Αξύπνητο όνειρο...

[kuiper]

 
 Αξύπνητο όνειρο…
 
«Αξύπνητο» μου όνειρο, του χθες του τώρα,
το χρώμα των ματιών σου, πώς να το δω,
περάσαν τα χρόνια, με γκρίζο και μπόρα,
φεγγάρι που δεν σε γνωρίζω, μα σ’ αγαπώ.

Περίεργο μου όνειρο, κανακεμένο,
γράμμα με βουλοκέρι, ερωτικό,
στης ψυχής μου το δάσος χαμένο,
τραγούδι μου άφωνο, δραματικό.

Ζωγραφίζω τις νύχτες, με άχρωμο χρώμα,
σε σταθμούς της ζωής, ξεχασμένους,
μα τα ξανθά σου μαλλιά, δεν τα είδα ακόμα,
κι’ αν με χίμαιρες παλεύω κι’ ανέμους.

Τα χνάρια σου ακολουθώ ένα, ένα,
λαχτάρα μου κι’ εξαίσια προσμονή,
μα είναι με χιόνια, καλά σκεπασμένα,
μοιραία του άχρονου χρόνου, αναμονή.

Τα χείλη σου πώς να φιλήσω, τ’ άγνωρα,
ελπίδα που γεννιέται μ’ αυταπάτες,
τα πεφταστέρια δώρα, άδωρα,
οφθαλμαπάτες, στις δικές μου στράτες.

Την όστρια χαϊδεύω, που σ’ αγγίζει,
και μένω με μι’ αχλή, παρηγοριά,
πώς να σε δω, με ένα λύχνο που φεγγίζει,
και μια «Αργώ», που είναι ακόμα στα σκαριά. 

Άχραντο όνειρο, της άνοιξης και του χειμώνα,
ν’ αφουγκραστώ, να το μπορούσα την πνοή σου,
απ’ τον φεγγίτη, του δικού σου «Παρθενώνα»,
να μπει η δική μου η ζωή, μες τη δική σου.

Yiannis H.
 

[Ιππέας]

   Απλά τέλειο , κόσμημα για τη στήλη του Kithara . Εύγε , κύριε Γιάννη . Να είσαι πάντα καλά !!!

[JOBAK]

Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο....!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε Υ Γ Ε.!