Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Μητσάκος

Σελίδες: [1]
1
Καλησπέρες!

Τι καλύτερο από λίγο Thrash για να αποβάλλουμε την περιρρέουσα μιζέρια των ημερών;

Μιας και δεν έχω ανεβάσει ποτέ τίποτα από όταν πήρα την Ibanez, είπα να ανεβάσω ένα τζαμάρισμα πάνω σε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια.

Το signal chain είναι:

RG > Pod Studio UX2 > Pod Farm 2.5 + Metal Shop Pack > Mackie CR3

Ήχο γράφω από τη webcam, γιατί δεν μπήκα εξαρχής στη διαδικασία να ηχογραφήσω σοβαρά, αλλά ακούγεται αξιοπρεπώς θέλω να πιστεύω. To solo δεν το παίζω, αφενός γιατί είμαι πολύ τεμπέλης για να κάτσω να το μάθω ( ;D ), αφετέρου γιατί δεν το έκανα σαν πιστό cover το βιντεάκι. Παίζω κάτι σκόρπια lead, αν κι έτσι κι αλλιώς δεν είμαι κανένας σοβαρός lead κιθαρίστας, οπότε μικρό το κακό.

Enjoy!


2
Αφορμή για αυτό το θέμα στάθηκε το παρακάτω βίντεο που ανέβασε ο Loominator χθες:

Kemper Profiler Rig Check - Jeff Loomis with Arch Enemy


Για όποιον έχει τα κουράγια, ας δει το αντίστοιχο rig tour του Petrucci (50 λεπτά ΤΖΗΖΟΥΣ ΚΡΑΪΣΤ) για να έχει μια αντιδιαμετρική εικόνα.

Μπορώ να πω ότι μετά από αυτό, τον λάτρεψα ακόμη περισσότερο. Αν ο Loomis μπορεί να κάνει τη δουλειά του με μια made in Korea κιθάρα κι ένα digital profiling amp, τότε νομίζω ότι σχεδόν όλοι μπορούν.

Από όταν άρχισα να παίζω "σοβαρά" live, στα οποία ο προσωπικός ήχος και η εναρμόνισή του με το μιξ της μπάντας είναι βασικό ζητούμενο, έχω καταλήξει ότι πολύ λίγα πράγματα είναι αναγκαία στο signal chain μου και πως τα πολλά μπιχλιμπίδια με αποπροσανατολίζουν από το να παίζω πραγματικά καλά και να βγάζω τον ήχο μου από τα δάχτυλα, ενώ συχνά-πυκνά περιπλέκουν τα πράγματα χωρίς να δικαιολογείται πάντα αυτό από το αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα, το να χορεύει κανείς κλακέτες στο stage είναι βάσανο και λειτουργεί ανασταλτικά στη σκηνική παρουσία και την ενέργεια που μεταδίδει στο κοινό. Και είμαι από αυτούς που πάνω στη σκηνή δεν μπορώ να είμαι σφιγμένος για τέτοιους λόγους, μου στερούν τη χαρά του να παίζω με τη μπάντα και να ευχαριστιέμαι το live. Σαν θεατής δε, μου τη δίνουν αφόρητα οι μουσικοί που είναι καρφωμένοι στο έδαφος κατά τη διάρκεια του σετ και όλη την ώρα κοιτούν το όργανο και το pedalboard.

Δεν πιάνω καν το χρηστικό κομμάτι (φορητότητα, βάρος, συντήρηση κλπ), το οποίο κι αποκτά τελείως άλλη βαρύτητα για μουσικούς που κάνουν περιοδείες και πετούν από χώρα σε χώρα με τον εξοπλισμό τους.

Εσείς πού βρίσκεστε στο συγκεκριμένο θέμα;

3
Καλησπέρα σε όλους,

Είμαι στο ψάξιμο για μια δεύτερη κιθάρα, χρειάζομαι μια επιπλέον μιας και η Edwards έφαγε μια αλλαγή τάστων στα 2.5 χρόνια και θέλω να την "ξαλαφρώσω" λίγο, χώρια που θέλω να έχω μια κιθάρα μόνιμα σε Ε στάνταρντ. Κινούμαι με ανώτατο όριο τα 500 ευρώ (άααααααντε 550 για κάτι το εξαιρετικό και μόνο).

Ψάχνω κάτι εξίσου ή και πιο ευκολόπαικτο από την Edwards LP Custom με την οποία παίζω τώρα, κυρίως σε συνθήκες ορθοστασίας (λίγο το βάρος, λίγο το χοντρό σώμα, η LP είναι άλλη ιστορία όρθιος και άλλη καθιστός στη μελέτη). Η κιθάρα καλό θα ήταν να μπορεί να με βγάλει σε live, να είναι δηλαδή τίμια κατασκευή.

Στην αρχή με είχε ψήσει πολύ το ενδεχόμενο μιας SG, αλλά μια Epi που δοκίμασα είχε απογοητευτικό neck dive και πολύ χοντρό μπράτσο (καμία σχέση με το βολικό thin U της Edwards) και προβληματίστηκα, στα άμεσα σχέδια είναι να δοκιμάσω και μια Gibson SGJ να δω αν τα παραπάνω είναι κανόνας και στο πιο "real thing". Δεν μπορώ δυστυχώς να βρω κάπου τη Vintage VS6, επίσης μια κιθάρα που με ενδιαφέρει πολύ σαν βάση για πιθανές βελτιώσεις, εάν κάτι τέτοιο θα ήταν αναγκαίο.

Οπότε και πλέον είμαι ψιλοχαμένος. Θέλω σχετικά παχύ και dark ήχο με sustain, σε καμία περίπτωση στρατοειδή twangy (το bite της SG είναι άλλη υπόθεση, είναι σαν trebly LP), γενικά κοιτάω για όργανο ιδανικά set-neck/set-thru/neck-thru (δεν αποκλείεται το bolt on αν παίρνω τον ήχο που θέλω και το neck joint δεν είναι ιδιαίτερα άβολο), κιθάρα δηλαδή που να "μεταλλίζει" σε περιόχες Down, Black Label Society, Pantera, όχι λοιπόν παραδοσιακού metal. Οπότε πάω σε H ή Η-Η συνδυασμό μαγνητών. Απεχθάνομαι την ύπαρξη μεσαίου μαγνήτη, με χαώνει στην πένα :P. Δεν ψάχνω ιδιαίτερη ευελιξία, θέλω να κάνει καλά τη βασική της δουλειά. Με έχει τραβήξει αρκετά και η σειρά Iron Label με τους EMG της Ibanez, αν και λίγο διαφορετικής φιλοσοφίας.

Εδώ λοιπόν χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Σε τι άλλο θα μπορούσα να στραφώ; Σχήμα, εταιρεία, οτιδήποτε μπορεί να προτείνει κάποιος θα μου ήταν χρήσιμο. Ψάχνομαι εδώ και καιρό και έχω τελματώσει, έτοιμος είναι να πάρω μια δεύτερη LP (καμιά Vintage V100 ή μεταχειρισμένη Epi Korea), αλλά θα προτιμούσα να βρω μια διαφορετικού τύπου, έτσι για τη διαφορά... ;D

4
Συγχωρέστε με για το κακό χιούμορ του δραματικά χολυγουντιανού τίτλου, αλλά έχω αγχωθεί αρκετά και συνήθως τότε μου βγαίνουν κρυάδες.

Πάω να αλλάξω χορδές και φεύγει το nut από τη θέση του. Το υπέροχο είναι πως την Τρίτη ξεκινάω ηχογραφήσεις για το ντεμπούτο album της μπάντας μου. Οπότε και με έλουσε κρύος ιδρώτας.

Τι κάνω; Περνάω απλά το nut και αφήνω τις χορδές να το κρατήσουν στη θέση του μέσω της τάσης που θα ασκούν; Το κολλάω; Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι Ξάνθη κι εδώ δεν υπάρχει ούτε μισός τεχνικός που να εμπιστεύομαι.

Παρακαλώ πολύ δώστε μου τα φώτα σας, το timing είναι το χειρότερο δυνατό...

5
Ας αρχίσει το χαλβάδιασμα! ;D

Φέτος έχω χάσει τη μπάλα με τη Schecter και ειδικότερα με τα επτάχορδα μοντέλα που ενσωματώνουν hipshot γέφυρα (κυρίως ATX και Loomis sig). Πραγματικά, με το που βλέπω ότι βγαίνει η ΑΤΧ με τέτοια γέφυρα στο στο VRS φινίρισμα λέω "εδώ είμαστε, αυτή πρέπει να της βάλω χέρι", στα καπάκια ανακοινώνεται η νέα Loomis με 57/66 και διάφορες ακόμη βελτιώσεις.

Εντύπωση μου έκανε και η νέα σειρά C2 της Caparison, οικονομικότερα made in Japan όργανα και ειδκά αυτή:


6
Καλησπέρα!

Χθες ανέβηκε στο internet το Demo της μπάντας μου (Purple Dino, για ένα φεγγάρι Flintstoned). Απαρτίζεται από τρία κομμάτια και αποτελεί για εμάς ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της μουσικής πάνω στην οποία σκοπεύουμε να κινηθούμε!

https://www.facebook.com/purpledinoband
http://purpledinoband.bandcamp.com/album/demosaurus
https://www.youtube.com/channel/UCUtM1J-aOxoQ2-pMexI2N2g

Τα πάντα είναι δουλεμένα από τη μπάντα (ηχογραφήσεις, μείξη και παραγωγή έγιναν κατ' οίκον, ακόμη και το artwork σε μεγάλο βαθμό :Ρ), οπότε θα ήθελα να διαθέσετε, εφόσον μπορείτε, λίγο από το χρόνο σας για να αξιολογήσετε το αποτέλεσμα και να δώσετε συμβουλές πάνω στην όλη διαδικασία, ώστε να βελτιώσουμε υπάρχουσες και μελλοντικές παραγωγές!

Μέσα στο καλοκαίρι αναμένονται και live, κυρίως στη Β. Ελλάδα!

Ευχαριστώ προκαταβολικά για το χρόνο σας!  ;D
Μήτσος

7


https://www.facebook.com/events/511821072197555/?ref=2

Οι melodic death metallers από Αλεξανδρούπολη, Celestial Immunity, με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία του debut album τους, επιστρέφουν στα live σαν support στους ογκόλιθους του ελληνικού metal, Rotting Christ, με νέο lineup (μέρος του οποίου αποτελεί κι ο υποφαινόμενος, σαν session μέλος προς το παρόν). Σας περιμένουμε στο Νότος Stage για τόνους metal και πολύ headbanging!  :metal :metal :metal

Δείγμα από το επερχόμενο άλμπουμ:


Το κομμάτι War in the Shade

8


More info: https://www.facebook.com/events/345664198868373/

Για να μη σας κουράζω με γλαφυρές περιγραφές, 5/4 είναι το πρώτο live της μπάντας μου (Flintstoned), σαν support των τρομερών Universe217!

Heavy rock, με groove/stoner/ψυχεδελικά στοιχεία και από τις τρεις μπάντες, υποσχόμαστε να δώσουμε το 120% για να πονέσουν οι αυχένες σας... ;D

Τα λέμε εκεί!

9
Εφέ / Προτάσεις για Fuzz/Distortion pedal
« στις: 28/01/13, 23:09 »
Καλησπέρα εκλεκτά μέλη του φόρουμ.

Χρείαζομαι τη συμβουλή σας σχετικά με την επιλογή fuzz/distortion πεταλιού. Προορίζεται για πρόβες (και live στον ορίζοντα) μπάντας heavy/doom/stoner rock/metal (πιο πολλές / πεθαίνεις). Το να κουβαλάω 30 κιλά θηρίο ανά πάσα στιγμή μαζί μου δεν είναι επιλογή, οπότε οδηγήθηκα στη λύση πεταλιού.

Θέλω creamy παραμόρφωση με όγκο, fuzzy, χωρίς λάσπη ή τζιτζίκισμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ψάχνω κάτι μουντό. Δυστυχώς, δεν μπορώ με τίποτα να φύγω πάνω από τα 70-80 ευρώ. Επίσης, βρίσκομαι Ξάνθη και η δοκιμή δεν είναι επιλογή, κατά πάσα πιθανότητα πάω για γουρούνι στο σακί, εκτός κι αν καταφέρω να πάω Θεσσαλονίκη τέλη του άλλου μήνα, αν και θα τραβήξει πολύ η βαλίτσα...

Καλή εντύπωση σχημάτισα για τα EHX Big Muff και Marshall Jackhammer, αν και έχουν αρκετά διαφορετικό χαρακτήρα. Μου αρέσει η παραμόρφωσή τους και, εφόσον είμαι η μοναδική κιθάρα της μπάντας, πρακτικά μπορώ να διαμορφώσω τον ήχο μου χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια (ο μπασίστας είναι συνεννοήσιμος  ;D ). Η κιθάρα μου είναι μια ESP Edwards LP Custom copy με EMG 81/85.

Με βάσει τα παραπάνω, τι προτάσεις θα μπορούσατε να κάνετε; Ευχαριστώ προκαταβολικά!

10
Καλησπέρα εκλεκτά μέλη του φόρουμ.

Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα κάθε φορά που προσπαθώ να βιντεοσκοπήσω/ηχογραφήσω κάποιο κλιπ με τη Webcam μου (μια Logitech C270 με 720p ανάλυση και built-in mic). Ο ήχος αναπαράγεται σαν να έχω τσιτώσει ένα wah κι ένα phaser μαζί...

Αυτό συμβαίνει είτε ο ήχος προέρχεται από τον ενισχυτή είτε από το Guitar Rig, oπότε δε νομίζω να είναι θέμα έντασης η παραμόρφωση (καθώς το Guitar Rig το τρέχω σε σαφώς χαμηλότερη ένταση).

Γνωρίζει κανείς σε τι μπορεί να οφείλεται και ενδεχομένως τι ρυθμίσεις χρειάζεται να κάνω;

Παραθέτω κι ένα βίντεο που μόλις τράβηξα για να ακούσετε με τα αυτάκια σας (παρακαλώ συγχωρείστε το κακό παίξιμο και το υπερποζέρικο στυλ, αλλά δεν μπήκα στο κόπο να τραβήξω κι ένα "καθωσπρέπει", μεταξύ πωρωμένων bedroom players κατανόηση. Μη με λιθοβολήσετε... ;D ).

https://www.youtube.com/watch?v=LtdTXjLi5ug

Edit: Fixed το video σε public

12


Σε αυτό το "σύντομο" κείμενο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου για τον δεύτερο studio δίσκο των Μors Principium Est, το "The Unborn" του 2005. Για εμένα, ήρθε από το πουθενά κι έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ... Σχετικά με τη μπάντα, πρόκειται για μια Melodic Death Metal band από τη Φινλανδία.

Το tracklist

  • Pure
  • The Harmony Remains
  • Parasites of Paradise
  • Two Steps Away
  • Altered State of Conscience
  • Spirit-Conception (Instrumental)
  • The Unborn
  • Fragile Flesh
  • Pressure
  • The Glass Womb (Instrumental)
  • Blood of Heroes (Megadeth cover)
  • No More (Bonus track)
Ο δίσκος μπαίνει με το επικό Pure, το οποίο σε αφήνει κυριολεκτικά να χάσκεις όταν ακούσεις το intro, την αιθέρια γυναικεία φωνή, τις μελωδίες, τα riffs, την όλη δομή του κομματιού, τα απίστευτα ατμοσφαιρικά growls, το σόλο... Θυμάμαι πως την πρώτη φορά που μόλις είχα ακούσει αυτό το κομμάτι, έμεινα σαστισμένος για μερικά δευτερόλεπτα κι έσπευσα να πατήσω το repeat. Από τα καλύτερα openings σε δίσκο που έχω συναντήσει.

Εκεί που σε αφήνει το τέλος του Pure, έρχεται και σε παίρνει για να συνεχίσετε αυτό το ταξίδι το The Harmony Remains. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει ένα από τα top solos που έχω ακούσει ποτέ, καθώς και μερικές από τις πιο εμπνευσμένες μελωδικές γραμμές. Άρτιο και πανέμορφο, ενώ πραγματικά, το σόλο δεν χωράει περιγραφές. Ακούστε το και θα καταλάβετε.

Το Parasites of Paradise συνεχίζει την επική ροή του δίσκου κι έρχεται ως "φυσική συνέχεια" των 2 προηγούμενων, τουλάχιστον στα αυτιά μου το άκουσμά του φάνηκε "πολύ λογικό", αν θα ήταν δόκιμη η έκφραση. Όλα τα στοιχεία που απογειώνουν τα πρώτα 2 κομμάτια είναι και εδώ, συνολικά ένα πολύ δυνατό κομμάτι, από τα καλύτερα του άλμπουμ.

Παιρνώντας στο Two Steps Away, η εισαγωγή με τα samples δημιουργεί μια ιδαιίτερη ατμόσφαιρα, οι μελωδίες είναι για ακόμη μια φορά απίστευτες, το breakdown και το σόλο σε πείθουν οριστικά πλέον ότι ακούς έναν εκπληκτικό melodeath δίσκο.

Το Altered State Of Consience είναι σε γενικές γραμμές ένα ωραίο κομμάτι, δεν έχει για εμένα σε ίδιο βαθμό την ατμοσφαιρικότητα που αισθάνεσαι στα πρώτα 4 κομμάτια, ωστόσο έχει πολύ ωραίες μελωδίες και εξαιρετικά τεχνικές κιθάρες. Το ρεφραίν του είναι επίσης εξαιρετικό.

Το Spirit-Conception λειτουργεί σαν πρόλογος του ομώνυμου The Unborn κι είναι ένα μικρό πέρασμα με πλήκτρα, το οποίο εκτελεί το ρόλο του άψογα κι εντείνει την ατμόσφαιρα, προετοιμάζοντας το έδαφος για το πιο "in your face" track του album, διαολεμένα γρήγορο. Μελωδιάρες, εξαιρετικά γεμίσματα και φράσεις διανθίζουν το τραγούδι, το οποίο και είναι για εμένα, μαζί με τα 2 πρώτα, το πιο δυνατό χαρτί του δίσκου.

Μετά από το The Unborn, έρχεται το Fragile Flesh, το οποίο παρουσιάζει μια κάπως ασυνήθιστη δομή και μια έντονη αλλαγή tempo σε όλη του την έκταση. Όλα τα στοιχεία του δίσκου είναι εδώ, μελωδίες, γρήγορες και τεχνικές κιθάρες, heavy και στιβαρό rythm section, τρελά σολίδια (pardon για την έκφραση, αλλά δε μπορώ να με ελέγξω όταν μιλάω για αυτό το άλμπουμ... ;D )

Πλησιάζοντας προς το τέλος, συναντάμε το Pressure, το οποίο δένει άψογα με ότι έχουμε ακούσει μέχρι τώρα και είναι πολύ καλό. Γενικά το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από μια γενικότερη ομοιογένεια, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ακούμε μια από τα ίδια σε κάθε κομμάτι. Απλά η μουσική είναι τόσο καλά "δεμένη" σε όλα τα κομμάτια, σαν να υπάρχει μια κεντρική ιδέα από πίσω, δίνοντας στο δίσκο τον ηχητικό χαρακτήρα ενός concept album.

Κατόπιν, ακολουθεί τo The Glass Womb, το οποίο παίζει το ρόλο outro, μιας και η κανονική διάρκεια του δίσκου σταματάει εδώ. Η υποβλητική του ατμόσφαιρα και η doom αισθητική του προσωπικά με κέρδισαν και νομίζω ότι κάνει πολύ καλά αυτό που θεωρητικά έχει σκοπό.

Στο τέλος έχουμε ένα Megadeth cover, το οποίο προσωπικά με άφησε αδιάφορο και το κομμάτι No More, το οποίο έχει ένα από τα πιο ωραία verses του άλμπουμ. Ιδανικό ίσως κλείσιμο.

Όπως ενδεχομένως έχετε ήδη καταλάβει, ίσως να μην είμαι ικανός να κρίνω στοιχειωδώς αμερόληπτα το δίσκο, καθώς είμαι ενθουσιασμένος μαζί του κι αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους μου (δυστυχώς, τον έχω βρει μόνο από 30 ευρώ και πάνω και μάλιστα από Ιαπωνία μεριά...:/). Πιστεύω ακράδαντα ότι θα αποζημιώσει οποιονδήποτε ακούει metal και πως θα λατρευτεί από όσους γουστάρουν melodeath (για εμένα το αγαπημένο μου είδος με διαφορά από τα διάφορα metal παρακλάδια, λόγω μελωδιών προφανώς :Ρ).

Δώστε του μια ευκαιρία και θα βγείτε κερδισμένοι!

13
Σας χαιρετώ όλους,

Σε περίπου 20 ημέρες φτάνει το τέλος της εξεταστικής μου, που συνεπάγεται αγορά καινούριας κιθάρας. Μετά από 2 χρόνια "αγροτικό" με μια GRG, απλά θέλω κάτι ποιοτικότερο, με καλύτερο hardware, κατασκευή κλπ κλπ, καθώς και καλύτερη αίσθηση στο χέρι (το μπράτσο μια χαρά βολικό είναι, τα medium τάστα όμως μου φαίνονται κάπως χαμηλά), καθώς παρατήρησα ότι έπαιζα πιο εύηχα με κιθάρες με ψηλότερα τάστα.

Είμαι απόλυτα κατασταλλαγμένος για τον ήχο που ψάχνω και δεν με ενδιαφέρουν ούτε 152364376 διαφορετικά διακοπτάκια, ούτε ευελιξία για να παίζω από δημοτικά μέχρι doom. Χρειάζομαι μια κιθάρα με υψηλό output, όγκο, sustain και κατάλληλη για χαμηλά κουρδίσματα (κατά βάση C standard), η οποία προορίζεται για μελωδικό metal ("Gothenburg" sound) και, φυσικά, ΕΞΑΣΚΗΣΗ-ΕΞΑΣΚΗΣΗ-ΕΞΑΣΚΗΣΗ.

Μερικά δείγματα της μουσικής που με ενδιαφέρει:

(Melodeath σε Ε standard :P)



Από τις μέχρι τώρα δοκιμές μου, έχω πολύ ψηλά στη λίστα μου αυτές:

http://www.thomann.de/gr/schecter_diamond_c1_hellraiser_bch.htm (αν επιλεγεί, θα αγοραστεί από Ελλάδα, ο Ντούκας την έχει πολύ φθηνότερα)
http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_ec1000_vbk.htm
http://www.thomann.de/gr/schecter_hellraiser_special_c1_limited.htm (με ψήνει άπειρα το inlay κι ο έβενος, αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω εύκολα από το Black Cherry χρώμα...)

Άνοιξα αυτό το thread για να με στρέψετε και σε άλλες κατευθύνσεις και μοντέλα που θα άξιζε τον κόπο να ψάξω για δοκιμή. Δεν χρησιμοποιώ τρέμολο, αλλά δεν μπορώ να αποκλείσω ότι στο μέλλον μπορεί να ψηθώ να ασχοληθώ μαζί του, οπότε προτείνετε ελεύθερα (αρκεί το τρέμολο να μην είναι κανένα σάπιο licenced που θα μου βγάζει την πίστη). Σαν σχήματα, τα πάντα εκτός από τα εκτρώματα της BC Rich. Αυτό που θα ήθελα να αποφύγω είναι ο μεσαίος singlecoil, εκτός από το ότι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη χρησιμότητα για μένα (ειδικά στην περίπτωση της Hellraiser), με χαλάει πολύ αισθητικά.

Το μπάτζετ προς το παρόν κυμαίνεται στα 1000+ και δύσκολα θα υπερβεί τα 1200. Θα ήταν καλή φάση να χωρούσε σε αυτό μια βαλίτσα και μια δερμάτινη ζώνη ή κάποιο πολυεφέ (χρειάζομαι και θα ήθελα να αποκτήσω κάποια στιγμή ένα chorus, ένα delay, ένα compressor, ενώ κι ένα pitch shifter θα μου ήταν χρήσιμο). Ζαχαρώνω το Nova System, καθώς έχω εμπειρία με το G-System και τα εφέ του με άφησαν κάγκελο, ωστόσο είναι ακριβό για μένα σε αυτή τη φάση και μπορεί να περιμένει, το ίδιο και η βαλίτσα κλπ σε περίπτωση που θα πρέπει να πέσω πολύ σε ποιότητα κατασκευής της κιθάρας για να χωρέσουν.

Περιμένω τις προτάσεις σας, έτσι ώστε να μπορώ σε 20 μέρες να ξαμοληθώ με κάποιους κατευθυντήριους άξονες στο μυαλό μου!

Ευχαριστώ!

14
Διασκέδαση / Explorer generator
« στις: 22/04/11, 20:25 »
Ψάχνοντας δεξιά κι αριστερά στο Internet για τις Explorer (συγκεκριμένα μπας και βρω κάποιο μεταλιάρικο Gibson copy της προκοπής ή κάποιο νέο για Gibson Explorer Gothic III... ;D ), έπεσα πάνω σε αυτό το generator και είπα να το μοιραστώ:


http://www.liquidpixelshop.com/LPSCGG/ExplorerGuitarGen.htm


Να και μια δική μου:






Ace of spades Explorer... 8)


Καλές δημιουργίες

15
Μιας και δεν είχα όρεξη για έξω σήμερα, είπα να γράψω μερικές γραμμές για ένα δίσκο που πρόσφατα άκουσα και με εξέπληξε κάτι παραπάνω από ευχάριστα.


Πρόκειται για το ντεμπούτο των Mutiny Within:
http://www.mutinywithin.com/
http://www.myspace.com/mutinywithin





Δε μου αρέσει να βάζω ταμπέλες και να καταπιάνομαι με είδη και υποκατηγορίες, οπότε θα περιγράψω τον ήχο τους απλά ως σύγχρονο μελωδικό metal. Ομολογώ πως δεν μπορώ να σκεφτώ πολλές μπάντες που να προσεγγίζουν αυτό το στυλ. Όποιος ξέρει κάτι, ας μου υποδείξει, καθώς ευχαριστιέμαι ιδιαίτερα κάθε ακρόαση του άλμπουμ και ψάχνω να βρω κι άλλο υλικό σε αυτά τα πλαίσια.


Το track list:
 
  • Awake
  • Images
  • Falling Forever
  • Year Of Affliction
  • Forsaken
  • Lethean
  • Oblivion
  • Undone
  • Hours
  • Suffocate
  • Reflections
Αυτά που πραγματικά με έκαναν να κολλήσω με αυτό το δίσκο είναι οι κιθάρες και τα φωνητικά.


Ειδικά για τις πρώτες, δεν έχω λόγια. Τεχνικές και γρήγορες, μα απίστευτα μελωδικές και χωρίς να κουράζουν σε κανένα σημείο το αυτί μου, βγάζουν ένα πολύ έντονο vibe που με κάνει να προσηλώνομαι τελείως όταν τους ακούω και να μη θέλω να αποσπάσει οτιδήποτε την προσοχή μου όσο παίζει το εκάστοτε κομμάτι.


Τα φωνητικά είναι κυρίως καθαρά, αν και δε λείπουν και τα screams σε κάποια κομμάτια. Η χροιά του τραγουδιστή μου αρέσει πολύ και η φωνή του είναι κρύσταλλο, αλλά ΟΚ, τα screams, αν και καλά, δεν είναι και τα πιο ατμοσφαιρικά που έχω ακούσει.


Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που έδεσαν τα 2 παραπάνω στοιχεία μεταξύ τους, κάτι σαν χαμηλοκουρδισμένο power metal χωρίς δράκους και σπαστικά μονότονα drums... ;D


Tα κομμάτια που ξεχώρισα κάπως από ένα πολύ όμορφο σύνολο, είναι τα Awake, Forsaken, Undone, Falling Forever και Hours (κοινώς, το μισό άλμπουμ :Ρ).


Όσοι αγαπάτε αυτή τη μουσική, αφιερώστε του λίγο χρόνο και πιστεύω πως δε θα το μετανιώσετε καθόλου. Ελπίζω το κείμενό μου να είναι αρκετό για να σας παρακινήσει!


Edit: Μόλις είδα ότι θα πλαισιώνουν τους Nevermore στην περιοδεία τους στη Β. Αμερική!

16
Καλησπέρα,

Χάζευα σήμερα το ιαπωνικό site της ESP και μου έπεσε το σαγόνι όταν είδα την παρακάτω:

http://www.espguitars.co.jp/original/esparrow/index.html

Η οποία προφανέστατα και δεν υπάρχει στο αμερικάνικο site. Έψαξα και τα ebay.co.uk/com και δεν τη βρήκα.

Η ερώτησή μου αφορά το βαθμό κατά τον οποίο είναι πιθανό να βρεί κανείς ένα τέτοιο μοντέλο στην ευρωπαική αγορά. Όλα αυτά τα μοντέλα είναι διαθέσιμα μόνο στην Ιαπωνία?

Thanks.

17
Θα ήθελα τα φώτα σας σε μια απορία μου.

Έχει κάποιος χρησιμοποιήσει 11άρες ή 12άρες χορδές για C (ή Β) κούρδισμα σε Ibanez GRG/RG, που έχουν το συγκεκριμένο λαιμό? Ο λόγος που ρωτάω είναι πως θέλω τέτοιο κούρδισμα και σε συζήτηση που είχα με το δάσκαλό μου (ο οποίος χρησιμοποιεί δυο JEM και υπέθεσα πως ίσως θα μπορούσε να με βοηθήσει), μου είπε πως ίσως να υπήρχε ένα θεματάκι σκέβρωσης με τόσο χοντρές χορδές σε τόσο λεπτό μπράτσο, αν και δε μπορούσε να μιλήσει με σιγουριά μιας και δεν έχει φορέσει πάνω από 10άρες. Από την άλλη μου είπε πως ίσως, με ένα καλό setup και ρύθμιση της βέργας, να μην είχα κανένα πρόβλημα.

Δεδομένου ότι μπορώ να πάρω μια μεταχειρισμένη RG350 σε πολύ καλή τιμή, η οποία με ενδιαφέρει με την προϋπόθεση πως θα μπορώ να τη χαμηλοκουρδίσω χωρίς προβλήματα με τάση στο μπράτσο ή ταστάρισμα, θα ήθελα να μου πεί όποιος έχει ανάλογη εμπειρία κατά πόσον αυτό είναι εφικτό.

Θενκ γιού.

18
Κάδος ανακύκλωσης / Flames απο
« στις: 08/10/10, 21:31 »
Μακάρι να είναι όπως τα λέει ο τραγόπαπας, μπας και πάει επιτέλους στο διάολο αυτό το "Ελληνοχριστιανικόν Γένος". Δεν ανέχομαι να μου φοράει ταμπέλες ο κάθε πειραγμένος -εν δυνάμει παιδεραστής- πατριδολάτρης, ούτε είμαι αναγκασμένος να φάω την ελληνορθοδοξία τους στη μάπα επειδή οι συγκυρίες -πάνω στις οποίες δεν είχα καμία δυνατότητα επιλογής ή επέμβασης- τα έφεραν να γεννηθώ εδώ πέρα.

Νισάφια πια με τους εγκλωβισμένους στο ανεπαρκές της σκέψης τους και τη νοοτροπία δουλοπάροικου που κουβαλάνε.

19
Λοιπόν, είχα ένα αυτοκόλλητο στο σώμα της κιθάρας, το οποίο και βαρέθηκα και είπα να βγάλω. Το τραβούσα αργά-αργά μέχρι να βγεί, το θέμα όμως είναι ότι άφησε παντού στην επιφάνεια που ήταν τοποθετημένο την κόλλα του...  :-\

Προσπαθώ εδώ και πολλή ώρα να την αφαιρέσω τρίβοντας με μια κάρτα, αλλά δε γίνεται δουλειά. Τι μπορώ να κάνω? Υποτίθεται πως αυτές οι βλακείες είναι removable χωρίς να σου κάνουν την κιθαρούλα σαν μ...ί κλαμμένο.  >:(

Καμιά ιδέα?

20
Καλησπέρα,

Έπεσα σήμερα ψάχνοντας σε μια ταμπλατούρα από ένα λατρεμένο cartoon των παιδικών μου χρόνων (Saber Rider, ελληνιστί "Ο σερίφης του διαστήματος και οι αστροφύλακες")!!! Περιττό να πω ότι υπερενθουσιάστικα μαθαίνοντας την αγαπημένη μελωδία έναρξης του στην κιθάρα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας, τόσο από τη χαρά μου, όσο και για να εισπράξω κάποιο χρήσιμο τεχνικό σχόλιο από τους παικταράδες του forum  ;D ...

Κι έπειτα, κοντά 1 χρόνο παίζω, ένα βιντεάκι δεν είχα τραβήξει!

There you go:



Το κλιπάκι είναι μικρό και η ποιότητα εικόνας/ήχου περιορίζεται τραγικά από την παραπληγική μου ψηφιακή φωτογραφική, οπότε μην περιμένετε υπερπαραγωγή...  0:)

Ενισχυτής: Peavey 6505+ 112
Κιθάρα: Ibanez GRG170DX

21
Καλησπέρα,

Η καλή μου αδερφή την κοπάνησε για ταξιδάκι στη Γερμανία και είπα, σαν παιδί κι εγώ, να της ζητήσω ένα σουβενίρ... Ένα σετάκι locking κλειδιά!!  ;D ;D

Συγκεκριμένα, της είπα να ψάξει για τα ακόλουθα:

http://www.thomann.de/gr/sperzel_mechanik_6l_trimlok_ch.htm
http://www.thomann.de/gr/planet_waves_pwat6r1_gitarrenmechanik.htm
http://www.thomann.de/gr/grover_gr305_c6midsize_rotomatic.htm

Και να μου πάρει το φθηνότερο σετ.

Γνωρίζει κανείς κάποιο κατάστημα στις πόλεις που αναφέρω για να την κατατοπίσω και να μη μου τη σκαπουλάρει λόγω βαρεμάρας?  :P

Δεν ξέρω και γερμανικά και το ψάξιμο στο Internet είναι πολύ ζόρικο.

22
Καλησπέρα,

Μετά από πολύ διάβασμα κι ακόμα περισσότερα samples και videos (δυστυχώς, δεν έχω τη δυνατότητα δοκιμών εδώ που βρίσκομαι αυτή την στιγμή), μπορώ να πω πως έχω καταλήξει σε κάποιες συγκεκριμένες λύσεις ενισχυτή, είτε μιλάμε για τρανζίστορ, είτε για λαμπάτους. Η χρήση για την οποία προορίζεται είναι οικιακή, με κάποιο ενδεχόμενο χρήσης σε live να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα (το Μάη θα παίξω πρώτη φορά ζωντανά, αλλά κατά πάσα πιθανότητα με δανεικό ενισχυτή). Οπότε, θα ήθελα τις γνώμες όσων είναι πιο έμπειροι από εμένα στο θέμα του ήχου που επιδιώκω, καθώς και την καθοδήγησή τους ώστε να αγοράσω κάτι που ταιριάζει στα ακούσματά μου.

Μιλώντας για αυτά, παίζω κατά κύριο λόγο διαφόρων ειδών metal και high-gain ήχους. Πολύ λίγα καθαρά και (μέχρι στιγμής) τίποτα bluesy. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ψάχνω "ποιοτικό" και βαρύ gain σε εντάσεις δωματίου σε πρώτη φάση.

Από όσες πληροφορίες έχω συλλέξει και όσους ήχους έχει μαζέψει το αυτί μου, έχω συμπεράνει πως σε θέμα έντασης, η επιλογή μου θα έπρεπε να είναι τρανζίστορ, καθώς μπορούν να αποδώσουν high gain tone χωρίς να χρειάζεται να τσιτώσω το master volume, σε αντίθεση με τους λαμπάτους, που απαιτούν αυξημένη ένταση για να χρωματίσουν τον τελικό ήχο. Αν κάνω λάθος, παρακαλώ διευκρινείστε. Το μπάτζετ μου μπορεί να φτάσει ΠΟΛΥ ΟΡΙΑΚΑ τα 350 ευρώ.

Εδώ, οι εώς τώρα τελικές επιλογές μου είναι:

  • Peavy Bandit 112
  • Ibanez TBX65R
  • Randall RX75RG2

(τον οποίο πουλάει και συμφορουμίτης σε καλή τιμή)

Από την άλλη, έχω ακούσει από κοντά έναν Valveking 112, σε αρκετά ανεβασμένο volume, από τον οποίο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο "παχύς", πλούσιος, καθαρός ήχος που έφτανε στα αυτιά μου. Από τότε σκέφτηκα πρώτη φορά το ενδεχόμενο λαμπάτου ενισχυτή.

Εδώ, τείνω σε έναν από τους παρακάτω:

  • Blackheart Little Giant
  • Marshall AVT20XT

(δεν έχω αντιληφθεί από τα όσα διάβασα αν είναι αμιγώς tube)

Σε περίπτωση αγοράς κάποιου από τους 2, θα παίρνω distorted ήχο από ένα EHX Metal Muff ή ένα MXR Fullbore Metal και ένα overdrive πετάλι, κάποιο εκ των Ibanez TS9 ή ΜΧR Zakk Wylde (ότι άλλο αξιόλογο γνωρίζετε, προτείνετέ το ελεύθερα, φτάνει να είναι εντός μπάτζετ). Επειδή τον Απρίλιο θα πάω Νέα Υόρκη, τα πεταλάκια θα τα φέρω από εκεί με χαμηλό κόστος, οπότε και ίσως παραταθεί η αγορά του ενισχυτή για εκείνη την περίοδο, εφόσον καταλήξουμε σε λαμπάτο.

Θα ήθελα επίσης να ακούσω γνώμες για τον Marshall, γιατί το υλικό που έχω βρεί, αν και υποσχόμενο, δεν είναι αρκετό. Γνωρίζει ακόμη κανείς από προσωπική εμπειρία πόσο κατάλληλος είναι για τον ήχο που ψάχνω ο Bugera V22 out-of-the-box?

Κατά τη γνώμη σας, σε τι θα ήταν καλύτερο να στραφώ για τον ήχο που θέλω να πετύχω? Καταλαβαίνω πως είναι υποκειμενικό θέμα, απλά προσπαθώ να αποφασίσω προς τα πού να κινηθώ, έχοντας μια αφετηρία. Επαναλαμβάνω πως εδώ που βρίσκομαι, δεν έχω τη δυνατότητα δοκιμών και μου είναι τραγικά δύσκολο να μετακινηθώ μόνο και μόνο για αυτό το λόγο.

Κάθε πρόταση δεκτή.

Thnx και sorry για τη σεντονάρα post.

23
Καταρχάς, καλώς σας βρήκα :)

Έχω την παρακάτω Ibanez:
http://www.ibanez.com/ElectricGuitars/model-GRG170DX (σε μαύρη φυσικά, δεν είμεθα emo ή glam ανδρίκελα :D)

και θέλω να αλλάξω humbuckers.

Ενδιαφέρομαι για δυο Seymour Duncan.

Bridge:
http://www.thomann.de/gr/seymour_duncan_stb4bk.htm

Neck:
http://www.thomann.de/gr/seymour_duncan_sh1_n59.htm

Και οι δυο passive, μιας και δε με ενθουσιάζει η ιδέα των active, κυρίως γιατί λογικά θα πρέπει να γίνουν κοψίματα στο ξύλο για να βολευτούν οι μπαταρίες και αυτό δεν πρόκειται να γίνει :Ρ. Έστειλα mail στους τύπους του μπαρμπα-Seymour και μου είπαν ότι και οι 2 είναι direct fit, οπότε δεν παίζει αγχός με την τοποθέτηση.

Η απορία μου έγκειται στο κατά πόσον αξίζει να προβώ σε αυτή την αλλαγή. Η κιθάρα μου δεν είναι top of the line, αλλά τα ξύλα της είναι ίδια με την κατά πολύ ακριβότερη σειρά RG (basswood σώμα, λαιμό από σφένδαμο και ταστιέρα από τριανταφυλλιά), δηλαδή απλά υπολοίπεται σε μαγνήτες, τρέμολο (δεν έχει floyd rose, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν με ενδιαφέρει, δεν το έχω βάλει καν) κι, ενδεχομένως, ποιότητα συναρμογής. Έτσι, εκτιμω ότι με τους SD θα απογειωθεί, με ένα τίμιο ποσό.

Αξίζει να πάω για την αλλαγή ή να κρατήσω τα χρήματα για αγορά άλλης κιθάρας στο μέλλον? Επίσης, μιας και δεν ψήνομαι να κάνω ο ίδιος την τοποθέτηση, δεν έχω κολλητήρι, ούτε κι εμπειρία χρήσης ενός, υπάρχει η δυνατότητα να το αναλάβει κάποιο κατάστημα εμπορίας μουσικών οργάνων?

Δεν παίζω πολύ καιρό και το παίξιμό μου προσανατολίζεται σε rock και metal, με προτίμηση στα heavy riffs.

Thnx.

Σελίδες: [1]