Παρωδίες τραγουδιών

[Βραζίλης]

Ποιανού τραγουδιού παρωδία είναι το παραπάνω;

[MACMISIAS]

Ποιανού τραγουδιού παρωδία είναι το παραπάνω;

Μιλάμε για το Νυχτερίδες κι αράχνες του Καζαντζίδη. Η μετάφραση είναι σχετικά ακριβής...

[papous]

" Η καψούρα" κατά το "Ο γέρο-νέγρο Τζιμ"


Ο μέγας κάψας Τομ
σ' ολόκληρη την Κρήτη
εεεεϊ μέγα κάψα Τομ
Καψούρα δεύτερη δεν είχε σαν και σένα

Γύρω απ' τον Τόμας μαζεύονται τ' αστέρια
σόμπες, θερμάστρες σηκώνουνε τα χέρια
εεεεϊ μέγα κάψα Τομ.

Γιατί στον Τομ την πέφτουν τα τεκνά?
σ' εμάς δεν κάθονται ούτε τα πουρά!
Αρχίζει πρώτα το φιλοσοφικό
μετά τους το σερβίρει το κοκό.

Ο μέγας κάψας Τομ
γυρίζει κι αλητεύει
εεεεεϊ βρε καψούρη Τομ
τώρα η καψούρα σου τον τόπο τσουρουφλίζει.

[tinios]

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ




Ήταν ένας γάιδαρος, με μεγάλα αυτιά,
τ’ άρεσαν, τα ψέματα, τ’ άρεσαν τα «θα».

Στο μυαλό, του κόλλησε, για να κυβερνήσει.
«Οι άλλοι, είναι χειρότεροι. Ειμ’ η μόνη λύση»!

Στο μπαλκόνι, ανέβηκε, ούρλιαξαν, τα πλήθη,
έτοιμα ν’ ακούσουνε,  κι άλλο παραμύθι.

Άνοιξε το στόμα του, για να τους τυλίξει.
Τόση πρόβα έκανε, μόνο να γκαρίξει!

Τελικά, ο κυρ γάιδαρος, πήρε τα πρωτεία.
Πάλι ο κόσμος έκατσε, στο ένα απ’ τα τρία!


(Ρ)

Γεια χαρά σου, γάιδαρε, είσαι πρώτη μάρκα.
Εύκολα τον έπιασες, το λαό, μαλ**α!
Το χρειάζεται ο λαός, φαίνεται πως το’ χει,
να του βάζει ο γάιδαρος, από κείνη, πο’ χει!

(Μ/Ρ)

Ήταν ένας γάιδαρος, μα ήρθανε καμπόσοι.
Τα χορτάρια, που’ φαγαν, ποιός θα τα πληρώσει;

[x-versous]

Κανονικό(σιγά μην κλάψω)
Παρωδία (σιγά μην κλάσω)



Μου λεν αν φύγω από τον wc θα χαθώ
Στα όρια του μοναχά να γύρω φέρνω
Και πως ο κώλ0ς μου είναι ανήμερο θεριό
Και όταν κλάνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω
 
Και όταν φοβούνται πως μπορεί και να χeστώ
Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάσω
Και να θυμάμαι πως αυτό το μου κακό
Είμαι μικρός και βρομερός για να τα αλλάξω
 
Μα εγώ με ένα άγριο περήφανο κρότο
Σαν αετός πάνω απ’ τι μπόχα  θα πετάξω
Σιγά μην κάτσω σιγά να μη χeστώ   ] 2x
Θα πάω να χτίσω ένα wc στον ουρανό
Θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να σας κλάsω
Σιγά μην κάτσω σιγά να μη χeστώ   ] 2x
 
Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζοριστώ
Καλύτερα στη μπόχα εδώ μαζί τους να κυλιέμαι
Και πως αν θέλω τίμια να τους φερθώ
Σε ένα βαρέλι με σήμανση για τοξικά να αποκοιμιέμαι
Και όταν φοβούνται πως μπορεί να εκραγώ
Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάsω
Και να θυμάμαι πως αυτό το μου κακό

Είμαι μικρός και βρομερός για να τα αλλάξω
 
*(Είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια απλά πλακιτσα κάνω  )

[papous]

Καλούτσικο είναι αλλά νομίζω ότι το δικό μου είναι καλύτερο:

To 'θελα κι εγώ το βε σι
μα ήθελες να χέσεις κι εσύ
κι έχουμε μονάχα μια τουαλέτα
Δεν τις είχα όνειρευτεί
δεν τις είχα καν φανταστεί
τις συνέπιες απ' την κωλοκλαπέτα!

Το πρωί με ξυπνάς με μπουνιές
με φλομώνεις με λίγες κλανιές
και μετά με φωνές
μου γκρινιάζεις, με σκας
και γεμίζεις το σπίτι οσμές.

Πως συχαίνομαι σαν με πηδάς
κάθε βράδυ στο ξύλο με σπας
και οι νύχτες περνούν τόσο συχαμερά
και οι μέρες πολύ βρωμερά.

Κατά το "το πρωί με ξυπνάς με φιλιά"

[x-versous]

Κανονικό(για να σε εκδικηθώ)
Παρωδία(η εκδίκηση του ρείβερ)

Για να σε θυμηθώ, κοιτάζω τις φωτογραφίες
κι εσύ όπως και εγώ
κομμάτια σε γωνιές και σε πλατείες τα extasy σου πίνω
μέσα στον πυρετό μου
και σβήνω τα mp3 απ το σκληρό σου με απ το δικό μου
 
Για να σε εκδικηθώ πετάω την black Licht τωρα
κι εσύ όπως και εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια όλα τις ζωγραφιές σου σκίζω
τα πόστερ των PRODIGY που αγαπούσες και φτιάχνω σε όλους
τους τοίχους fractal που μισούσες
 
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
Αφού στα πάρτι δεν με κέρναγες  ποτέ
 
  
Δημιούργησα

[papous]

"Φλεβαράκι, Φλεβαράκι" κατά το "πετραδάκι, πετραδάκι"


Φλεβαράκι, Φλεβαράκι
μ' έκαψες που να καείς
Μου γκρέμισες το σπιτάκι
μα μπροστά σου θα το βρεις.

Τα μεγάλα τα μποφόρια
όσοι μήνες πιάσανε
μας κατάντησαν βαπόρια
και την βάρκα κάτσανε.

Α ρε κουτσο Φλεβαράκι
απεδείχθεις αηθής
'γω θα φέρω το Μαρτάκι
συ να πας να κοιμηθείς.

[FAIRY-The return!]

Το παλιό μου το γκλόμπ κατά το παλιό μου παλτό   

Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου το γκλόμπ                         
Που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
Μαζί με την στολή, που φορούσα παλιά
Για την περιπολία, στων εξαρχείων τα στενά

Τόσες κρύες στιγμές, στην καρδιά μου ζεστές
Μέσα στις καταλήψεις και στους δρόμους μετά
Μου εμαθε στις πορείες, να σκοτώνω εν ψυχρώ
Να περνάω καλά και να δέρνω όποιον βρω

Το παλιό μου το γκλόμπ

Και πέφταν τα δακρυγόνα, στο υγρό πάνω χώμα
Για μια ακόμα φορά, τους έκανα λιώμα
Και μια νύχτα τρελή, επιασα ενα πρεζόνι
Το εδερνα ως το πρωί κα εξω έριχνε χιόνι

Πως περάσαν τα χρονια, τι ειναι αυτα που φορώ?
Ποιον αλήτη ποιον πάνκι, θα συλλάβω εγώ?

Το παλιό μου το γκλόμπ
Το χαρίζω σε σένα
Να προσέχεις μικρέ μου
Γιατι μοιάζεις σε μένα

 

Εφτιαξα και βιντεάκι   
Δειτε το τα σπαει!!!

http://www.youtube.com/watch?v=zgXs75VTRh8&feature=user

[Justelene-Πιωμένο Κρίνο]

Ένα έχω να πω... Πολύ απλά, τα σπάει!!!!!!!!!!!!!!

[Moonchild_]

Εγώ δε καταλαβαίνω γτ τα βάζετε με τους αστυνομικούς, που είναι απλά όργανα, είναι εργαζόμενοι οικογενειάρχες οι περισσότεροι, και δεν τα βάζετε με αυτούς που τους δίνουν εντολές.

[papous]

"H μαρμάγκα θα σε φάει" κατά το "Πάμε Χαβάη"

Και τώρα πήδα
τα λόγια σου τα είδα
τρέχει η οθόνη
σαν χελιδόνι.

Σου έδωσα ένα σήμα
κι εσύ έπεσες σαν θύμα
απέδειξες σε όλους πως είσαι βλήμα.
Σ' έκραξαν οι δικοί σου
μα και οι κολλητοί σου
κι απ' τα μαλλιά σου τώρα καλά κρατήσου.

Αν είσαι θύμα
τότε ετοιμάσου να σε φάει
αυτή η μαρμάγκα που όλα τα ρουφάει
έλα και πες ξανά το ποιήμα.(δις)

Μου τό'παιζες αγία
παρθένα και οσία
και έκραζες τους άλλους που είν' απ' την Ρωσία.
Είδαμε Μπερτολούτσι
μα έχεις μυαλό κουκούτσι
που ελεύθερο το αφήνεις να ψάχνει το μαρκούτσι.

Μα είσαι θύμα
γι' αυτό ετοιμάσου να σε φάει
αυτή η μαρμάγκα που όλα τα ρουφάει.
Πότε θα πεις ξανά το ποίημα? (δις)

[gkou]

Τραγούδι: Και τριγυρίζω (Λευτέρης Πανταζής)
Παρωδία: Και  σου σφυρίζω ( Ο Αλβανός οικοδόμος στην ελληνίδα νοικοκυρά του  σπιτιού δίπλα απ’ αυτό που χτίζει, με ..."καμακοπρόθεση")

Και σου σφυρίζω να βγεις έξω να μου φέρεις,
μια ποικιλία ,δύο AMSTEL κι ό,τι άλλο θέλεις.
Και σου σφυρίζω να βγεις έξω σου σφυρίζω,
κι άμα δε βγεις εγώ τον τοίχο στον γκρεμίζω.

Και θα πηδήξω στη δικιά σου τη βεράντα,
για σένα εγώ μπορώ να κάνω πια τα πάντα.
Στην Αλβανία πάντα κάνουμε ότι λέμε
Είμαστε άντρες και ποτέ ,ποτέ δεν κλαίμε…

[Aganippi]

Κάπου το διάβασα. Σε παρωδία ο "Μαύρος Γάτος" του Βασίλη

Ήταν ένας τύπος, που ήτανε χοντρός
Στην Ελλάδα μόστραρε για πρωθυπουργός.
Τα μαλλιά του έκανε πάντα στα δεξιά
Όλη μέρα έτρωγε, μα άδεια η κοιλιά.

Σε κάθε σπίτι πήγαινε, όπου έβλεπε φαί
Το ψυγείο άνοιγε μπιφτέκια για να βρει.
Κανένας δεν προλάβαινε να πάρει ένα μεζέ
όλα τα μπιφτέκια τα είχε αγκαζέ.

Μα όπως είπα στην αρχή, ο τύπος ο χονδρός
Έτρωγε τα μπιφτέκια και γίνονταν καπνός.
Με τόση που χε όρεξη, έσκασε μια βραδιά
Και στη βουλή μας γέμισαν τα έδρανα κιμά.

Οι άλλοι που ‘τανε εκεί δεν πρόσεξαν καλά
Ο χώρος όλος γέμισε με σφαίρες του κιμά.
Τριακόσια ήταν τα θύματα, όλοι πολιτικοί
Όσα μας φάγαν, φάγανε κι έχουν πια χαθεί.

Να πάλι στην Ελλάδα μας ήρθε η προκοπή
Τα ψυγεία ξανά γεμίσανε, όλα με τροφή.
Οι άνθρωποι χορτάσανε και δεν πεινάνε πια
Έχουνε γεμίσει για πάντα την κοιλιά.

Aχ καημένε χοντρούλη μου, τώρα που έχεις σκάσει
Γέμισε με αγαθά, ολόκληρη η πλάση.
Kι όπως το λέω έγινε, ο άμοιρος χοντρός
Νόμιζέ πως θα έμενε αυτός πρωθυπουργός

Τώρα με άδεια την κοιλιά πεινάει ο χοντρός
Είδε πως τα πέρναγε για χρόνια ο λαός.
Αχ μη καλοί μου άνθρωποι, ξανά δεν θα το κάνω
Δώστε μου λίγο φαγητό για να μην πεθάνω.

Κάντε με πρωθυπουργό και πάλι στην Βουλή
Και θα το μοιράζουμε στα δύο το φαί.
Μα ’κείνοι δεν ακούσανε, τα λόγια που χε πει
Τσιμπούσι αρχινίσανε μαρτύριο να φανεί.

Αν έχετε και ‘σεις χοντρούς, που τρώνε σαν τον Βόα
Αφήστε τους να φάν πολύ, να σκάσουνε τα ζώα.
Kι αν είστε κάποιος άρχοντας, μες την Βουλή χορτάτος
Στα όργανα μου μια χαρά, χωράει όλο το κράτος.

[Ιππέας]

    Το καράβι απ΄ την Τουρκία, κατά το βαπόρι απ΄ την Περσία

    Το καράβι απ΄ την Τουρκία πιάστηκε στην Ιταλία
    αλλοδαπούς ήταν γεμάτο απ΄ την κορφή μέχρι τον πάτο

                       Ρεφραίν
   Τώρα κλαίνε τα τσογλάνια που δεν βρίσκουνε λιμάνια
   Τώρα κλαίνε τα τζιμάνια και αλλάζουνε λιμάνια

   Ήταν πληροφορημένοι, καραμπινιέροι αρματωμένοι
   και στη θάλασσα τους ρίξαν κι άλλους πίσω τους γυρίσαν

   Πάν και λένε του τελώνη, η δουλειά για να τελειώνει
   Τώρα γράφουμε ιστορία μακριά απ΄ την εφορία

    Ιππέας   23 - 11 - 2008

   

[Μαρία77]

Μάλλον έχω μπερδευτεί...Σκέφτηκα να στείλω αυτό το τραγούδι για τον διαγωνισμό στίχου...Ισχύει ή έχω μπει σε λάθος πεδίο???

[freemind]

Νομιζω πως εισαι σε λαθος πεδιο Για το διαγωνισμο θα βρεις πληροφοριες εδω: 1ος Διαγωνισμός Στίχου kithara.gr

[Anemos]

Τα Μικρά σου τα Γράμματα (Ωδή στα Συμβόλαια) - Παρωδία του "Τα γαλάζια σου γράμματα" της Γαλάνη

τα μικρά σου τα γραμματα
καθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
με το φακό να κοιτάζω

τα μικρά σου τα γράμματα
τόσες φορές εχω αμελήσει
μα συμβόλαιο εισαι εσύ
γι' αυτό την έχω πατήσει


μια ζωή θα διαβάζω ώσπου να βρω τη λούμπα σου
τη παγίδα γυρεύω και στο νόμο την τρούπα σου.

τα μικρούτσικα γράμματα
στραβώθηκα να διαβάσω
μα είμ' επίμων και αρνήθηκα
σε δικηγόρο να τα σκάσω

τα μικρά σου τα γράμματα
δαπανηρές αναμνήσεις
να μου λές χίλια πράγματα
χωρίς να αποσαφηνίζεις

μια ζωή θα διαβάζω ώσπου να βρω τη λούμπα σου
τη παγίδα γυρεύω και στο νόμο την τρούπα σου.

[Ιππαρχος]

Guevara

Έτρωγε γύρους μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα
έλεγε η μάνα του παιδιού καμάρι μου κρατήσου
όμως τα μάτια μείνανε των διπλανών ορθάνοιχτα
όταν το χέρι άπλωσε να φάει και το φαΐ σου

Ποιος το ‘λεγε, ποιος το ‘λπιζε τριάντα πως θ’ αντέξει
αλάργα φεύγουν τα παιδιά και πιάνουν την κοιλιά τους
τιγκάρει το στομάχι του μα θέλει άλλους έξι
γύρους να του φέρουνε από τους πιο γεμάτους

Σαν το γορίλα ρεύεται, φουσκώνει, κοντοστέκει
γλύφει τα χέρια τρεις φορές και πιάνει το πιρούνι
αφήνει το σουβλάκι του κι αρπάζει το μπιφτέκι
τα χείλη χτυπάει με δύναμη και τρώει σαν γουρούνι

Της ψησταριάς φτάνει ο καπνός στον ουρανό
ξέσφιξε πια και τη γραβάτα και τη ζώνη
είν’ το πουκάμισο δυο νούμερα στενό
δεν τον χωράει τώρα πια το παντελόνι

Τόση τροφή μέσα στο στόμα πώς μπουκώνει
ανακατεύεται, ζορίζεται, καταπίνει
το βράδυ σίγουρα θα τον πηγαίνει «αμόνι»
απόψε αυτός ως το πρωί σόδες θα πίνει

Του Μπίλι το διπλό στομάχι χλιμιντράει
μ’ αυτός εκέρδισε το μέγα στοίχημά του
τριάντα έξι πως θα φάει στην καθισιά του
στραβώνει ο φίλος και το χρήμα τού μετράει

Γέροντας ψήστης με το μούτρο λιγδωμένο
φτιάχνει σουβλάκια με τα πιο φτηνά κομμάτια
έχει το κρέας του από καιρό ληγμένο
και θέλει ωστόσο να το φάει με τα μάτια

[Ωρίωνας]

Παρωδία του τραγουδιού "Κρίση" που τραγουδάει ο Μακρόπουλος

Ακατάλληλο για ανηλίκους  και για όσους δεν έχουν χιούμορ 



Έκανες τα πάντα
για να φτάσω στο χειρότερο σημείο
Με 'κανες στην μπάντα
για να βρεις ένα καλύτερο εργαλείο

Μη με πλησιάζεις
μη περνάς από την πόρτα απ' έξω
Μη με πλησιάζεις
δε μπορώ τη σ…η να ελέγξω

Σ…η.
Με πιάνει σ…η.
Μαζί μου πως την έχεις δει
εγώ δεν είμαι αντικείμενο για χρήση.

Σ…η
Με πιάνει σ…η
Και άμα με πιάσει
δε μπορεί ένας ολόκληρος στρατός να με κρατήσει

Έκανες τα πάντα
με σκοπό να διασκεδάσεις την καρδιά σου
Με 'κανες στην μπάντα
δε χωρούσα στα μεγάλα β…ά σου

Μη με πλησιάζεις
τώρα πια γιατί δεν ξέρω τι θα γίνει
Μη με πλησιάζεις
γιατί θα 'χεις την απόλυτη ευθύνη

Σ…η.
Με πιάνει σ…η.
Μαζί μου πως την έχεις δει
εγώ δεν είμαι αντικείμενο για χρήση.

Σ…η
Με πιάνει σ…η
Και άμα με πιάσει
δε μπορεί ένας ολόκληρος στρατός να με κρατήσει

Σ…η
Με πιάνει σ…η

[papous]

Γάζα (ή ο χαμός - η Χαμάς - το χαμένο) κατά το "Κάπως έτσι συμβαίνει"

Εγώ θα σου πετώ βόμβες διασποράς
κι εσύ θα μου πετάς φωτοβολίδες
κι εγώ θα λέω σ' όλους: "είν' οβίδες
είδες κι εσύ τις λάμψεις. Δεν τις είδες?"

Κάπως έτσι συμβαίνει
κι ο λαός σου πεθαίνει
πείνα και φυλακή
ο αγών όμως μένει.

[Anemos]

Ως αποτέλεσμα πολύωρου "καψίματος" στο chat, σας αναρτώ το παρακάτω.


I have made you a God (Σ' εχω κάνει Θεό)

I really can not get it, in what mistake I have fallen
and you heart can not find, just one way to forgive me
There’s no way to explain, in what way I’ ve harmed you
and for you to come back, my love is not nothing.

I have made you a God, just to see you one time
just to say I love you, and come back.
I have made you a God, just to see you one time
but you reject me before i say something.
Just to see you one time, and to tell you “my love”
I have made you a God.

I really can not get it, what else is left for me to do
and you see everything near me, all the same and all strange
There’s no way to explain, in what way I’ ve harmed you
and for you to come back, my love is not nothing.

I have made you a God, just to see you one time
just to say I love you, and come back.
I have made you a God, just to see you one time
but you reject me before i say something.
Just to see you one time, and to tell you “my love”
I have made you a God.

[x-versous]

Πατσόγρια---------Πρωτότυπο Είσαι όμορφη
F#m
Λύσε τα βυζιά σου
                     E    A     Bm
κι άσ' τον καθετήρα στο πάτωμα να πέσει
F#m
Θέλω να το ακούω
           E       A       Bm
100 χρονών γριά να σε φωνάζουνε Μπέση
 
F#m           Bm
Πατσόγρια, είσαι Πατσόγρια
       E                     Bm
και μου ψάχνεις και για άντρα κουφάλα.
F#m           Bm
Πατσόγρια, είσαι Πατσόγρια
      E                   Bm
Μόνο σε βυτίο χωράς γιατί είσαι τοφάλα
       Bm
γιατί είσαι τοφάλα
F#m
Κοίταξε κατάντια
             E           A     Bm
Άνοιξες το στόμα κι η μασέλα όπου πέσει
F#m
Θέλεις ό,τι έχω
            E      A         Bm
Μα δεν έχεις ό,τι θέλω και αμα σ' αρέσει
 
Πατσόγρια, είσαι ...   ] 2x

[Βαλαφρίδος_Στραβός]

Η μέρα εκείνη δεν θ' αργήσει
ξενιτεμένο μου πουλί,
σε πήρε κάποτε η Βίσση
σε ξαναφέρνει η Βανδή.

[FAIRY-The return!]

Η φίλοι μου χαράματα  (αλεξίου)     παρτε κ το τραγουδι να συγκρίνετε στιχους

http://www.youtube.com/watch?v=LufFApLic8w

Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά
πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε
έχουν τις  πίτες τους ακόμα αγκαλιά
έξω απ' την πόρτα μου περνούν και τις μασάνε
Κι εγώ τη σάλτσα τη δική σου περιμένω
μ' ένα ψυγείο απ' το πολύ φαί θωλό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
Απ’το ντιλιβερι θελω απόψε να κρυφτώ

ΓΙατι δεν τους αντεχω,
 μ’ωραίο σωμα κι εγω να μην εχω
στα χαρμπουγκερ να γείρω,
 τι θέλω εγώ  με μία πίτα γύρο.
Γιατί θα τους ζηλεύω
και τη δικιά  σου σάλτσα θα γυρεύω
Κορμί σαν πέντε ανέμους
 τι θέλω εγώ με καλογύμνασμενους.

Δεν έχω άλλες διαιτες να σκεφτω
τους είπα τάχα πως εφτα κιλα εχω χασει,
κι ενώ στη ζάλη μου ποθώ ενα τυλιχτό,
 αφήνω την πείνα μου να με μεθάει,
 Γιατί  τη σαλτσα τη δική σου περιμένω
μ' ένα πιάτο απ' την πείνα μου θαμπό
 ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
απ’το ντιλιβερι θελω  απόψε να κρυφτώ.