1
Λοιπά / Απ: Ελλήνων Μακεδονία
« στις: 02/11/08, 22:38 »
Μικρασιατική καταστροφή. Τεράστια έκταση άρχισαν να παίρνουν τα γεγονότα από τις 13 Αυγούστου του 1922, που εκδηλώθηκε μεγάλη επίθεση του Κεμάλ για την ενίσχυση της διπλωματικής θέσης της Τουρκίας στη συνδιάσκεψη του Οκτωβρίου μεταξύ Συμμάχων, Ελλάδας, Τουρκίας, ύστερα από παρακίνηση των Γάλλων, χωρίς και ο ίδιος ο Κεμάλ να περιμένει την έκταση των αποτελεσμάτων της. Στην Ελλάδα, την εποχή αυτή, ήταν η κυβέρνηση των Στράτου και Γούναρη, με πρωθυπουργό τον Πρωτοπαπαδάκη αντιμετώπιζε δε οικονομικό θέμα, που προς στιγμή το είχε παρακάμψει με το περίφημο αναγκαστικό δάνειο (του Πρωτοπαπαδάκη), της διχοτόμησης του χαρτονομίσματος. Την κατάσταση αυτή γνώριζε πολύ καλά ο Κεμάλ, όταν αποτόλμησε την επίθεση. Έτσι, με τη θυελλώδη επίθεσή του εναντίον του μετώπου του Αφιόν Καραχισάρ, αφού άνοιξε ρήγμα στο Τουμλού Μπουνάρ, πέτυχε την πλήρη διάσπαση της ελληνικής παράταξης, στην οποία επικράτησε σύγχυση και ασυνεννοησία στην ελληνική στρατιά δημιουργήθηκαν τρία στρατιωτικά συγκροτήματα (3 ομάδες, οι δύο των στρατηγών Φράγκου και Τρικούπη και το Γ΄ Σώμα). Συγχρόνως ισχυρό εχθρικό ιππικό έκοψε τους δρόμους υποχώρησης. Έτσι το αρχικό ρήγμα στο Τουμλού Μπουνάρ οδήγησε στην άτακτη φυγή των Ελλήνων. Στις 8 Σεπτεμβρίου καταλήφτηκε η Σμύρνη, την οποία οι Τούρκοι τσέτηδες παρέδωσαν στις φλόγες, 300.000 άνδρες και γυναικόπαιδα υπολογίστηκε ότι σφάχτηκαν ή χάθηκαν, μεταξύ αυτών και ο επίσκοπος Χρυσόστομος. Στις τραγικές εκείνες στιγμές περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες, σωματικά και ψυχικά ράκη, ρίχνονταν στη θάλασσα ή προσπαθούσαν αλλόφρονες με κάθε μέσο να φύγουν ως πρόσφυγες στην ελεύθερη Ελλάδα. Η καταστροφή αυτή σταθμός στην ιστορία, ήταν η μεγαλύτερη που έπαθε κατά τη μακραίωνη ιστορία του ο ελληνισμός. Η καταστροφή δε αυτή συμπληρώθηκε με τον ξεριζωμό ενάμισι εκατομμυρίου ΕΛλήνων της μ. Ασίας που, εγκαταλείποντας τον τόπο τους και την περιουσίας τους, κατέφυγαν στην Ελλάδα. Η συνθήκη της Λοζάνης (1923) επισημοποίησε οριστικά στην ανταλλαγή των πληθυσμών.
Το άδοξο τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας είναι αποτέλεσμα πολλών άμεσων και έμμεσων αιτίων, της μακροχρόνιας παράτασης του πολέμου, της βαθιάς διαίρεσης του σώματος των αξιωματικών, της επαγρύπνησης και οργάνωσης του κεμαλικού στρατού και άλλων βασικών σφαλμάτων. Υπεύθυνοι για τη μεγάλη αυτή τραγωδία θεωρήθηκαν πέντε πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, οι: Γούναρης, Στράτος, Θεοτόκης, Πρωτοπαπαδάκης, Μπαλτατζής και ο αρχιστράτηγος Χατζανέστης. Μόλις σχηματίστηκε η επαναστατική κυβέρνηση των Πλαστήρα, Γονατά και Φωκά, συγκροτήθηκε έκτακτο στρατοδικείο που δίδασκε και καταδίκασε σε θάνατο τους έξι υπεύθυνους (η δίκη των " Έξι"). Εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 15 Νοεμβρίου 1922.
Aπο βιβλια παντως προτεινω Τίτου Αθανασιάδη "Μικρά Ασία 1919-22, από την εποποιΐα στην καταστροφή" και "Αγιοι νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες της Μικράς Ασίας και του Πόντου" και οχι μονο.
Εμείς πάντως δεν καταγράφουμε την ιστορία για να μεταπείσουμε τους πάσης φύσεως αμφισβητίες. Όσοι από αυτούς είναι καλοπροαίρετοι ας αντικρύσουν κατάματα τις ιστορικές αλήθειες. Εμείς καταγράφουμε την ιστορία πρωτίστως για να ξέρουμε πού πατάμε και πού πηγαίνουμε. Για να γνωρίζουμε ποίες είναι οι αξιες , οι οποίες κράτησαν όρθιο τον ελληνισμό σε εποχές κατακτήσεων, διωγμών και υποδουλώσεων. Και για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα μέλλον στο παρελθόν μας.
Αν η παραθεση και η αποδειξη της ιστορικης αληθειας αποτελει λασπολογια τοτε να δικασετε πρωτο τον Γερο της Δημοκρατιας Γεωργιο Παπανδρεου που πρωτος βροντοφωναξε καποιους προδοτες.
Τα παραπανω ειναι ηδη καταγεγραμμενα,τεκμηριωμενα και απλως σας μετεφερα.
Μακρια απο εμενα η οποιαδηποτε προσπαθεια προπαγανδας η φανατισμου,να'στε καλα.
Το άδοξο τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας είναι αποτέλεσμα πολλών άμεσων και έμμεσων αιτίων, της μακροχρόνιας παράτασης του πολέμου, της βαθιάς διαίρεσης του σώματος των αξιωματικών, της επαγρύπνησης και οργάνωσης του κεμαλικού στρατού και άλλων βασικών σφαλμάτων. Υπεύθυνοι για τη μεγάλη αυτή τραγωδία θεωρήθηκαν πέντε πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, οι: Γούναρης, Στράτος, Θεοτόκης, Πρωτοπαπαδάκης, Μπαλτατζής και ο αρχιστράτηγος Χατζανέστης. Μόλις σχηματίστηκε η επαναστατική κυβέρνηση των Πλαστήρα, Γονατά και Φωκά, συγκροτήθηκε έκτακτο στρατοδικείο που δίδασκε και καταδίκασε σε θάνατο τους έξι υπεύθυνους (η δίκη των " Έξι"). Εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 15 Νοεμβρίου 1922.
Aπο βιβλια παντως προτεινω Τίτου Αθανασιάδη "Μικρά Ασία 1919-22, από την εποποιΐα στην καταστροφή" και "Αγιοι νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες της Μικράς Ασίας και του Πόντου" και οχι μονο.
Εμείς πάντως δεν καταγράφουμε την ιστορία για να μεταπείσουμε τους πάσης φύσεως αμφισβητίες. Όσοι από αυτούς είναι καλοπροαίρετοι ας αντικρύσουν κατάματα τις ιστορικές αλήθειες. Εμείς καταγράφουμε την ιστορία πρωτίστως για να ξέρουμε πού πατάμε και πού πηγαίνουμε. Για να γνωρίζουμε ποίες είναι οι αξιες , οι οποίες κράτησαν όρθιο τον ελληνισμό σε εποχές κατακτήσεων, διωγμών και υποδουλώσεων. Και για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα μέλλον στο παρελθόν μας.
Αν η παραθεση και η αποδειξη της ιστορικης αληθειας αποτελει λασπολογια τοτε να δικασετε πρωτο τον Γερο της Δημοκρατιας Γεωργιο Παπανδρεου που πρωτος βροντοφωναξε καποιους προδοτες.
Τα παραπανω ειναι ηδη καταγεγραμμενα,τεκμηριωμενα και απλως σας μετεφερα.
Μακρια απο εμενα η οποιαδηποτε προσπαθεια προπαγανδας η φανατισμου,να'στε καλα.