ΟΙ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

[Μιχάλης13]

Πρόσωπα θλιμμένα
χέρια λερωμένα
με αίμα από καρδιά που έχει στάξει .
Δάκρυα στα μάτια
όνειρα κομμάτια
μιας ζωής που ποτέ δε θα αλλάξει .

Κι εμείς
οι νικημένοι της ζωής
που ‘χουμε μάθει να ξεχνούμε με ζεϊμπέκικο .
Εμείς
ζούμε με γέλιο μιας στιγμής
και παραμύθι ψεύτικο .

Εμείς
οι νικημένοι της ζωής
οι λιποτάκτες της αυγής .   

Λόγια πικραμένα
χιλιοειπωμένα
που έχουμε σιχαθεί κάθε λέξη .
Παγωμένο βλέμμα
κι η ελπίδα ψέμα
μιας ζωής που δεν έχεις διαλέξει . 

Κι εμείς
οι νικημένοι της ζωής
που ‘χουμε μάθει να ξεχνούμε με ζεϊμπέκικο .
Εμείς
ζούμε με γέλιο μιας στιγμής
και παραμύθι ψεύτικο .

Εμείς
οι νικημένοι της ζωής
οι λιποτάκτες της αυγής .   

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

αν και είναι άκρως απαισιόδοξο ποίημα γιατί ''καίει'' το χαρτί της ελπίδας
εν τούτοις εκφράζει καθαρές αλήθειες και διαπιστώσεις
μπράβο φίλε

[Μιχάλης13]

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου . Όντως εμπεριέχει απαισιοδοξία και πόνο αλλά επι της ουσίας νομίζω ότι περισσότερο  από αλήθειες που λες , νομίζω ότι περιέχει συναισθήματα . Και πολλές φορές τα συναισθήματα είτε λύπης είτε χαράς μας καθοδηγούν και στο χαρτί . Κάπως έτσι γράφτηκε ! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου ! Να σαι καλά !