''ΛΟΞΑ''

[stihoplokos]

Άνθρωποι κινούνται γύρω μου γοργά,
έγνοιες τους κατέχουν,περπατούν σκυφτά.
Μόνοι ή με παρέα,με κοιτούν λοξά.
Κάθονται,κοιμούνται,ψάχνουν ζεστασιά.


Κυνηγούν το χρήμα,
μακρυά απ' τη δόξα.
Έχασαν,τι κρίμα!
Έπιασαν τη λόξα.


Μέσα μου κοιτώ και βλέπω το παιδί,
πέρασαν πενήντα χρόνια κι όμως ζεί.
Τόχασε ο χρόνος,αν το είχε βρεί,
άνδρας θα γινόταν,έμεινε παιδί.


Κυνηγά τη δόξα,
μακρυά απ'το χρήμα,
έπιασε τη λόξα,
είν' δικό του κρίμα...