Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pony στις 13/10/05, 20:21
-
Τα μάτια μου όταν κλείνω
σε φαντάζομαι
Το χέρι σου απλώνεις
για να ΄ρθω
Το δάκρυ μου στο μάγουλο
αισθάνομαι
Και ο πόνος είναι
τόσο δυνατός
Φωτιές αισθάνομαι
πως με τυλίγουνε
Μικρή μου μακριά σου
δεν μπορώ
Τα χάδια σου ζητάω
και μου λείπουνε
Να έρθεις πάλι
πίσω σου ζητώ
Οι σκέψεις μου σε σένα
με γυρίζουνε
Θυμάμαι τις στιγμές μας
και απορώ
Το πάθος μας πως έγινε
και σβήσαμε
Το όνειρό μας
έμεινε μισό
11/4/2005
-
το βρισκω καλο. :) στο δευτερο το δυνατος δεν μ αρεσε.μην το παρεις της μετρητοις ε? απλα ετσι νομιζω..
-
πάντως όντως ήταν δυνατός ... αφού με τσάκισε καλέ και με δίπλωσε στα δύο... ;D...
χμ... σαν τι θα μπορούσα να βάλω για να ταιριάξει;;.. :)
-
...Μα ο πόνος με κρατάει εδω...(?)
-
για να κλαίει, μάλλον κάτι τι πονάει (κανένας φρονιμήτης θα είναι χιχι )..μμμμ..δεν νομίζω να κολλάει... κάτι άλλο ίσως;;..