Ανθρώπινη αδυναμία

[Stergios Kourou]

Είσαι σκληρή και τη στιγμή ετούτη δεν σου πρέπει
με την παράκαιρη σου ορμή αγκυλωτό αγκάθι
μα όλο το μουσαφιριό πρωτού για σένα μάθει
ψάχνω σε μέρος άγνωστο τη γνώριμη σου σκέπη

Κι αν ένας πόνος γνώριμος μ’ έκανε να σε βγάλω
με δυσκολία η ντροπή δέχθηκε να σ’ αφήσει
Όμως κανένας δεν μπορεί κόντρα να μπει στη φύση
γιατί θα απλώσει ουρλιαχτό μετέπειτα μεγάλο

Με δυο μικρά σταυρόλεξα για έξυπνους προκλήσεις
και πολλαπλά κουτσομπολιά φτηνών εφημερίδων
σκληρά χαϊδεύεις με καρφιά βολβούς αιμορροΐδων
καθώς μιας σύσπασης βαθιάς χλευάζεις τις εκκλήσεις

Κι όταν στο τέλος σ’ άφησα, άφησα κι ένα δάκρυ
όχι γιατί με πλήγωσε το παγερό σου αντίο
μα για το ευ του πάχους σου που έκανε για δύο
και λίγο χειροτέρευε στην τελευταία άκρη

Αφιερωμένο σε όλες τις "κουρ@δε...ξανακάαανω φυλακή"!!!

[mymood]

Το ειχα ξανασχολιασει μεγαλε ντραμερ πριν το κιθαρο-ολοκαυτωμα του Απριλιου. Εισαι απιστευτος χαχαχαχαχαχαχαχα
μια τοσο απλη καθημερινη και τελειως απαραιτητη ανθρωπινη αναγκη την επιασες..στα χερια σου και την εκανες ΠΟΙΗΣΗ. Εισαι μεγαλος!!!
Καταπληκτικό

[Μουσικόφιλη]

Συμφωνώ απόλυτα με τον mymood!!! Ένα μπράβο και από μένα!! Καλές γιορτές!!!