ασε να μιλησει το χαμογελο σου

[Γιωργής]

ακομα ενα γκομενιστικο κομματι


Πως να ζησω μια ζωη
που κυκλωνεται απο φατσες
διχως γελιο κ πνοη
διχως παρτυ στις ταρατσες
πως να δω στα ματια σου
τους ωκεανους του κοσμου
οταν χανεις τη καρδια σου
στα αδεια βλεμματα σου φως μου


και πιεζεις το μυαλο σου
θαβεις σκεψεις κ αγαπες
σκεφτεσαι ολο το σωστο σου
πως να κρυψεις τις απατες


μα δε ξερω τι θα πει
ζωη διχως αναρχια
αν τα λαθη σου δε βγουν
πως να βρεις ελευθερια


απελευθερωσου απελευθερωσου
απελευθερωσου κ ασε να μιλησει το χαμογελο σου


λες πως σου ρθε το τελος
πριν καν γινει η αρχη
ζεις κ αισθανεσαι μελος
ενος κοσμου διχως διγμα ηθικης
μα αν καποτε νιωσεις πως το χεις
πως μπορεις να αφαιθεις
κλεισε ματια στομα μυτη
πεσε ξεχνα
πως μπορει να σκοτωθεις


απελευθερωσου απελευθερωσου
απελευθερωσου κ ασε να μιλησει το χαμογελο σου