Εδώ

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Εδώ λοιπόν που φτάσαμε
σε τεντωμένο νήμα,
το χρόνο κι αν χορτάσαμε
με στοιχειωμένο βήμα,


αφήσαμε τα χνάρια μας
σε παρελθόν που αντέχει,
με προίκα τα φεγγάρια μας
σ' ένα παρόν που τρέχει.


Αυτό εδώ το χάραμα
στην εποχή του ανέμου,
σβήνει με φως και άρωμα
το αίμα του πολέμου.


Αυτό εδώ το ξύπνημα
με μια βροντή χειμώνα,
είναι παρόντος μήνυμα
σε μέλλοντος αγώνα.


Αυτό εδώ το βάφτισμα
στου ποταμού τη γνώση,
το τελευταίο ράπισμα
ο χρόνος πριν τελειώσει.


Αυτό που μοιάζει θύμηση,
που μοιάζει μονοπάτι,
η τελευταία εκτίμηση
να ΄βγεις απ' την απάτη.


Αυτό που μοιάζει θύμηση,
που μοιάζει καταιγίδα,
η τελευταία εκτίμηση
να 'βγεις απ' την παγίδα.