AYTOKTONIA

[bartatilas]

Mε αφορμή το thread του ron-t θέλω να ρωτήσω αν θεωρείτε την αυτοκτονία δειλία ή θάρρος. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι και τα δύο. Δειλία γιατί δεν μένεις να ζήσεις τα προβλήματά σου και θάρρος γιατί δεν είναι εύκολο να πάρεις τέτοια απόφαση.

[freemind]

Μαλλον περισσοτερο θαρρος χρειαζεται για να αντιμετωπισεις το προβλημα που σε βασανιζει, παρα για να αυτοκτονησεις! Η αυτοκτονια ειναι κατι εγωιστικο, ανευθυνο και ανωριμο! Αποδεικνυει την αδυναμια του ανθρωπου να δεχτει ενα προβλημα και να προσπαθησει να βρει μια λυση...
Και στο κατω κατω...ποιος ειναι πιο "μαγκας"? Αυτος που αυτοκτονει και κανει πολλα ατομα να κλαινε γι'αυτον, ή αυτος που λυνει το προβλημα του ( ακομα και με παραδοχη του λαθους του ) και αποδεικνυει οτι το πραγμα που εχει αναμεσα απο τα αυτια του και πισω απο τα 2 ματια του,δουλευει?

[bartatilas]

Δεν έχω σκοπό να κάνω διαχωρισμό του δικού σου στυλ...! Δεν είπα ότι είναι ο ένας μάγκας ή ο άλλος. Απλώς καταλαβαίνω τη νοοτροπία και το σκεπτικό και των δύο περιπτώσεων. Θέλει θάρρος να δεις τον θάνατο κατάματα.

[Alchimistis]

Θέλει θαρρος να κανεις κατι τοσο δειλο.....
Με αλλα λογια συνφωνω με τον Che.Freemind δεν πιστευω οτι οτι αυτος που αυτοκτονει ειναι σε τετοια ψυχολογικη κατασταση ωστε να σκεφτει σωστα και ωριμα αλλωστε αν μπορουσε δεν θα το εκανε.

[D@ve Murray]

Νομιζω οτι στην αυτοκτονια η δειλια ειναι μεγαλυτερη...νομιζω οτι θελει πολυ κουραγιο να κατσεις εδω μια ζωη και να αντιμετωπισεις τα προβληματα παρα να κανεις μια στιγμιαια υπερβαση και να αυτοκτονησεις...

[pinelopi]

Πιστεύω ότι μόνο δειλία είναι.
Αυτό που ονομάζουν κάποιοι θάρρος δεν είναι παρά μια τρέλα της στιγμής!

Την στιγμή εκείνη προφανώς ούτε το ένστικτο δεν λειτουργεί, ειδάλλως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα έπαιρνε τη σκυτάλη απο τον παραλογισμό....

Θάρρος είναι να επιλέγεις το πιο δύσκολο σε δεδομένη δυνατότητα επιλογής....
Οσοι αυτοκτονούν επιλέγουν τη λύση της φυγής που κατά τη γνώμη μου μόνο δειλία δηλώνει.

Δεν είναι θέμα μαγκιάς, απλά εκείνη τη στιγμή ΤΙΠΟΤΑ δεν λειτουργεί....το παράλογο φαίνεται λογικό, το αφύσικο φυσιολογικό κ.λ.π.
Αυτό δεν είναι θάρρος, ''θολούρα'' θα την έλεγα...

[Stefania]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Alchimisti!
Θέλει θάρρος να κάνεις κάτι τόσο δειλό...
Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι περισσότεροι που αυτοκτονούν το μετανιώνουν σχεδόν την ίδια στιγμή καθώς έστω και την ύστατη στιγμή παλεύουν για να ζήσουν.
Ειχα την ατυχία να μου ζήσω αυτό το σκηνικό 2 φορές...
Την πρώτη με τον αδερφό ενός φίλου μου, ο οποίος μαστουρωμένος κρεμάστηκε και τη δεύτερη με έναν συμμαθητή μου στο Λύκειο όπου έπεσε από το 3ο.
Και οι δύο ήταν θολωμένοι - σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
'Ολη η απόφαση είναι θέμα μιας στιγμής.
Μια στιγμή που το μυαλό σου θα πάρει μια λάθος στροφή.
Μια στιγμή και τέλος.
Μια μαλ***α της στιγμής που οι άλλοι από πίσω την πληρώνουν μια ζωή, καθώς κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα ξεπερνιέται.

[Vagabond]

Νομιζω οτι στην αυτοκτονια η δειλια ειναι μεγαλυτερη...νομιζω οτι θελει πολυ κουραγιο να κατσεις εδω μια ζωη και να αντιμετωπισεις τα προβληματα παρα να κανεις μια στιγμιαια υπερβαση και να αυτοκτονησεις...

Συμφωνώ σχεδόν απόλυτα. Θα συμφωνήσω όμως και με τη Στεφανία, στις περιπτώσεις που κάποιος οδηγείται στην αυτοκτονία από μια παρόρμηση της στιγμής... την ώρα που είσαι θολωμένος επικρατεί η δειλία του να ζήσεις... όταν φτάσεις στο "μεταίχμιο" εμφανίζεται και η δειλία του να πεθάνεις... αυτήν την περίπτωση την θεωρώ απλώς ανευθυνότητα, διότι πας να κάνεις κάτι τόσο σημαντικό και μη αναστρέψιμο για τον εαυτό σου και για τους γύρω σου χωρίς καν να σκεφτείς τις συνέπειες... και όταν αρχίζεις να τις βλέπεις μπροστά σου προσπαθείς να τις αποφύγεις...

[Alice]

 Εξαρτάται από τις συνθήκες υπό τις οποίες κάποιος επιλέγει να αυτοκτονήσει..Γενικότερα, η πράξη της αυτοκτονίας μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα και εξάρτάται από το λόγο που κάποιος την επιλέγει. Σε γενικότερες γραμμές, συμφωνώ με τους προλαλήσαντες πως η αυτοκτονία φανερώνει και δειλία, όπως επίσης απελπισία και απερισκεψία καθώς τις περισσότερες φορές αποτελεί "μία μόνιμη λύση σε ένα ίσως προσωρινό πρόβλημα"...αλλά δεν είναι πάντα έτσι...
Η αυτοκτονία ως πράξη παραίτησης από τη ζωή, σαφώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως πράξη θάρρους ή δειλίας.
Πάντως το σίγουρο είναι πως δεδομένου ότι η αυτοκτονία αποτελεί μία μη αναστρέψιμη πράξη, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πως αλλιώς θα μπορούσαν να είχαν γίνει τα πράγματα, ίσως πάνω απ΄όλα να αποτελεί μία αδικία εις βάρος σου.  

[FiGaRo]

Δεν ειναι ουτε δειλια, ουτε θαρρος... Με απλα λαϊκα λογια ειναι μαλακια. Κ την κανει κανεις αν πασχει απο καταθλιψη, αν χρωσταει ή αν ειναι καπου πολυ χοντρα μπλεγμενος. Σε ολες τις αλλες περιπτωσεις δεν υπαρχει δικαιολογια αυτοκτονιας...

[Vagabond]

Κ την κανει κανεις αν πασχει απο καταθλιψη, αν χρωσταει ή αν ειναι καπου πολυ χοντρα μπλεγμενος. Σε ολες τις αλλες περιπτωσεις δεν υπαρχει δικαιολογια αυτοκτονιας...

Δηλαδή αν χρωστάς, αν είσαι μπλεγμένος ή αν έχεις κατάθλιψη είσαι δικαιολογημένος???

[antonioua8]

OPOS DEN MPORIS NA PIS ,1 MILO EXI OREA GEYSI, XORIS NA TO FAS
DEN MPORIS OUTE NA TO FAS ME KLISTA MATIA K NA PIS EXI OREO XROMA
OUTE MPORIS NA KRINIS MUSIKI KITAZONTAS TIN
ETSI POTE DEN MPORIS NA KRINIS MIA PRAKSI AN DEN TIN EXIS "BIOSI".

[filakas_agelos]

Egw thn AYTOKTONIA tha thn elega KALO STON EGEFALO ........ayth einai h gnomh mou...

[Vagabond]

OPOS DEN MPORIS NA PIS ,1 MILO EXI OREA GEYSI, XORIS NA TO FAS
DEN MPORIS OUTE NA TO FAS ME KLISTA MATIA K NA PIS EXI OREO XROMA
OUTE MPORIS NA KRINIS MUSIKI KITAZONTAS TIN
ETSI POTE DEN MPORIS NA KRINIS MIA PRAKSI AN DEN TIN EXIS "BIOSI".

Αν εννοείς ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε το να φτάσει κανείς στο κατώφλι της αυτοκτονίας χωρίς να έχει βρεθεί και ο ίδιος εκεί, διατηρώντας μια επιφύλαξη, θα συμφωνήσω. Αλλά και πάλι, δεν μπορείς να ξέρεις πόσοι από όσους απάντησαν στο θέμα έχουν φτάσει και οι ίδιοι εκεί και γύρισαν...

[antonioua8]

APEFTHINOME SAYTOUS PU KRINUN XORIS NA EXUN KAPIA EMPIRIA PERI TU THEMATOS
DEN IPA OTI KAPOIOS I KAPOIOI KRINUN XORIS NA KSERUN. INE KALA OMOS NA KATANOISUN TO MINIMA PU STELNO PRIN PARUN THESI
FILIKA

[ερεβος]

Kai vevea den einai i moni lisi....Iparxoyn kai ta monastiria....

[zappas]

oyte  tharos  einai  alla  oyte  kai  deilia........an  kapoios  apofasisi  na  aytoktonisi,  to  giati  to  kserei  aytos  kai  mono....an  aksize    i  oxi  pali  mono  aytos  pou  to  prati  to  gnwrizei....sto  telos  telos  diki  toy  i  zwi  oti  thelei  ti  kanei................

[FiGaRo]

Κ την κανει κανεις αν πασχει απο καταθλιψη, αν χρωσταει ή αν ειναι καπου πολυ χοντρα μπλεγμενος. Σε ολες τις αλλες περιπτωσεις δεν υπαρχει δικαιολογια αυτοκτονιας...

Δηλαδή αν χρωστάς, αν είσαι μπλεγμένος ή αν έχεις κατάθλιψη είσαι δικαιολογημένος???

Ναι γιατι θεωρουνται μη αναστρεψιμες καταστασεις... Οπως επισης το να εχεις καταδικαστει εις θανατον κ να περιμενεις να σε εκτελεσουν...

[Vagabond]

Αν χρωστάς ή είσαι μπλεγμένος είναι δική σου ευθύνη την οποία οφείλεις να αντιμετωπίσεις και όχι να βυθίσεις τους δικούς σου στη θλίψη επειδή εσύ δεν θες να αναλάβεις ευθύνες. Οσο για την κατάθλιψη, είναι ένα από τα προβλήματα τα οποία οφείλεις να κοιτάξεις κατάματα. Το να γίνεις φυγόπονος δε λύνει τίποτα, απλά προσθέτει πόνο σε αυτούς που υποτίθεται ότι αγαπάς. Και να θυμάσαι ότι τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο εκτός από τον θάνατο.

[bartatilas]

Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, δεν μπορείς να κρίνεις αν δεν έχεις ανάλογη εμπειρία. Κοιτάξτε τον θάνατο κατάματα και κοιτάξτε και την ζωή. Τι είναι πιο γλυκό?

[dshakes]

Γιατι επικρινετε και κατακρινετε καποιους ανθρωπους χωρις να ξερετε τι τους οδηγησε σε αυτη την πράξη... Δεν θεωρω την αυτοκτονια ουτε πραξη που θελει θαρρος, ουτε δειλια.
Ο πόνος που νοιώθει καποιος άνθρωπος για κάποια πράγματα, που μπορει σε εσας να φαινονται γελοια, μπορει να ειναι αβάσταχτος για αυτούς... Δεν δικαιολογω κανέναν... Εγω δεν θα το έφτανα ποτε εκει αλλα μερικους ανθρώπους τους καταλαβαίνω. Το μυαλό του ανθρώπου λειτουργει περιεργα... Αλλα οι περισσοτεροι που αυτοκτόνησαν το μετάνοιωσαν οταν ηταν πλέον πολυ αργα... Και αυτο ειναι αποδεδειγμενο επιστημονικά...

[bartatilas]

Δεν υπάρχει περίπτωση να διαφωνίσω μαζί σου σε αυτό το thread. Βλέπω ότι συμφωνούμε...!

[D@ve Murray]

Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, δεν μπορείς να κρίνεις αν δεν έχεις ανάλογη εμπειρία. Κοιτάξτε τον θάνατο κατάματα και κοιτάξτε και την ζωή. Τι είναι πιο γλυκό?

Νομιζω οτι ειναι πιο γλυκο να κοιτας την ζωη....γιατι αυτην την κοιτας συνεχεια....ενω τον θανατο μερικες στιγμες...

[bartatilas]

To αντίθετο θα έλεγα. Ο θάνατος είναι πιο γλυκός. Και μην με ρωτήσεις γιατί ζω, δεν υπάρχει απάντηση.

[pinelopi]

Δεν είχα καμία διάθεση να επικρίνω ή να κατακρίνω κανέναν παραθέτοντας την άποψή μου.

Δυστυχώς είμαι απο τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες στην πορεία και ο πόνος , η αγωνία και το αδιέξοδο φαίνονταν να είναι οι μόνοι σύντροφοι για μεγάλο χρονικό διάστημα....

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου δειλό που δεν έβαλα τέρμα σε όλα αυτά αυτοκτονώντας....χρειάστηκε θάρρος για να ξυπνάω κάθε πρωί με την δαμόκλειο σπάθη άνωθεν, χρειάστηκε θάρρος για να παλαίψω τις ανασφάλειές μου, τους φόβους και τις αγωνίες μου.
Άξιζε τον κόπο....η ζωή μας χαμογελάει μετά...δεν λένε πως το φως βγαίνει μετά απο το πιο βαθύ σκοτάδι;

Είναι η δική μου εμπειρία στο θέμα αυτό,δεν μιλώ εκ του ασφαλούς.....