Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Gregori

Σελίδες: [1] 2
1
                     
Δέν το μπορώ να σε θωρρώ σαν γκρί συννεφιασμένο,
δεν το μπορώ το βλέμμα σου στα μάτια σου θλιμμένο,
δε σου ταιριάζει μοναξιά και ύφος πονεμένο,
είσ' ένα κόσμημα μικρό από χρυσό φτιαγμένο.

Η ευτυχία σπέρνεται μέσα στου νου τη γνώση
κι απ' την ψυχή σαν ποτιστεί, θα δέσει, θα ριζώσει,
θ' ανθίσει ο σπόρος στην καρδιά και μόλις ευοδώσει
θα βουληθεί τους ώριμους καρπούς της ν' αποδώσει.

Δε λαχταράω μιά βραδιά να μπώ στην αγκαλιά σου
έτσι γιά λίγο να γευτώ στιγμές του έρωτά σου'
άς δούν οι άλλοι, φίλη μου, τη θηλυκότητά σου
γιά μένα το σημαντικό βρίσκεται στην καρδιά σου.

η ευτυχία της στιγμής
και της ανέμελης ορμής
δεν μέλλει να στεριώσει'
όταν το νέκταρ σου θα πιεί
κι άλλο δε θάχει να γευτεί
με μιάς θα σε προδώσει.

2
Χαρούμενη Πρωτομαγιά
τραλαλά τραλαλά
χαρούμενη Πρωτομαγιά
να είμαστε όλοι καλά.

Χαρούμενη Πρωτομαγιά
τραλαλά τραλαλό
να φορέσουμε όλοι τα μαγιά
και να πέσουμε στο νερό
τραλαλά τραλαλό.

Χαρούμενη Πρωτομαγιά
τραλαλό τραλαλί
κι εμείς να είμαστε καλά
κι όλου του κόσμου οι τρελλοί.

Τραλαλά τραλαλό τραλαλι
χαρούμενη Πρωτομαγιά
στους φαλακρούς να βγεί μαλλί
κι εμείς να πετάξουμε με μαγικό χαλί.

Καλό ε ? !!!!!!!!!!!!!!!!!

3
Βιβλίο Εντυπώσεων / 1η Μαίου
« στις: 01/05/09, 08:39 »
Καλή χαρούμενη Πρωτομαγιά
και καλό μήνα.

4
Καλή μου,

Τις άδειες σου νύχτες που δεν αντιστέκεσαι
στον πόθο που κάνει το σώμα να λιώνει
σε νοιώθω τί νοιώθεις και πώς ερωτεύεσαι,
γυμνή,  τυλιγμένη σε λάγνο σεντόνι.

Τις γόνιμες νύχτες ποθείς κι ονειρεύεσαι,
γίνεσαι σύντροφος, πιστή κι ερωμένη,
πάνω μου γέρνεις και μόνη χαϊδεύεσαι
με κρίνα του έρωτα στο πάθος δοσμένη.

Τις πύρινες νύχτες που χύνεσαι λιώνοντας
κι απλώνεσαι μέσα μου βουβά παθιασμένη,
μονάχος, γυμνός, σε αγγίζω λυτρώνοντας
τη σάρκα στη φύση σου τη σκλαβωμένη.

Εκείνες τις νύχτες που χύνεται η αύρα σου,
και σβήνει του πόθου μας την πύρινη λάβα
γυναίκα μου γίνεσαι  και γίνομαι άντρας σου,
προσκυνούμε τον έρωτα’
                                σκλάβος και σκλάβα !

5
ο Μικρός μου Σταυρός

Εγώ δεν είχα τη χαρά
εχθρούς να ανταμώσω
τον κόσμο για να σώσω'
μόνο αγάπη στην καρδιά
για φίλους, βόηθα Παναγιά
που μ' έπνιγε ωστόσο.

Ποτέ δεν βάστηξα δειλά
αγάπη στο ’να χέρι
και στ’ άλλο το μαχαίρι’
η αγκαλιά μου μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά
κι έν’ άγιο περιστέρι.

Μικρό σταυρό φορτώθηκα
και πάνω του σταυρώθηκα
τον πόνο να γλυκάνω'
Κάνω ευχή, κάνω σταυρό
δυό στάλες καθαρό νερό
τίποτα παραπάνω.

Εύχομαι σε όλους Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

Μιάς και τις προηγούμενες ευχές μου πρέπει να έχεις GPS
για να τις βρεις έτσι όπως τις γύρισαν από δω κι από κει,
(λες και θα χάλαγε ο κόσμος ή θα έτρωγαν το χώρο αν έμεναν εδώ),
σκέφτηκα μήπως με αυτόν τον τρόπο
( συνοδευόμενες από κάποιο στίχο) παραμείνουν.
Αν και πάλι έχω κάνει έγκλημα-λάθος παρακαλώ να μεταφερθεί όπου κατά την κρίση σας πρέπει να είναι.
Και μετά μου λες για δε σου γράφω....


6
.. και καλές δημιουργίες.
Η Ανάσταση να μας βρει όλους,
έστω λίγο καλύτερα και καλύτερους από την προηγούμενη.
Να χαίρεστε και να σας χαίρονται οι οικογένειές σας.

7
Κι εγώ μαζί σας φίλοι μου
θα σας ακολουθήσω
αφού τραβάτε σεις μπροστά
γιατί να μείνω πίσω.

Macmicias ξέρεις μ' άρεσε
αυτή σας η ιδέα
με τον παππού θα γίνει πιά
μεγάλη η παρέα.



     Του Πρωτέρωτα τ' Άλικο Δείλι

Σ’ ερωτικό ηλιότοπο θνητών και θεανθρώπων
αγγέλων ερωτόπλαστων νιάτων γεροδεμένων
ιστορικών ποιητικών και μουσικών προσώπων
σμίγουνε πόθοι Ομηρικοί παιδιών ερωτευμένων.

Στη γη όπου η Άνοιξη ανθίζει κάθε μέρα
και το γαλάζιο τ’ ουρανού χορεύει στην αρμύρα
ο ψίθυρος της θάλασσας μες στη σιωπή του αγέρα
φαντάζει σαν του Απόλλωνα τη μουσική στη λύρα.

Κι όταν γιορτάζει ο έρωτας στα ολόδροσα τα χείλη
κι ο ήλιος στεφανώνεται λευκά πορτοκαλάνθη,
στην κοίτη του ερωτισμού το Άλικο το Δείλι
λούζει με ηλιοβούτημα τ' απόκρυφα τα πάθη

Πριν το σύμπαν στρωθεί με βελούδινα αστέρια
να λαγιάσει του πρίγκηπα ήλιου το φώς
στην ουράνια γιορτή τους με κρίνους στα χέρια
ο σοφός της μεγάλης αγάπης θεός               
και του έρωτα αγγέλοι αιώνιοι  χίλιοι
ερωτεύουν τη γη με το γιό τ' ουρανού
και στη γη του Πρωτέρωτα τ' Άλικο Δείλι
δυό αγνούλες καρδιές' μίας νιάς κι ενός νιού !

Εκλεκτή των θεών η δροσόπλαστη κόρη
λαφροσειέται στους άμαθους πόθους αγνά'
από γλύπτες αγγέλους πλασμένο τ' αγόρι
προς των πόθων το κάλεσμα κλίνει σεμνά.

Στο γιαλό των Παρθένων γλιστρούν απ' το Δείλι
μές τον κόρφο της νιάς ηλιαχτίδες θερμές'
η ανάσα κολλά στα μελένια της χείλη
κι αγρικάει της νιότης τίς πρώτες ορμές.

Του πελάγου η αύρα φλερτάρει με χάρη
με τη φλόγα στα λιόλουστα στήθια του νιού'
την αγνή κοπελιά θε να κάνει ζευγάρι
να σμιχτούνε στα κόκκινα του δειλινού.

Ένα χάδι στο φέγγος της μέρας που φεύγει
σεργιανά μεθυστά στα χυτά της μαλλιά
τραγουδάει η γη και ο ήλιος χορεύει
στ' ουρανού τη γιορτή μ' ανοιχτή αγκαλιά.

Πειρασμοί σκανταλίζουν το νού και σαλεύει
οι καρδιές φτερουγούνε σα σμάρι πουλιά
και ο έρωτας νέο και νιά σαγηνεύει
σ' ερωτόπλαστης ήβης παρθένα φωλιά.

Η πνοή απ' τα σπλάχνα τους λάβα συνάζει
κι η καυτή ανερώτευτη σάρκα ποθεί
τη στιγμή που το σώμα ανάσες θα στάζει
σαν αράχνης ιστός απαλά ν' απλωθεί.

Απ' το σούρουπο λιόχρωμα δρέπουν τα χείλια
και σε φόντο γυμνό ζωγραφίζουν φιλιά
με παλμούς θηλυκούς τ' ανοιγμένα κογχύλια
προκαλούν τα φιλιά χαμηλά στην κοιλιά.

Σε κρυφά μονοπάτια με ρόδα λουσμένα
ο ιδρώτας κυλά σαρκική ευωδιά
κύμα πόθου δονεί τρυφερά τον υμένα
δυό σταλιές ροδαλές στην υγρή αμμουδιά

Ο Πρωτέρωτας φλέγεται στ’ Άλικο Δείλι
στο βωμό του αγνού κολπικού δονισμού'
λυτρωμένοι σπασμοί ενσαρκώνουν τη μύλη
ταπεινοί ασπασμοί Λυτρωτή Οργασμού.

Μοίρες έχουν μοιράνει την ώρα της γέννας
την αγνότητα αμνό στο βωμό της γενιάς'
να γενεί η τιμή κάθε κόρης παρθένας
ιερό φυλαχτό Άγιας Πρώτης Νυχτιάς.

Καταθέτουν περίσσεμα πόθου μ' ευλάβεια
προσκυνούν την αρχή της ζωής με τιμές
λίγο χώμα νερό δυό πρωτόπλαστα χάδια
και ανάσα καυτή' όπως λεν οι Γραφές.

Τώρα στ’  άστρα μεθούν οι θεοί κι οι αγγέλοι
μα ο πρίγκηπας ήλιος ποθεί την αυγή
που το φως του θ' αρχίσει γλυκά ν' ανατέλλει
με ουράνια στοργή, ν’ αγκαλιάσει τη γη.

Όρκους πίστης λαξεύουν και ζήσης αιώνιας
το σμυρίγλινο σώμα του άβγαλτου νιού
στ' αλαβάστρινο στήθος της νιάς της Παρθένας
και στη Γή τη δικιά μας ο Γιός τ' Ουρανού.


 

8

Δραπετεύσανε τη νύχτα τα όνειρά μου
απ’ του ύπνου τη γλυκότερη μορφή
ξεγλιστρήσανε δειλά απ’ τα βλέφαρά μου
κι ανεβήκανε στην πιο ψηλή κορφή

Ανταμώσαν τους Θεούς τους βασιλιάδες
ευλογήθηκαν με γνώση θεϊκή
κι αφού γύρισαν στου νου μου τις κοιλάδες
μ’ αναθρέψαν με τροφή βασιλική.

Χαιρετίζω τον καινούριο μου τον ήλιο
που με στέφει με το φως του βασιλιά
ν’ αφεντεύω στου μυαλού μου το βασίλειο
και στ’ ακόρεστα της σκέψης μου κελιά.

Όνειρα δώρα μου, δραπέτες της ζάλης μου
του ήλιου τρυγήσατε το φως, στα κελιά μου
με χρώματα σβήσατε στο νου τα σκοτάδια μου
όνειρα δώρα μου και φως βασιλιά μου.

9
Έτσι το θέλησ’ ο θεός
σε τούτη δω την πόλη
στο παιδικό χαμόγελο
να μη χωρέσουν όλοι.

Γιατί θεός είναι αυτός
και ποιος θα τον κοντράρει
όποιος τολμήσει να σκεφτεί
ο διάλος θα τον πάρει.

Κι εφόσον τ’ αποφάσισε
και κλείδωσε το θέμα
κάλλιο στην πόλη αληθινός
παρά μέσα στο ψέμα.

Αυτά είναι τα κομμάτια για το Χαμόγελο του Παιδιού
που έχασαν το τρένο διότι δεν έβγαλαν έγκαιρα εισιτήριο.

Στον Άη Βασίλη

Αγαπημένε μου παππού
καλέ μου Αη Βασίλη
κάνε του κόσμου τα παιδιά
να γίνουν όλα φίλοι
και φέτος πάλι γράμματα
χιλιάδες σούχουν στείλει.
 
Στα όνειρά τους μην ποθούν
τουφέκια και κανόνια
μα της ειρήνης πλουμιστά
χρωματιστά μπαλόνια
να παίζουν και να χαίρονται
τα παιδικά τους χρόνια.
 
Φέρε αγάπη στην καρδιά,
με κέφι, γέλιο και χαρά
και πάντα ευτυχία
και στον μπαμπά και στη μαμά
και στον παππού και στη γιαγιά
χρόνια πολλά και υγεία.
 
Όπου πεινούν κι όπου πονούν
κάνε κι αυτοί καλά να ζούν
χορτάτοι δίχως πόνο
όλης της γης η γειτονιά
γιά δώρα την Πρωτοχρονιά
κι ευτυχισμένο χρόνο,
αυτά ζητάει μόνο!

Όλα εν τάξει

Σαν ξυπνάς το πρωί κάθε μέρα με τάξη
πριν  χαθεί η αυγή και ο χρόνος  πετάξει
στ' όνειρό σου κανείς δε θα ρθεί να ταράξει
τ' απαλένια νερά.

Με τους φίλους σου πάντα άν είσαι εντάξει
η φιλία θα δείς  μιά ζωή θα βαστάξει
τα λινά σου θα γίνουν απαλά σαν μετάξι
και θα νοιώθεις καλά.

Η καρδιά θά μπορεί πιό ψηλά να πετάξει
άν μικρό μυρμηγκάκι  δεν έχεις πειράξει
και αγάπη, σαν μέλι γλυκειά, θα εισπράξει
σε ζεστή αγκαλιά.

Κι άμα κάποια φορά ένα δάκρυ σου στάξει
απ' αγάπη θα είναι και περίσσια χαρά,
άν,
  ποτέ δεν αφήσεις το κορμί σου ν' αδράξει
όποιος ψάχνει να βρεί μιά αγάπης βραδιά.

Απ' την πρώτη στιγμή άν το χέρι σου πιάσει
να φροντίσεις ν' αλλάξει η οδός μ' ελαφρά'
το καράβι που ψάχνει στα ρηχά να αράξει
δεν μπορεί να βαστάξει στα βαθειά τα νερά.

Χωρίς τίτλο

Είναι μικρές οι γειτονιές
στου χάρτη τη σελίδα
τόσο μικρές πού οι φυλές
χωρούν σε μιά πατρίδα

Εδώ μιά χούφτα χρώματα
εκεί δυό τρείς θρησκείες
όλες οι χώρες έχουνε
αισθήματα κι αξίες.

Γλυκές φωνές κρυφές ματιές
πόνους χαρές και γέλια
άλλοτε μέσ' τα χρυσαφιά
κι άλλοτε στα κουρέλια.

Ίδιος ο δρόμος της καρδιάς
ίδιος και της αγάπης
λόγος δεν είναι πούθε ζείς
μα μόνο πώς θα μάθεις.

Κάθε Μέρα Γιορτή

Κάθε μέρα θα είναι γιορτή
άμα νοιώθει καλά  η ψυχή..
άμα νοιώθει καλά σου η ψυχή
και γεμίζει αγάπη.

Και γιορτή θε να πει
με χαρά να ξυπνάς το πρωί
και να νοιώθεις περίσσια στοργή
γιά τον άρχοντα ήλιο που λάμπει!

Κάθε μέρα θα είναι γιορτή
άμα νοιώθει καλά σου η ψυχή..
να λυτρώνεσαι κάθε βραδυά
και βαθειά στη ζεστή σου καρδιά
να φωλιάζουν ονείρατα αγγέλου λευκά.

Γιορτή και Αγάπη θα πει,
στην καρδιά σου γιορτή κάθε μέρα
να γελάς, να γελάς,
με χαρά να γελάς
και γλυκά τρυφερά
να της τό τραγουδάς.

'' Σ' αγαπάω γιατί είσαι
ότι είσαι
και να μ' αγαπάς το ίδιο
σαν κι εγώ ''.


Τώρα

Όταν στη ζωή δεν έχεις
ότι θέλεις κι' αγαπάς
τότε μάθε ν' αγαπάς
καθε τί που ζεις και έχεις.

Η ζωή είναι ωραία
κι όταν είσαι μοναχός
κι όταν είσαι με παρέα.

Όταν δε μπορείς να κάνεις
ότι θέλεις κι αγαπάς
τότε μάθε ν' αγαπάς
οτιδήποτε κι αν κάνεις.

Η ζωή θα είναι ωραία
αν μπορείς ορθός να πας
ως την ώρα τη μοιραία.

Έφυγε το παρελθόν
τ' αύριο είναι το τώρα
φρόντισε στην κάθε ώρα
να 'σαι πάντοτε παρών.

Η ζωή μας είναι ωραία
και θα γίνει πιό καλή
όταν ζούμε με πυγμή
κάθε τωρινή στιγμή
σαν να είναι η τελευταία.

Κοιμήσου

Κοιμήσου φως μου, θα 'μαι εγώ
φύλακας άγγελος σου
για να σου πλέκω όνειρα
απ' το προσκέφαλο σου.

Κοιμήσου Ηλιαστέρι μου,
στον ύπνο σου χαρούλες
να φτερουγίζουν απαλά
όπως οι πεταλούδες.

Σε κήπους ανθοφόρετους
και σε παχιά λιβάδια
να σε προσμένουν οι χαρές
και να σε ραίνουν χάδια.

Μην τύχει και μου φοβηθείς
στον ύπνο σου απάνω,
θα ξαγρυπνώ καμάρι μου
το Φόβο να προφτάνω.

Θα τον ταΐζω ζάχαρη
μελόνερο θα στάζω
μ' ένα φιλί κι ένα σταυρό
θα σε καθησυχάζω.

Κοιμήσου συ ψυχούλα μου
στο Φόβο δε δειλιάζω
για το καλό σου μάτια μου
τα πάντα θυσιάζω.

Κοιμήσου να 'ναι η ζωή όπως και τ' όνειρο σου
να 'ναι βαμπάκι ο δρόμος σου μέλι το ριζικό σου,
συντρόφισσες σου οι χαρές και να 'μαι ο άγγελος σου.


    ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Χαμογέλα στο μήνυμα κάποιας ελπίδας
χαμογέλα στον ήλιο κι ας είναι χλωμός
στο βαθύ το σκοτάδι κι εκεί χαμογέλα
το χαμόγελο είναι πηγή του φωτός.

Χαμογέλα να είναι η ζωή σου γιορτή
Από μέσα βαθιά την καρδιά χαμογέλα
Με χαμόγελο δέξου την κάθε αρετή
Οταν νοιώθεις θλιμμένος τραγούδα και γέλα.
Γαληνεύει το σώμα, το νου, την ψυχή
Ενα φρέσκο χαμόγελο' κι από την άλλη
Λ
αχταρά του μυαλού σου η κάθε πτυχή
Αλλο ένα χαμόγελο' πάλι και πάλι.

Τη ζωή σου ξαπόστασε μ' ένα ταξίδι
στην πηγή των χαμόγελων, στις ξενοιασιές'
η χαρά και το γέλιο να σου 'ναι στολίδι,
μακρυά σου τα σύννεφα κι οι μοναξιές.

10

κύριοι..
έχω όλη την καλή διάθεση, χωρίς καμία απαίτηση οποιασδήποτε μορφής,
σιγά σιγά και όσο μου επιτρέπει ο χρόνος μου
να μαζέψω όλη την ποιητικοστιχουργική δουλειά των 90 περίπου σελίδων,
όλων των χρόνων, χωρίς σχολιασμούς, απαντήσεις και παραθέσεις.
Θέλετε να γίνει ?
Εάν ναι, ανοίξτε μία σελίδα,
χωρίς δυνατότητα απαντήσεων και παραθέσεων
που να δέχεται πάνω από 8000 χαρακτήρες ( εάν αυτό είναι εφικτό ),
για να ανεβάσω αυτό που ήδη έχω ξεκινήσει πιστεύοντας ότι σας ενδιαφέρει.
Εάν υπάρξουν κι άλλα μέλη που θελήσουν να βοηθήσουν,
(π.χ. ορθογραφικός έλεγχος,  ή οτιδήποτε άλλο),
έχω ένα πλάνο πως μπορεί να γίνει έτσι ώστε
και καλύτερη δουλειά να γίνει και σε λιγότερο χρόνο.

Πιστεύω ότι θα είναι καλό, πάρα πολύ καλό,
για πολλούς και διάφορους σημαντικούς λόγους,
όλα τα κομμάτια να είναι μαζεμένα και στην συνέχεια,
αν χρειαστεί, να ταξινομηθούν κιόλας.

Εάν για δικούς σας λόγους που θα είναι σεβαστοί,
κρίνεται την πρότασή μου περιττή, διαγράψτε ότι δεν χρειάζεται.
Στη διάθεσή σας κύριοι.

Ίσως η πρόταση αυτή να έπρεπε να γίνει στο "Λάθη και προτάσεις"'
επειδή όμως αφορά μόνον την περιοχή Στίχων και Ποιημάτων,
την κάνω εδώ.



11
Προς τους υπεύθυνους του site :
Μήπως υπάρχει τρόπος να μπορώ να υπερβώ τους 8000 χαρακτήρες
έτσι ώστε κάποια στιγμή να υπάρχουν μαζεμένα
όλοι οι στίχοι και τα ποιήματα του Κιθάρα ?    

Η αδικία
« στις: 25/01/09  00:01 »

   
Σου ‘λεγα.. στο άδικο μπροστά,
ποτέ να μη λυγίσεις,
μα είπες πως πίσω δε γυρνάς
μια πόρτα όταν κλείσεις.

Είχες μέσα στο βλέμμα σου
τη θλίψη κεντημένη,
κρατούσες μέσα στο μυαλό
την πίκρα κλειδωμένη.

Να μπω μέσα στον κόσμο σου,
μάταια προσπαθούσα..
Όσα καράβια σου έστειλα,
στ΄ άγνωστο ναυαγούσαν.

Οι ελπίδες σου στοιχήματα
που άφησες να χαθούνε,
λουλούδια που μαράθηκαν
τον ήλιο πριν να δούνε..

Πρόωρα παραδόθηκες
χωρίς να πολεμήσεις,
η αδικία γέμισε
το όραμα ψευδαισθήσεις.
   
All we care about
« στις: 25/01/09  01:43 »

When I wake up in the morning
Till the night I lay on bed
There’s so misery and pain
So much more than I can stand

When I listen to the radio
Or I stay to watch TV
I can hardly believe
What I hear and see

Third World dies
From hunger and thirst
Diseases kill children
But nobody cares

All we care about
Is the money we earn
We don’t give a damn
We let Mother Earth burn

All we care about
Is the money      X 2

Nation versus nation
And chaos over all
Smart bombs won’t fail
Upon innocents they’ll fall

People against people
And the reason is unknown
Soldiers killing parents
Leaving orphans all alone

Profit over dignity
And money over pride
Oil stocks are rising
Such a shame for mankind

Killing for the money
That’s the ultimate war
There are no more ideals
Or beliefs to fight for (?)

All we care about
Is the money         X 2
    
Συμφωνία
« στις: 24/01/09 20:17 »

Ήταν η νύχτα που με 'διωξαν απ' το σπίτι
αφού με έδειραν και μ' είπανε αλήτη
Ήταν η νύχτα που δακρύσαν και τ' αστέρια
όταν μιλήσαμε και δώσαμε τα χέρια

Κι αν χρόνια πέρασαν πολλά, ισχύει η συμφωνία
στείρα ζωή κι εγώ παιδί, παιδί για υιοθεσία
Εγώ να ξέρω μάνα μου τι βάζεις μες το νου σου
κι εσύ τώρα καμάρωνε τη λεβεντιά του γιού σου

Κι αν δεις να κλαίω άφησέ με θα περάσει
θα μεγαλώσει κι η καρδιά και θα ξεχάσει
Ότι κι αν γίνει εγώ πίσω δε γυρνάω
γιατί έχω μάθει συμφωνίες να κρατάω

Ότι κι αν γίνει εγώ πίσω δε γυρνάω
εσύ είσαι η μάνα μου κι εσένα αγαπάω
    
ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ
« στις: 22/01/09, 10:45 »


Παραπονιάρικες ψυχές, βαριούνται το νιρβάνα τους,
και πριν περάσουν δυό γενιές, αλλάζουνε τα πλάνα τους.
Αιώνες παζαρεύουνε με το Θεό τ’αντάλλαγμα,
τους ουρανούς ν’αφήσουνε, για ένα κομμάτι μάλαμα.

Και ο Θεούλης ο καλός, τους κάνει τα χατίρια τους,
τους δίνει δεύτερη ζωή, να δούνε τα χαΐρια τους.
Σφραγίζει διαβατήριο, επιστροφής στα γήινα,
τους ντύνει γι’άλλη μια φορά, τα ρούχα τους τα πήλινα.

(Ρ)

Λευκοντυμένοι άγγελοι, στη γη ξαναγυρίζουνε,
με τους ανθρώπους μπλέκουνε και τα φτερά μαυρίζουνε.
Αμαρτωλές διαδρομές, σ’ άρρωστα δρομολόγια,
κι ύστερα καταλήγουνε, στης κόλασης τα υπόγεια.
    
Θα σε ξαναδώ;
« στις: 04/11/08, 11:21 »

   
Ήταν καλοκαίρι που μπήκες στη ζωή μου,
έβαψες το τοπίο στη γκρίζα διαδρομή μου.
Μ’ έμαθες τις νύχτες μ’ όνειρα να στολίζω
και τώρα σε ένα τέτοιο μονάχα πια ελπίζω.

Θα σε ξαναδώ;
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα για ένα βράδυ,
να δω ξανά τη φλόγα, κι ας ζήσω στο σκοτάδι.

Τώρα οι χειμώνες μου φαίνονται αιώνες,
μόνη μου βουλιάζω …στις σκέψεις μου κουρνιάζω.
Τώρα τα καλοκαίρια δεν έχουνε αστέρια,
χίλιες ευχές να ρίξω, για να σε φέρουν πίσω.

Θα σε ξαναδώ;
Άραγε που να ‘σαι…
Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι;
Θα σε ξαναδώ;
Έλα για ένα φεγγάρι,
τη φλόγα να χαζέψω κι η στάχτη ας με πάρει.
    
Του Κήπου μας το Όνειρο...
« στις: 22/01/09, 15:30 »

   
Μέσα στην τσιμεντούπολη
προσμένει ακόμα ο Κήπος
δύο Καρδιές να ενωθούν
κι ένας να γίνει ο Χτύπος...

Βασιλικός και Γιασεμί,
μια Λεμονιά παρ' έκει,
ψίθυροι μέσα στη βουή
κι η Μοναξιά που στέκει...

Μαραζωμένα μοιάζουνε,
αργοπεθαίνουν τώρα,
γιατί αργεί να ξαναρθεί
τσ' αντάμωσης η Ώρα...

Δύσκολοι είναι οι καιροί
κι ο Θάνατος προσμένει,
μα σαν μιλήσει ο Έρωτας
ως κι ο Θεός σωπαίνει...

Αντέχει Φως μου η Ψυχή  
της Μοίρας τη μανία
κι ας ζει καιρό, πολύ καιρό,  
μέσα στην Αγωνία...

Είναι που Όνειρα βαστά
σφιχτα από το χέρι
προσμένοντάς τη τη Στιγμή
κοντά που θα σε Σε φέρει...

Κι ας τσάκισαν οι Πήγασοι
φτερά σε τοίχους πάνω,
έχω Ελπίδα ζωντανή
πληγές Σου για να γιάνω...  
 
Μη Μου αργείς άλλο λοιπόν,
τα μάτια κλείσε τώρα,
ξανά για ν' ανταμώσουμε
στου Ονείρου μας τη χώρα...

Εκεί που όλοι θα γελούν
κι Ευτυχισμένοι θα 'ναι
κι οι Πήγασοι πολύ ψηλά
για πάντα θα πετάνε...

Δεν σε ξέρω
« στις: 21/01/09, 05:45 »

   
Δεν σε ξέρω, μ ακούς;

Γεννήθηκες τον Αύγουστο του 1925.
Μεγάλωσες σ ένα χωριό, τελείωσες το γυμνάσιο.
Πέρασες στη νομική Αθηνών .

Δεν σε ξέρω .

Σταμάτησες για να το παίξεις πατριώτης.
Πολέμησες τους γερμανούς, την πείνα σου.
Έχεις φάει από αποφάγια μέχρι σκουπίδια .

Ποιος είσαι;

Αργότερα τελείωσες της σπουδές σου,
έκανες δυο παιδιά και δυο γάμους,
Έθαψες δυο συζύγους, πατέρα και μάνα.

Πες μου ποιος είσαι;

Έχεις τέσσερα εγγόνια, τρία σπίτια, ένα εξοχικό,
Οκτακόσιες χιλιάδες ευρώ σε καταθέσεις.
Δυο αυτοκίνητα και έναν οικογενειακό τάφο.

Απλά πες μου ποιος είσαι;

Έχεις Τόσο πολλά, αλλά όχι μια απάντηση!
Όλα θα ήταν απλά αν μπορούσες να απαντήσεις.
Ίσως να μην χρειαζόσουν έναν καθρέφτη να μιλάς.
    
Να προσέχεις
« στις: 21/01/09, 06:30 »

   
Σ` αγαπώ το ξέρεςι;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά .

Και με ρωτάς το γιατί τι να σου πω ;

είναι που δεν έχω δουλειά και με τρώνε τα χρέη.
Είναι που έχασα ότι μου είχε μείνει από γονιό.
Είναι ο φόβος μου πως δεν θα τα καταφέρω.
Και στο βάθος …
Η απαισιοδοξία  μου .

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

Με Ρώτας γιατί έχω συνέχεια νεύρα.

Είναι που δεν έχω τσιγάρα εδώ και δυο μέρες.
Είναι που τρώω πατάτες μια εβδομάδα.
Είναι που δεν έχω παπούτσια (αυτά μου σκίστηκαν)
Και στο βάθος …
Ο φόβος πως σου κάνω κακό.

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

Μου λες : δεν νοιάζεσαι αν θα χωρίσουμε.

Είναι που πιστεύω πως θα γλιτώσεις από το Μέλλον μου.
Είναι που δεν θέλω να σε δω να βασανίζεσαι μαζί μου.
Είναι που πιστεύω πως σου αξίζει κάτι καλύτερο.
Και στο βάθος είναι …
Που σ αγαπώ.

Σ` αγαπώ το ξέρεις;
Τελευταία δεν σου το λέω συχνά.

… Να προσέχεις .
    
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
« στις: 27/12/08, 01:38 »

   
Η νύχτα έβαλε τα μαύρα της,
Για να κρυφτεί στα όνειρα σου.
Η Ρίνα άρχισε τα χάδια της,
Για να έρθει στην αγκαλιά σου.

Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή.

Με ένα άγγιγμα να σου φτιάχνει,
Περίγραμμα στο λάγνο σώμα.
Σαν ιστό φτιαγμένο από αράχνη,
Σαν σοκάκι από της γης χώμα.  

 Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή.

Το ρίγος σου να πλανιέται ,
Όπως η νύχτα στον ουρανό,
Σαν ίλιγγος που ξεγελιέται,
Αν πάψεις να κοίτας το γκρεμό.

Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Σ’ ένα χρυσό γυμνό κορμί.
Δύο δάχτυλα να χορεύουν,
Να σου σαγηνεύουν τη ψυχή


12
Φίλε Justin
με το συμπλήρωμά σου μου έδωσες ιδέες
για νέα επεξεργασία του καμματιού
" Νάσαι καλά "
έτσι κρατώντας τον κορμό
έκανα τις απαραίτητες αλλαγές και βγήκε
το παρακάτω αποτέλεσμα .
Σ' ευχαριστώ για την συνδρομή σου.

       Της Αλήθειας η Ωρα

Τη φυγή σου φυλάκισα σ' ένα μολύβι
προσευχές να σου γράφω για νάσαι καλά
κι αν ποτέ σου νοιαστείς  η καρδιά μου τι κρύβει
στης Αλήθειας την Ωρα θα νοιώσεις  πολλά.

Πειρασμοί σε καλέσανε φως μου ν' ανοίξεις
τα φτερά και να πάς σε μιαν άλλη φωλιά
κι αφού πια θάχω πιεί τα στερνά σου φιλιά
κι απομείνω με χείλη στεγνά κι αναμνήσεις
μιαν ευχή θα σου γνέψω χωρίς συγκινήσεις'
νάσαι πάντοτε φως μου καλά κι ας μ’ αφήσεις.

Η σιωπή των ματιών σου στενεύει το χρόνο
και ζυγώνω στα πρόθυρα της μοναξιάς'
σε καλούνε οι χτύποι μιας άλλης καρδιάς
και στη σκέψη πως χάνεσαι σβήνω και λιώνω
μα στο κάθε σου διάβα ευχές θα σου στρώνω'
νάσαι πάντοτε φως μου καλά κι ας ματώνω.

Κι αν ο πόθος του έρωτα δεις και τελειώσει
κι η καρδιά σου μια στάλα ματώσει και κλάψεις,
της Αλήθειας η Ωρα θα έχει ζυγώσει
στην καρδιά μου να μπεις τρυφερά και να γράψεις :

αν ο έρωτας βέλη πετά που πληγώνουν
η αγάπη γιατρεύει τις καρδιές που ματώνουν.

13
Παρακαλώ τους Συντονιστές να διαγραφεί

14
Ξέρεις τι όνειρα κάνω τα βράδια
όταν νυχτώνει και πέφτει το φως ;
σαν και στα πρώτα μου τα χτυποκάρδια
τότε! ο έρωτας  πούταν τυφλός.

Λυγιέσαι κι απλώνεσαι πάνω στις ώρες μου
λιώνεις και χύνεσαι στα όνειρά μου
τρέχεις στις άπιαστες ονειροχώρες μου
κι έπειτα αφήνεσαι στα βλέφαρά μου.

Ξέρεις τι όνειρα κάνω τα βράδια
όταν τ' αστέρια φωτίζουν τη γη ;
πλανεύω τον ήλιο με νόθα σημάδια
μη μου φωτίσει ξανά την αυγή.

Κι εσύ νανουρίζεσαι πάνω στις ώρες μου
δίνεις υπόσταση στα όνειρά μου
γέρνεις στις άυλες ονειροχώρες μου
κι αποκοιμίζεσαι στα βλέφαρά μου.

15
        Άνοιξη Ρομαντική

Είναι φορές που μιλάνε τα μάτια
όταν τα χείλη δεν έχουν να πουν
κι έπειτα χάνεσαι σε μονοπάτια
ονείρων, έρωτες που σεργιανούν.

Άλλοτε πάλι ξεχύνεις την αύρα σου
πάνω σε όνειρα π' ακροβατούν
τότε και πάλι μιλάνε τα μάτια σου
αφού τα χείλη σου δεν το τολμούν.

Όνειρα έρμαια στους λογισμούς σου
φόβοι αδέσποτοι εδώ κι εκεί
είθε τα όνειρα κι οι φοβισμοί σου
να γίνουν Άνοιξη ρομαντική.

Των ματιών η φωνή
της καρδιάς μυστικά
δεν κρατάει'
την αγάπη που έχει πολύ πληγωθεί
για να βρει θαλπωρή
σε μιαν άλλην αγάπη την πάει. 

16
           Χαμόγελο

Χαμογέλα στο μήνυμα κάποιας ελπίδας
χαμογέλα στον ήλιο κι ας είναι χλωμός
στο βαθύ το σκοτάδι κι εκεί χαμογέλα
το χαμόγελο είναι πηγή του φωτός.

Χαμογέλα να είναι η ζωή σου γιορτή
Από μέσα βαθιά την καρδιά χαμογέλα
Με χαμόγελο δέξου την κάθε αρετή
Οταν νοιώθεις θλιμένη τραγούδα και γέλα.
Γαληνεύει το σώμα, το νου, την ψυχή
Ενα φρέσκο χαμόγελο' κι από την άλλη
Λαχταρά του μυαλού σου η κάθε πτυχή
Αλλο ένα χαμόγελο' πάλι και πάλι.

Θέλω νάσαι μαζί μου σ' αυτό το ταξίδι
στην πηγή των χαμόγελων, στις ξενοιασιές,
με χαμόγελο κάντο, να μοιάσει παιχνίδι'
δε σου πάνε τα σύννεφα κι οι μοναξιές.

17

Αγαπημένε μου παπού
καλέ μου Αη Βασίλη
κάνε του κόσμου τα παιδιά
να γίνουν όλα φίλοι'
και φέτος πάλι γράμματα
χιλιάδες σούχουν στείλει.
 
Στα όνειρά τους μην ποθούν
τουφέκια και κανόνια
μα της ειρήνης πλουμιστά
χρωματιστά μπαλόνια
να παίζουν και να χαίρονται
τα παιδικά τους χρόνια.
 
Φέρε αγάπη στην καρδιά,
με κέφι, γέλιο και χαρά
και πάντα ευτυχία'
και στον μπαμπά και στη μαμά
και στον παπού και στη γιαγιά
χρόνια πολλά και υγεία.
 
Όπου πεινούν κι όπου πονούν
κάνε κι αυτοί καλά να ζούν
χορτάτοι δίχως πόνο'
όλης της γης η γειτονιά
γιά δώρα την Πρωτοχρονιά
κι ευτυχισμένο χρόνο,
αυτά ζητάει μόνο!

Καλή χρονιά σε όλους

18
Η αυγή χαρά μου χάρη να μας έκανε
και ο γελαστός ο ήλιος να κατέβαινε
απ' τον ουρανό'
την αγάπη μας κοντά του
να την έπαιρνε
να την σεργιανά μαζί του
ως το δειλινό.

Η βραδιά χαρά μου χάρη να μας έκανε
το ολόγιομο φεγγάρι να κατέβαινε
απ' τους ουρανούς'
την αγάπη μας στους ώμους
να την έπαιρνε
στους ρομαντικούς του δρόμους
τους νυχτερινούς.

Η ζωή χαρά μου χάρη
να μας έκανε μακάρι
και το πλοίο που σαλπάρει
να γινόταν να μάς πάρει
στους ωκεανούς'

σε νησάκι να μας βγάλει
με παρθένο ακρογιάλι
και να μας αφήσει μόνους
πάντα ναυαγούς.

ΥΓ
Θα μου επιτρέψεις παππού να στο αφιερώσω
για να το χαρίσεις όπου θές ?
Απ' το παράθυρο..
                    .διακρίνω ειδύλιο!

19
                   Θέλημα Κυρίου

Σ' ευχαριστώ! που μούδωσες χαρά να σε γνωρίσω
και την καρδιά μου γέμισες μ' αγάπη περισσή,
μα θέλησαν οι ουρανοί, μισή! χαρά να ζήσω
και ν' απογίνει ανάμνηση η άλλη μου μισή.

Ήταν τη νύχτα πούρθανε αγγέλοι να σε πάρουν
σε άγνωστη διαδρομή γιά την Αιώνια Ζήση'
κείνη τη νύχτα που οι ψυχές γιά την ψυχή γιορτάζουν
πού αφήνει τα εγκόσμια κοντά τους να γυρίσει.

Άρχισαν αντίστροφα να κυλούν οι χρόνοι,
πλάϊ σου ξαγρύπνησα γιά να κοιμηθείς'
κράτησα το χέρι σου να μη νοιώθεις μόνη,
σταύρωσα τη σκέψη μου να μην ξεχαστείς.

Στέγνωσα τα δάκρυα και λευκό σεντόνι
την καρδιά μου σούστρωσα, γιά να σκεπαστείς'
του Κυρίου Θέλημα κι οι χαρές κι οι πόνοι
της ζωής μου άγγελε, έφυγες νωρίς.

Ένα βρεφοβλάσταρο, να ποτίζει ο χρόνος,
φύτεψες γι' ανάμνηση κι αύρα τρυφερή,
μη θεριέψει μέσα μου της φυγής σου ο πόνος
και θελήσει μου η ψυχή νάρθει να σε βρεί. 

Από τ' άστρα, μ' έγειρε η ανασεμιά σου
σ' αγκαλιά απρόσμενη μα ονειρευτή
κι έμεινε ν' ακολουθείς απ' τα όνειρά σου
το γλυκό μας όνειρο πούγινε  ζωή.

Να διαβείς ουράνιους τόπους λατρεμένους,
ν' ασπαστείς τους Άγιους  και να αναπαυτείς'
μές στους κήπους κρίνε μου, τους παραδεισένιους,
θ' ανταμώσουμε ξανά '     να μας καρτερείς !!!

20
                 
                    τ' Αναπλάκι μας

Ηλιότοπος Ερωτικός, θνητών και θεανθρώπων
αγγέλων ερωτόπλαστων, νειάτων ερωτευμένων,
ιστορικών, ποιητικών και μουσικών προσώπων,
διαβαίνει χρόνους δοξαστούς καιρών προχωρημένων.

Στη γή όπου η Άνοιξη ανθίζει κάθε μέρα
και το γαλάζιο τ' ουρανού χορεύει στην αρμύρα,
ο ψίθυρος της θάλασσας μές στη σιωπή τ' αγέρα,
φαντάζει σαν του Απόλλωνα τη μουσική, στη λύρα.

Εδώ γιορτάζει ο έρωτας στα ολόδροσα τα χείλη
κι ο ήλιος στεφανώνεται λευκά πορτοκαλάνθη,
στην πόλη του Παλαμηδιού' την πόλη που το δείλι
λούζει το ηλιοβούτημα μ' ερωτισμό και πάθη.

21
Σαν μωράκι μ'έλουζε η χαρά με χάδια
μ'αγκαλίτσες και φιλιά γέμιζαν τα βράδυα.

Ηρθε και προσπέρασε, η γλυκειά ανταύγεια,
τα σημάδια της χαράς γίνανε ρημάδια.

Γιά χαρά του θέλησε  πλούτη και παλάτια
να γνωρίσω γύρεψε γκρίζα μονοπάτια.

Απονα με πέταγε μπρός στα σκαλοπάτια
να λυπάμαι μ'έκανε να τον δώ στα μάτια.

Γιά να πιώ με κέρναγε πίκρες και φαρμάκια
μέσα σ' άδειες αγκαλιές και κρυφά μπαράκια'

σιχαινόμουνα ν' ακώ πρόστυχα λογάκια
κι ένοιωθα μανούλα μου σαν τα πουτανάκια.

Γκρέμισαν τα όνειρα σβήσαν οι ελπίδες
μοναχή μου πέρασα μπόρες καταιγίδες.

Η καρδιά μου έσπασε χίλια κοματάκια
το κορμί μου να το τρών γύπες και γεράκια.

Εζησα και γέρασα γέμισα ρυτίδες
και απόμεινα να ζώ μ' ότι εσύ δεν είδες.

Μα η ψυχή των αετών,
των πουλιών των δυνατών,
δεν κυλάει στα ρυάκια
ούτε μένει στα βραχάκια'
ξεψυχά με περηφάνεια
και με περισή ζωντάνια
στις κορφές ψηλών βουνών

22
Επειδή θεωρώ ότι όλοι μας, λίγο πολύ,
μπορούμε να συμβάλουμε
ώστε να λιγοστέψουν τα καθημερινά προβλήματα
και με δεδομένο ότι τα διαζύγια αυξάνουν καθημερινά,
άς γράψει καθένας μας τη σκέψη του
( ποιητικο-στιχουργική και μή )
γιά το θέμα αυτό.
Έστω και λίγους να προβληματίσουμε
πάλι κέρδος θάναι.
Αρχίζω πρώτος και καλή συνέχεια.

 
Ο μπαμπάς με τη μαμά
δεν τα πάν ποτέ καλά
και ποτέ δε συμφωνούνε
άραγε τι να ζητούνε ;

Της μαμάς το καφετί
είναι του μπαμπά χακί
κι όλη μέρα πολεμούνε'
γιατί θέλουν να χαθούνε;

Της μαμάς της κάνει ζέστη
του μπαμπά του φέρνει κρύο
άραγε τι να συμβαίνει;
μάλλον φταίνε και οι δύο .

Στο μπαμπά και στη μαμά μου
π'αγαπώ τόσο πολύ,
στο ζητώ με προσευχή,
να τους στείλεις Παναγιά μου,
την κρυφή μου την ευχή'
 
είθε να συλογιστείτε
μεταξύ σας να τα βρείτε
και γιά σας άν δε σας νοιάζει
τα παιδιά σας να νοιαστείτε !

23
Πω σας θα ναέ διγούτρα     
δε που ζείμοια τα με άλλα   
ναμενέποραπα γιάλο             
δε που χούνε στεικουά.       

Την ηζώ θα σωδιγούτρα     
με πηγάα στη μου ρδιάκα   
και νοπόραπα λογάμε         
δε που κέστηνοια νεισκά     

Η ηζώ διγούτρα λείθε         
για και σούλο  σε να λείμε' 
στώε δε κιάν τρως το λίμε 
τη ληψέκυ σαπαγάν.

Οι Διαχειριστές
να μετακινήσουν το κομμάτι όπου πρέπει
κι άς ενδιαφερθεί κάποιος να το αναποδογυρίσει.   

24
     
Στην ουράνια μισή γειτονιά, των αγγέλων,
γαληνεύει ο νούς, τον λυτρώνει ο χρόνος,
οι ψυχές ατενίζουν τ' απέραντο μέλλον
και στης γής τη μισή αλυχτάει ο πόνος.
 
Στις ανόμιες μισές γειτονιές,
οι ζωές, τα κορμιά  κι οι ψυχές
άς γενεί ν' ανταλλάξουν ευχές
κι η ουράνια, στη γή να απλώσει.

Στην ουράνια μισή, η μεγάλη αλήθεια
βασιλεύει γυμνή με αγιόπλαστο στέμμα
και στην άλλη, στη γή, παγειομένη συνήθεια,
μισερή θαλπωρή, φασκιομένη με ψέμα.

Στις ανόμιες μισές γειτονιές,
οι ζωές, τα κορμιά  κι οι ψυχές
άς γενεί ν' ανταλλάξουν ευχές
κι η ουράνια, τη γή να λυτρώσει.

25
Σαν ξυπνάς το πρωί κάθε μέρα με τάξη
πριν  χαθεί η αυγή και ο χρόνος  πετάξει
στ' όνειρό σου κανείς δε θα ρθεί να ταράξει
τ' απαλένια νερά.

Με τους φίλους σου πάντα άν είσαι εντάξει
η φιλία θα δείς  μιά ζωή θα βαστάξει
τα λινά σου θα γίνουν απαλά σαν μετάξι
και θα νοιώθεις καλά.

Η καρδιά θά μπορεί πιό ψηλά να πετάξει
άν μικρό μυρμηγκάκι  δεν έχεις πειράξει
και αγάπη σαν μέλι γλυκειά θα εισπράξει
σε ζεστή αγκαλιά.

Κι άμα κάποια φορά ένα δάκρυ σου στάξει
απ' αγάπη θα είναι και περίσσια χαρά,
άν,
  ποτέ δεν αφήσεις το κορμί σου ν' αδράξει
όποιος ψάχνει να βρεί μιά, αγάπης βραδιά.

Απ' την πρώτη στιγμή άν το χέρι σου πιάσει
να φροντίσεις ν' αλλάξει η οδός μ' ελαφρά'
το καράβι που ψάχνει στα ρηχά να αράξει
δεν μπορεί να βαστάξει στα βαθειά τα νερά.

Ότι έζησες χτές είναι πιά μακρυά
στη ζωή το παρόν, είναι σήμερα, τώρα'
κάντο βάρκα και βγές θαρρετά στ' ανοιχτά,
το καλό το σκαρί την αντέχει τη μπόρα.

Σελίδες: [1] 2