Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Καλο ειναι να σκεφτομαστε οτι πισω απο καθε πραξη υπαρχει και ενας λογος
Γιατι να κλεψει καποιος οταν θα μπορει να τα εχει ολα εξισου με τον διπλανο του;
Από την άλλη δεν θεωρώ ότι είναι φυσική στον άνθρωπο. Ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι βίαιος λόγω κάποιου γονιδίου.
Η άσκηση βίας είναι η έκφραση του θυμού.
Σαφώς και οι ιατρικές πράξεις, η εκπαίδευση, η αναπαραγωγική δραστηριότητα περικλείουν βία, όπως ακριβώς και η εφαρμογή των νόμων.
Παράθεση από: MACMISIAS στις 19/12/09, 01:24Από την άλλη δεν θεωρώ ότι είναι φυσική στον άνθρωπο. Ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι βίαιος λόγω κάποιου γονιδίου.To ότι ίσως δεν υπάρχει "γονίδιο της βίας" δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η βία δεν είναι "φυσική" ως ανθρώπινη εκδήλωση. Λέω "ίσως" γιατί υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα η άποψη ότι η τάση για βίαιη συμπεριφορά μπορεί να σχετίζεται με γονιδιακά χαρακτηριστικά. Διάβασα ένα σχετικό άρθρο σε μια εφημερίδα πρόσφατα. ΠαράθεσηΗ άσκηση βίας είναι η έκφραση του θυμού.Δεν ισχύει πάντα αυτό. Ο πόλεμος, η χειρότερη ίσως μορφή βίας από άνθρωπο προς άνθρωπο, σίγουρα δεν είναι έκφραση θυμού ή οργής. Αν πάλι η παρατήρηση αυτή περιορίζεται σε πράξεις μεμονωμένων ατόμων, τότε έχω την αίσθηση ότι οδηγούμαστε σε θέματα που έχουν σχέση με ψυχολογία ή και ψυχιατρική, τα οποία είναι ακόμα πιο δύσκολο να αναλυθούν.
MACMISIAS, κι αν το παιδι δεν παιρνει απο λογια και παραδειγματα, τι κανεις ;; καθεσαι και απολαμβανεις το παιδι σου να διαπλαθεται και να ζυμωνεται με την κακια ;; στη δικη μου γενια, δηλ. πενηνταρηδες, τρωγαμε ξυλο και δεν συνεχιζαμε, το παιδι ευκολα εμπνεεται απο φοβο, δεν τολμα να το ξανακανει και ολα τελειωνουν εκει, ξυλο επιμελες και προετοιμασμενο (οχι χαστουκι, οχι προσωπο, οχι αυθορμητη ή παρορμητικη ενεργεια της στιγμης) θεωρειται αποτρεπτικο του κακου και παραδειγματιζει επωφελως, αυτο που κανουν σημερα οι γονεις ειναι πολυ χειροτερο, σαν να λεμε τρεφουν στον κορφο τους φιδια,
Παράθεση από: analogio στις 20/12/09, 23:10MACMISIAS, κι αν το παιδι δεν παιρνει απο λογια και παραδειγματα, τι κανεις ;; καθεσαι και απολαμβανεις το παιδι σου να διαπλαθεται και να ζυμωνεται με την κακια ;; στη δικη μου γενια, δηλ. πενηνταρηδες, τρωγαμε ξυλο και δεν συνεχιζαμε, το παιδι ευκολα εμπνεεται απο φοβο, δεν τολμα να το ξανακανει και ολα τελειωνουν εκει, ξυλο επιμελες και προετοιμασμενο (οχι χαστουκι, οχι προσωπο, οχι αυθορμητη ή παρορμητικη ενεργεια της στιγμης) θεωρειται αποτρεπτικο του κακου και παραδειγματιζει επωφελως, αυτο που κανουν σημερα οι γονεις ειναι πολυ χειροτερο, σαν να λεμε τρεφουν στον κορφο τους φιδια, Analogio σε αυτά που λές θα συμφωνήσω. Το "παιδαγωγικό" όμως ξύλο δεν περιορίζεται σε μια σφαλιάρα. Ο πατέρας και οι γονείς θα πρέπει υστερα (κάποια άλλη στιγμή όχι αμέσως) να δείξουν την αγάπη τους στο παιδί τους και να καταλάβει τι έκανε λάθος. Σκέτο "ξύλο" μόνο κακό θα του κάνει Αυτό πάντως που είναι γεγονός είναι οτι οι παλαιότερες γενιές σε γενικές πάντα γραμμές δείχνουν έναν παραπάνω σεβασμό σε πρόσωπα, αρχές και αξίες απο οτι οι νεότεροι. πχ. στον θεσμό του δάσκαλου κ του καθηγητή που στις μέρες μας έχουν χάσει το κύρος τους και πολλές φορές φορές τρώνε κ ξύλο απο τους ιδιους τους μαθητές , ιδιαίτερα στα γυμνασια λολ
Παράθεση από: Germ1984 στις 21/12/09, 13:46Παράθεση από: analogio στις 20/12/09, 23:10MACMISIAS, κι αν το παιδι δεν παιρνει απο λογια και παραδειγματα, τι κανεις ;; καθεσαι και απολαμβανεις το παιδι σου να διαπλαθεται και να ζυμωνεται με την κακια ;; στη δικη μου γενια, δηλ. πενηνταρηδες, τρωγαμε ξυλο και δεν συνεχιζαμε, το παιδι ευκολα εμπνεεται απο φοβο, δεν τολμα να το ξανακανει και ολα τελειωνουν εκει, ξυλο επιμελες και προετοιμασμενο (οχι χαστουκι, οχι προσωπο, οχι αυθορμητη ή παρορμητικη ενεργεια της στιγμης) θεωρειται αποτρεπτικο του κακου και παραδειγματιζει επωφελως, αυτο που κανουν σημερα οι γονεις ειναι πολυ χειροτερο, σαν να λεμε τρεφουν στον κορφο τους φιδια, Analogio σε αυτά που λές θα συμφωνήσω. Το "παιδαγωγικό" όμως ξύλο δεν περιορίζεται σε μια σφαλιάρα. Ο πατέρας και οι γονείς θα πρέπει υστερα (κάποια άλλη στιγμή όχι αμέσως) να δείξουν την αγάπη τους στο παιδί τους και να καταλάβει τι έκανε λάθος. Σκέτο "ξύλο" μόνο κακό θα του κάνει Αυτό πάντως που είναι γεγονός είναι οτι οι παλαιότερες γενιές σε γενικές πάντα γραμμές δείχνουν έναν παραπάνω σεβασμό σε πρόσωπα, αρχές και αξίες απο οτι οι νεότεροι. πχ. στον θεσμό του δάσκαλου κ του καθηγητή που στις μέρες μας έχουν χάσει το κύρος τους και πολλές φορές φορές τρώνε κ ξύλο απο τους ιδιους τους μαθητές , ιδιαίτερα στα γυμνασια λολΧριστε και Κυριε..Φιλε αληθεια..Ποσο χρονων εισαι?Επισης πιστευω να ξερεις οτι η τεχνικη που αγιαζεις χρησιμοποιειται στους σκυλους ωστε να διδαχτουν συγκεκριμενα πραγματα και να αναγνωριζουν το αφεντικο τους.
Kαι μετρίασε λίγο το ύφος σου. οκ?
Καλα δεν το συνεχιζω ..Ο καθενας καταλαβαινει το επειπεδο του αλλου.Θα ηθελα να μας πεις ομως την ηλικια σου..Εχω αρχισει και ανησυχω..
Όποια κι αν είναι η αφορμή, η αιτία είναι ο θυμός.Τέλος πάντων αυτή είναι η αποψή μου...
<br />Γιατι να κλεψει καποιος οταν θα μπορει να τα εχει ολα εξισου με τον διπλανο του; <br />
Και για να απαντησω και στο δευτερο κομματι του germ, οι μεγαλυτερς γενιες δηλαδη οι 50αρηδες που αναφερει ο αναλογιος, δειχνουν μεγαλυτερο "σεβασμο" στην "αξια" του καθηγητη για τον πολυ απλο λογο οτι καθε εποχη εχει και διαφορετικες αξιες και ηθικη. Δεν δικαιολογειται απο το γεγονος οτι τρωγανε ξυλο ο σεβασμος στην "αξια" του καθηγητη. Απλα σε μια εποχη που ο περισσοτερο κοσμος ηταν αγραμματος πολυ λογικο να εχουν σε αλλη υποληψη τον καθηγητη. Ας μην τα βλεπουμε μονοδιαστατα τα πραγματα.
Ξεκίνησε από antonioua8 « 1 2 ... 8 9 » Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από Δήμητρα Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Highway_Star « 1 2 3 » Διασκέδαση
Ξεκίνησε από noellia Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από freemind Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από Mean Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές
Ξεκίνησε από Lo.Lee.Ta « 1 2 » Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από iasonas-dimitris Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΠΟΙΟΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Xefos6 Δικοί μας στίχοι και ποιήματα