Ανάμνηση...

[Δήμητρα]

Ανάμνηση...


Θολή ανάμνηση του χθές που με ζαλίζεις
μια άλλη εγώ στη θάλασσα σου κολυμπούσα,
μια άλλη ύπαρξη που πια δεν με ορίζεις
γυμνή απο όλα τα όνειρα μου που φορούσα...


Απο μακρία,για το καλό μου,σ’αγναντεύω
τόσο καθάρια και γαλήνια που φοβάμαι
φοβάμαι μήπως εισ’εκείνο που γυρεύω
που μια ζωή μ’έχει απ’το κρίμα στο λυπάμαι...


Αυτή η κατάντια όλο γυρνάει και με τυλίγει
μα απο καιρό λογαριαζόμουν ξεγραμμένη
κι όσοι στ'αλήθεια μ’αγαπάνε είναι λίγοι
πάνω στη χούφτα μου τη μια χαρακωμένοι...


Τώρα τι μένει απ’τα λίγα που ζητούσα
χρόνια ερείπια του πριν μου αυταπάτες
και εσύ το ξέρεις πια καλά πως αν μπορούσα
θα σε μισούσα και θα ζούσα τις αγάπες...

[kuiper]

 Πολύ καλό.
Δήμητρα δεν έχω χρόνο να σου πω αυτά που θέλω
θα περιμένεις λίγο;

[Δήμητρα]

Να περιμένω πόσο δηλαδή??? 
Όποτε μπορείς μου λες αυτά που θέλεις
δεν χάνομαι...

Καλή σου μέρα.

[pinelopi]

Τι είναι αυτό βρε Δήμητρα;
Πέντε μασούρια δυναμίτη να έβαζες μέσα μου πιο πολύ δε θα με ταρακουνούσες...

[anthrakoryxos]

Η τρίτη στροφή σου, υπέροχη. Καλημέρα

[Fusalida]

Πολύ, πολύ όμορφο! Οσιώδες όσον αφορά στο περιεχόμενο....όπως όλα τα δικά σου που έχω διαβάσει, και φυσικά έτοιμο τραγουδάκι...Σαν να ακαούω τη μελωδία...
Τη μελωδία και τη γεύση του στα χείλη μου...
...και να ραγίζω σέ τούτο'δώ το σημείο....

Αυτή η κατάντια όλο γυρνάει και με τυλίγει
μα απο καιρό λογαριαζόμουν ξεγραμμένη
κι όσοι στ'αλήθεια μ’αγαπάνε είναι λίγοι
πάνω στη χούφτα μου τη μια χαρακωμένοι...

Να'σαι καλά Δήμητρα....
                                Ευχαριστώ...