Θανος Μικρουτσικος - Αλκης Αλκαιος-Υπεροχα Μοναχοι 2006 - Νεος Δισκος

[mymood]

Χθες στις 21.11.2006 ο Θανος Μικρουτσικος παρουσίασε τον νεο του δίσκο σε ποίηση Αλκη Αλκαιου και με ερμηνευτές τον Μανωλη Μητσια και τον Χρηστο Θηβαιο αλλα και τον ιδιο τον συνθέτη με τιτλο "Υπεροχα Μονάχοι".
Προκειται για 13 καινουργια κομμάτια συνεχίζοντας μια συνεργασία με τον στιχουργό-ποιητή Αλκη Αλκαίο.
Ο Αλκαιος δεν εμφανιστηκε στην παρουσίαση οπως αλλωστε κι ηταν αναμενόμενο, αλλα ο Θανος Μικρουτσικος εδωσε και ενα στοιχειο καινουργιο,που ισως ενδιαφερει τους φίλους του Αλκαίου. Το πραγματικο όνομα του στιχουργού ειναι Βαγγέλης Λιάρος!!

Περιμένουμε με ιδιαιτερο ενδιαφερον να ακουσουμε αυτη τη νεα δουλεια και θα επανελθουμε.

1. Aργώ
 2. Tης θάλασσας τα μάγια  (β’ φωνή: Mαρία Σπυροπούλου)
 3. Kούκος μονός σ’ ένα ταμπλό
 4. Πυραμίδες
 5. Ωροσκόπιο
 6. Παντομίμα
 7. Blues on the road
 8. Στης γοργόνας το φτερό
 9. Yπνοβάτης  (β’ φωνή: Θάνος Mικρούτσικος)
10. Tο ραβδί και το κλειδί
11. Xάρτινη ζωή
12. Στου Aδάμ την εξορία
13. Σιντάρτα

[Witchking]

και εμείς και εμείς...να δεις πόσο την περιμένουμε....ξέρεις τι πρέπει να κάνεις φαντάζομαι..

[Joe Santriani]

Φιλε μου με εφτιαξες τωρα φευγω σφαιρα να το βρω αυριο!!!!!!!!!!

[kain]

και εμείς και εμείς...να δεις πόσο την περιμένουμε....ξέρεις τι πρέπει να κάνεις φαντάζομαι..

Να σας στείλει με αντικαταβολή μια παρτίδα cd σε ποσότητα ίση με τους παραγωγούς και τους ακροατές του Ράδιο Κιθάρα, ώστε να λάβουμε όλοι το χριστουγεννιάτικο συμβολικό δωράκι μας, φίλτατε Διευθυντά μας?

Για να δούμε τί θα ακούσουμε, πάνε δέκα χρόνια από τότε που ενεργοποιήθηκε το συγκεκριμένο δημιουργικό δίδυμο. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του συνθέτη, πρόκειται για το "Εμπάργκο 2006"...
Από τους τίτλους, εντόπισα ήδη μία -πιθανή- επαναμελοποίηση και μία -σίγουρη- επανεκτέλεση.
Εύχομαι μόνο το περιεχόμενο να μην έχει σχέση με το εξώφυλλο, που βρήκα σε μικρογραφία (αδιόρθωτη η Legend σε ορισμένα θέματα...)

[Witchking]

Πρώτο άκουσμα , δεν με ενθουσίασε....καθόλου μάλιστα...
Οι ενορχηστρώσεις χωρίς καμιά απολύτως φαντασία-καινοτομία , κάτι. Τίποτα . Χιλιοακουσμένες πεπατημένες...
Οι ερμηνείες του Μικρούτσικου τραγικές. Τι τις ήθελε. Κατέστρεψε τα τραγούδια.Ειδικά το "στης γοργόνας το φτερό" , που είναι αρκετά συμπαθητικό τραγούδι προσωπικά δεν μπορώ να το ακούσω με τέτοια ερμηνεία...
Από πλευράς στίχων. Συνολικά σε μέτριο έως πολύ μέτριο επίπεδο , κατώτερο του ονόματος του Αλκαίου..

Εν γένη δεν με ικανοποίησε με βάση τους συντελεστές της δουλειάς...Περίμενα πολλά περισσότερα...

[juliad]

Ναι δεν ενθουσιάζει με το πρώτο άκουσμα..
Μα δεν μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα,
το ακούω με ευχαρίστηση(αυτή τη στιγμή παίζει το Σιντάρτα)
και το ξαναβάζω όταν τελειώσει.
Οι ενορχηστρώσεις,οι δρόμοι,είναι οι τυπικοί του Μικρούτσικου.
Καμία έκπληξη,καλή ή κακή.
Οι στίχοι του Αλκαίου έχουν κι αυτοί το γνώριμο δέσιμo τους.
Προς το παρόν,έχω σταθεί στης γοργόνας το φτερό 

[patoma]

Μάλλον το αδιάφορο που εισέπραξα ακούγοντας αυτόν τον καινούριο δίσκο πηγάζει περισσότερο από την ανέμπνευστη ενορχήστρωση και τις χωρίς αιχμές ερμηνείες του Μητσιά και ιδιαίτερα του συνθέτη. Ο Θηβαίος εξαιρείται καθώς από μόνη της η φωνή του είναι μοναδική σε χροιά. Οι στίχοι είναι αρκετά κοί αν και κάποιες στιγμές αρκετά κουρασμένοι. Εννοώ φυσικά αρκετά ξεπερασμένες εκφράσεις και νοήματα. Στο δεύτερο άκουσμα του δίσκου βαρέθηκα αρκετά. Κατά την γνώμη μου δεν είναι μια δουλειά που θα ξαναβγει έυκολα από το ράφι και σίγουρα δεν είναι δεύτερο Εμπάργκο...

[kain]

Με τον Αλκαίο ήρθε η εποχή να διπλώσουμε το "Εμπάργκο". Αυτός ο δίσκος είναι η σημερινή εκδοχή. Μόνον που εκείνος ο αποκλεισμός, που το 1982 έμελλε να συμβεί, είναι πλέον βεβαιότητα και εμείς πεισματικά προχωρούμε "υπέροχα μονάχοι"
Θ.Μ., Τα Νέα, 14/11/2006

Ας τον προσεγγίσουμε από αυτή τη σκοπιά.

Θάνος Μικρούτσικος. Το καλωσόρισμα του δίσκου έρχεται με την Αργώ, τραγούδι που, ως ατμόσφαιρα, κατάγεται από το Ερωτικό. Έπειτα, οι μελωδίες πολώνονται, με την πλώρη να κουβαλά υλικά της Παράγκας και στην πρύμνη να στριμώχνονται ιδέες από τον Άμλετ Της Σελήνης (όπου όντως υπήρχε επιδραστικότατο το πνεύμα του 1982). Το Εμπάργκο αντιπροσώπευε –και αντιπροσωπεύει, παρ’ ότι παραγνωρισμένος– με το δημιουργικότερο τρόπο τη φράση "συνθετικές αναζητήσεις του Θ. Μικρούτσικου". Στο Υπέροχα Μονάχοι φαίνεται πως εκείνος ο αποκλεισμός, που έμελλε(?) να συμβεί είναι ενός ανοιχτού λογαριασμού με την επιτυχία του τότε δίσκου. Και στην έξοδο αυτής της νέας δουλειάς βρίσκεται το Σιντάρτα (απ’ τις ευτυχέστερες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, στιγμές των Μικρούτσικου-Αλκαίου, εξαιρώντας την ανάγκη να επαναληφθεί η ερμηνεία από τον Θ.Μ.), όπου θα μπορούσε να έχει, μαζί με την Αργώ, τον υπότιτλο "Εμπάργκο 2006". Στο ενδιάμεσο, ενδιαφέρουσες, κατά περίπτωση, συγκυρίες, αλλά με μεγάλη αυτοσυγκράτηση, ιδίως στις ενορχηστρώσεις.
Αλκης Αλκαίος. Αναφορές σε: Θ.Αγγελόπουλος, Rolling Stones, σπασμένοι δεκαπεντασύλλαβοι, Μ.Δούκα, Κόλιας, E.Z.L.N, Ρηγοπούλου και Παπαχρήστος… όλα πιστά στα γνώριμα (του) "ημερολόγια του Οδυσσέα". Όμως ας μιλήσει ο ίδιος για την παρουσία του σε αυτό το δίσκο:

• Πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι/μ’ ένα τραγούδι παλιό χαρωπό/το τραγουδάνε οι θαλασσομάχοι/και λέει στο γλυκό του το σκοπό/πως μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει

• Οι νεράιδες στο ποτάμι/λούζουν τα μαλλιά/κι άμα λένε τους μιλήσεις/χάνεις τη μιλιά/Όποιες λέξεις κι αν διαλέξεις/τ’ όνειρο το καις/μίλα τους με παντομίμα και με μουσικές

• Πέρασα μπόρες και φωτιές/ήπια παράφορες φωτιές/και τώρα εδώ στα ξένα/ανάβω ευχές και προσευχές/για τις αστέριωτες ψυχές/για σένα και για μένα

• Άστρο του Ωρίωνα, φεγγάρι του Τοξότη/είπαν μια άγνωστη φωτιά σ' έχει δεσμώτη/που δεν τη σβήνουν χίλια κολασμένα μπάρκα/μα στης γοργόνας το φτερό η αιώνια τσάρκα

• Άσε τις κάργιες να ρωτάνε τι ζητάς/παιδί του ανέμου και της μοναξιάς/στο κύμα χόρεψε και άδραξε το φως/όλα μια χίμαιρα και όλα ένας Θεός

• Είν’ η καρδιά μου φτερωτή σε άδειο μύλο/φύσα ουρανέ μου κι όταν σβήσει ο παλμός/θα ’ναι για σένα που θα ζω σε αιώνιο κύκλο/ατμός βροχή ποτάμι θάλασσα κι ατμός.

[/i][/size]
Μανώλης Μητσιάς. Τραγουδιστής που επεδίωξε, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο νομίζω, να βασίσει το ρεπερτόριό του στο σχήμα "ο ερμηνευτής στην υπηρεσία του έργου των δημιουργών" και όχι "οι δημιουργοί στην υπηρεσία του τραγουδιστή". Ευγενική χροιά και ερμηνευτικό χάρισμα που πατάει στη δωρική λιτότητα. Αυτή η τελευταία μάλλον υπήρξε και ο καταλύτης στη (συνθετική/ενορχηστρωτική) γραμμή πορείας του συνθέτη στο συγκεκριμένο δίσκο. Ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει.
Χρήστος Θηβαίος. Με τις χαρακτηριστικές του αποδόσεις και στα δύο τραγούδια που συμμετέχει.

Εν τέλει, σ’ αυτή την άσπρη πρέσα δε γλιτώνουν/διάδικοι υπόδικοι κατάδικοι, ωστόσο έλεγα "είναι με το μέρος μας ο χρόνος". Κατ’ ευχήν.

[Μαργαρίτα Π.]

Ξεχώρισα τρία τραγούδια. Αργώ, Πυραμίδες, Ωροσκόπιο. 

Στα συν του δίσκου οι ερμηνείες των Μανώλη Μητσιά και Χρήστου Θηβαίου. 

Ο Μικρούτσικος τραγουδάει...
Τραγουδάει; 

[kefalonitis 7]

Παίδες γεια και χαρά!!!

Άκουσα και εγώ αυτόν τον δίσκο και μπορώ να πω οτι είναι ένας κλασικός δίσκος του Μικρούτσικου, χωρίς τίποτα το καινουργιο στην μουσική του.Όταν τον πρωτοάκουσα νόμιζα πως ακούω μια συνέχεια απο τον Σταυρό του Νοτου.

Ξεχώρισα τα:Πυραμίδες , Ωροσκόπιο και Υπνοβάτης

[tasosssssssssss]

Υπέροχη αυτή η νέα δισκογραφική δουλειά.
Όλα τα τραγούδια έχουν κι από κάτι να πουν,επομένως τα πολλά λόγια είναι περιττά.
Αλλά με αυτούς τους συντελεστές μόνο επιτυχία μπορεί να δημιουργηθεί...

Το πιο δυνατό κομμάτι:
...κι εγώ που ξέχασα ποιος είμαι που πηγαίνω
   λαθρεπιβάτης σ' ενα πλοίο παροπλισμένο
   απόψε σ' άκουσα να λες απ' τα ηχεία
   για να χαράξεις μεσ' το πουθενά πορεία
   χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία...

Αυτό που θα μου μείνει:
...Πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι
   μ’ ένα τραγούδι παλιό χαρωπό
   το τραγουδάνε οι θαλασσομάχοι
   και λέει στο γλυκό του το σκοπό
   πως μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το τραγούδι ''Κούκος μονός σ' ένα ταμπλώ'' υπάρχει και από τον Μητροπάνο στον δίσκο του ''Εντελβαϊς'' με τον τίτλο ''Άνοιξη''

[Ariel_1]

Ο Μικρούτσικος σε αυτήν την δουλειά του επαναλαμβάνεται. Ίδια ενορχήστρωση, ίδια μουσικό άκουσμα, τίποτε καινούργιο για έναν συνθέτη καταξιωμένο στον χώρο και στον χρόνο. Οι στίχοι είναι καλοί, κινούμενοι σε γνωστά μονοπάτια. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες ερμηνείες που ξεχωρίζουν όπως αυτή του Χρήστου Θηβαίου στο Ωροσκόπιο.