Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: freeway στις 01/11/05, 09:41
-
ΓΑΛΗΝΗ
Τη θλίψη μεσ' στα μάτια μου ζωγράφισαν
πικρή σιωπή στα πληγωμένα χείλη
ανέμου δάκρυ κύλησαν στο πρόσωπο
λυγμοί και καταιγίδα μεσ' στο δείλι
Ζωή γλυκιά, ποτέ μου δε σε γνώρισα
σημάδεψες με τόσα το κορμί μου
ΓΑΛΗΝΗ που ποτέ δε με συνάντησες
μου στέρησες για πάντα τη ζωή μου
ΡΕΦΡΕΝ
Μη με πληγώνεις, μη με σκοτώνεις
αν φύγεις θα χαθώ, θα τρελαθώ
Μείνε κοντά μου, στα όνειρά μου
να ξέρεις πως για σένα μόνο ζω
Ο ήλιος λαμπιρίζει στην ανατολή
καινούρια μέρα πάλι ξημερώνει
μπροστά σου στέκει κάποιος με χαμόγελο
με ρόδα την καρδιά σου ξεσηκώνει
Καινούρια αρχή που ίσως δεν φαντάστηκες
ας γίνουμε τουλάχιστον δυο φίλοι
το ξέρω πως ποτέ δε με συνάντησες
σε βλέπω με χαμόγελο ΓΑΛΗΝΗ
Μη με πληγώνεις, ........
-
Μ' άρεσε πολύ και πιστεύω ότι είναι έτοιμο για μελοποίηση ( αν δεν την έχεις κάνει ήδη ;D )
Ο τρόπος που γράφεις είναι ιδιαίτερα τρυφερός και βγάζει μεγάλη ευαισθησία.......
Ενα οποιοδήποτε τέλος που ακολουθείται πάντα από μια νέα αρχή ή μια καινούρια μέρα... περνάς πολύ όμορφα μηνύματα...
-
Οι συγκεκριμένοι στίχοι έχουν μελοποιηθεί και σύντομα θα ανεβάσω και την μουσική.