Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Όνειρο στην άμμο

« στις: 14/02/08, 23:54 »

Γερμένος στην άμμο
ματιά στο κενό
πνίγεις τον πόνο
σ’ ένα λυγμό.

Μες στο λαβύρινθο
φυλακισμένος
μίτο τυλίγεις
αποσταμένος.

Τ’ ανείπωτα λόγια
θηλιά στο λαιμό
σε ρίχνουνε μέσα
σ’ ανήλιο γκρεμό.
Καιν’ τη ζωή σου
σαν πυρκαγιά
κι όλο σε σπρώχνουν
μες τη φωτιά.

Ρ
Καλπάζει το όνειρο
ορμητικά
ψηλά σε πάει
δίχως φτερά.

Κυκλώνει η ματιά σου
του γλάρου τροχιά
και φεύγεις ταξίδι
μαζί του μακριά.

Σοφό Ιωνάθαν
γυρεύεις να βρεις
κρυφά μυστικά σου
για να του πεις.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αμείλικτος καιρός

« στις: 27/01/08, 20:56 »

Αμείλικτος καιρός

Ξαφνιάστηκαν τα όνειρά μου
σα βγήκαν στη στεριά
από μια σχεδία του ανέμου
στ’ ανοιχτά.

Πληγώνονται οι στιγμές μου
κι όλο γερνούν,
ασυντρόφευτες μένουν
και προσπερνούν.

Υφαίνουν τα λόγια
αιτίες σωρό
για τη ζωή που κρεμάστηκε
σ’ ένα σταυρό
και νωρίς παραιτήθηκε
δίχως σκοπό.

Πληγώνονται οι σκέψεις μου 
και σωπαίνουν
σε παλιές ενοχές
με ξοδεύουν.

Αμείλικτος καιρός με κοιτάει
και μια μάσκα φοράει
κι ούτε ξέρω πια πού με πάει.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΔΕΙΛΟΣ ΚΙ ΑΣΠΟΝΔΥΛΟΣ

« στις: 19/01/08, 17:36 »

Πολύ καλό το δημιούργημά σου με μια παρατήρηση: εκεί που λες για οδηγός, πρέπει να βάλεις για οδηγό, γιατί είναι αιτιατική πτώση...
Ασκληπιάδα Κυριάκου

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το Ι.Χ.

« στις: 18/01/08, 14:47 »

Δυνατοί στίχοι, βαθιά μελαγχολικοί!
Ασκληπιάδα

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Στου έρωτα τη δίνη"

« στις: 06/01/08, 23:03 »

Στου έρωτα τη δίνη

Μες στο μαβί το δειλινό
που θάμπωνε το φως μου
τα μάτια σου ζωγράφιζαν
την ομορφιά του κόσμου.

Εικόνες που παιδεύονται
στου έρωτα τη δίνη
κάποτε μου ‘διναν χαρά
μα τώρα την οδύνη.

Υγραίνονται τα βλέφαρα
και μαρτυρούν τη θλίψη
μες  στα λημέρια της καρδιάς
τώρα που μου ‘χεις λείψει.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Πυξίδα η αγάπη"

« στις: 06/01/08, 23:01 »

Πυξίδα η αγάπη
 
Σ’ άγνωστη χώρα θα βγεις
στου ονείρου την άκρη.
Για πυξίδα στα χέρια κρατάς
μια αγάπη.

Μες στη φούχτα σου τώρα φυλάς
της μοίρας τ’ αδράχτι.
Σταθερά βηματίζεις
της ζωής σου το χάρτη.

Σαν καράβι η ζωή σου κινά
που τα άρμενα λύνει.
Δε φοβάται το άγνωστο
κι όλα πίσω τ’ αφήνει.

Μήνες χρόνια θα δεις θα περάσουν
κι άλλοι θα ‘ρθουν καιροί
που θα διώξουν τις χίμαιρες
σε καινούργια ζωή.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Δον Κιχώτης"

« στις: 06/01/08, 23:00 »

Δον Κιχώτης

Αργοπέφτει το δείλι
τρεμοσβήνει το φως
και με κόβει στα δύο
του μυαλού κεραυνός.

Η σιωπή μου πληγώνει
του τοπίου σιωπή.
Στην καρδιά μου το χιόνι
και στα μάτια βροχή

Δον Κιχώτης υπήρξα
του ονείρου εραστής
απ’ τη σύμβαση έξω
και δραπέτης ζωής.

Μελωμένη ελπίδα
κουβαλούσα στον ώμο
και δισάκι μικρό
για το δρόμο.

Αργοπέφτει το δείλι
και χλωμιάζει ο καιρός
και στη μέση του δρόμου
περπατώ μοναχός.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Σε σε να χαριστώ"

« στις: 06/01/08, 22:58 »

Σε σε να χαριστώ

Καθώς ιέρεια σπονδών
με οίστρο βακχικό
μέσα από την έμπνευση
σε σε θα χαριστώ.

Καθώς παλιός προσκυνητής
σε χώρο ιερό
μέσα στην ιερή σιωπή
σε σε θα χαριστώ.

Καθώς αρχαίος μύστης
σε ιερό βωμό
μέσα από την έκσταση
σε σε θα χαριστώ.

Σαν την ολόχρυση βροχή
που πάλλεται στη γη
στη διψασμένη σου ανάσα
να δώσω τη ζωή.

Σαν ηλιοπότης ποιητής
ανέφελου ουρανού
στεφάνι θα σου πλέξω
με χρώμα του γλαυκού.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "Στην ακτή χορεύει η θύμηση"

« στις: 06/01/08, 22:57 »

Στην ακτή χορεύει η θύμηση

Δειλινό αυγουστιάτικο
που σταλάζεις αλμύρα
πώς θαμπώνει τα μάτια μου
η ζεστή σου πορφύρα.

Στην ακτή με τα βότσαλα
προσμετρώ τις αιτίες
που θρέψαν τα όνειρα
με φρούδες ελπίδες.

Στην ακτή με τα βότσαλα
τη μοναξιά μου μετρώ
στα ίχνη που άφησε
αργά περπατώ.

Χορεύει η θύμηση
στη μέθη του νου
μες σε θάμπος διάχυτο
κρυσταλλένιου γιαλού.

Ζωντανή η μορφή του
καθώς ξεμακραίνει,
χαράζει την άμμο
κι ανεξίτηλη μένει.

Ασκληπιάδα Κυριάκου

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "UNSEGMENTED CONTINUUM" (Ακερμάτιστη ενότητα)

« στις: 02/01/08, 18:31 »

UNSEGMENTED CONTINUUM
Inside me
I find you,
Wherever I look.
In the quest of yesterday,
In the nostalgia of nonce,
In the hope of tomorrow.
In such a way
Unsegmented continuum
Becomes unified time,
From the beginning
To the end.

Ασκληπιάδα Κυριάκου