Μανιφεστο 16ης Νοεμβρη

[freemind]

                                  ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ 16ης Νοέμβρη
Εννοείται πως δεν πρόκειται για κάποιο μανιφέστο τρομοκρατικής οργάνωσης. Πρόκειται για ένα μανιφέστο προς εκείνους, που επί μια 10ετία καταστρέφουν το γούστο μας, τη φαντασίας μας, πλουτίζουν από τα χρήματα μας, προσφέροντας μας μασημένη τροφή που είχε σαπίσει πριν μασηθεί,  και στο τέλος τους λέμε ευχαριστώ που μας κρατάνε ψηλά το ποιοτικό επίπεδο μας!
Κύριοι παραγωγοί ανοίξτε τα αυτιά σας! ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ! Βαρεθήκαμε τα τσουλιά και τα ομορφόπαιδα να εμφανίζονται με ένα μικρόφωνο και 8000 μηχανήματα για να βγάλουν ήχο…Βαρεθήκαμε να ακούμε άχρηστα σόλα από άχρηστους μουσικούς που έχουν το 4πλάσιο εξοπλισμό, από τους Queen, και απλά το χρησιμοποιούν για μόστρα. Βαρεθήκαμε να βλέπουμε να ονομάζετε την Classic Rock «πεθαμένη μουσική» και να εξυμνείτε την ήδη πεθαμένη ( εκ των ριζών της ) μοντέρνα rock/pop/electro και όπως αλλιώς τα ονομάζετε!
Δανείζεστε όρους και έννοιες στα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που εκπροσωπείτε, όμως δεν μπορείτε να τους δανείσετε τη διαχρονικότητα των κλασσικών συγκροτημάτων και παραγωγών. Δεν έχετε το κύρος να αποκτήσετε την αξία και τη φαντασία των παλιών καλλιτεχνών, γιατί έτσι σας μάθανε στη σχολή παραγωγής και στην εταιρία που είστε υπάλληλος! Γίνατε δούλοι σε ένα σύστημα, που εσείς οι ίδιοι ξεκινήσατε να χτίζετε από το 1990 και μετά, και τώρα δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Όσοι το κάνουν, ανήκουν αμέσως στο underground είδος μουσικής, γιατί έχουν τα κότσια να δουλέψουν με ένα συγκρότημα, ανεξάρτητα από το  οικονομικό κόστος, μέχρι να βγάλουν έναν νέο ήχο.
Δείτε πόσα καινούρια συγκροτήματα ξεφυτρώνουν κάθε μήνα. Προσέξτε τον ήχο που τους αναγκάζετε να βγάλουν. Εάν από όλα αυτά, βγάλετε τις φωνές, θα νομίσετε ότι ακούτε μια μπάντα, μια παραγωγή, ένα τραγούδι! Γιατί αυτό? Που πήγε η βασική σας δουλεία? Ο πειραματισμός πάνω σε ένα κομμάτι? Η αποκλειστικότητα του ήχου σας? Λίγοι πλέον έχουν μείνει να συντηρούν τις παλιές ιδέες, και οι περισσότεροι από αυτούς είναι σε μεγάλη ηλικία. Ήδη σκέφτεστε αν θα πρέπει να μπουν σε τρελοκομείο για τις ιδέες που έχουν ή σε γηροκομείο για την ηλικία τους. Σε κάθε περίπτωση θα είστε ευχαριστημένοι που θα εξαφανίσετε την πρωτοτυπία που συντηρεί την μικρή ποιότητα και αξιοπρέπεια που έχει απομείνει στη μουσική σήμερα!

[freemind]

Που είναι συγκροτήματα σαν τους Queen? Που με το μισό εξοπλισμό και με αναλογικά μηχανήματα αναμφίβολου ταχύτητας και ποιότητας, έγραφαν τραγούδια όπως το Prophet’s song ( 1975 “A night at the opera” ), το Ogre Battle ( 1974 “Queen 2” ), και άλλα πολλά? Συγκροτήματα σαν τους Led Zeppelin που έγραφαν κομμάτια σαν το Whole lotta love ( 1969 “Led Zeppelin 2” )? Μην αναφέρω πιο βαρβάτα ονόματα, όπως Pink Floyd, που με το εκπληκτικό δίσκο “Dark side of the moon” ( 1973 ) καθιέρωσαν έναν ήχο, μια τεχνική, ένα πρωτότυπο στυλ παραγωγής! Και το πιο ουσιώδες? Κατά πρώτον οι ημερομηνίες, που παραπέμπουν σε χρονολογίες πριν το 1990 ( ανάπτυξη της DSP τεχνολογίας και των ψηφιακών συστημάτων ), και κατά δεύτερον ότι παραγωγοί σαν τον Alan Parsons, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΟΙ!! Απλά είχαν φαντασία, όρεξη για πειραματισμό, αξιοπρέπεια, αγάπη γι’ αυτό που έκαναν και σίγουρα δεν είχαν δικό τους γραφείο σε μια δισκογραφική εταιρία, ούτε τον εξοπλισμό που έχετε εσείς σήμερα.
Και μιας και φτάσαμε στο κεφάλαιο εξοπλισμός, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά πράγματα για την τότε και την τώρα εποχή! Τι να συγκρίνουμε? Το Spring Reverb με ελατήρια, με το ψηφιακό reverb με εσωτερική μνήμη? Το tape delay, που η χρήση του απαιτούσε ικανότητες μάγου, με το ψηφιακό delay? Μην πάμε σε επίπεδο compressor, γιατί εκεί δεν θα έχετε μούτρα να βγείτε μετά στην κοινωνία! Και τέλος, συγκρίνετε την αναλογική μίξη που 4-5 άτομα με routes στα χέρια τους, δημιουργούσαν επικούς δίσκους, με την ψηφιακή μίξη, όπου 2 άτομα δεν μπορούν να κάνουν ένα CD που θα μείνει στο CD player του ακροατή ( ή μάλλον υποψήφιου θύματος ) παραπάνω από 1 εβδομάδα, λόγω της χλιαρής αντιμετώπισης του θέματος;
Που πήγε ο κλασσικός της ροκ ( όπως έχετε τα μούτρα να ονομάζετε κάποια συγκροτήματα ); Που πήγε το σόλο της κιθάρας, που ξεκίναγε και τελείωνε με θόρυβο από τους μαγνήτες; Που πήγε η ζεστασιά  της φωνής των τραγουδιστών, που με λίγο delay, reverb και chorus, σου σήκωναν την τρίχα; Που πήγε ο κλασσικός θόρυβος/ φύσημα εξαιτίας των παλιών tape recorders ή DASH μηχανημάτων εγγραφής;
Για ποιο λόγο κάνατε επιστήμη την παραγωγή και την σπουδάζετε σε πανεπιστήμια ( πληρώνοντας αρκετά λεφτά ); Σπουδάζεται η φαντασία; Σπουδάζεται το ταλέντο; Σπουδάζονται τα μουσικά ακούσματα και η προσωπική μελέτη πάνω σε διαφορετικά είδη παραγωγής; Γιατί αποκτάτε ταμπέλες παραγωγής; Γιατί απλά, σας μάθανε πώς να χαλιναγωγείτε το κοινό, αντί το κοινό να χαλιναγωγεί εσάς. Αντί να στήνετε το κώλο σας για να βγάλετε κάτι ποιοτικό, στήνετε τον κώλο των ακροατών και αγοραστών σας σε κάθε ξεφτίλα που μπορεί να πουλήσει για ένα μήνα πάνω από 10.000 «κομμάτια» και στο τέλος ξεφυσάτε λέγοντας « ουφ…βγήκε και αυτός ο μήνας».

[freemind]

Δεν ζητάμε επιστροφή στο παρελθόν. Αλίμονο αν κάποιος έχει αυτή την απαίτηση. Ζητάμε κάτι ποιο ποιοτικό. Όχι όπως το ορίζετε εσείς, άλλα όπως το ορίζει η ιστορία της μουσικής μέχρι το 1990. Η παρακμή της δεκαετίας ( και κάτι ψιλά ), πρέπει πλέον να σταματήσει. Πείτε ότι έγινε ένα λάθος, και επαναφέρετε όλα αυτά τα είδη που καταστρέψατε όλα αυτά τα χρόνια. Καταστρέψτε τα πλαστικά ινδάλματα που λανσάρατε τόσο καιρό. Σπάστε τα δεσμά με τις εταιρίες που νομίζετε ότι σαν χρηματοδοτούν επειδή επιτελείτε ουσιαστικό έργο στη μουσική. Ξέρετε κανέναν βιομήχανο, που να μην πηγαίνει στη Λυρική και στη συνέχεια για σουβλάκια, επειδή του έκατσε βαρύ το πρόγραμμα? Αυτοί είναι που σας διοικούν και που σκοπό έχουν να συντηρήσουν τη μεγάλη τσέπη τους, το δρύινο γραφείο τους και το ακριβό καμπριολέ που τους περιμένει απ’ έξω με τον οδηγό.
Και τέλος, σπουδάστε την παραγωγή στα ακούσματα σας. Το σύστημα επέβαλλε το θάνατο το παρελθόντος. Εμείς ζητάμε την μουσική αναβίωση και εξέλιξη του με τα εφόδια που έχουμε πλέον και από την ίδια την τεχνολογία. Δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο. Εδώ το έκαναν άνθρωποι που δεν ήξεραν τι σημαίνει εμπόριο και αγοραστικό κοινό…Μην είστε ευθυνόφοβοι. Η μουσική θέλει ρίσκο, και με το να προσπαθείτε να το αποφύγετε, απλά βοηθάτε το δισκογραφικό σύστημα να επιβάλλει τη μουσική των μαζών και όχι της ποιότητας!
Κάντε μια παραγωγή για την οποία θα είστε περήφανος ότι κάνατε τη καλύτερη δουλεία που μπορούσατε να κάνετε, και ας την ακούσουν μόνο 100 άτομα! Είναι πολύ μεγαλύτερο κέρδος το να μείνετε στην μουσική ιστορία, ως ένας εκπληκτικός παραγωγός, παρά να κερδίσετε εκατομμύρια από μια μέτρια παραγωγή. Εξάλλου στη μουσική, πάντα η αξία των περισσότερων συντελεστών αναγνωρίζεται αρκετά χρόνια μετά την έκδοση ενός άλμπουμ. Και αυτό γιατί οι μεταγενέστερες γενιές, μπορούν να εκτιμήσουν τη πραγματική αξία ενός album.
Συνήθως ένα μανιφέστο, τελειώνει με απειλές κατά των υπεύθυνων προσώπων. Εδώ δεν χρειάζεται καμία απειλή. Ήδη το μουσικό κοινό, έχει αρχίσει το μποϋκοτάζ στις μεγάλες παραγωγές ( όπως οι δισκογραφικές τις ονομάζουν ), με το να αγοράζει πειρατικά αντίτυπα. Ένα μέτριο αποτέλεσμα, έχει και μέτρια συμπεριφορά του κοινού. Ελπίζουμε στο μέλλον οι εταιρίες να το καταλάβουν αυτό, και αντι να δαπανούν χρήματα για την ασφάλιση των CDs, να χαλαρώσουν τον έλεγχο των μουσικών παραγωγών. Για το καλό των ακροατών και της μουσικής!!

[Wintermute23]

Mono mia le3h mporw na pw:

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!EYGE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Stevethegreat]

Πολύ ωραίο, αλλά νομίζω ότι δε θα βρει τον πραγματικό αποδέκτη του. Η αλήθεια είναι ότι έχουν καταφέρει στις ανεπτυγμένες χώρες να κάνουν την πλειοψηφία των ανθρώπων να νιώθουν ότι δεν έχουν προβλήματα και δεν χρειάζονται τις εσωτερικές αναζητήσεις οπότε δεν υπάρχει γόνιμο έδαφος για την ποιοτική μουσική να γραφτεί. Υπάρχουν δυο "είδη" μουσικής: η τέχνη και η διασκέδαση.

Η μουσική ως τέχνη ικανοποιεί ανθρώπους με προβλήματα και ανήσυχιες και τους δίνει μεγαλύτερη ευχαρίστηση απο τη "γυμνή" διασκέδαση αλλά συγχρόνως τους δίνει ευκαιρία να αναρωτηθούν και να βελτιώσουν το "είναι" τους, αντίθετα δε σημαίνει τίποτα για τους πιο "συμβατικούς" ανθρώπους που ζουν μονο και μόνο για να εκπληρώνουν τις ανάγκες τους (μαμ, κακα και νάνι δλδ).

Η μουσική ως διασκέδαση, τώρα, υπάρχει ακριβώς γι' αυτό το λόγο να διασκεδάζει. Εκπληρώνει την ανάγκη της διασκέδασης στους ανθρώπους που ζουν γι' αυτό το λόγο, δλδ να μη υποφέρουν από τη μη εκπλήρωση των αναγκών τους. Επίσης διασκεδάζει και τους "ανθρώπους με ανησυχίες" αλλά όχι αρκετά συμφωνα με τα δικά τους μέτρα, χρειάζονται XL μέγεθος και τους προσφέρεται το Small, οπότε φτάνουν στο συμπέρασμα ότι είναι "λίγη" για τα γούστα τους.

Όντας ανθρωποι της γενιάς του εφησυχασμού -το οποίο είναι αντίδραση και φυσικό επακόλουθο στην επαναστατικότητα την προηγούμενης γενιάς- δεν πρέπει να παραπονιόμαστε για την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, καθώς είναι άκρως φυσιολογική. Η συντριπτικη πλειοψηφία των νέων σήμερα (και γενικότερα των ανθρώπων, κάθως οι νέοι ορίζουν το στάνταρ της κοινωνίας) ανήκουν στους "συμβατικούς" ανθρώπους που απώτερος στοχος τους είναι να εκπληρώσουν (τις άπειρες στην πραγματικότητα) αναγκες τους όσο το δυνατόν καλύτερα, γνωστότεροι ως άκρως συντηρητικοί. Αυτό βέβαια θα προκαλέσει μια 'εκρηξη της επόμενης γενιάς -ακόμη μεγαλύτερη από την προυηγούμενη- έναντι των συντηρητικών γονιών τους. Αυτό σημαίνει ότι κάτα πάσα πιθανότητα θα εισακουστεί αυτό που γράφεις φίλτατε freemind όταν οι μελοντικοί νέοι που είναι τώρα αγέννητοι ή βρέφη θα κατεδαφίσουν το υπάρχον σύστημα της εκμετάλευσης. Η αλήθεια πάντως είναι ότι διανύουμε περίοδο πνευματικού μεσαίωνα στις τέχνες γενικότερα και αυτό είναι αποτελεσμα του ότι οι γονείς μας κατεκτησαν τα πάντα για μας. Αυτό που κάνουμε είναι να φτιάχνουμε μια νέα τάξη πουριτανισμού ώστε να τη συνθλίψουν αργότερα οι επόμενοι

[Symeon]

ετσι!!!!μπραβο αγότι μου...και εις ανωτερα....

[fatses asteies]

Θανάση, τι να πω!!!!!! Έμεινα με το στόμα ανοιχτό..... ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!  Γιατί αυτά δεν τα λέμε όταν μιλάμε και απλά τα γράφουμε;;;; Χαίρομαι πάρα πολύ, συμφωνώ απολύτως, σου βγάζω το καπέλο και είμαι ευτυχής που είμαστε "φιλαράκια" και πιστεύω ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Να είσαι καλά, πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος με αυτά που διάβασα (καταλαβαίνεις...) προσυπογράφω το μανιφέστο σου και ελπίζω να το τιμήσουμε με τις πράξεις μας και τη δουλειά μας κάποτε.

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Freemind, το μανιφέστο σου με βρίσκει 100% σύμφωνο, μέχρι την τελευταία του λέξη.

Όλα αυτά τα τραγούδια που ακούγονται ολόιδια, λες και βγήκαν όλα από το ίδιο software, είναι εκνευριστικότατα... Πού είναι εκείνος ο ακατέργαστος ήχος...

Ένα μεγάλο μπράβο!

[Kli Klis]

Freemind, το μανιφέστο σου με βρίσκει 100% σύμφωνο, μέχρι την τελευταία του λέξη.

Όλα αυτά τα τραγούδια που ακούγονται ολόιδια, λες και βγήκαν όλα από το ίδιο software, είναι εκνευριστικότατα... Πού είναι εκείνος ο ακατέργαστος ήχος...

Ένα μεγάλο μπράβο!

Χμμμ... Παρ'όλο που συμφωνώ, νομίζω οτι δεν αξίζει τέτοια παρελθοντολαγνεία... Ακόμα και τότε υπήρχαν πατάτες, και τότε υπήρχαν εμπορικά τραγούδια ή δίσκοι (με την έννοια οτι ήταν γραμμένα εξ' ολοκλήρου για τα λεφτά), και τότε υπήρχαν εταιρίες που δεν τους έννοιαζε ιδιαίτερα η μουσική αλλά το κέρδος. Όπως και σήμερα υπάρχουν εταιρίες (ελάχιστες, αλλά υπάρχουν) που νοιάζονται, παραγωγοί που χρησιμοποιούν με δημιουργικό τρόπο και στο έπακρο τις καινούριες τεχνολογίες, αντιδραστικά συγκροτήματα στο όλο κλίμα της εμπορευματοποίησης, μουσικοί με μεράκι. Ναί, ΊΣΩΣ ήταν λιγότερο εμπορικά τα πράγματα.

Ίσως, γιατί μην ξεχνάς πως ζείς στην Ελλάδα, που οι συναυλίες της Βανδής και του Franz Ferdinard ξεπουλάνε, την στιγμή που στους Kraftwerk έρχονται 1500 άντε 2000 άτομα (και την στιγμή που στους ίδιους στα ΣΚΟΠΙΑ - ναί, στα Σκόπια! -  πανε 6000 !). Δηλαδή, το οτι στην Ελλάδα η μουσική ποιότητα βρίσκεται στον πάτο, δεν θα πεί οτι όλος ο κόσμος βρίσκεται στον πάτο της ποιότητας. Και αν μου πείς παράδειγμα την Αμερική με την εντελώς εμπορική τάση, θα απαντήσω στο οτι αυτό βασίζεται μάλλον στον τεράστιο πληθυσμό της, που έχει τόσο πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που ακούνε ό,τι είναι στην μόδα όσο μεγάλο ποσοστό αυτών που ασχολούνται και ακούνε πολλά, διαφορετικά και ποιοτικά πράγματα.

Επιπλέον, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας έχουμε την φοβερή ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής(και δεν εννοώ τα κλαμπίτικα bitάκια) με συγκροτήματα όπως Autechre, Squarepusher, Aphex Twin, Future Sound of London, Royksopp αλλά και με λιγότερο ηλεκτρονικά συγκροτήματα, Depeche Mode, Massive Attack, Ozric Tentacles ή οι Cinematic Orchestra (για όποιον ακούει Jazz αλλά του αρέσει και η ηλεκτρονική είναι must!). Τέλος, ως συνδυασμό της μουσικής τεχνολογίας με της εικαστικής, έχουμε φαινόμενα όπως οι Tool.

Δεν μπορώ να πώ, και εγώ θα ήθελα πολύ μια χρονομηχανή για να δώ στην πρώιμη εποχή τους Sabbath, Zeppelin, Maiden(με Di Anno), Metallica, King Crimson, Helloween (Keeper of the 7 keys) και τόσους άλλους, αλλά αυτές οι εποχές πέρασαν, ας προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, ας γίνει η αντίδραση με νέες μουσικές που εκμεταλλεύονται την τεχνολογία. Kαι εννοείται πως αντιτίθεμαι στην εμπορικότητα οποιασδήποτε εταιρίας... Απλά νομίζω οτι σε 30 χρόνια θα λέμε ακριβώς το ίδιο, μόνο που θα αναφερόμαστε στην χρυσή δεκαετία των 90s και των 00s .

[freemind]

Καταρχας να πω πως το κειμενο αυτο, δεν το ανεβασα για να εισπραξω καποια ευσημα...Ο σκοπος του ειναι περισσοτερο να δημιουργησει σκεψεις και να εκτεθουν αποψεις ανθρωπων που ειτε πλησιασαν κοντα σε παραγωγους ή σπουδαζουν/ειναι παραγωγοι. Και βεβαια να εκτεθουν και οι αποψεις των απλων ακροατων, που αναζητουν κατι πολυ καλυτερο απο τη μουσικη βιομηχανια σημερα.
Να ξεκαθαρισω πως το μεγαλυτερο μερος της αγανακτησης μου, αφορα την ελληνικη σκηνη, γιατι ειναι πιο κοντα σε εμας και την αισθανομαστε περισσοτερο. Στο εξωτερικο, υπαρχουν αρκετα συγκροτηματα και αρκετοι καλλιτεχνες, που εμπιστευονται τον ηχο τους σε εναν παραγωγο τοσα χρονια, γιατι τους δινει αυτο το αλλο...
Στην Ελλαδα, κανενα συγκροτημα δεν αναζητησε ποτε τον "ηχο". Ολο αναζητησαν τη δοξα της μια μερας, του ενα μηνα, του ενα χρονου, αντε και της γυμνης φωτογραφισης με γουνακι! Και δεν αναζητησε τον ηχο, γιατι κανεις παραγωγος δεν καθισε να τους εξηγησει τι ειναι ηχος και τι οριζει εκεινος ως καλο και ισσοροπημενο ηχο. Οι περισσοτεροι παραγωγοι στην Ελλαδα, εχουν την αισθηση οτι ο παραγωγος ειναι αυτος που εγκρινει μια δουλεια πριν ξεκινησει η εγγραφη ( με εξοδα των καλλιτεχνων κυριως ), την εγκρινει οταν ειναι ετοιμη να βγει ( με καποιες διορθωσεις στον ηχο, που αφορουν κυριως μπουζουκια, και οτι αλλο εθνικο οργανο υπαρχει στο μοντερνο ελληνικοποπ μπασταρδε ) και εμφανιζεται σε live events ( με παρουσια δημοσιογραφων παντα ) για να προωθησει τη μουρη του, την γκομενα του και την εταιρια του! Που ειναι οι παλιοι παραγωγοι,. που για να τους μαθεις, επρεπε να ψαξεις ολοκληρο το artwork του δισκου, και σε καποια γωνια, αντε να εβλεπες κανα producer supervisor!!
kli Klis, δεν αναζηταμε το παρελθον...Το ξεκαθαρισα αυτο 2 φορες προς το τελος του κειμενου. Αν ειναι δυνατον να ζητησουμε και να ζησουμε τις εποχες του 60-70-80!! Ουτε την επιστροφη του ιδιου στυλ! Αυτο δεν θα ειναι επιστροφη, θα ειναι copy paste! Ομως, μπορουμε να "κλεψουμε" την νοοτροπια των παραγωγων και των συγκροτηματων εκεινης της εποχης, και με τις νεες τεχνολογιες, να ανεβασουμε ενα σκαλοπατι παραπανω αυτα τα ειδη. Οπως ακριβως ειπες και εσυ, υπαρχουν συγκροτηματα στο εξωτερικο και εταιριες που σεβονται τον εαυτο τους και το κοινο. Ομως σε ελληνικο επιπεδο, οχι μονο ειμαστε πολυ πισω, αλλα προσπαθουμε με μανια, να κανουμε μονοι μας ακομα περισσοτερα βηματα προς τα πισω! Και ας αφησουν πλεον τις μπουρδες οτι στην Ελλαδα δεν υπαρχει εξοπλισμος ή καταλληλο στουντιο!! Να πω το πιο χαρακτηριστικο παραδειγμα!! Προσεξτε οτι καλλιτεχνες οπως ο Vangelis, ο Paul Voudouris, κ.α. ηχογραφουν στο εξωτερικο! Γιατι το κανουν αυτο?? Μα γιατι στο εξωτερικο, ο καθε  παραγωγος και υπευθυνος της ηχογραφησης, πανω απ'ολα σεβεται τον ηχο του και ειναι ειδικος στον τομεα του!! Στην Ελλαδα, τον ιδιο ηχοληπτη που το πρωι θα κανει μιξη σκυλαδικου, θα τον συναντησεις να κανει το απογευμα μιξη ροκ μουσικης!! Μα ειναι δυνατον?? Ολα για το βωμο του χρηματος δηλαδη και της γρηγοραδας!
Και κατι τελευταιο...Ποια ξεβρακωτη στειλαμε στο εξωτερικο? Την Βανδη ή την Βισση ( δεν θυμαμαι τωρα...δεν μπορουσα ποτε να τις ξεχωρισω )...Τα τραγουδια που ηχογραφηθηκαν στο εξωτερικο, καθως και τα τραγουδια που βγαζουν τωρα, εχουν εκτιναχτει απο ποιοτητα ηχου! Ειναι τυχαιο αυτο? Δεν θα το ελεγα..Απλα ειδαν τι εννουν δουλεια στο εξωτερικο, και το εφαρμοζουν πληρως!!

[schizm]

Μολονότι συμφωνώ σε αρκετά σημεία με το κείμενο του φίλου freemind, κι εγώ δεν αντιλαμβάνομαι γιατί έπρεπε να αναμειχθούν συνθετικές μορφές και φόρμες (πχ σόλο στην κιθάρα) προηγούμενων δεκαετιών, αν το ζητούμενο ήταν να αναδείξουμε κυρίως τη φτώχια της εγχώριας μουσικής σκηνής και δει στο περαξηγημένο πεδίο του παραγωγού.

Παίζοντας και λίγο το συνήγορο του Βελζεβούλη, οφείλω να υπενθυμίσω πως σε επίπεδο ιδεών παραγωγής τα πράγματα δυσκολεύουν όσο πληθαίνει η ιστορική τους παρουσία. Δεν μπορούμε εσαεί να μιλάμε για πρωτοτυπία στον ήχο και στον τρόπο που πασάρεται. Τα 60's αποτελούσαν μια σαφώς πιο παρθένα μουσική περιοχή εκμετάλλευσης αξιοποιώντας μάλιστα τις πρώιμες τεχνολογικές εξελίξεις. Οι κοινωνικές συνθήκες πάλι επέβαλαν μια τομή αλλαγών σε κάθε επίπεδο κι η μουσική ως τέχνη δεν μπορούσε να μείνει αδιάφορη κι ανεπηρέαστη. Ακολούθησε το ρεύμα της εποχής, την αφύπνιση, την πολιτική ευαισθητοποίηση, τις κοινωνικές ανακατατάξεις κι αναπροσδιορισμούς. Κι όφειλε να το κάνει με νέο τρόπο...

Έχεις δίκιο πως σε επίπεδο παραγωγής πάσχουμε. Δε θεωρώ όμως αυτό το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Άλλωστε όποιος ψάχνει σοβαρά βρίσκει, όπως ακριβώς έκαναν κι οι Bokomolech με την περίπτωση του μεγάλου και πολλά βαρύ Steve Albini (παραγωγός του Nevermind των Nirvana μεταξύ πολλών άλλων κατορθωμάτων του), ταξιδεύοντας μέχρι το Σικάγο. Περιέργως όμως έκαναν καλύτερη δουλειά με το "δικό" μας Coti K στο επόμενο album τους. Το ζήτημα είναι πως υπήρξε προθυμία υπέρβασης κι αυτή η τελευταία λέξη είναι το μαγικό ζητούμενο που τείνει να εμφανίζεται σπάνια στα μουσικά μας πράγματα. Δεν είναι η έλλειψη παραγωγής το ουσιαστικό και κυρίαρχο πρόβλημα (διότι πρόβλημα είναι), αλλά η έλλειψη ταλέντου, φαντασίας, μουσικού οράματος και πρώτιστα υπέρβασης των μουσικών μας προτύπων κι αναφορών. Κι αυτό συμβαίνει διότι λείπει η μουσική παιδεία...λείπει η ζύμωση με όλα τα μεγάλα κι ενδιαφέροντα που μένουν στην αφάνεια συνήθως λόγω της υπερπληροφόρησης που λαμβάνουμε στην εποχή της ταχύτητας και της εναλλαγής. Πάρε παράδειγμα ακόμα κι από εδώ μέσα...τα ίδια και τα ίδια ονόματα προκύπτουν κάθε τρεις και λίγο...Iron Maiden, Metallica, Black Sabbath, Rolling Stones, Pink Floyd, Queen, Beatles, Led Zeppelin και κάποια άλλα ανακυκλώνονται κι ανακυκλώνονται ως αναφορές σε κάθε ευκαιρία σε βαθμό τέτοιο που νομίζεις πως εδώ και 20 χρόνια έχει πάψει να παράγεται μουσική από οποιονδήποτε άλλο. Και με αυτό που λέω, για να το ξεκαθαρίσω, δε μειώνω ούτε στο ελάχιστο την αποδεδειγμένη στο χρόνο αξία των παραπάνω συγκροτημάτων. Ψέγω όμως όλους εκείνους που αναπαράγουν ελαφρά την καρδία ασυναρτησίες του τύπου "η rock πέθανε", γιατί το μόνο που έχει πεθάνει προ πολλού είναι η δική τους διάθεση και προθυμία να βουτήξουν μέσα στη λάσπη της μουσικής ανοησίας για να εξορύξουν τα διαμάντια που κρύβονται από κάτω.

Πως να επιρρίψω την ευθύνη σε μια χάλια παραγωγή, όταν η ίδια η ουσία της σύνθεσης υπολείπεται? Πως να τα βάλω πχ με μια κακή ενορχήστρωση, όταν η ίδια η δομή του κομματιού κι η μουσική ιδέα δεν είναι τίποτα περισσότερο από αναμάσημα των ίδιων και των ίδιων χιλιοειπωμένων κλισέ? Τι έχει να επιδείξει τη σήμερον ημέρα σε πρωτοτυπία ένας κιθαρίστας που προσπαθεί να γίνει Κροκίδης στη θέση του Κροκίδη? Και πως φτάσαμε στο σημείο να ψάχνουμε με επί ματαίω ελληνόφωνα rock συγκροτήματα που έχουν κάτι να πουν, που να διαφοροποιούνται βρε αδελφέ από το μέτριο μέσο όρο, αν όχι επειδή ουδέποτε αναζήτησαν τη δική τους φωνή, αλλά κινήθηκαν σαν καρικατούρες αποκλειστικά στις κατακτήσεις και τους μανιερισμούς των προηγούμενων? Πάρε λίγο Πυξ Λαξ, λίγο Β. Παπακωνσταντίνου, λίγο Χατζηγιάννη, λίγο Δυτικές Συνοικίες, λίγο Υπόγεια Ρεύματα (κατά προτίμηση το "Μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά", μια οι περισσότεροι δε γνωρίζουν και τίποτα άλλο) κι αυτό πάνω κάτω ήταν το πλέον αντιπροσωπευτικό κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής rock σκήνής, όπως επιθυμεί να αυτοαποκαλείται. Το τραγικό δε πως η πλειονότητα του κόσμου, έτσι ακριβώς το βλέπει...

[schizm]

Και μετά τις ευθύνες των συγκροτημάτων/καλλιτεχνών, ας περάσουμε και στο κομμάτι κόσμος. Ας πάρουμε πάλι ως παράδειγμα το forum του kithara.gr, κι αυτό γιατί αποτελεί μια σχετικά πιστή αναπαράσταση του ευρύτερου πλαισίου...εδώ θα βρεις από τη 10χρονη fan του Νίκου Μίχα, τον παλιοροκά 50άρη που κοιμάται και ξυπνάει με Deep Purple και Status Quo και τη γιαγιά που συνεχίζει να αναπολεί τα παιδικά της χρόνια με τη συνοδεία Αττίκ. Έχω χάσει τη μπάλα με το πόσες φορές έχουν αναφερθεί πλειάδα λιγότερο προβεβλημένων και γνωστών συγκροτημάτων (ακόμα κι από την εγχώρια σκηνή...θυμίζω τους Dead Eyes Of Youth, Κόρε Ύδρο κα), αλλά τα hits κι η συμμετοχή του κόσμου, ακόμα και γνωμοδοτικά σχετικά με ένα mp3, ήταν αποθαρρυντική, τη στιγμή που ο Νίκος Κουρκούλιας, το νέο αστέρι του Νολιώτικου πενταγράμμου και των λαϊκών πάλκων συγκέντρωνε τα πλήθη του ενδιαφέροντος (ακόμα και για την πλάκα του ζητήματος). 2-3 ezines υπάρχουν στο γενικά φτωχό σε περιεχόμενο ελληνικό διαδίκτυο...Avopolis, Mic, Butterfly...πόσοι τα επισκέπτονται για να ενημερωθούν για τις εξελίξεις και να μάθουν και για δυο ονόματα παραπάνω? Πριν ένα χρόνο κυκλοφόρησε ένα φιλόδοξο περιοδικό στα πρότυπα του παλιού Ποπ & Ροκ, το Soniκ...πόσοι το αγοράζουν μπας και καταλάβουν πως η μουσική συνεχίζει να υπάρχει κι εν έτει 2005? Και στην τελική πόσοι αφιερώνουν έστω κι ένα 10λεπτο καθημερινά για να ακούσουν 2-3 προτεινόμενα δείγματα αγνώστων καλλιτεχνών, μήπως και ανακαλύψουν τον επόμενο μεγάλο crooner από την εποχή του Scott Walker και τους νέους (λέμε τώρα) Beatles The Next Generation?

Και μετά, κατά τα άλλα, μας φταίνε οι άλλοι, αλλά το δαχτυλάκι μας ούτε που το κουνάμε να κάνει ένα κλικ μήπως και ξεστραβωθούμε τελικά. Έπειτα σε μια περίοδο έντονα ανταγωνιστική, από μικρή ακόμα ηλικία γίνεται το κακό...ο γονέας θα επιλέξει μια δεύτερη-τρίτη γλώσσα, αντί να μάθει στο παιδί του ένα άχρηστο μουσικό όργανο, ώστε αύριο μεθαύριο να έχει περισσότερα μόρια για τον ΑΣΕΠ.

Κάτω λοιπόν από τέτοιες καταστάσεις, για ποια παραγωγή να μιλήσω...υπάρχει μεγάλη σαθρότητα σε κάθε επίπεδο κι ουδείς μπορεί να βγάλει την ουρά του απ' έξω.

[old_lion]

"... Αν ειναι δυνατον να ζητησουμε και να ζησουμε τις εποχες του 60-70-80!!!
     Ουτε την επιστροφη του ιδιου στυλ!
    Αυτο δε θα ειναι επιστροφη, θα ειναι copy paste!
    Ομως, μπορουμε να "κλεψουμε" την νοοτροπια των παραγωγων και των συγκροτηματων εκεινης της εποχης,
    και με τις νεες τεχνολογιες, να ανεβασουμε ενα σκαλοπατι παραπανω αυτα τα ειδη..."

Αυτό ακριβώς και τίποτε άλλο , Θανάση .

"...Ποια ξεβρακωτη στειλαμε στο εξωτερικο?
    Τη Βανδη ή τη Βισση ( δεν θυμαμαι τωρα...δεν μπορουσα ποτε να τις ξεχωρισω )..."

Και ποιος ξεχωρίζει τις ξεβράκωτες , Θανάση μου ?
Αφού δε φοράνε μήτε το βρακί τους από τι θα τις ξεχωρίσουμε ? 


Πολύ όμορφα και πολύ καλά τα είπες όλα , Αθανάσιε .
Ένα μπράβο σου από εμένα .

[freemind]

Αγαπητε schizm το κειμενο το εγραψα υστερα απο μια τρομερη εμπειρια που ειχα με διαφορους παραγωγους, αυτη την περιοδο. Και μπορω να σου πω, πως εκει που ενιστασαι ( και καλα κανεις, γιατι περιπου τις ιδιες αποψεις ειχα πριν 1 μηνα κι εγω ), μπορω να σε διαβεβαιωσω πως φταινε και παλι οι μουσικοι παραγωγοι. Ας αρχισουμε απο την αρχη:

Παίζοντας και λίγο το συνήγορο του Βελζεβούλη, οφείλω να υπενθυμίσω πως σε επίπεδο ιδεών παραγωγής τα πράγματα δυσκολεύουν όσο πληθαίνει η ιστορική τους παρουσία. Δεν μπορούμε εσαεί να μιλάμε για πρωτοτυπία στον ήχο και στον τρόπο που πασάρεται.

Δεν διαφωνω καθολου και το τονισα και στο κειμενο μου, αλλα και στο μικροτερο κειμενο ως απαντηση στον Kli Klis. Ειναι ακριβως το σημειο που παρεθεσε το λιονταρι. Σιγουρα δεν ζηταμε πλεον την ακριβη επαναφορα καποιων μουσικων ειδων που εκαναν καποιες γενιες να ανατριχιαζουν στο ακουσμα τους. Αυτο θα ηταν ακομα χειροτερα, γιατι εν μερη, αυτο το ζουμε τωρα απο καποια συγκροτηματα που λανσαρονται ως ο "κλασσικος ηχος της ροκ". Αυτο που ζητησα απο τους παραγωγους, ειναι να δουλεψουν περισσοτερο τα ακουσματα τους.. Να τολμησουν το διαφορετικο ακομα και αν ο νομος της αγορας, το οριζει ως αντι-εμπορικο. { Εξαλλου, η εννοια "εμπορικοτητα" αντιστοιχει στα μεγαλα πακετα αγορας που εχει η ελληνικη ποπ σκηνη? Δεν νομιζω! } Ποσα συγκροτηματα βγηκαν τα τελευταια χρονια, και ποσα συγκροτηματα..εξαφανισθηκαν τα τελευταια χρονια, γιατι απλα ειχα ξεφτισει! Με αυτη την λογικη, ενα συγκροτημα δεν απαιτειται να εχει ιδιαιτερο ηχο...Απαιτειται να εχει ενα απλο riff που μενει στο στομα των ακροατων για κανα 3μηνο, και μολις περασει η επιδραση του μαγικου, απλα το πεταμε μαζι με τα αλλα συγκροτηματα, που ξαφνικα πεφτοντας απο το βαθρο της επιτυχιας, προσπαθουν να συνελθουν κανοντας περιοδειες με αλλους αποτυχημενους καλλιτεχνες ( ξερεις τι λενε "λιγο απο'δω, λιγο απο κει, ολο και κατι θα μαζεψουμε" )

Δεν είναι η έλλειψη παραγωγής το ουσιαστικό και κυρίαρχο πρόβλημα (διότι πρόβλημα είναι), αλλά η έλλειψη ταλέντου, φαντασίας, μουσικού οράματος και πρώτιστα υπέρβασης των μουσικών μας προτύπων κι αναφορών. Κι αυτό συμβαίνει διότι λείπει η μουσική παιδεία...

Η μουσικη παιδεια ξεκιναει παντα απο την πρωτη ακροαση. Και ο ελεγχος των συγκροτηματων/καλλιτεχνων που θα εμφανιστουν στην αγορα, ξεκιναει απο το "ναι" ή το "οχι" ενος παραγωγου. Ειναι 2 αμεσα συνδεδεμενα πραγματα. Οταν μετα το 90, οι παραγωγοι εδιναν το "ok" μονο στο "ελαφρυ" πυροβολικο, ωστε να βγαλουν περισσοτερα λεφτα, αναγκασαν μια ολοκληρη γενια, να μεγαλωσει και να αναπαραγει αυτο το "ελαφρυ" ακουσμα! Δεν θελω να γινω καταστροφολογικος, ομως πιστευω οτι το 60-70% απο τα παιδια που μεγαλωσαν μεσα στο 90, ή απο τους ανθρωπους που αρχισαν να ακουνε περισσοτερο μουσικη εκεινη την περιοδο, θεωρουν τα κομματια του Κορκολη, "κουλτουρα" και τα κομματια των Καρβελα, Βισση και Βανδη, κομματια με νοημα και στιχο. Και σε ολα αυτα παλι, ευθυνεται η "ευθυνοφοβια" των παραγωγων να βγαλουν το ροκ κυμα στην Ελλαδα.
Και τωρα βεβαια θα πρεπει να σημειωσω το τι θυσιες θα επρεπε να ειχαν κανει τοτε. Θα επρεπε να ειχαν απαλλαξει αρκετους ανθρωπους που νομιζαν οτι επαιζαν μουσικη, πριν ακομα τους δωσουν demo για τη δουλεια τους ( αν και για ενα διαστημα, το demo περναγε απο το κρεβατι ). Αυτο σημαινει λιγοτερος μουσικος πληθυσμος, μικροτερη αγορα, μικροτερες εταιριες ( ισως καν οι μεγαλες εταιριες να μην παταγαν το ποδι τους με αυτη τη συντηρητικη αποψη ), αλλα καλυτερη ποιοτητα αγορας! Σε αυτη την περιπτωση, πολλα συγκροτηματα και καλλιτεχνες που τωρα ζουνε απο αυτο, απλα θα εκαναν αλλη δουλεια...Σουβλατζηδες ισως...Καθαριστες τζαμιων...Δεν ξερω τι, ομως οι περισσοτεροι απο αυτους τους μουσικα απαιδευτους, δεν θα συνεχιζε στη μουσικη ( εκτος απο κατι ψωνια που μας βασανιζουν ακομα ).
Αρα παλι οι παραγωγοι, ελεγχοντας την παραγωγικη διαδικασια, μειωσαν την ποιοτητα του αποτελεσματος..και βεβαια του κοινου!! Δεν λεω πως και η πραγματικη μουσικη παιδεια δεν παιζει ρολο. Το παρατημενο μαθημα της Μουσικης, ειναι η ωρα του παιδιου...ομως και αυτο δεν ειναι αρκετο..Πιστευω οτι μεσα στο μουσικο βιομηχανικο μονπωλιο, το κρατος φερει μικρη ευθυνη!

[freemind]

Ψέγω όμως όλους εκείνους που αναπαράγουν ελαφρά την καρδία ασυναρτησίες του τύπου "η rock πέθανε", γιατί το μόνο που έχει πεθάνει προ πολλού είναι η δική τους διάθεση και προθυμία να βουτήξουν μέσα στη λάσπη της μουσικής ανοησίας για να εξορύξουν τα διαμάντια που κρύβονται από κάτω.

Σε ξενες παραγωγες γινεται αυτο!! Και ευτυχως, στο 2ο οροφο του Metropolis Ομονειας ( με τα ελληνικα ), μπορει να βρει κανεις αυτονομες παραγωρες σε ειδη μουσικης που μονο στο εξωτερικο εμφανιζοντουσταν για πολλα χρονια! Αυτες τις παραγωγες πρεπει να τις υποστηριξουμε, ομως δεν εχουν και οι ιδιες την δυναμη να διαφημιστουν, οταν τη μεριδα του λεοντος την εχουν οι μεγαλες βιομηχανιες!

Πως να επιρρίψω την ευθύνη σε μια χάλια παραγωγή, όταν η ίδια η ουσία της σύνθεσης υπολείπεται? Πως να τα βάλω πχ με μια κακή ενορχήστρωση, όταν η ίδια η δομή του κομματιού κι η μουσική ιδέα δεν είναι τίποτα περισσότερο από αναμάσημα των ίδιων και των ίδιων χιλιοειπωμένων κλισέ? Τι έχει να επιδείξει τη σήμερον ημέρα σε πρωτοτυπία ένας κιθαρίστας που προσπαθεί να γίνει Κροκίδης στη θέση του Κροκίδη? Και πως φτάσαμε στο σημείο να ψάχνουμε με επί ματαίω ελληνόφωνα rock συγκροτήματα που έχουν κάτι να πουν, που να διαφοροποιούνται βρε αδελφέ από το μέτριο μέσο όρο, αν όχι επειδή ουδέποτε αναζήτησαν τη δική τους φωνή, αλλά κινήθηκαν σαν καρικατούρες αποκλειστικά στις κατακτήσεις και τους μανιερισμούς των προηγούμενων?

Θα ηθελα να κανω και quote αυτο που αναφερεις και για τους Πυξ Λαξ, αλλα ειπα να μη το παρακανω! Αυτους μας πλασαρανε, αυτους ακουμε! Οι υπολοιποι απλα βασανιζονται δουλευοντας με δικα τους λεφτα διαφορα demo, και προσπαθωντας να πεισουν οτι η χοντρη τραγουδιστρια που εχουν, αποδιδει 1000 φορες καλυτερα απο τη καλυτερη τραγουδιστρια της εταιριας, απλα δεν ειναι εμφανισιμη!! Εδω μας πουλανε ΕΜΦΑΝΙΣΗ και οχι ποιοτητα. Μας πουλανε κατι που μοιαζει με ροκ, και μας το ονομαζουν περηφανα ροκ, κανοντας τους ειδικους. Και επειδη το μεγαλυτερο κοινο, εμπιστευεται τους ειδικους ( που εχουν το θρασος και εμφανιζονται στην τηλεοραση και κοκκινιζουν απο δηθεν ντροπη επειδη τους γλειφουν με χαρακτηρισμους "αχ καλε...ειναι η μουσικη ιστορια της νεοτερης Ελλαδας αυτος" ), θεωρει πως αυτο που τρωγεται σαν ροκ, ειναι ροκ και οχι κατι με συντηρητικα που ειναι made in north greece.

Και μετά, κατά τα άλλα, μας φταίνε οι άλλοι, αλλά το δαχτυλάκι μας ούτε που το κουνάμε να κάνει ένα κλικ μήπως και ξεστραβωθούμε τελικά. Έπειτα σε μια περίοδο έντονα ανταγωνιστική, από μικρή ακόμα ηλικία γίνεται το κακό...ο γονέας θα επιλέξει μια δεύτερη-τρίτη γλώσσα, αντί να μάθει στο παιδί του ένα άχρηστο μουσικό όργανο, ώστε αύριο μεθαύριο να έχει περισσότερα μόρια για τον ΑΣΕΠ.

Συμφωνω.....

[Πέτροc]

 ... χμμμ .... μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητό το πρόβλημα ...  και δε χρειάζεται δικηγόρος του διαβόλου, αλλά στέλεχος (Executive στα Ελληνικά) δισκογραφικής, κατα προτίμηση πολυεθνικής ... Ας πούμε λοιπόν ότι αυτός είμαι εγώ ...

Και ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα ... η δουλειά μου είναι να ΠΟΥΛΗΣΩ κάποιο ΠΡΟΪΟΝ και γι' αυτό πληρώνωμαι ... επίσης δουλειά μου είναι να πληρώνω όσο γίνεται ΛΙΓΟΤΕΡΟ τους καλιτέχνες, αλλά και να έχω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ Συμβόλαια μαζί τους ...
Οπότε κάνω τις εξής κινήσεις :
1. Ψάχνω τις σηνήθειες του Target Group που με ενδιαφέρει (μπουμπούκια 7-20 χρονών, χωρίς ιδιαίτερη μουσική Παιδεία ή Κρίση, επιρεπή βέβαια στις επιταγές της Μόδας-να είναι ΙΝ-, και πρόθυμα να σκάσουν τα ωραία τους λεφτά γι' αυτό). Αυτοί λοιπόν οι Καταναλωτές (υπήρχαν, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν) ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΑΡΩ ... τελεία.    και με βάση ΑΥΤΟΥΣ καταστρώνω τα σχέδια της χρονιάς ...
(Οι υπόλοιποι (Καταναλωτές) ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ιδιαίτερα ... (δηλ οι έχοντες Μουσική Γνώση και Κρίση)

2. Εφαρμόζω τη Στρατηγική του "Διαίρει και Βασίλευε" ... δηλ. άλλος ο Συνθέτης (υπάλληλός μου) άλλος ο Στιχουργός (επίσης), άλλος ο Ερμηνευτής (όχι υπάλληλός μου-ακόμη- αλλά κάποιος που μου έχει ΗΔΗ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ) και βέβαια αλλού το Studio Ηχογράφησης/Παραγωγής ... ΒΑΣΙΚΟ είναι όλοι αυτοί να ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ/ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΜΟΥ και βέβαια να μην συνεργάζονται χωρίς την έγκρισή μου ... Έτσι ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ "ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ" ΑΡΚΕΤΑ ...

3. Παρουσιάζω - προβάλλω - κάνω Πλύση Εγκεφάλου - ΠΛΗΡΩΝΩ ΧΟΝΤΡΑ για να βομβαρδίζω τους καταναλωτές μου με τις παραπάνω δουλειές/Καλιτέχνες και γενικώς eventz, Gossipz, happeningz, realitiez, life Stylez, modelz, Heaven on Earthz ...   

Και τι ζητάω στο φινάλε ?  Να αγοράζετε τα CD που σας πουλάω βρε ...     ... μα τόσο αχάριστοι είσαστε πια ?  τόσοι Άνθρωποι ζουν από 'μένα ...

... και τέλος προσωπικά χέ...κα για τον οποιονδήποτε απίθανο που θα έρθει και μου πει ότι "δεν υπάρχει πια καλή μουσική" ...  ΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ... ΕΓΩ ΜΟΝΟ CD΄s ΠΟΥΛΑΩ ... 

/nEwBiE 

/προφανώς και συμφωνούμε free  ... απλά εγώ ρίχνω περισσότερο το φταίξιμο σε ΄μας ως Καλιτέχνες -που καιγόμαστε να παραδώσουμε Γη και Ύδωρ- και ως Καταναλωτές -που δεν κλείνουμε την Τηλεόραση στα Τηλεσκουπίδια-

[schizm]

Η μουσικη παιδεια ξεκιναει παντα απο την πρωτη ακροαση. Και ο ελεγχος των συγκροτηματων/καλλιτεχνων που θα εμφανιστουν στην αγορα, ξεκιναει απο το "ναι" ή το "οχι" ενος παραγωγου. Ειναι 2 αμεσα συνδεδεμενα πραγματα. Οταν μετα το 90, οι παραγωγοι εδιναν το "ok" μονο στο "ελαφρυ" πυροβολικο, ωστε να βγαλουν περισσοτερα λεφτα, αναγκασαν μια ολοκληρη γενια, να μεγαλωσει και να αναπαραγει αυτο το "ελαφρυ" ακουσμα! Δεν θελω να γινω καταστροφολογικος, ομως πιστευω οτι το 60-70% απο τα παιδια που μεγαλωσαν μεσα στο 90, ή απο τους ανθρωπους που αρχισαν να ακουνε περισσοτερο μουσικη εκεινη την περιοδο, θεωρουν τα κομματια του Κορκολη, "κουλτουρα" και τα κομματια των Καρβελα, Βισση και Βανδη, κομματια με νοημα και στιχο. Και σε ολα αυτα παλι, ευθυνεται η "ευθυνοφοβια" των παραγωγων να βγαλουν το ροκ κυμα στην Ελλαδα.

Κι ο ίδιος πέρασα ένα μέρος της εφηβείας μου μέσα στα 90's φίλε freemind...με Χαριτοδιπλωμένους, Σοκολατί, Γαρμπή, Φαντασματάκι, Αρβανίτη, Καρβέλα, Πρόστυχα μαύρα εσώρουχα, τον Πουφ και το Ρακιντζή (τον παραγωγό) να προσπαθεί να μας πείσει με στυλ ελληνικό για την πεμπτουσία της ποπ σκηνής και λοιπά κουραφέξαλα. Ευτυχώς όμως επέλεξα συνειδητά κι έξω από την επιβολή του Mega Star να ψάξω τη μουσική λίγο παραπάνω, να γίνω ο ίδιος ο κυρίαρχος (όσο γίνεται) των ακουσμάτων μου, αγοράζοντας 2-3 περιοδικά του χώρου (μια και το Διαδίκτυο τότε δεν πολυέπαιζε είναι η αλήθεια) και μέσα από fanzines της εποχής. Ήταν μια επιλογή που καθόρισε τη σχέση μου με τη μουσική έκτοτε. Τα δε άσματα των πρώιμων 90's τα ενθυμούμαι με μια διάθεση χαβαλέ και μόνο. Σίγουρα δε λειτούργησαν όλοι έτσι, είναι όμως και ζήτημα προσωπικής τους καθαρά προτίμησης.

Όταν οι εταιρίες διέβλεψαν κέρδος στο θέμα "ελληνόφωνο rock" εκεί γύρω στα μέσα της δεκαετίας, μια και το ιδίωμα κατέστη IN, γίναμε μάρτυρες άλλης μιας αντιαισθητικής εμπορικής τακτικής. Η υπερβολική προσφορά "σχετικών" (μέσα στην ασχετοσύνη τους) συγκροτημάτων, είχε ως αποτέλεσμα και πάλι να "καούν" οι πραγματικά αξιόλογοι εκφραστές του είδους. Και τι δεν άκουσαν τα αυτιά μας τότε...Ψόφιοι Κοριοί, Πράσσειν Άλογα, Είσοδος Κινδύνου, Μαύρη Μαγιονέζα, Ελληνιστάν, Αχαιοί, Διόνυσος, Τα Ρόδα Της Ερήμου, Οξυγόνο 3, Απόντες, De Facto, Μοντάζ, Tsopana Rave, 1550, Motivo 4 και πόσοι άλλοι που αξιοποίησαν την κερκόπορτα που άνοιξε μπας και μετουσιώσουν το "ψώνιο" τους δόξα και χρήμα. Τι να την κάνεις την πανσπερμία, όταν δεν είναι τίποτα περισσότερο από συγκεκαλυμμένη καλλιτεχνική στειρότητα σε μεγάλη δόση. Με τέτοιο "ροκ" καλύτερα να μεσουρανούν ο Πανταζής κι ο Γονίδης. Ήταν φυσικά να μη βάλουν το χεράκι τους οι πολυεθνικές πάλι...

Και τωρα βεβαια θα πρεπει να σημειωσω το τι θυσιες θα επρεπε να ειχαν κανει τοτε. Θα επρεπε να ειχαν απαλλαξει αρκετους ανθρωπους που νομιζαν οτι επαιζαν μουσικη, πριν ακομα τους δωσουν demo για τη δουλεια τους ( αν και για ενα διαστημα, το demo περναγε απο το κρεβατι ). Αυτο σημαινει λιγοτερος μουσικος πληθυσμος, μικροτερη αγορα, μικροτερες εταιριες ( ισως καν οι μεγαλες εταιριες να μην παταγαν το ποδι τους με αυτη τη συντηρητικη αποψη ), αλλα καλυτερη ποιοτητα αγορας!

Ο Newbie έχει δίκιο...όπως έχεις κι εσύ, έχω κι εγώ. Οι πολυεθνικές (κι όχι αποκλειστικά αυτές) δεν είναι τίποτα περισσότερο από επιχειρηματικές μονάδες που επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Αν τους τα φέρνει ο Αγγελάκας, θα προωθήσουν τον ίδιο, θα προωθήσουν κι άλλους 10 σαν κι αυτόν (φαινόμενο Πυξ Λαξ-ικής περίπτωσης)...αν τους τα φέρνει η Άντζελα Δημητρίου αυτή και θα στηρίξουν και πάει λέγοντας. Η λέξη τέχνη ανάμεσα στους τεχνοκράτες μικρή σημασία έχει κι αν έχει ακόμα. Λίγοι είναι αυτοί που επεδίωξαν πραγματικά να συγκεράσουν τις αντίθετες συχνά αυτές δυνάμεις...η Lyra το έχει πράξει κατά καιρούς...κι άλλες μικρές εταιρίες που βασίζονται στο μεράκι και στην πόρωση του ιδιοκτήτη τους επίσης: Wipe Out, Studio II, CAPP, Lazy Dog, Poeta Negra, Ano Kato κα. Αν μάλιστα δε σε εκφράζει αυτού του είδους η διαχειριστική σχέση, υπάρχει πάντα κι η DIY φιλοσοφία, ειδικά πλέον τώρα που με ένα υπολογιστή και σχετική γνώση μπορείς να κάνεις θαύματα χωρίς να επαφίεσαι στον έναν και τον άλλο.

[schizm]

Αρα παλι οι παραγωγοι, ελεγχοντας την παραγωγικη διαδικασια, μειωσαν την ποιοτητα του αποτελεσματος..και βεβαια του κοινου!! Δεν λεω πως και η πραγματικη μουσικη παιδεια δεν παιζει ρολο. Το παρατημενο μαθημα της Μουσικης, ειναι η ωρα του παιδιου...ομως και αυτο δεν ειναι αρκετο..Πιστευω οτι μεσα στο μουσικο βιομηχανικο μονπωλιο, το κρατος φερει μικρη ευθυνη!

Το παρατημένο μάθημα της μουσικής θα μπορούσε να ήταν περισσότερα από μια απλή παράθεση κλιμάκων. Αντ' αυτού ο εκάστοτε καθηγητής θα μπορούσε να φέρνει cd προς ακρόαση από μεγάλους δημιουργούς και συγκροτήματα/καλλιτέχνες που επηρέασαν τη μουσική ιστορία. Εργασία για το επόμενο μάθημα θα μπορούσε να είναι η δημιουργία μιας συλλογής πάνω στο μάθημα της εβδομάδας που ήταν το new wave κοκ...φαντασία και θέληση να υπάρχει κι όλα γίνονται.

Θα διαφωνήσω όμως πως το κράτος φέρει μικρή ευθύνη...φέρει βαρύτατη και κυρίαρχη ευθύνη για όσα διαδραματίζονται σε μια κοινωνία, αναφορικά με το πολιτισμικό επίπεδο. Δεν είναι μόνο το σχολείο, ούτε καν το σημαντικότερο. Είναι η γενικότερη πολιτική που ασκείται σε κάθε επίπεδο και λειτουργεί ως πολιτιστικό τροχοπέδη. Για να φέρω ένα απλοϊκότατο ελάχιστο παράδειγμα, ακόμα και η μουσική που θα παίζεται στα τρόλεϋ, είναι ένα στοιχείο επιρροής του πληθυσμού. Οι επιχορηγήσεις που στηρίζουν συγκεκριμένη καλλιτεχνική αισθητική έχουν τη σημασία τους. Οτιδήποτε άπτεται της δυνατότητας του κράτους να το ελέγξει, κι ο πολιτισμός είναι κάτι που εντάσσεται σε αυτά τα πλαίσια, αποτελεί κι ευθύνη του. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε μια ορισμένη πολιτισμική οπτική "προϊόν", η πολιτεία οφείλει να βρει τρόπους να το πασάρει όπως του πρέπει.

Σε ξενες παραγωγες γινεται αυτο!! Και ευτυχως, στο 2ο οροφο του Metropolis Ομονειας ( με τα ελληνικα ), μπορει να βρει κανεις αυτονομες παραγωρες σε ειδη μουσικης που μονο στο εξωτερικο εμφανιζοντουσταν για πολλα χρονια! Αυτες τις παραγωγες πρεπει να τις υποστηριξουμε, ομως δεν εχουν και οι ιδιες την δυναμη να διαφημιστουν, οταν τη μεριδα του λεοντος την εχουν οι μεγαλες βιομηχανιες!

Γι' αυτό λέω πως όσο το διαδίκτυο επεκτείνεται και γίνεται κομμάτι της ζωής μας, θα έχουμε όλο και λιγότερες δικαιολογίες να προβάλλουμε για την επιλογή μας να καταλήξουμε στο φτηνό και χυδαίο. Κάποτε δεν υπήρχαν τα μέσα που υπάρχουν σήμερα κι εύκολα μπορούσε να σε άγει και να σε φέρει ένα review κι ένας ικανός πωλητής...πλέον τέτοια φαινόμενα παίζουν όλο και λίγοτερο. Αρκεί φυσικά να ξεστραβωθούμε κι οι ίδιοι επιτέλους και να μην τα περιμένουμε όλα έτοιμα. Ο δρόμος της γνώσης είναι χρονοβόρος, κοπιώδης και σε κάποιες περιπτώσεις ακριβός, αλλά αξίζει τον κόπο, μια κι όταν επενδύεις στην τέχνη δεν χάνεις ποτέ.

Και πάλι όμως φίλε freemind...πόσοι εξ ημών αλήθεια που αγανακτούμε μπήκαμε στον κόπο να δώσουμε 10-12Ε για να αγοράσουμε, κι άρα στηρίξουμε αφού συνήθως είναι από μικρές ανεξάρτητες παραγωγές, το cd των Dead Eyes Of Youth, των 2 By Bukowski ή των Gardenbox? Ή για να το κάνω ακόμα πιο τραγικό...πόσοι κάναμε το minimum...να επισκεφθούμε δηλαδή τις ιστοσελίδες τους (όσοι φυσικά διαθέτουν) και να κατεβάσουμε μερικά mp3, ώστε να γνωρίζουμε αν αξίζουν τον κόπο ή όχι? Φυσικά δε ζητάω την a priori εμπιστοσύνη του οποιουδήποτε σε ζητήματα που επαφίονται σε υποκειμενική θέση, αλλά βρε αδελφέ, από τη στιγμή που ανοίγει ένα thread που μιλάει για νεοσύστατο ελληνικό σχήμα και δε σηκώνεις την ηλεκτρονική σου πένα, για να γράψεις 1-2 παρατηρήσεις σε σχέση με όσα άκουσες (αν άκουσες) τι βγαίνεις και κλαίγεσαι μετά για την κατιούσα που έχει πάρει η ελληνική μουσική (δεν εννοώ εσένα φίλε Freemind)? Αφού κι όταν σου δείχνουν τα αξιόλογα που συμβαίνουν εδώ γύρω, εσύ ασχολείσαι με τους Rolling Stones και τη Madonna (να' ναι καλά αμφότεροι...μια χαρά κάνουν ό,τι κάνουν), τι ωρύεσαι λοιπόν κι ανησυχείς?

Αυτους μας πλασαρανε, αυτους ακουμε! Οι υπολοιποι απλα βασανιζονται δουλευοντας με δικα τους λεφτα διαφορα demo, και προσπαθωντας να πεισουν οτι η χοντρη τραγουδιστρια που εχουν, αποδιδει 1000 φορες καλυτερα απο τη καλυτερη τραγουδιστρια της εταιριας, απλα δεν ειναι εμφανισιμη!! Εδω μας πουλανε ΕΜΦΑΝΙΣΗ και οχι ποιοτητα.

Δε θα διαφωνήσω...όμως δεν είναι όλοι έτσι και δε λειτουργούν αυστηρά με το κριτήριο κέρδος, όπως έγραψα και παραπάνω. Αν μπλέξεις με περιπτώσεις τύπου Δρούτσα, τότε πράγματι το κορμάκι το φιδίσιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Δεν είναι όλα όμως λαϊκό-λαμέ πάλκο, ούτε χρειάζεται να είσαι ο Μίχας για να κάνεις καριέρα ευτυχώς!

Το πρόβλημα πάντως είναι πολυπαραγοντικό για να το περιορίζουμε στους παραγωγούς.

[freemind]

Σε ολα τα παραπανω συμφωνω! Και ιδιαιτερα οτι αφορα το κρατος, για τη γενικοτερη μουσικη παιδεια ( που θα μπορουσε να ειναι ενα αυτονομο θεμα, με την ποικιλια και τις αποψεις των μελων που ενδιαφερονται πραγματικα να πουν κατι για το ξεχασμενο μαθημα της μουσικης...καθως και για τα μουσικα σχολεια ), η ευθυνη ειναι αρκετα μεγαλη. Ομως στο τροπο λειτουργιας των εταιριων, το κρατος δεν μπορει να κανει παρεμβαση! Δεν ειναι χουντα πλεον, εχουμε δημοκρατια και καλως ή κακως, απο τη στιγμη που οι εταιριες πληρωνουν τις εισφορες τους στο κρατος, τοτε ειναι νομιμες να κανουν οτι θεωρουν καλυτερο για να συνεχισουν να πληρωνουν το κρατος..
 Προσωπικα, κοιταζοντας και αλλα site που νεοι καλλιτεχνες μπορουν να ανεβασουν μουσικα δειγματα, εχω πεσει απο τα "συννεφα" ακουγοντας δουλειες Ελληνων, που ειναι εκπληκτικες και σιγουρα ξεπερνουν το κλασσικο μεσο κριτηριο ποιοτητας που μας εχουν καθιερωσει. Και το παραξενο ειναι, πως σχεδον ολοι αναφερουν οτι πηγαν ενα demo σε καποιον παραγωγο, αλλα...."θα σας παρουμε τηλεφωνο σε κανα μηνα" ( και το CD σουβερ για τους καφεδες ). Και το κλασσικο αποτελεσμα. Ή αναγκαζονται να κανουν μια σπιτικη παραγωγη και να την διανεμουν χερι-χερι, ή προωθουν τις δουλειες τους μεσω αλλων καλλιτεχνων που πουλανε! Στη πρωτη περιπτωση, το κρατος τους θεωρει παρανομους ( ετσι και τους πιασει ), ενω στη δευτερη περιπτωση, ειναι να γελας, γιατι το ιδιο τραγουδι πριν 3 μηνες, το ειχαν θεωρησει αντι-εμπορικο!
 Θελω να πιστευω οτι το internet, εχει αλλαξει τα μυαλα των Ελληνων..Αν οχι ολων, σιγουρα οι "αναποφασιστοι" ακροατες, βλεπουν τη κατασταση στο εξωτερικο και μπορουν να κρινουν την ελληνικη δισκογραφικη παραγωγη! Και χαρη στην ενοποιηση των ευρωπαϊκων χωρων, CD που ισως να μην μπορουσαμε να βλεπαμε ποτε, ερχονται σε ελληνικα δισκοπωλεια και βρισκουν αγοραστες που ξερουν για τι πανε στο δισκοπωλειο. Δυστυχως, λογω του χαμηλου επιπεδου που μας επεβαλλαν τοσο καιρο ( οπως γλαφυρα αναφερει και ο newbie ), θα χρειαστει καιρο να αναθεωρησουμε σαν λαος τις αποψεις μας περι μουσικων ινδαλματων και μουσικης!
 Παντως συμφωνω σε ολα αυτα που αναφερεις για την ψευτοκουλτουρα πουμας πουλησαν και μας πουλανε ακομα! Ελπιζω να ξυπνησουμε και εμεις πριν να ειναι αργα!

[Ommadawn]

Συμφωνώ με όλους όσους μίλησαν ως τώρα. Τείνω προς την άποψη του schizm ότι το θέμα των παραγωγών είναι το μικρότερο.. Δυστυχώς η ρίζα είναι αλλού και είμαστε ακετά μικροί για να την κόψουμε..
Όσο το μπουζούκι από όργανο των ρεμπέτικων τραγουδιών γίνεται συνοδεία για techno και dance ρυθμούς, όσο διοργανώνονται events και μουσικά βραβεία με εμφανίσεις του ...Τσαλίκη και όσο επιτρέπουν να αναπνέει το 95% του σύγχρονου ελληνικού καλλιτεχνικού στερεώματος, άσπρη μέρα δε θα δει κανένας καινούριος καλλιτέχνης με νορμαλ επιροές είτε στον ήχο του είτε στις συνθέσεις του. Απλά και όμορφα. Δεν τίθεται θέμα αλλαγής.
Τίθεται πρώτα θέμα μπουκοτάζ στους ανθρώπους που για ευκολία μας τους συστήνουν με 4 γράμματα...NiVo, ΜαΖω, ΛεΠα και στα ξέκωλα των 5γράμματων επιθετων Βισση-Βανδη και τις κοπιες τους.
Κατα τ’αλλα...free, σωστά ομίλησες.

[fenderiarhs]

παρακαλω οπως το αρχικο κειμενο παρει μονιμη θεση στην αρχικη σελιδα οποιουδηποτε μουσικου forum που σεβεται τον εαυτο του........

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

παρακαλω οπως το αρχικο κειμενο παρει μονιμη θεση στην αρχικη σελιδα οποιουδηποτε μουσικου forum που σεβεται τον εαυτο του........

Φυσικότατα! (αν και δεν είμαστε "οποιοδήποτε" μουσικό φόρουμ ):
http://portal.kithara.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=763

Και η συζήτηση αυτή μεταφέρεται στην περιοχή FAQ, αν και δεν είμαι 100% σίγουρος για την κατηγορία...