24/01/2006 ώρα 21.15. Τότε γεννήθηκε η κόρη μου.

Ωραιοοο......


Εμενα οταν απολυθηκα απο το στρατο....

οταν μπηκα....
για τα καλα ομως!!!

Υπήρξαν αρκετές που έχουν μείνει απλά σαν στιγμές ή μερικές ώρες, άλλες σαν θολές ή καθαρές αναμνήσεις... Μερικές απροσδιόριστης αιτίας (βλ. οι Χριστουγεννιάτικες μέρες του περασμένου χρόνου), κάποιες απλά λόγω του οτι συνειδητοποιούσα την χαρά της ύπαρξής μου, πολλές τις χρωστάω στους φίλους και τις φίλες μου (απο εδώ ξεχωρίζω την Έμμα, τον Άρη, την Χρύσα, τον Απόλλωνα, τον Χρήστο (CK) και τον Κιράτζο  ) και τους ευχαριστώ ατελείωτα για αυτό, άλλες όταν παίζω live ή απλά καταφέρνω κάτι σημαντικό στην μουσική, ή όταν καταφέρνω να γράψω κάτι που να είναι ωραίο και να αγγίξει κάποιον!

Όμως, η πιο σημαντική χαρά που έχω νιώσει ποτέ στην ζωή μου είναι μία... Μερικά χρόνια πρίν, και για λόγους που ποτέ δεν μου έγιναν κατανοητοί - και δεν νομίζω να χρειάζεται - την ώρα μιας περιπλάνησής μου και ενώ σκεφτόμουν, κατέληξα σε μια συναισθηματική κατάσταση που ήταν κάτι πολύ παραπάνω απο την αγάπη, απο τον έρωτα, απο την έγνοια για κάποιον άλλο.... Ήταν ένα συναίσθημα που περιγράφεται στο τέλος του American Beauty (για αυτό και παραμένει η αγαπημένη μου ταινία), είναι αυτό που σχεδόν νιώθω όταν ακούω την περιγραφή του μέσα απο τις μουσικές δομές και στίχους του Lateralus των Tool....

Είναι ένα συναίσθημα που γεμίζεις τόση αγάπη για όλον τον κόσμο, που το νιώθεις σαν ένα τεράστιο κύμα φωτός που αγγαλιάζει τα πάντα, νιώθεις να εναρμονίζεσαι με κάθε τελευταίο κόκκο σκόνης, με κάθε τελευταίο πλάσμα, με κάθε θρόισμα φύλλων, με κάθε λέξη ενός ανθρώπου, με κάθε αόρατο θαύμα, με κάθε σύννεφο που περνά στον ουρανό, με κάθε μόριο της θάλασσας, με κάθε βουητό του ανέμου, με κάθε τραγούδι τραγουδισμένο απο κάθε κρυφό μέρος... Είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, είναι κάτι στο οποίο νιώθεις σαν να εκπέμπεις φώς και νιώθεις οτι δεν μπορεί να υπάρξει τίποτε που να μπορεί να σε απογοητεύσει ή να σε στενοχωρήσει εκείνη την στιγμή... Είναι η στοργή με την οποία κανείς αγκαλιάζει το άτομο που έχει ερωτευθεί πολλαπλασιασμένη με τα πάντα... Είναι τα πάντα και εσύ είσαι ένα με αυτά...

Είναι κάτι που μου έχει μείνει για πάντα και ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω να το ξαναβιώσω... Και μακάρι να υπάρξει μια τέτοια στιγμή στην ζωή κάθε ανθρώπου, γιατί είναι κάτι εκστατικό, ιερό, πέρα απο την περιγραφή και την ανθρώπινη ομιλία που θα το θυμάται για πάντα.... Ξέρω πως πιθανόν να ακούγεται αστείο, γελοίο ή και... ύποπτο, αλλά είναι κάτι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί απο κάποιον που δεν έχει νιώσει έστω και λίγο παρόμοια...

 Περιμενω... οι καλύτερες στιγμές μπορούν να έρθουν μέσα στους επόμενους μήνες:

 αν τελικά έρθει και μου πει "ΝΑΙ" η κοπέλα που είναι ο,τι πιο θετικό υπάρχει στις σκέψεις μου τους τελευταίους 12 περίπου μήνες

όταν θα πάρω (επιτέλους) το ρημάδι το πτυχίο

  αν καταφέρω με κάποιο τρόπο να πάρω μια θετική απάντηση για το διδακτορικό στη Χιλή

Δεν έχει υπάρξει ακόμα πιστεύω.

Θα μπορω να απαντησω  στα τελευταια μου...

Για την ωρα, το οτι πηρα καποια πτυχια που δεν πιστευα με τπτ οτι θα μπορουσα να πετυχω.
Απο κει και περα τπτ..........

Πωωωπωωωω... Θα πέσω σε κατάθλιψη
Σκέφτηκα πολύ αλλά δεν μου έρχεται τιποτα...
Τι κάνω λάθος;

Σκεψου κατι που οταν το θυμασαι γελας, χαιρεσαι  κλπ.


(τοσο χαλια ειναι η ζωη σου?? ?? ?? ?? Μια ευτυχισμενη στιγμη......)

Σκεψου κατι που οταν το θυμασαι γελας, χαιρεσαι  κλπ.


(τοσο χαλια ειναι η ζωη σου?? ?? ?? ?? Μια ευτυχισμενη στιγμη......)

Δεν ξέρω... Δεν έχω "πάθος" για τίποτα...

Όταν την κοιτούσα να κοιμάται και να έχει ένα χαμόγελο επειδή ήταν ευτυχισμένη...

Δεν μπορώ να βρώ στιγμές αλλά περιόδους...Και, αν το σκεφτειται λογικά δεν υπαρχει ευτυχισμένη στιγμη αλλά ευτυχισμένη μέρα, ώρα, βδομάδα....
Λοιπόν, εφόσον είμαι μόνο 17 χρονών, θα περιοριστώ στα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου και κάποιες απτις πιο ευτυχισμένες "στιγμές" ήταν κάποιες νύχτες του καλοκαιριού που πέρασε, που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ, μια νύχτα της άνοιξης του 2005 που ούτε αυτή θα την ξεχάσω ποτε, κάποιες μέρες σε μια εκδρομή στην ιταλία....

Kαθε φορα που την αγγιζω, της μιλαω και την κοιταω...
ταυτοχρονα ομως νιωθω μια απιστευτη οργη, ενα  μεγαλο ποσο ενεργειας να θελει να βγει απο μεσα μου, και γω να ψαχνω να εκτονωθω...

ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ....

...ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΣΤΗ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ-ΕΓΚΥΩΣ ΑΚΟΜΑ- ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ, ΌΤΑΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΚΡΑΤΗΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΣΥΓΟΤΡΑΓΟΥΔΙΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ, ΕΓΕΙΝΑ ΜΑΜΑ...ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΛΗΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ?

οχι ρε συ..τελικα δεν υπαρχουν πιο ευτυχισμενες στιγμες απο αυτες.

Πιστευω οτι δεν εχει ερθει ακομα!Εχω ζησει πολλες στιγμες!Αλλα οταν θα ερθει εκεινη που θα πω.."Ναι τωρα οντως βρισκεσαι στα ουρανια!" θα το καταλαβω!Προσπαθω καθε στιγμη να ειναι ευτυχισμενη.Δεν ειναι φυσικα ολες οι στιγμες ιδιες.Αλλα η αγαπη που λαμβανω απο οσους με αγαπουν και η αγαπη που δινω σε ολο τον κοσμο αρκει.Γιατι οταν ειναι οι αλλοι ευτυχισμενοι,ειμαι και γω!

Επέστρεψα δρυμήτερος μετά από περίπου ένα χρόνο, καλώς σας ξαναβρήκα....  

Είναι ωραίο θέμα να κάνω come back, καθότι το τελευταίο καιρό έχω τρομερές διακυμάνσεις χαρας, ευτυχίας, θλίψης (όχι πιο κάτω δεν πάω... )

Η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου, είναι ίσως το τελευταίο δίμηνο, όταν ανακάλυψα μετά από 23 χρόνια ύπαρξης σ αυτόν τον πλανήτη πώς είναι να σαι ερωτευμένος.

Από την άλλη, σκέφτομαι, ότι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου, θα είναι εκείνη η στιγμή που κοιτώντας πίσω (ελπίζω να είναι πολλά αυτά τα χρόνια) θα συνειδητοποιήσω ότι η ζωή μου ήτανε γεμάτη από ευτυχισμένες στιγμές οι οποίες υπερκέρασαν όλες τις δυσκολιες. Προς το παρόν δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο...

Είχαμε μόλις επιστρέψει απ'το ταξίδι του μέλιτος την προηγούμενη μέρα.
Ήταν 7:30 το πρωί, και η γυναίκα μου βγήκε από την τουαλέτα όπου μόλις είχε κάνει το τεστ εγκυμοσύνης και μου είπε...
-"Πατερούλη"?!
.
.
.........Έλιωσα......

Μετά από 3 χρόνια, και έχοντας 2 παιδιά, πάντα το μυαλό μου γυρίζει πίσω σε εκείνη την στιγμή, όταν κάποιο παρόμοιο ερώτημα προκύψει.

χμ...δυσκολο θεμα χαχα
οταν απεκτησα τα ανηψακια μου ηταν πολυ σημαντικες στιγμες με δακρυα ευτυχιας..
αφου δεν εχω δικο μου μωρο,υποθετω η στιγμη του γαμου μου ή ο ερχομος ενος παιδιου θα ειναι σημαντικα,στο μελλον.
και καμμια δουλιτσα τωρα κοντα αν εβρισκα θα εκανα παρτυ ειναι η αληθεια :p

Ο δανεισμός του Μήτρογλου στον Ατρόμητο!