Σεισμών βροντές

[ivikos]

Σεισμών βροντές σε τεμαχίζουν από χτες
οι βρυχηθμοί σου θ’ ακουστούν απελπισμένα
κάποια απ’ τα τζόβενα που κάνουν αρπαχτές
αφήσαν σε άνεμους τις πόρτες ανοιχτές
για να έχουν άλλοθι όταν βρούνε τα σπασμένα

Με πληγιασμένο τ’ όνειρό μου σε αφαιρώ
απ’ τις βροχές κατακλυσμού, ως τον Πουνέντε,
κι ενώ με ψάχνεις στο φινάλε  με καιρό,
μου αντιπροτείνεις το φιλί σου να χαρώ,
μα το κορμί σου εγώ ζητώ…τέρμινα πέντε.

Χειροπιαστές οι αποδείξεις σου μου λες
για ν’ αμυνθείς αν σε στριμώξει η μάχαιρά τους
κι όταν σε δόλιες ανοιχτούμε ανατολές,
να οργανωθούμε μη μας πάρουν οι βολές
και ν’ αλωθούνε τη νυχτιά τα οχυρά τους

Μα άμα τελειώσουν της πορείας τα πανό
τις ικεσίες στους Ολύμπιους ν’ ακούσεις
σε μαύρο πέλαγος να πέσει το κανό
να ‘χεις το χέρι ρωμαλέο κι ικανό
κι ένα ρεσάλτο πειρατών να το αποκρούσεις

Σεισμών βροντές, και κάτι υπόκωφο ,βαρύ,
στέλνει τη μαύρη απελπισιά να ξεφαντώνει
τις παγωνιές η σιλουέτα σου αν φορεί
αν σε οδηγούν, με σπερματσέτο και κερί
κάπου θα βρεις του έρωτά μας το καντόνι!!!!

             29.09.2010

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Άλλο ένα πανέμορφο ποίημα
χίλια μπράβο