Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: riffs and solos στις 22/03/17, 11:19
-
Σιγουρα ολοι τον ακούσαμε. Τον πολυαναμενομενο δισκο των metallica 8 ολοκληρα χρονια μετα την κυκλοφορια του death magnetic. Κατά την γνωμη μου υπηρξαν καποια πολύ καλα κομματια που αν κυκλοφορουσαν την δεκαετια του 80 θα ηταν τωρα classics. Αυτά τα κομματια είναι το moth into flame(κομματαρα,το καλυτερο του δισκου),το spit out the bone και το halo on fire.Το here comes revenge μαζι με τον confusion και το atlas rise είναι επισης πολύ δυνατα κομματια.Για να κλεισουμε ο hetfield εκανε τρομερη δουλεια στα riffs για μια ακομη φορα,ο urlich επαιξε πολύ καλα ντραμς σε σχεση με αυτό που συνηθηζει τοσα χρονια.Ο hammet θα μπορουσε να ειχε κανει πολύ καλυτερα πραγματα στα solo καθως εκτος του halo on fire δεν ειδαμε κατι ιδιαιτερο και ο Trujillo σταθερη αξια στο μπασο.
-
Σιγουρα δισκος-εκπληξη και που ακουγεται στο μεγαλυτερο μερος του ευχαριστα. Σε γενικες γραμμες κλασσικος δισκος metallica και εξηγουμαι: τυμπανα αδιαφορα, μπασο επισης, τα riffs ειναι το κυριοτερο σημειο αναφορας. Η μπαντα πονουσε στον τομεα τυμπανα παντοτε. Ο αυταρχισμος του Hetfield δυστυχώς σε συνδυασμο με το αβανταρισμα του Δανου στερησαν πολλες καλες μουσικες απο το '90 και υστερα. Ο Hammett και ο Rob ειναι εξαιρετικοί μουσικοι που σε μια ακομα κυκλοφορια σιγησαν και περιορίστηκαν σε ρολο κομπαρσου και παλι. Τα κομματια βρισκω συχνα να ειναι αδικαιολογητα μεγαλα και φορτωμενα με ασυνδετα μεταξυ τους riffs.
-
Ο Hammett και ο Rob ειναι εξαιρετικοί μουσικοι
Επιτέλους λίγη αγάπη στον Hammet! Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να υπερασπίζομαι αυτό το καημένα παλικάρι (sic) που ακούει τα χίλια δυο από ανθρώπους που τον κατηγορούν για το παίξιμο του, τα λάθη, το wah κτλ αλλά οι ίδιοι δεν έχουν κουνήσει ρούπι από το δωμάτιο του σπιτιού τους, όχι να είναι lead κιθαρίστες σε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες ever και μάλιστα διαχρονικό μέλος. Τον γουστάρω με χίλια τον τύπο, και σαν παίχτη ακόμα και σαν attitude (έχει ένα θέμα αυτοεκτίμησης, το οποίο δουλεύει νομίζω χρόνια). Όπως και να έχει δηλώνω hammetικός μέχρι τέλους. Από τον Hammet δεν θέλω ούτε crazy tapping licks, ούτε τεχνική επιπέδου Govan, ούτε νεοτερισμούς, ούτε τπτ. Θέλω να παραμείνει ο κλασσικός 80's shredας με τα 15 του γρήγορα licks, τα πεντατονικά runs, τα μινόρε σόλα του, τα λάθη του, τα σωστά του, τις ESP του κτλ.
Vote Kirk Hammer for Parliament
-
Καποια κομματια ισως κουραζουν(πχ το here comes revenge) εχει μια τεραστια εισαγωγη που απλα ειναι τελειως περιττη...ο urlich εκανε την διαφορα για τον ιδιο σε σχεση με υπολοιπους του δισκους...ο ΗΑΜΜΕΤΤ τωρα μου αρεσει επειδη εχει δικο του στυλ παιξιματος και βαζει πολλα στοιχεια στο παιξιμο του.(η αληθεια ειναι πως με το ουα καποιες φορες το παρακανει) ;D
Αλλα παραμενει ενα πολυ καλος lead κιθαριστας που εχει δωσει πολυ καλα πραγματα σε μια απο τις μεγαλυτερες μπαντες στον κοσμο. ;)
Πιστευω πως τον περιοριζει η υπολοιπη μπαντα και εχει δεχθει εντονη κριτικη.Αλλα ολοι ξερουν καταβαθος πως ειναι παιχταρας και δεν ειναι απλα ενα wah.
Δυστυχως τον εχουν θαψει ενω δεν επρεπε. ???
-
Ο Hammett ειναι μεγαλος μουσικος. Οι elitists ειναι μαστιγα και συνηθως με τα γελοια τους επιχειρήματα πειθουν και αλλους.