της Αγίας Γραφής, οδηγούνταν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Εντούτοις, από την αρχή προσπαθούσαν να είναι δραστήριοι στο να μιλούν για αυτά που έχουν μάθει από την Αγία Γραφή, διότι ακολουθούσαν και ακολουθούν τη γραφική συμβουλή του Χριστού: «Αυτό που σας λέω στο σκοτάδι, πείτε το στο φως· και αυτό που ακούτε να λέγεται ψιθυριστά, κηρύξτε το από τις ταράτσες» (Ματθαίος 10:27)
Η Γραφή λέει με ποιο τρόπο οι Χριστιανοί του 1ου αιώνα εφάρμοσαν αυτά τα λόγια: «Και κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύττουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού». (Πράξεις 5:42)
Το ίδιο κάνουν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Παρότι δεν γνωρίζουν το πότε, είναι πεπεισμένοι ότι η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού είναι κοντά.
Ενώ εκατομμύρια άνθρωποι προσεύχονται καθημερινά από συνήθεια «Ελθέτω η βασιλεία σου», λέγοντας το Πάτερ Ημών, οι Μάρτυρες ερευνούν τις Γραφές για να δουν τι αλλαγές πρόκειται να φέρει αυτή η βασιλεία, και βλέπουν αυτή τη βασιλεία ως τη μόνη ελπίδα για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτό προσπαθούν να σας πουν όταν έρχονται στις πόρτες σας ή όταν σας βρίσκουν στο δρόμο.
Σχετικά με αυτό, σας παραθέτω τι ειπώθηκε σε μια συνδιάσκεψη θρησκευτικών ηγετών στην Ισπανία: «Ίσως [οι εκκλησίες] έχουν παραμελήσει υπερβολικά αυτό που σαφώς αποτελεί τη μεγαλύτερη απασχόληση των Μαρτύρων—τις οικιακές επισκέψεις, πράγμα που προέρχεται από την αποστολική μεθοδολογία της πρώτης εκκλησίας. Ενώ οι εκκλησίες, όχι σε λίγες περιπτώσεις, περιορίζονται στο να χτίζουν τους ναούς τους, να χτυπάνε τις καμπάνες τους για να ελκύουν τους ανθρώπους και να κηρύττουν μέσα στους τόπους λατρείας τους, [οι Μάρτυρες] ακολουθούν την αποστολική μέθοδο να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να επωφελούνται από κάθε ευκαιρία για να δώσουν μαρτυρία».—El Catolicismo (Ο Καθολικισμός), Μπογκοτά της Κολομβίας, 14 Σεπτεμβρίου 1975, σ. 14.
Ενώ, όπως έγραψα νωρίτερα, όλα ξεκίνησαν από μια μικρή ομάδα που μελετούσε την Αγία Γραφή, σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αριθμούν λίγο παραπάνω από 7.000.000 μέλη σε 235 χώρες στον κόσμο. Όλοι τους είναι ενεργοί στο να μιλούν στους άλλους για αυτά που γνωρίζουν για τη βασιλεία του Θεού.
Όπως έγραψα στο προηγούμενο post, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ είχε πειστεί ότι η αόρατη παρουσία του Χριστού είχε αρχίσει το 1874. Τότε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βασιζόμενοι στο συλλογισμό ότι γεγονότα του πρώτου αιώνα μπορεί να αντιστοιχούσαν με παράλληλα συναφών γεγονότων μεταγενέστερης περιόδου, συμπέραναν επίσης ότι, αν το βάφτισμα και το χρίσμα του Ιησού το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ. είχαν το παράλληλό τους στην έναρξη μιας αόρατης παρουσίας το 1874, τότε η είσοδός του στην Ιερουσαλήμ ως Βασιλιά την άνοιξη του 33 Κ.Χ. θα προσδιόριζε την άνοιξη του 1878 ως τον καιρό κατά τον οποίο θα αναλάμβανε εξουσία ως ουράνιος Βασιλιάς. Νόμιζαν επίσης ότι εκείνον τον καιρό θα λάβαιναν την ουράνια ανταμοιβή τους. Αυτό ασφαλώς δεν συνέβη.
Στη διάλεξη «Εκατομμύρια που Ζουν Τώρα Δεν θα Πεθάνουν Ποτέ», την οποία εκφώνησε ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ στις 21 Μαρτίου 1920, στράφηκε η προσοχή στο έτος 1925. Ο υπολογισμός βασίστηκε στα Ιωβηλαία έτη (Ιωβηλαίο=50ο έτος) και σχετιζόταν με την χρονολογία της εισόδου του αρχαίου λαού του Θεού στην Υποσχεμένη Γη. Αν και είχαν κάνει λάθος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μετέδιδαν με ζήλο αυτή την προοπτική σε άλλους.
Αργότερα, από το 1935 ως το 1944, μια επανεξέταση της γενικής διάταξης της Βιβλικής χρονολόγησης αποκάλυψε ότι η κακή μετάφραση των εδαφίων Πράξεις 13:19, 20 στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, σε συνδυασμό με ορισμένους άλλους παράγοντες, είχε προκαλέσει λάθος ενός και πλέον αιώνα στη χρονολόγηση. Αυτό οδήγησε αργότερα στη σκέψη—που άλλοτε αναφερόταν ως πιθανότητα και άλλοτε πιο κατηγορηματικά—ότι, εφόσον η έβδομη χιλιετία της ανθρώπινης ιστορίας θα άρχιζε το 1975, τα γεγονότα που σχετίζονται με την έναρξη της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού μπορεί να άρχιζαν να λαβαίνουν χώρα τότε.
Τέτοιου είδους προσδοκίες που είχαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οδήγησαν σε σοβαρές απογοητεύσεις.
Για παράδειγμα, μετά το 1925, ο αριθμός των παρόντων στις συναθροίσεις τους έπεσε ραγδαία σε μερικές εκκλησίες της Γαλλίας και της Ελβετίας. Και πάλι, το 1975, υπήρξε απογοήτευση όταν δεν πραγματοποιήθηκαν οι προσδοκίες τους.
Αυτά είναι πράγματα που είναι γνωστά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Παρότι πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει αυτά τα γεγονότα για να τους γελοιοποιήσουν, στην πραγματικότητα οι προσδοκίες τους είχαν τις ρίζες τους στην έντονη επιθυμία που είχαν να δουν την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού.
Αυτές οι εσφαλμένες προσδοκίες καθώς και οι αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου στις κατανοήσεις των Μαρτύρων πάνω σε βιβλικές διδασκαλίες, εξηγούνται όταν διαβάσει κανείς για το σύγχρονο ξεκίνημά τους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποτελούν παρακλάδι κάποιας θρησκείας. Δεν είναι ομάδα που αποσκίρτησε από κάποιο άλλο θρησκευτικό δόγμα, παίρνοντας μαζί και τις πεποιθήσεις εκείνου του δόγματος. Είναι άνθρωποι άρχισαν να μελετούν το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και έβλεπαν σταδιακά να έρχονται στο φως διδασκαλίες που ήταν κρυμμένες από μερικές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Καθώς τις μάθαιναν άρχισαν να τις συνδυάζουν με όσα ήδη γνώριζαν, αλλά εφόσον δεν είχαν τη πλήρη εικόνα της Αγίας Γραφής, οδηγούνταν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Εντούτοις, από την αρχή προσπαθούσαν να είναι δραστήριοι στο να μιλούν για αυτά που έχουν μάθει από την Αγία Γραφή, διότι ακολουθούσαν και ακολουθούν τη γραφική συμβουλή του Χριστού: «Αυτό που σας λέω στο σκοτάδι, πείτε το στο φως· και αυτό που ακούτε να λέγεται ψιθυριστά, κηρύξτε το από τις ταράτσες» (Ματθαίος 10:27)
Η Γραφή λέει με ποιο τρόπο οι Χριστιανοί του 1ου αιώνα εφάρμοσαν αυτά τα λόγια: «Και κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύττουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού». (Πράξεις 5:42)
Το ίδιο κάνουν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Παρότι δεν γνωρίζουν το πότε, είναι πεπεισμένοι ότι η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού είναι κοντά.
Ενώ εκατομμύρια άνθρωποι προσεύχονται καθημερινά από συνήθεια «Ελθέτω η βασιλεία σου», λέγοντας το Πάτερ Ημών, οι Μάρτυρες ερευνούν τις Γραφές για να δουν τι αλλαγές πρόκειται να φέρει αυτή η βασιλεία, και βλέπουν αυτή τη βασιλεία ως τη μόνη ελπίδα για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτό προσπαθούν να σας πουν όταν έρχονται στις πόρτες σας ή όταν σας βρίσκουν στο δρόμο.
Σχετικά με αυτό, σας παραθέτω τι ειπώθηκε σε μια συνδιάσκεψη θρησκευτικών ηγετών στην Ισπανία: «Ίσως [οι εκκλησίες] έχουν παραμελήσει υπερβολικά αυτό που σαφώς αποτελεί τη μεγαλύτερη απασχόληση των Μαρτύρων—τις οικιακές επισκέψεις, πράγμα που προέρχεται από την αποστολική μεθοδολογία της πρώτης εκκλησίας. Ενώ οι εκκλησίες, όχι σε λίγες περιπτώσεις, περιορίζονται στο να χτίζουν τους ναούς τους, να χτυπάνε τις καμπάνες τους για να ελκύουν τους ανθρώπους και να κηρύττουν μέσα στους τόπους λατρείας τους, [οι Μάρτυρες] ακολουθούν την αποστολική μέθοδο να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να επωφελούνται από κάθε ευκαιρία για να δώσουν μαρτυρία».—El Catolicismo (Ο Καθολικισμός), Μπογκοτά της Κολομβίας, 14 Σεπτεμβρίου 1975, σ. 14.
Ενώ, όπως έγραψα νωρίτερα, όλα ξεκίνησαν από μια μικρή ομάδα που μελετούσε την Αγία Γραφή, σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αριθμούν λίγο παραπάνω από 7.000.000 μέλη σε 235 χώρες στον κόσμο. Όλοι τους είναι ενεργοί στο να μιλούν στους άλλους για αυτά που γνωρίζουν για τη βασιλεία του Θεού.