Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: argentina στις 10/02/09, 19:54

Τίτλος: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: argentina στις 10/02/09, 19:54
Μύριζες άνοιξη στα μέσα του Γενάρη
Κι είχα λουλούδια φυτεμένα στην ψυχή
Το σύννεφο έπειθα μαζί του να με πάρει
Όταν την πόρτα της ζωης είδα ανοιχτή

Με μόνη ελπίδα το φιλί να ‘ναι γλυκό
Όταν της φλόγας μας περάσει η δίνη
Να 'ναι ένας φάρος αφημένος στο γιαλό
Για ότι σταθεί… ότι περάσει... κι ότι μείνει...

Κεντούσες όνειρα όταν κλάδευα ελπίδες
Μοίραζες μύρο όταν ζητιάνευα νερό
Ζούσα τις στάλες της βροχής όταν με είδες
Κι εσύ μου έδειξες γαλάζιο ουρανό

Με μόνη ελπίδα το φιλί να ναι γλυκό
Όταν της φλόγας μας περάσει η δίνη
Να 'ναι ένας φάρος αφημένος στο γιαλό
Για ότι σταθεί… ότι περάσει... κι ότι μείνει...
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: pinelopi στις 10/02/09, 21:05
ένα θα πω...μ' έστειλες Κατερινάκι...

Για ότι σταθεί… ότι περάσει... κι ότι μείνει...


μια παρατήρηση, επειδή το μέτρο νομίζω οτι χάνεται στο Όταν της φλόγας μας περάσει η δίνη του λείπουν συλλαβές, ίσως το καταλαγιάσει η δίνη ή κάτι παρεμφερές να το βοηθούσε μετρικά.

Φιλιά, μπράβο σου  ;)
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: gkou στις 10/02/09, 23:11
Κατερίνα..δάκρυσα νυχτιάτικα...Σε ευχαριστώ!!! :)Πολύ όμορφο...
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: Bάγια στις 10/02/09, 23:16
Μου άρεσε τόσο πολύ!
Πραγματικά, τόσο πολύ!

Κεντούσες όνειρα όταν κλάδευα ελπίδες
Μοίραζες μύρο όταν ζητιάνευα νερό


Το ζήλεψα και σε καμάρωσα.
Να 'σαι καλά Κατερίνα!
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: kuiper στις 11/02/09, 09:38
Αν το βρω μπροστά μου σε κάποια ψηφοφορία σίγουρα θα το ψηφίσω.
Μένω λίγο παραπάνω στη τρίτη στροφή γιατί μυρίζει (γιασεμί) ποίηση.
Μπράβο Κατερίνα.
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: Aganippi στις 11/02/09, 16:37
Καλησπέρα argentinaki moy, τι κάνεις;

Άφωνη απέναντι στις πανέμορφες σου εικόνες, στην αγνή ψυχή σου και στον όμορφο νου που προσφέρουν τόσο όμορφα ποιήματα σε εμάς. Θα συμφωνήσω με την Βάγια ότι το καμάρωσα. Και με την Κατερίνα στο: Για ότι σταθεί… ότι περάσει... κι ότι μείνει...

Δεν έχω άλλα λόγια...πραγματικά πολύ όμορφο!

Να είσαι καλά και κρατάω αυτό απο εσένα: ότι σταθεί... ότι περάσει κι ότι μείνει... με έστειλες!!! ;)

Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: argentina στις 12/02/09, 12:31
Κατερινάκι το κραταω  ;)  ευχαριστω!!
gkoy μου  τι να πω εγω τωρα??  :-[ 
Βάγια  :hug
Γιάννη ΄σ'ευχαριστω πολυ!  :)
Aganippi καλα ειμαι κοριτσι μου  :shy

Σας ευχαριστω ολους παρα παρα παρα πολυ!!!  :-* :-* :-* :-* :-*
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: Ωρίωνας στις 12/02/09, 15:54
Θα συμφωνήσω με την προλαλήσασα pinelopi χωρίς αυτό να σημαίνει οτι χάνεται ή αναιρείται το πλούσιο περιεχόμενο του ποιήματος.
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: συννεφάκι στις 12/02/09, 20:00
"Με μόνη ελπίδα το φιλί νά 'ναι γλυκό"...
να μας κρατήσει ζωντανούς..
να βγούμε κερδισμένοι..
να μην εξαπατηθούμε..
Έτσι.. να αφηνόμαστε και να ρισκάρουμε
και πάλι να ελπίζουμε...
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: Neikos στις 08/03/09, 21:29
ωρε αργεντινα?? τι ειναι ετουτο δω??
δεν εχω λογια... πραγματικα!!

ολοι μας ειμαστε πολυ τυχεροι που το δημοσιευσες!!
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: argentina στις 10/03/09, 18:40
 :shy ευχαριστω πολυ!!!  :-* :-* :-*
Τίτλος: Απ: Με μόνη ελπίδα...
Αποστολή από: lampros. στις 10/03/09, 22:06
στο χω ξαναπει... δεν μετρησα τις συλλαβές το μέτρο, τους κανόνες...
στάθηκα μόνο στην αυρα του... και δεν την αναζητησα...με πλημμύρισε...
το να το καταφέρνεις αυτό ειναι ισως το μεγαλύτερο ζητούμενο...
κι εσυ Κατερινα το καταφέρνεις... μπράβο σου (οσο λιγο κι αν ηχει)