Μηνύματα

76

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κριτική ή Κρητικοί?

« στις: 11/02/10, 12:39 »

Άραγε πόσο καλύφθηκαν από την απάντηση "δεν ξέρω, έτσι μου βγήκε"?

Και για το παρακάτω έτσι σου βγήκε?

Εξακολουθεί να είναι το πλέον άρτιο δημιούργημα από τη μέρα ανάρτησής του για να μη
σχολιάσω αρνητικά τα επόμενα που όλα, ένα ξαναφτιάξιμο, το θέλουν...

77

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 10/02/10, 08:04 »

papous.  Να σ’ ευχαριστήσω πρώτα για τον κόπο που έκανες να με (διαφημίσεις)
Δεύτερον, έβγαλα εγώ τον εαυτό μου έξω, στον πληθυντικό μιλάω πάντα, πρώτος εγώ στο παρελθόν έχω κάνει λάθη.

Όμως το να παραβιάζουμε  ηθικούς κανόνες είναι ολίσθημα και δείχνει το πόσο μικρός μπορεί να γίνει κανείς προκειμένου να φανεί.

Λοιπόν για να σοβαρευτούμε, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και θα πρέπει να συμβάλουμε όλοι για τη λύση του. Με λόγια χωρίς νόημα και μπηχτές   δεν λύνεται.

Δυο τρία μέλη που συνεχίζουν να δημιουργούν προβλήματα στην προσπάθεια αυτή αν συνεχίζουν αυτή την τακτική θα υποστούν τις συνέπειες.

78

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κριτική ή Κρητικοί?

« στις: 09/02/10, 22:23 »

Δεν είχα σκοπό να απαντήσω, μα μια και μου το ζητάς προσωπικά θα σου πω.

Θα μπορούσα λοιπόν να το συγκρίνω με έναν πίνακα αφηρημένης ζωγραφικής όπου ο καλλιτέχνης παίρνει διάφορα χρώματα και τα εκσφενδονίζει πάνω στον καμβά. Υπάρχει όμως θέμα?  ναι λέω εγώ υπάρχει.

Αυτό, το ποίημα σου δηλαδή, το έγραψες εσύ και ίσως να αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου και ξέρω τι θέλεις να πεις, είναι πολύ δύσκολο να διαβάσεις την αύρα της ψυχής του ποιητή τη στιγμή που γράφει αυτά που γράφει. Εκεί θα καταλήξεις στον τρόπο ανάγνωσης και κριτικής και βέβαι θα έχει κάποια σχέση με το ''Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ''  Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Θα δούμε. 

79

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 09/02/10, 10:46 »

Λυπάμαι πολύ.
Είναι λάθος αυτό που σκέπτεσαι να κάνεις.
Έτσι δεν λύνονται τα προβλήματα. Ορισμένοι θα το ήθελαν μια φωνή δυνατή σ’ αυτό το χώρο να λείψει.

80

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 09/02/10, 07:26 »

Βάζω τον εαυτό μου στη θέση του διαχειριστή ενός σαιτ, του οποίου κάποια κατηγορία αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα.
Τι θα έκανα λοιπόν.
Θα μάζευα τους συντονιστές μου αρχικά και θα συζητούσα το πρόβλημα με αυτούς. Θα ξεκαθαρίζαμε ΠΟΙΟ είναι το πρόβλημα και μετά θα ψάχναμε το ΠΩΣ μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα. Θα αποφασίζαμε

Μα αυτό έχει γίνει, δεν είναι εύκολο όμως να πάρεις μια απόφαση που αφορά ένα χώρο που τον περιδιαβαίνουν άτομα διαφόρων ηλικιών γνώσεων και χαραχτήρων. Η χρυσή τομή εδώ σ’ αυτό το άγνωστο από πλευράς ψυχολογίας θα αποτελούσε απλώς μια τομή.

Το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σ’ αυτά που αναφέρονται στην αρχική τοποθέτηση αυτής της δημοσίευσης και σκοπός ήταν να ευαισθητοποιηθούμε και να τα αποφεύγουμε όσο μπορούμε.

Κατά τα άλλα να πω ότι πολύ συμφωνώ με αυτά τα θέματα που έθιξε ο kuiper με αυτή τη συζήτηση που ξεκίνησε. Τα τυπικά και ανούσια σχόλια βγάζουν πολλές φορές μάτι, ειδικά όταν είναι υπερβολικά εγκωμιαστικά. Μα δεν θα παινέψουμε κάτι που μας άρεσε; θα πουν μερικοι. Ναι, να το παινέψετε, αλλά η λύση είναι απλή, απλούστατη:

Μην ξεχάσετε να γράψετε και ΓΙΑΤΙ σας άρεσε ή δεν σας άρεσε. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά.

Ένα άλλο νοσηρό (κατά τη γνώμη μου) φαινόμενο, είναι η αδυναμία κάποιων να δεχτούν αντίθετη γνώμη ή συστάσεις. Δεν θα ξεχάσω τακτικό μέλος που αναφωνούσε "με σταυρώνουνε", όταν κάποιος τόλμησε να κάνει μια πολύ ελαφρά αρνητική κριτική σε ένα ποίημά του (και με πολύ ευγενικό τρόπο, κιόλας).

Ή ένα άλλο τακτικό μέλος που αποφάσισε να αποχωρήσει, επειδή ένας συντονιστής τόλμησε να του υπενθυμίσει ότι υπάρχουν και κανονισμοί που πρέπει να τους παίρνουμε κάπου-κάπου υπόψη. Μια απλή σύσταση...

Κατά τα άλλα να υπενθυμίσω ότι οι κανονισμοί αυτοί δεν έγιναν επειδή είμαστε κακοί και θέλουμε να βγάζουμε φιρμάνια. Δημιουργήθηκαν μέσα από την πράξη, σιγά-σιγά με πολύ χρόνο και με πολλές συζητήσεις, με σκοπό να αντιμετωπίσουμε διάφορα φαινόμενα που μας ενοχλούν. Μη τους παίρνετε αψήφιστα...

παρωδία,

Παρωδία. Εσύ το λες, όμως υπάρχουν και τα απρόβλεπτα, τα ζιζάνια δηλαδή που ο σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν πρόβλημα για τους δικούς τους λόγους.

Ζήτησα να πάρουν μέρος τα μέλη μας σ’ αυτή τη συζήτηση μα με συγκεκριμένες προτάσεις, όχι με υπονοούμενα και μπηχτές, ξέρεις Βάγια που αναφέρομαι.
Νομίζω πως αυτός ο χώρος θα αλλάξει κάποια στιγμή, πως θα γίνει καλύτερος και πιο σύγχρονος, έχετε συγκεκριμένες προτάσεις; πείτε τις.

81

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 07/02/10, 15:43 »

Κιθαρωδέ. Όταν κάποιος σκοπίμως σπέρνει ζιζάνια για τους γνωστούς δικούς του λόγους για να μην τα ξαναλέμε, θα πρέπει να περιμένει και την ανάλογη απάντηση.

Ξεπεσμός, δηλαδή υποβίβαση της αξίας, υλική ή ηθική παρακμή.
Αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Πωλ, δεν είπα ποτέ εγώ αυτή τη λέξη.

(Το "ξεπεφταν" είναι σε εισαγωγικά, καθώς ο Kuiper μας δήλωσε ότι ο χώρος έχει ξεπέσει.)

Οι υπάρχουσες παράμετροι εισόδου στον χώρο αποτυπώνονται στο σχόλιο που βρίσκεται κάτω από την ταμπέλα ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ στην κεντρική σελίδα του στεκιού: "Έχετε στο συρτάρι σας κάποιους στίχους ή κάποιο ποίημα που γράψατε; Μοιραστείτε τα μαζί μας....". Δεν θέτει κάποια άλλη προϋπόθεση. Είναι ανοιχτή πρόσκληση προς όλους και για όλα.

Ναι έτσι γράφει, αν αυτό μελλοντικά αλλάξει είναι θέμα των διαχειριστών και είναι προς τιμήν τους που δεν λένε το (Αποφασίζομεν και διατάσομεν) παρά περιμένουν και τις δικές μας προτάσεις τις συγκεκριμένες προτάσεις, που κανένας μας δεν λέει αυτό, να το τονίσει.

Υπάρχουν όμως αρχές σ’ αυτό το κέντρο των ανώνυμων διερχομένων που πρέπει να τηρούνται, διαφορετικά ποιος ο λόγος να επεμβαίνουν κάθε τόσο οι διαχειριστές – όπως τώρα – γιατί οι συντονιστές να υπάρχουν?

Το ότι έχεις γράψει μέχρι τώρα, όπως τα έχεις γράψει, με τον τρόπο σου, με την αυστηρότητα, με το καλαμπούρι σου, γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να σου πει το παραμικρό? Γιατί έχεις δεμένο το σκύλο  και τη γάτα σου δεν τους έβγαλες βόλτα για να ρυπαίνουν έτσι δεν είναι?

Αυτά που στην αρχή αυτής της πρότασης είπα εγώ, δεν είναι μόνο δικές μου επισημάνσεις είναι και των δεκάδων μελών μας που για τους δικούς τους λόγους δεν θέλουν να πάρουν μέρος δημόσια, ή δεν έχουν την ικανότητα τη δική σου Πωλ να αναπτύξουν ένα θέμα.

Παρακαλώ όλες τις φίλες και φίλους να μη στέλνουν ΠΜ μα να πάρουν θέση δημόσια με τις δικές τους προτάσεις.   

82

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Εικοσιμία ψυχές

« στις: 07/02/10, 11:29 »

Σε δυο στιχάκια και σε μια φωτογραφία τόσο πόνο;

Συνηθίζω πάντα να φεύγω πέντε δέκα λεπτά νωρίτερα. Με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητού εγώ έχω φτάσει σε ελεύθερο από αυτοκίνητα δρόμο.

Έτσι και εκείνη την αποφράδα μέρα, βρήκα την θύρα 7 κλειστή και ακολουθώντας και άλλους φτάσαμε στη θύρα 1 βγήκαμε έξω, μια κόλαση, νεκρά άψυχα σώματα, τραυματίες με σπασμένα άκρα και ματωμένα πρόσωπα. Τα ουρλιαχτά των ασθενοφόρων ασταμάτητα.
Ο Ολυμπιακός θρηνούσε τα παιδιά του.


 

83

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Θρίλερ...

« στις: 06/02/10, 10:00 »

Πολύ δυνατό.
Οι χειροπέδες ατσάλινες, πως να τις σπάσεις!
Ονειρικά ξεσπάσματα! Φλεγόμενη θλίψει!
Να το μπορούσε η γροθιά μου να διαλύσει το μαύρο, μα πως;

84

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Δασκαλε

« στις: 06/02/10, 07:53 »

Η συζήτηση που συνεχίζεται με post που δεν έχουν καμιά σχέση με το συγκεκριμένο θέμα όπως η ανάρτηση φωτογραφιών πρέπει να σταματήσει.

85

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 03/02/10, 16:21 »

Στα τελευταία θέματα στα οποία τώρα το ενδιαφέρον έχει μετατοπιστεί ήθελα κι’ εγώ να πω δυο λόγια, μα τα λέγαμε εδώ πριν λίγες μέρες τι παραπάνω να πω εγώ.
Να θυμίσω μόνο τα πλατανόφυλλα που συνεχίζουν να πέφτουν. Κι’ αυτό που γίνεται είναι πως πάνω σ’ αυτά τα σκόρπια και τα δικά μας σχόλια έτσι που να μείνουν να μην τα πάρει ο αέρας δηλαδή.
Το ότι θέλω γράφω, όπως θέλω τα γράφω και είναι δικαίωμα μου, δεν είναι σωστό. Το όπως θέλω σχολιάζω, με τον τρόπο μου δηλαδή και ότι θέλω λέω πάλι δεν είναι σωστό.

Η ποιότητα των γραπτών μας μα και ο τρόπος που θα τα σχολιάσουμε πρέπει να μας απασχολήσει στο μέλλον, διαφορετικά αυτός ο χώρος που κάποτε είχε τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα θα πάψει να υπάρχει.

86

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Με κοιτάς φιλικά

« στις: 02/02/10, 15:38 »

Θέλω να σας πω κι’ εγώ δυο λόγια χωρίς να σχολιάσω τους συγκεκριμένους στίχους, μα πάνω στα όσα συζητάτε.
Ο λογοτέχνης που συνθέτει έργα σε στίχους δεν είναι και κατ’ επέκταση άνθρωπος που πήγε στο σχολείο να μάθει την τέχνη της ποίησης για να ασχοληθεί μ’ αυτό το επάγγελμα. Είναι μάλλον έμφυτο προτέρημα.

Ο ποιητής κατά τη γνώμη μου δεν αντιγράφει μόνο την ίδια την ψυχή του, έχει τη δυνατότητα να γράψει διαβάζοντας την αύρα του αόρατου και είναι μέσα σ’ όλες τις μορφές του έρωτα, της αγάπης του πόνου.

Συμφωνώ λοιπόν με τα παραπάνω λόγια της Γεωργίας. Γιατί δηλαδή και καλά αυτά που γράφω είναι και το ημερολόγιο της ψυχής μου;
Μπορεί να επηρεάζομαι σαν άνθρωπος από την ηλικία και νοσταλγώντας το χθες να γράψω για μένα, μα πολλές φορές αυτά που γράφω έχουν θέμα διαφορετικό ακόμα και από τα πιστεύω μου. 

Είναι λάθος μας να πιστεύουμε πως όσα στιχάκια γράφουμε εδώ είναι και το δικό μας καθρέφτισμα. Ο ποιητής ξέρει το χθες, πλάθει το σήμερα, μαντεύει το αύριο.
 

87

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η νυν,η πρώην κι η μετά.

« στις: 01/02/10, 22:32 »

Βρε Γιώργο η μετά, η μελλοντική δηλαδή δεν μπορεί να είναι στο τρίο.
Θα ταίριαζε πιο πολύ.  Οι περασμένες και οι νυν.

88

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2009 Αξιολόγηση

« στις: 01/02/10, 22:02 »

πως ακριβως ψηφιζουμε? για παραδειγμα εγω θελω να βαλω βαθμολογια σε καμια δεκαρια , μπορω να το κανω?η πρεπει να βαθμολογησω μονο καποιο συγκεκριμενο αριθμο ποιηματων?

Μπορείτε να βαθμολογήσετε με βαθμό από το 1 έως και το 10 όσα θέματα κρίνετε πως αξίζουν τη βαθμολογία σας, φυσικά και τα δικά σας.

89

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2009 Αξιολόγηση

« στις: 01/02/10, 18:23 »

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2009.   ( Αξιολόγηση )

Φίλες και φίλοι

Τα θέματα για τον διαγωνισμό του 2009 περιμένουν τη βαθμολογία μας. Θα χρειαστεί να τα διαβάσουμε προσεκτικά, το παιχνίδι που λέγαμε ας μείνει για λίγο, η βαθμολογία μας πρέπει να είναι δίκαιη.

Καλή επιτυχία.

_____________________________________________

http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiDiagStixou

_____________________________________________

90

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 30/01/10, 06:46 »

Έαν λοιπόν κάποιος έχει πρόβλημα με τους Δημιουργούς και την ποιότητα των στίχων και των ποιημάτων, να το δηλώσει άμεσα και επώνυμα στους administrator του Site και όπως κρίνουν οι ίδιοι ας πράξουν. Ο καθένας μπορεί να σχολιάσει όπως γουστάρει και αγαπά. Έαν αυτό είναι αντίθετο σε κανονισμούς του Site, οι administrator θα επέμβουν. Έαν δεν πιστεύεις κάτι τέτοιο, πολύ απλά, στείλε τους εσύ ένα π.μ., ή αν ενδιαφέρεσαι τόσο γι' αυτό το site, στείλε τους ένα άλλο πμ με τις δικές σου προτάσεις,

Παναγιώτη. Θέλω να σου πω, πως ο συντονιστής εκπροσωπεί τους διαχειριστές και ενεργεί σύμφωνα με τις οδηγίες τους γι’ αυτό και του έχει δοθεί εξουσία ακόμα και διαγραφής μέλους που παραβιάζει συστηματικά, κανονισμούς και οδηγίες.
Επομένως το να απευθυνθείς στον συντονιστή του πίνακα είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για οτιδήποτε.

Θα σας δώσω άλλα δώδεκα π.μ. μελών που για τους δικούς τους λόγους – που εξηγούνται – δεν θέλουν να πάρουν θέση δημόσια.
Θα δείτε πως πάνω κάτω τα ίδια πράγματα λένε, αυτά δηλαδή που συζητάμε τώρα.

Θα παρακαλέσω να πάρουν μέρος και άλλα μέλη σ’ αυτή τη συζήτηση, μα με πολιτισμένο διάλογο χωρίς διαξιφισμούς και εντάσεις. 

91

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 29/01/10, 22:57 »

ακομα και εσυ ομως kuiper (γιατι στα λογια ολοι cool ειμαστε) πρεπει να σου θυμισω οτι οταν σχολιασα αρνητικα ενα ποιημα που εσενα σου αρεσε μου την επεσες και μαλιστα με μπιχτες....

Έχεις δίκιο γι’ αυτό παραπάνω λέω πρώτα για τον εαυτό μου.
Κανένας δεν είναι αλάνθαστος όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει και ο τρόπος που ενεργούμε είναι λάθος κι’ αν το λάθος επαναλαμβάνεται σκόπιμα τότε πρέπει να παρθούν δραστικά μέτρα κι’ αυτό θα γίνει.

92

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 29/01/10, 19:11 »

Αναγκάζομαι για το καλό όλων μας, να σας δώσω - φυσικά ανώνυμα – Π.Μ. που στέλνετε εσείς οι ίδιοι σε μένα και όχι δημόσια για τους λόγους που ήδη διαβάζετε.
_______________________________________________________________________________ ____________________________

Καλημέρα σου "kuiper" , - δεν ξέρω το όνομά σου -
στην αρχική σελίδα τού Κιθάρα είδα αναρτημένο επί δύο ημέρες ένα κείμενό σου για τα όσα γίνονται στην ενότητα "Ποίηση κλπ" . Με το γάντι , που λένε , καυτηρίασες με σάτιρα - θα έλεγα - αυτά που είδα κι εγώ στο μικρό χρονικό διάστημα που είμαι εδώ ως μέλος.
Όπως καταλαβαίνεις είναι φυσιολογικό όταν μπαίνεις σε κάποιο site που σε "τραβάει" να περιδιαβαίνεις τα διάφορα τμήματα και τις ενότητές του . Αυτό έκανα κι εγώ .
Ομολογώ ότι η συγκεκριμένη ενότητα με απώθησε , όχι επειδή δεν αγαπώ ή μισώ την ποίηση αλλά επειδή μέσα στις λίγες ώρες που αφιέρωσα στο να διαβάζω τι γράφουν εκεί τα διάφορα μέλη είδα ξεκάθαρα ένα είδος "ψώνιου" στα περισσότερα άτομα που γράφουν εκεί ,
με αποτέλεσμα το θέμα τής ποίησης να καταντάει "ποίηση" μέσα σε εισαγωγικά .
Δε θέλησα δημόσια να σχολιάσω κι επιβραβεύσω τα όσα έγραψες για να μην παρεξηγηθώ κι εγώ κι αρχίσουν να με βάζουν στη μπούκα τα διάφορα άτομα εκεί που τρέφονται και ζουν από την κολακεία κι όχι από την ποίηση. Το κάνω εδώ προσωπικά και μεταξύ μας .

93

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 29/01/10, 19:01 »

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα, γι' αυτό και είπα να το κατεβάσω λίγο παρακάτω.
Επειδή ορισμένοι με π.μ. με ρωτούν εκτός από τα ζαχαρωτά και τα τσιγάρα αν και το κρασάκι βλάπτει, θέλω να πω πως όχι, να  το πίνουμε όμως με ρέγουλα, όχι να μας πίνει.

Λοιπόν πρέπει να τελειώνουμε με τα ζαχαρωτά, τα φιλιά και τις απαράδεχτες συμπεριφορές, καιρός να μπει μια τάξη.
Μην περιμένετε π.μ. και εξηγήσεις, που πήγαν δηλαδή οι απαντήσεις σας αν είχαν κάποιο επίθετο από τα παραπάνω, θα έχουν φύγει. 
Πείτε ελεύθερα τη γνώμη σας, επιβάλλεται, μα πολιτισμένα, πρέπει να αποφεύγουμε τις ακρότητες στους σχολιασμούς μας.


   

94

Κάδος ανακύκλωσης / Απ: Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 27/01/10, 08:24 »

Τώρα θα μου πείτε, ποια πράγματα δηλαδή πρέπει ν’ αλλάξουν δεν μπορώ να γράφω ότι θέλω;

Να σου πω.
Δυο άνθρωποι βγάζουν τα σκυλιά τους για βόλτα. Ο ένας σκύλος άφησε τις ακαθαρσίες του στο γκαζόν, ε και τι έγινε σκύλος είναι στην τουαλέτα θα πάει; Δημοκρατία έχομε, ας πρόσεχες να μη τα πατήσεις. 
Μα κι’ ο άλλος σκύλος το ίδιο έκανε μόνο που εδώ το (αφεντικό) του, μάζεψε τις ακαθαρσίες σε κάποια σακούλα.

Να μπει μια τάξη λένε άλλοι με δυναμικό τρόπο.

Μα αυτό δεν είναι σωστό λένε μερικοί, τι θα πει  (αποφασίζομεν και διατάσομεν)

Ακόμα και τώρα ρίξτε μια ματιά σ’ αυτή την τρέχουσα σελίδα, μονολεκτικές απαντήσεις θαυμασμού, όχι για τα γραφόμενα του (Ποιητή) μα για τον ίδιο τον δημιουργό.

95

Κάδος ανακύκλωσης / Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.

« στις: 25/01/10, 21:36 »

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

Μια μαντινάδα είναι, είναι όμως ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβη σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Αποτελεί μέσο έκφρασης που αν περάσεις μέσα από τα στενοσόκακα της θα βρεις μια ολόκληρη ιστορία με αρχή και τέλος.

Θέλω να πω δηλαδή πως κι’ εδώ με τους στίχους και τα ποιήματα όλων μας, των ανώνυμων στιχουργών – ποιητών, που χρόνια τώρα σ’ αυτήν εδώ τη ζεστή γωνιά σ’ ένα παιχνίδι συναισθημάτων, γράφουμε τις δικές μας ιστορίες όπως εμείς τις ζούμε στη χαρά και στον πόνο.
Τα πρώτα μας λογοτεχνικά έργα, οι πρώτες μας (φλυαρίες).
Υπάρχουν όμως και φορές λόγια μπερδεμένα, ακαταλαβίστικα, αμπελοφιλοσοφίματα, - γι’ αυτό και το παράδειγμα της μαντινάδας - που αν δεν είναι γραμμές σκόπιμα δοσμένες,  αδυνατούμε να βρούμε περάσματα.
Ε καμιά φορά γράφει μόνη της η ψυχή που κι’ εμείς δεν την πολυκαταλαβαίνομε.

Σ’ αυτή λοιπόν τη γειτονιά που συμβιούν ένοικοι γνωστοί και άγνωστοι, μικροί και μεγάλοι, είναι επόμενο τα γραφόμενα τους να διαφέρουν, οι ασχολίες τους να είναι και διαφορετικές. Μελαγχολικές νοσταλγίες, έρωτας, δημιουργία, φιλοσοφήματα διάφορα.

Να γνωριστούμε λοιπόν μα όχι κι’ έτσι.
Υποκλίσεις, λόγια θαυμασμού, μα και παινέματα παράλογα.
Κουτσομπολιά η γειτονιά με τις ποιητικές παρέες αλληλοθαυμασμού. Καιρός να αλλάξουμε τόπο διαμονής λένε μερικοί και εδώ που τα λέμε δεν έχουν άδικο.
Να σε χαιρετίσω δηλαδή το πρωί για να με χαιρετίσεις εσύ το βράδυ.
Δεν με χαιρέτησες; ε τότε δεν σε χαιρετάω κι’ εγώ. Τι πράγματα είναι αυτά.
Να μείνω για λίγο στην αυλή, έτσι για λίγο καθαρό αέρα, μα πως, σκουπίδια έχει αφήσει ο δίπλα και μυρίζουν. Το πουλάω το ρημάδι.

Τώρα εδώ που τα λέμε που να βρούμε καλύτερα, ας μείνουμε μα να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Δηλαδή μετρημένα λόγια και σωστά. 
Τι θα πει Ω ποιητά μου, υποκλίνομαι κι’ ένα σωρό παινέματα.
Ή στα αυριανά δικά μου στιχουργήματα περιμένω τη δική σου υπόκλιση. Μία σου και μία μου δηλαδή έτσι δεν είναι; 
Μα και τα σκόρπια πλατανόφυλλα, κακό κάνουν να προσέχουμε τι γράφουμε.

Στις σελίδες μας με τα εκατοντάδες θέματα βρήκα μαργαριτάρια ζάχαρη, ας γελάσουμε τώρα κι’ ας σοβαρευτούμε μετά.

Φοβερό υποκλίνομαι!!!!!!!!!!!!!

Δεν το πιστεύω, ανατρίχιασα!

.............Ποιητά μου...

Κυρία μου πως να κοιμηθώ απόψε με την ονειρική σου ποίηση να με πνίγει στο λαιμό.

22 φατσούλες,
(Μα δίχως μια λέξη.)
Η απάντηση: Να λείπουν οι ειρωνείες αη στο δ....

Ανατρίχιασα και κλαίω...
(Και τα δυο μαζί δηλαδή.)

Πανέμορφο, με ταξιδεύει με ταξιδεύει στα ουράνια, υποκλίνομαι κυρία μου.
(Σιγά, σιγά. Οσφυοκάμπτη... )

Ωραίο. Γράφε, γράφε μη σταματάς μη σταματάς γράφε, συνέχισε.
(Αυτό το μη σταματάς δεν μετριέται, ο δάσκαλος δηλαδή στο μαθητή)

Μελαγχόλησα σ’ ευχαριστώ.
(Άλλο πάλι κι’ αυτό, ευχαριστεί γιατί μελαγχόλησε)

Μου άρεσε συνέχισε, συνέχισε...

......είσαι αριστούργημα.

Μεγαλειώδες - Πανέμορφο. – Φοβερό.
(Καλά αυτές τις λέξεις τις ζαχαρένιες, έτσι μια, μια, τις βρίσκεις σ’ όλες σχεδόν τις σελίδες.)

Αυτά που λέτε διαβάζουν στη γειτονιά και μας κουτσομπολεύουν.
Δηλαδή δεν είναι μόνο αυτά, εκατοντάδες είναι κι’ αυτό το ξέρουμε όλοι μας αφού το ζούμε κάθε μέρα.

Είναι και το άλλο, γαρίδα το μάτι μη ξεφύγει κάποιο και δεν πω τα καλά μου λόγια. Πέντε έχω δικαίωμα και τα πέντε θα χρησιμοποιήσω έτσι για να φαίνομαι, μακάρι να ήταν κι’ άλλα. Μέσα σ’ ένα εξάμηνο πέρασα τα χίλια μηνύματα. Αμ πως!

Μα το άλλο? Τόλμησες να βρεις κάποιο ψεγάδι στο σημερνό μου ποίημα και το λες έτσι χωρίς την άδεια μου; Αυτό είναι απαράδεχτο, δεν φέρονται έτσι σε έναν ποιητή!

Εγώ πάλι σχολιάζω μόνο αυτά τα θέματα που έχω να πω ένα καλό λόγω, γιατί να γίνω κακός; Όλο γλύκα είμαι και μ’ αρέσει. Ξέρω και τα ονόματα σας, λίγο το έχεις;

Μα και το ψάξιμο στις σελίδες τις πολύ πίσω, άλλο κι’ αυτό, για να βρω λέει κάποιο ποίημα να το επαναφέρω μα για τον συγκεκριμένο (ποιητή - ποιήτρια) να πω δυο καλά λόγια έτσι για να με συμπαθήσει και μη μου πείτε πως δεν είναι έτσι.

Σε ποιον τα λέω; 
Μα στον εαυτό μου τα λέω.
Αν τώρα κρυφακούγατε δεν φταίω εγώ.


ΥΓ

Έτσι που λέτε είναι τα πράγματα, το αποτέλεσμα, αυτή η σελίδα με τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα στο φόρουμ γίνεται όλο και ποιο φτωχή.
Φτωχή και στην ποιότητα των γραπτών μας και στους ένοικους.

Μπορούμε να βελτιώσουμε την όλη κατάσταση αν το θέλουμε.
Στο χέρι μας είναι.

Να κόψουμε τα γλειψίματα και τις τρίχες. Ναι τις τρίχες.
Να σοβαρευτούμε πρέπει.
Να  συνομιλήσουμε με τον δημιουργό, να πούμε τη γνώμη μας, μα μέσα σε επιτρεπτά όρια. Μη ξεχνάμε πως σ’ αυτό το σπίτι ήμαστε φιλοξενούμενοι.

96

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Διαφυγές - Mps

« στις: 23/01/10, 16:41 »

Μάλλον δεν πρόσεξες ότι απαγορεύεται να δημιουργήσεις δεύτερο account. Και μάλιστα για να παραβιάσεις τον άλλο κανόνα που αναφέρεται στον αριθμό των ποιημάτων που επιτρέπεται να δημοσιεύεις σε αυτή την περιοχή κάθε μέρα. Εκτός αν πρόκειται για τραγική σύμπτωση. 

Δεν βλέπω κάποια παραβίαση, μπορείς να γίνεις ποιο συγκεκριμένος.

Mps88.  Αφού σε καλωσορίσω θα ήθελα να σου πω τα ποιήματα σου, που από μια πρώτη ματιά που έριξα είναι πολύ καλά, να τα δημοσιεύεις ένα, ένα, έτσι που να μη χάνονται, μα και να δίνεις το χρόνο σχολιασμού από τα υπόλοιπα μέλη. 

97

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ποίημα της χρονιάς 2009

« στις: 19/01/10, 08:58 »

Φίλες και φίλοι.

Σε λίγες μέρες θα έχομε την ευκαιρία να βαθμολογήσουμε 67 μέχρι τώρα θέματα, αριθμός που ίσως μεγαλώσει κι' άλλο.
Φαίνεται πως αυτός ο χώρος ''Δικοί μας στίχοι και ποιήματα''  παρά τις δυσκολίες έχει γερές βάσεις και που πιστεύω πως με τις ενέργειες που προγραμματίζονται από τους διαχειριστές θα βρούμε στο μέλλον ένα καλύτερο και σύγχρονο περιβάλλον έτσι που να συνεχίσομε να γράφουμε.   

Όπως θα έχετε διαβάσει στην ανακοίνωση η βαθμολόγηση των ποιημάτων μας θα γίνει με διαφορετικό τρόπο από αυτόν του 2008.
Τέσσερις διαφορετικές βαθμολογίες θα μας δώσουν το αποτέλεσμα.

Διαβάστε με προσοχή όλα τα θέματα και δώστε τη  βαθμολογία σας.

Σας εύχομαι καλή επιτυχία.

98

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η μαναξιά μιας (Ελιάς)

« στις: 17/01/10, 18:09 »

Έχεις δίκιο. Ο ατομικός τρόπος  εκφράσεως στον γραπτό λόγω διαφέρει.
Σ’ ευχαριστώ.

99

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η μαναξιά μιας (Ελιάς)

« στις: 17/01/10, 17:20 »

Ευχαριστώ πολύ για την παρέα σας.
Η επίσκεψη σας στους στίχους μου, με τιμά.

100

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΓΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ?

« στις: 13/01/10, 22:35 »

Καλώς όρισες Κυριακή.

Πολύ γλυκά λόγια γεμάτα νοσταλγία.
Θα μου επιτρέψεις να σου αφιερώσω ένα παλιότερο δικό μου.


Ναυάγιο το λένε όσοι δε ζουν

Ναυάγιο το λένε όσοι δε ζουν
όσοι δεν έχουν το κουράγιο ν’ αγαπήσουν
στη μοναξιά τους λένε τι να πουν
δεν έχουν όνειρα μαζί να σεργιανίσουν.

Κι’ όμως βοτάνια έχει η ζωή
το δάκρυ το πικρό σου να μπολιάσεις
ένα χαμόγελο θ’ ανθίσει το πρωί
τον κάβο χωρίς κύμα να περάσεις.

Ναυάγιο το λένε όσοι πονούν
όσοι δεν έχουν στη ψυχή τους την ελπίδα
τις συμπληγάδες κάθε μέρα πως περνούν
δεν έχει τέλος λένε η καταιγίδα.

Κι’ όμως μπορείς και τώρα ν’ αγαπήσεις
από το κόκκινο κρασί που’ χες αφήσει
κάνε τον έρωτα να πιει και να μεθύσει
υπάρχουν στη ζωή οάσεις
με το καράβι της ερήμου να περάσεις
πίκρες και βάσανα στην άμμο να σκορπίσεις.