Αποστολέας Θέμα: Ερμηνεία στίχων  (Αναγνώστηκε 360698 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Blue Wizard

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 365
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
    • The Paradox Society
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #125 στις: 26/12/06, 20:16 »
Να κάτι που με προβλημάτισε: Σαββόπουλος, δύο αποκόμματα:

Τι έπαιξα στο Λαύριο:
"Ζούμε μέσα σε ένα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας,
μα ο χρόνος ο αληθινός σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος,
μα ο χρόνος ο αληθινός είν' ο γιός μας ο μεγάλος κι ο μικρός..."

Ο πειρατής:
"Σπατάλη κι αφθονία, μέσα σε βραχυκύκλωμα,
και ραδιοπειρατεία στο εθνικό ίδρυμα."

-Και πιο πολύ με προβλημάτισε η συνέχεια (παρακάτω):-

"Ακουγεται σαν εξτρεμισμός με λαϊκό έρισμα,
μα είν' ενας άγγελος τραυλός που πριονίζει τη μηλιά..."
"dealing with the absurdity of existence by shoving absurdity down existence’s throat"

Αποσυνδεδεμένος juliad

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 390
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Μωρά μου είστε τα θαύματα που μου χουνε προσφέρει
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #126 στις: 03/01/07, 22:30 »
Χμμμ..Μερικές σκέψεις για το Τι έπαιξα στο Λαύριο
    Ζούμε μέσα σ'ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας

Ίσως να μιλά για την προσωπική μας αυταπάτη που στηρίζει την καθημερινότητα μας
όπως μια μαγκούρα ή ένα δεκανίκι που σηκώνει και κινεί το κουρασμένο σώμα μιας γερόντισσας.
   Μα ο χρόνος ο αληθινός,σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος ,
σαν τα παιδιά που είναι δίπλα μας ,κοντά μας,μα σ'έναν κόσμο άλλον ,διαφορετικό απο τον δικό μας
με ψέματα και αλήθειες άλλες,κρυμμένες,που το δικό μας μυαλό αδυνατεί πια να συλλάβει.
   Μα ο χρόνος ο αληθινός,είναι ο γιός μας,ο μεγάλος κι ο μικρός
Μα η αλήθεια ,ο χρόνος, η φθορά ,ο φόβος κι η ελπίδα
είναι μέσα μας,είναι εμείς,είμαστε δεμένοι άρρηκτα μαζί του,
όπως τα παιδιά μας που πάντα θα είναι σάρκα δική μας και ψυχή μας, κι ο νούς μας ο ίδιος.
 
Κάπως έτσι τους μεταφράζω στο μυαλό μου αυτούς τους στίχους  :)


Απο περιέργεια υπάρχω
και απο καραγκιοζλίκι

stavros75

  • Επισκέπτης
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #127 στις: 26/01/07, 00:09 »
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, των Πυξ Λαξ. Σε τι αναφέρονται οι στίχοι ? Έχουν σχέση με το ομώνυμο βιβλίο??

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #128 στις: 27/01/07, 16:30 »
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, των Πυξ Λαξ. Σε τι αναφέρονται οι στίχοι ? Έχουν σχέση με το ομώνυμο βιβλίο??
Ναι, πρόκειται για έμμετρη προσαρμογή φράσεων από το ομώνυμο βιβλίο -μυθιστόρημα- της Βαμβουνάκη, που κυκλοφόρησε το '95.

stavros75

  • Επισκέπτης
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #129 στις: 27/01/07, 16:45 »
Τι σημαίνουν όμως?

Αποσυνδεδεμένος Blue Wizard

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 365
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
    • The Paradox Society
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #130 στις: 27/01/07, 16:50 »
Μπορεί να εννοεί τις εξιδανικευμένες αναμνήσεις της κάθε παλιάς αγάπης...
"dealing with the absurdity of existence by shoving absurdity down existence’s throat"

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #131 στις: 28/01/07, 04:25 »
Μπορεί να εννοεί τις εξιδανικευμένες αναμνήσεις της κάθε παλιάς αγάπης...
Με την ίδια λογική το αντιλαμβάνομαι επίσης.

Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα
φράση "σοφία" για τη σπουδαιότητα του έρωτα στη ζωή

της ερημιάς μου τέρας της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αναφορά στη μοναξιά

αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν
τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί σε λυγίζουν
όπου και να 'σαι

Στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα
τα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη
τα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους ξημέρωμα Σαββάτου

μεταφορά εικόνων υπό το πρίσμα ενός -πλέον- μοναχικού και μόνου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

διαπίστωση γύρω από ποιά αδυναμία περιστρέφονται οι αγάπες που έγιναν παλιές και, ταυτόχρονα, εξιδανίκευση και ευχή για την κατάληξη και τη σημασία τους (τελευταίος στίχος)

Ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο
άλλη φράση "σοφία" για τον έρωτα
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου απο μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν
πολύ για σένα πολύ για σένα

σύνδεση με τον δεύτερο στίχο του ρεφρέν και παράλληλα συγχωροχάρτι για το μέρος της αγάπης που εγκατέλειψε τον "παράδεισο", επιστρέφοντας εν μέρει την ευθύνη στα μεγάλα θέλω του α' προσώπου του τραγουδιού
« Τελευταία τροποποίηση: 28/01/07, 04:30 από kain »

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #132 στις: 28/01/07, 06:22 »
Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
[...]
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

Αν και υπήρχε σχετικό αποκλειστικό θέμα, αλλά πλέον όχι, ας καταθέσω κι εδώ τη δική μου ερμηνεία.
Για μένα το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελεί μια περιήγηση στους συμβολισμούς του έρωτα πάνω στο πρόσωπο μιας γυναίκας, διατρέχοντας τις εποχές. Και όχι μόνο.

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις / τις ώρες που αγριεύει η βροχή / στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
Πρώτο σκηνικό η πορεία και ο τόπος της αγαπημένης του ποιητή. Δηλώνεται το μέσο με το οποίο τον επισκέπτεται (σπρώχνοντας ένα βήμα το συνειρμό, δεν αποκλείεται η πιρόγα να αναφέρεται και σε κάποια γραφική σκηνή με ένα ερωτευμένο ζευγάρι που διασχίζει π.χ. τα κανάλια της Βενετίας). Ο δεύτερος στίχος, αναφορά στην ώρα που τον επισκέπτεται, η οποία για την προσωπική κατάσταση του ίδιου δεν είναι η καλύτερη.
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί / μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας: ένα από τα αρχαία θαύματα του κόσμου. Κι ο έρωτας μπορεί να θεωρηθεί από πολλούς ως θαύμα. Ο δε τελευταίος στίχος είναι ίσως η ματαίωση για το ιδανικό του όλου πράγματος (την έχει, εν γένει, την τάση να "γειώνει" τη χαρά του ο συγκεκριμένος δημιουργός).

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου / σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό
Δελφοί: σύνδεση με τον Απόλλωνα, θεό του φωτός, και ο έρωτας για τους Αρχαίους ημών είχε να κάνει με το τελευταίο. Ανατροπή της εικόνας με το γεμάτο αρμύρα κορμί από εκείνη με το γλυκό νερό, ως δήλωση της δύναμης της αγάπης του για την όποια ταλαιπωρία (?) της αγαπημένης.
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου / και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ / σκούριασε το κλειδί του παραδείσου
Πιθανώς η ζωή της αγαπημένης μοιράζεται μεταξύ του έρωτα και της πορείας της και, πριν προλάβει να την απαλλάξει από τον πρώτο, χάνει την ευκαιρία για συγχώρεση (νάτη πάλι η ματαίωση). Επίσης, μεταφορά από την αρχαία εποχή στη νεότερη χριστιανική και στην "αμαρτωλή" έννοια του έρωτα για τη θρησκεία (ο έρωτας είναι Αρχαίος και η αμαρτία Βυζαντινή, είχε πει κάποτε ο Χατζιδάκις, ψάχνοντας τίτλο για τα Τραγούδια Της Αμαρτίας).

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη / και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
Ίσως ονειρική κατάσταση για την ευχή ο έρωτας να γλιτώσει ως σκιά (δηλαδή κάτι το μη πραγματικό) του χρόνου και των σκονισμένων αναμνήσεων, ίσως πάλι αναφορά στην ανησυχία του για την κατάσταση της αγαπημένης.
πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι / πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά / αγάπη που σε λέγαμε Αντιγόνη
Ο πρώτος στίχος, εκτός από σύμβολο της ηρεμίας για το ταραγμένο όνειρο, θα μπορούσε επίσης να αναφέρεται στην αδυναμία να ηρεμήσει έχοντας ως μόνη συντροφιά το σεντόνι, που αντικαθιστά τη δική της παρουσία δίπλα του.
Ο δεύτερος στίχος, κοινωνικοπολιτικών προεκτάσεων και παραλληλισμός, όπως ήδη αναφέρθηκε, με το ασυγκράτητο του νου.
Αντιγόνη: καρπός ενός τραγικού έρωτα και σύμβολο δυναμικής γυναίκας.

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει / και σε ποιο γαλαξία να σε βρω.
Εδώ δηλώνεται ως οριστική η απώλεια του έρωτα ενώ παράλληλα, ίσως για να μετριάσει τον πόνο, την εξιδανικεύει στη μορφή ενός αστερισμού.
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι / κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό / που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι
Επιστροφή στην προσωπική του κατάσταση και, στον ίδιο χρόνο, άλλη μια ματαίωση της προηγούμενης εξιδανικευμένης εικόνας, που θα τον βοηθούσε να ανταπεξέλθει στις συνθήκες που βρίσκεται.

Επειδή όμως έχουμε να κάνουμε με τον Αλκαίο, του οποίου τα κείμενα εν καιρώ αποδεικνύονται πολύ περισσότερο αμφίσημα απ' όσο θα περίμενε κανείς, δεν αποκλείεται η όλη περιήγηση να είναι κωδικοποιημένη αναφορά σε άλλες καταστάσεις (Βησιγότθοι και γερμανικές φυλές, Βαλκανική χερσόνησος, κυνηγετικά "καραβάνια", Μεσόγειος, γκρίζα νταμάρια, πεδία βολής και ξένοι φαντάροι...). Ή έστω να πρόκειται για "μικτό" κείμενο.

stavros75

  • Επισκέπτης
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #133 στις: 31/01/07, 01:13 »
Kain thanks για τν ανάλυση
Παράθεση
Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα
φράση "σοφία" για τη σπουδαιότητα του έρωτα στη ζωή

της ερημιάς μου τέρας της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αναφορά στη μοναξιά

αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν
τον πρώτο σου έρωτα
Δεν είναι όμως λίγο αντιφατικοί οι στίχοι?

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #134 στις: 31/01/07, 12:56 »
Όχι απαραίτητα.

Η πρώτη αναφορά στον έρωτα εκφράζει μια γενικότερη θέση και η απογοήτευση που εμπεριέχει προϊδεάζει για το κλίμα που θα ακολουθήσει.
Η δεύτερη ανήκει στις εικόνες που μεταφέρει ο "αφηγητής" έχοντας ήδη μπει, από το δεύτερο στίχο, στο τριπάκι της μοναχικής μελαγχολίας και των αναμνήσεων που ενεργοποιεί (μεταξύ των οποίων, η πρώτη είναι εκείνη του πρώτου έρωτα, "πρότυπο" εξιδανίκευσης και σύγκρισης για τον ίδιο -υποθέτω ::)-, μια και στο ρεφρέν γενικεύεται πάλι μια θέση για όλες τις παλιές αγάπες).

Αποσυνδεδεμένος Iroukos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1220
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...όπου γης & πατρής...!!! ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ!!!!!
    • Facebook profile
    • Προφίλ
    • ALOE VERA (FLP)
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #135 στις: 31/01/07, 22:35 »
βρε kain ωραια τα λες!  :)

μπορεις να μου πεις κ μενα τι εννωει ο στοιχος:

"...σε θυμαμαι, ειχες ξαπλωσει
 στου μονού μου κρεβατιου τις καλημέρες..."


 :)

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #136 στις: 01/02/07, 08:23 »
"...σε θυμαμαι, ειχες ξαπλωσει
 στου μονού μου κρεβατιου τις καλημέρες..."

Να σου πω ακριβώς τι εννοεί, δεν μπορώ να γνωρίζω. (Ο στιχουργός -ή μάλλον οι στιχουργοί- κι η ψυχή του(ς), που λένε).

Ο απλούστερος συνειρμός είναι η ανάμνηση από την "καλημέρα" που συνήθιζε να λέει ξυπνώντας το β' στο α' πρόσωπο του τραγουδιού. Επιπλέον, ίσως η φράση στου μονού μου κρεβατιού να χρησιμοποιήθηκε για να δώσει έμφαση στην αξία αυτής της καλημέρας για το α' πρόσωπο, συνηθισμένο -χωρίς το β' πρόσωπο- στις μοναχικές αφυπνίσεις.

Και πάλι αυτός ο στίχος έρχεται έπειτα από δυο ακόμα που παραπέμπουν σε νοσταλγικά στιγμιότυπα:

Ο καφές σου έχει κρυώσει
Κανένα πρόσωπο δεν περιμένει πια αυτή την πρωινή συνήθεια (ας σημειωθεί επίσης πως,  από την κατάσταση θερμότητας του πρώτου καφέ της ημέρας που περιμένει, συμπεραίνει κανείς πως δεν πρόκειται για φραπέ ;D)
και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
Προφανώς το β' πρόσωπο συνήθιζε επίσης να συνοδεύει τα πρωινά του με το ραδιόφωνο. Και αυτή η συνήθεια εγκαταλείφθηκε μετά την αποχώρησή του.

Στους δε επόμενους στίχους, ο αφηγητής "ενημερώνει" το β' πρόσωπο πως οι αναμνήσεις στις οποίες μόλις αναφέρθηκε συνεχίζουν να ορίζουν τη σκέψη του, πράγμα που ο ίδιος δε διάλεξε αλλά και που -μάλλον- δεν μπορεί να ελέγξει.

Εύχομαι να βοήθησα κάπως. :)

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #137 στις: 01/02/07, 08:24 »
Και μια και με τη juliad ξεκίνησαν οι γρίφοι του Αλκαίου επί εποχής Εμπάργκο, ρίχνω στο τραπέζι δυο ακόμα κείμενά του από το συγκεκριμένο δίσκο, για τα οποία δεν έχω καταλήξει ακριβώς σε τι αναφέρονται.

Σκάντζα

Κινήσαμε ένα πρωί
για την ωραία δοκιμασία
χωρίς κανένας μας να δει
τη μυστική ακολουθία

(Μ’ ένα τρενάκι παιδικό
ο Ίκαρος κι ο Προμηθέας
πάνε στο γκέτο της Νεμέας
ν’ αλλάξουνε το σκηνικό)

Απ’ τη Σιδώνα ως τα Χανιά
δεν είναι η νύχτα που μας λείπει
έφτασαν τροχιοδειχτικά
και μας φωτίζουνε τη λύπη

(Μα το τρενάκι ήταν τρελό
πήρε ωκεάνεια πορεία
κι έπαθε ο Ίκαρος ναυτία
κι ο Προμηθέας κλονισμό)

Σαν βρεις το μαγικό ραβδί
δώσ’ το στην Κίρκη την καημένη
και του Ηράκλειτου η μπάντα
θα παιανίζει μεθυσμένη

Μεταμεσονύχτιο

Η νύχτα είναι μαγική
πέφτει στον ουρανό ένα αστέρι
μια μυστική θα κάνω ευχή
(Αλίκη τι κρατάς στο χέρι)

Ένας διαβάτης προσπερνά
κι απ’ το τραγούδι του μαντεύεις
πόσο τρελά την αγαπά
(Αλίκη πού να ταξιδεύεις)

Τρέχει η σελήνη η μικρή
μες στους αιθέρες σαν ελάφι
δρόμο να κάνει έχει μακρύ
(Αλίκη δώσ’ μου το ξυράφι·)
.....................................
Η νύχτα φεύγει μοναχή
κι ο ραγισμένος μας καθρέφτης
σου λέει με παγερή φωνή
Αλίκη στο κενό μην πέφτεις

Σημείωση: Η μορφή των ποιημάτων (με τους παρενθετικούς στίχους, τα αποσιωπητικά και λοιπά σημεία στίξης) είναι αυτή που αναγράφεται στο φυλλάδιο που συνοδεύει το δίσκο βινυλίου - με ...σύγχρονους κανόνες ορθογραφίας (Στο cd δεν υπάρχουν οι στίχοι)

Αποσυνδεδεμένος Symeon

  • Έκπτωτος Άγιος
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1474
  • Φύλο: Άντρας
  • Elen sila lumenn omentielvo
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #138 στις: 01/02/07, 09:32 »
"...σε θυμαμαι, ειχες ξαπλωσει
 στου μονού μου κρεβατιου τις καλημέρες..."

O Γιωργος πιστευω εχει δικιο στην ερμηνεια ( αυτην την ερμηνεια τουλαχιστον ) γιατι το συγκεκριμενο θυμαμαι λεγετια και παρακατω στο "αγαπη να θυμιζεις" αρα μπορουμε να συσχετισουμε τα δυο και να πουμε οτι το παρελθον εχει συνδεθει με αγαπη, ενω το παρος
Περιγραφει την τωρινη κατασταση μοναξιας.

Μπορει να εχει και μια αλλη ερμηνεια ομως. Ο καφες σου εχει κρυωσει, το δαριο κλειστο τωρα για μερες, εσυ μακρυα μου, χωρια μου κοιμασαι σοτ μονο κρεββατι. Ισως καποια στιγμη το ζευγαρι να μην πηγαινε καλα και ετσι η κοπελια ( το προσωπο τελος παντων ) να αφησε το διπλο κρεββατι και να κοιμοταν στο μονο μονη της, γιατι πλεον η σχεση τους επαψε να "θυμιζει αγαπη".
My spirit is crying for love so tired of being alone
I Remember He came here to steal, and You are his stealer of souls

http://img74.imageshack.us/img74/4245/53408797vz8.jpg

Αποσυνδεδεμένος amfenster

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 181
  • Φύλο: Γυναίκα
  • "...τ'ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα..."
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #139 στις: 01/02/07, 12:22 »
to Kain, για το "Σκαντζα"
Γιωργο, σ' αρεσει να μας βαζεις δυσκολα ε? Χα χα χα...
Λοιπον, επειδη δε μου αρεσει να πιανω ενα κειμενο λεξη-λεξη ή στιχο-στιχο και να το "ξεψαχνιζω", θα σου πω σε γενικες γραμμες τι καταλαβαινω εγω απο τουτο δω.
Κατ αρχην ο τιτλος (σκαντζα=αλλαγη). Για τους ναυτικους συνηθως "σκαντζα βαρδια", αντικατασταση του προηγουμενου στο ποστο απο τον επομενο. Στην προκειμενη θα λεγα αλλαγη με τη γενικοτερη εννοια (σχεδιων, σκοπου, πορειας, προορισμου...) σιγουρα οχι προγραμματισμενη ή εκουσια.
Μιλαει θαρρω για τα ονειρα και τις αγνες φιλοδοξιες της νιοτης (με ενα τρενακι παιδικο) την ελπιδα και τη σιγουρια των νεων πως μπορουν ν' αλλαξουν τα κακως κειμενα και την επιθυμια τους να παλεψουν γι' αυτο (η ωραια δοκιμασια). Για τα μεγαλεπιβολα σχεδια που, στην συντριπτικη τους πλειοψηφια ειναι εκ προοιμιου καταδικασμενα να μεινουν ημιτελη και ανεκπληρωτα για λογους που αρχικα δεν ειναι εμφανεις ή παραβλεπονται μα που στην πορεια προβαλουν επιτακτικα (η μυστικη ακολουθια).
Οπλισμενοι με ενθουσιασμο, τολμη ασυλλογιστη και αυτοκαταστροφικη (Ικαρος), με αισθηματα φιλανθρωπα και τασεις δοτικες (Προμηθεας), ξεκινουν οι νεοι να αλλαξουν εναν κοσμο με παγιωμενες αντιληψεις, επικινδυνο και κλειστο, αφιλοξενο σε καθε τι καινουριο (γκετο). Σκοτεινο το τοπιο στην Ελλαδα (οπως αυτη οριζεται γεωγραφικα "απ' τη Σιδωνα ως τα Χανια") και το λιγοστο φως απο ανθρωπους φανταζομαι με αντιστοιχες ανησυχιες και οραματισμους δεν αρκει, φευ, για να φωτισει την πορεια (τροχιοδειχτικα) παρα μονο για να αποδειξει το ματαιο του σκοπου και να αναδειξει την απογοητευση.
Αγωνιζομενοι λοιπον με λαθος ή ανεπαρκη οπλα και εφοδια σε καιρους δυσκολους και ταραγμενους (τρελλο τρενακι σε ωκεανεια πορεια) δεν μενει παρα να αποπροσανατολιστουν και τελικα να εγκαταλειψουν. Παραμενει τελος η αναζητηση του μεσου (μαγικο ραβδι) που θα βοηθησει τους επιδοξους μεταμοφωτες-μεταρρυθμιστες (Κιρκη) να πραγματοποιησουν τη βαθια τομη στην ελληνικη πραγματικοτητα.
Αυτα απο μενα, για το "Μεταμεσονυχτιο" θα επανελθω αργοτερα μιας και δεν μπορεσα να μην πλατιασω και τουτη τη φορα... :-\
Οποιος μπορει ας με διαφωτισει σχετικα με το γκετο -συγκεκριμενα- της Νεμεας και την μπαντα του Ηρακλειτου... Εδω εγω σηκωνω τα χερια ψηλα...
...Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά.Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δε με καταλαβαίνουν...

Αποσυνδεδεμένος juliad

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 390
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Μωρά μου είστε τα θαύματα που μου χουνε προσφέρει
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #140 στις: 01/02/07, 13:33 »
Χμμ...Γρίφος στ'αλήθεια ,kain..
Δεν ξέρω ,εμένα αυτό το τραγούδι μου βγάζει αυτό που λέει και η amfenster.Νιότη ,παρόρμηση και λάθη.
Μεθυσμένο μου φαίνεται απο τα τσιμπούσια της Κίρκης  ;D.Εν τω μεταξύ ,η διονυσιακή φωνή του Μπονάτσου, είναι
πολύ καλή επιλογή..

Η πρώτη στροφή μιλάει για μια δοκιμασία,(που δεν φαίνεται καθόλου υποχρεωτική) .(Αυτογνωσία; )
Η ακολουθία όμως είναι μυστική.Γιατί;Ίσως επειδή οι ήρωες είναι ανέτοιμοι ;Ίσως η ακολουθία να είναι πάντα κι απο όλους μυστική ;Κάτι που νομίζουμε πως γνωρίζουμε μα η ουσία του είναι βαθιά και κρυφή;

Το παιδικό τρενάκι των ηρώων ,ίσως να είναι τα ανεπαρκή παιδικά εργαλεία(όπως επισημαίνει και η amfenster) που διαθέτουμε οι θνητοι προκειμένου να τα βάλουμε με την Μοίρα ,την Ζωή ή την Τύχη .(Παρεπιπτόντως ,επειδή αναφέρεται παρακάτω,  ο Ηράκλειτος είχε γράψει -περίπου-πως οι ανθρώπινες δοξασίες είναι παιδικά παιχνίδια και πως ο άνθρωπος αποκαλείται απο την θεότητα παιδί ..)

Στην διαδρομή τους ,απο την Σιδώνα (Να έχει καμία σχέση το γνωστό ποίημα του Καβάφη λέτε; ) ως τα Χανιά
φανερώνει με αυτο το "δεν είναι η νύχτα που μας λείπει "πως ήδη πελαγοδρομούν χωρίς σχέδιο συγκεκριμένο.

Το τρελό τρενάκι με την ωκεάνεια πορεία ,μου θυμίζει το περιστατικό με τους Αργοναύτες ,που αν δεν
τους συμβούλευε σοφά η Αθηνά θα είχαν ακολουθήσει έναν ποταμό που οδηγούσε στον ωκεανο.Άραγε θέλει να
πεί πως οι ήρωες στην αναζήτηση ( ; ) αυτή ,δεν είχαν καμιά σοφή θεότητα ,ή κανέναν μπούσουλα γνώσης ,
γι αυτό και χάθηκαν;

Η τελευταία στροφή είναι η πιο δυσνόητη για μένα..Γιατί αποκαλεί καυμένη την Κίρκη;Εχασε το ραβδί της
απ'ότι φαίνεται.Πραγματικά ,αγνοώ την σύνδεση..
Όσο για την μπάντα του Ηράκλειτου,άλλο μυστήριο.Προφανώς είναι απο την Κίρκη μεθυσμένη( ; ).
Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αρμονία των αντιθέτων του Ηράκλειτου.(Όπου μιλάει για την αρμονία των εντάσεων των χορδών μιας λύρας κι ενός τόξου..)
Διαταράχθηκε η αρμονία;Γι'αυτό λέει πως μέθυσε η μπάντα ;;

Πωπω ,μόνο ερωτηματικά γεννούν οι στίχοι..
 
« Τελευταία τροποποίηση: 01/02/07, 14:56 από juliad »
Απο περιέργεια υπάρχω
και απο καραγκιοζλίκι

Αποσυνδεδεμένος Iroukos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1220
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...όπου γης & πατρής...!!! ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ!!!!!
    • Facebook profile
    • Προφίλ
    • ALOE VERA (FLP)
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #141 στις: 01/02/07, 19:09 »
"...σε θυμαμαι, ειχες ξαπλωσει
 στου μονού μου κρεβατιου τις καλημέρες..."

Να σου πω ακριβώς τι εννοεί, δεν μπορώ να γνωρίζω. (Ο στιχουργός -ή μάλλον οι στιχουργοί- κι η ψυχή του(ς), που λένε).

Ο απλούστερος συνειρμός είναι η ανάμνηση από την "καλημέρα" που συνήθιζε να λέει ξυπνώντας το β' στο α' πρόσωπο του τραγουδιού. Επιπλέον, ίσως η φράση στου μονού μου κρεβατιού να χρησιμοποιήθηκε για να δώσει έμφαση στην αξία αυτής της καλημέρας για το α' πρόσωπο, συνηθισμένο -χωρίς το β' πρόσωπο- στις μοναχικές αφυπνίσεις.


Εύχομαι να βοήθησα κάπως. :)


χεχεχς! εχεις φαντασια, δε μπορω να πω! ;D καμια σχεση αλλα δε πειραζει!!! μαρερσει κ η δικη σου εκδοχη! ;)




"...σε θυμαμαι, ειχες ξαπλωσει
 στου μονού μου κρεβατιου τις καλημέρες..."

O Γιωργος πιστευω εχει δικιο στην ερμηνεια ( αυτην την ερμηνεια τουλαχιστον ) γιατι το συγκεκριμενο θυμαμαι λεγετια και παρακατω στο "αγαπη να θυμιζεις" αρα μπορουμε να συσχετισουμε τα δυο και να πουμε οτι το παρελθον εχει συνδεθει με αγαπη, ενω το παρος
Περιγραφει την τωρινη κατασταση μοναξιας.

Μπορει να εχει και μια αλλη ερμηνεια ομως. Ο καφες σου εχει κρυωσει, το δαριο κλειστο τωρα για μερες, εσυ μακρυα μου, χωρια μου κοιμασαι σοτ μονο κρεββατι. Ισως καποια στιγμη το ζευγαρι να μην πηγαινε καλα και ετσι η κοπελια ( το προσωπο τελος παντων ) να αφησε το διπλο κρεββατι και να κοιμοταν στο μονο μονη της, γιατι πλεον η σχεση τους επαψε να "θυμιζει αγαπη".


παρολο που τους στοιχουν "μεν"  κ "δε" τους εχουν γραψει διαφοερτικα ατομα, δε μπορεσα ποτε να καταλαβω πως τα ταιριαξανε!!! απο ερμηνεια παντος παμε καλα!!! ;D

Thenks  κ στους δυο!!! δεν εχει καμια σχεση η ερμηνεια που δωσατε με την πραγματικοτητα που γραφτηκαν κ την ενεια των στοιχων αλλα ειχε ενδιαφερον!!!! η πραγματικοτητα ειναι πολυ πολυ ποιο απλη:


η λεξη "καλημερα" ειναι μια πολυ αγαπημενη ευχη του στοιχουργου, ενω η θυμιση του "μονου κρεββατιου" ειναι αυτη της πραγματικοτητας!!! δλδ πως δεν υπηρξε ποτε διπλο κρεββατι κ όλα γινονταν σε ενα μονο κ συγκεκριμενα σε αυτο του στοιχουργου!!! 
 ;)

Αποσυνδεδεμένος eva...

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Μια τρελη φρενο πατα τον κοσμο να προλαβει.....
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #142 στις: 02/02/07, 00:30 »
Εγω δυστυχως δεν ειμαι και τοσο καλη στην ερμηνεια στιχων για να βοηθησω αλλα οφειλω να ομολογησω πως οι ερμηνειες σας ειναι φοβερες!!Θα ηθελα λοιπον να παραθεσω και εγω ενα κομματι αγαπημενο μου που ακουσα τις προαλλες και συνηδειτοποιησα οτι το νοημα των στιχων δε το κατεχω!Θα ηθελα λοιπον οποιος εχει καποια ερμηνεια να μου την πει!Το τραγουδι ειναι το Μαλαματενια λογια σε μουσικη Μαρκοπουλου και στιχοι του Μανου Ελευθεριου!

Μαλαματενια λογια

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Αδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς

"Μoυσικος ανεμος" καθε Τριτη στις 22:00-00:00 στον http://activeradio.gr με μουσικες αγαπημενες!Συντονιστειτε και παρασυρθειτε...
http://activeradio.gr/smf/index.php/topic,364.0.html
http://www.facebook.com/group.php?gid=51018537147

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #143 στις: 02/02/07, 07:59 »
χεχεχς! εχεις φαντασια, δε μπορω να πω! ;D καμια σχεση αλλα δε πειραζει!!! μαρερσει κ η δικη σου εκδοχη! ;)

Thenks  κ στους δυο!!! δεν εχει καμια σχεση η ερμηνεια που δωσατε με την πραγματικοτητα που γραφτηκαν κ την ενεια των στοιχων αλλα ειχε ενδιαφερον!!!! η πραγματικοτητα ειναι πολυ πολυ ποιο απλη:


η λεξη "καλημερα" ειναι μια πολυ αγαπημενη ευχη του στοιχουργου, ενω η θυμιση του "μονου κρεββατιου" ειναι αυτη της πραγματικοτητας!!! δλδ πως δεν υπηρξε ποτε διπλο κρεββατι κ όλα γινονταν σε ενα μονο κ συγκεκριμενα σε αυτο του στοιχουργου!!! 
 ;)
Χεχε... Το προσπαθήσαμε πάντως στο πλαίσιο αυτού του νοηματουργικού νήματος ενώ είχαμε δρομολογηθεί για μιαν ωραία δοκιμασία συντριβής με την πραγματικότητα, ήδη δεδομένη.
Ευχαριστούμε για τις αποκαλυπτικές πληροφορίες.

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #144 στις: 02/02/07, 07:59 »
Σκάντζα

@amfenster, juliad

Ενδιαφέρουσες και οι δύο ερμηνείες.

Μερικά δικά μου ερωτήματα/συμπεράσματα:

* Ο τίτλος ίσως παραπέμπει γενικότερα στην αλλαγή γενιάς.
Επιπλέον, η μυστική ακολουθία μπορεί να αναφέρεται όχι μόνο σε παράγοντες που παρέβλεψαν, αλλά και σε εκείνους που δε γνώριζαν καν πως υπήρχαν.

Στην γ' στροφή:
* Η πρώτη παραπομπή που μου ήρθε στο νου με την αναφορά στη Σιδώνα, δεν είναι τόσο ο Καβάφης όσο το σχετικό ποίημα του Αναγνωστάκη. Χρονολογικά τα όσα περιγράφει ταιριάζουν περισσότερο με την ηλικιακή γενιά των Μικρούτσικου-Αλκαίου. Έπειτα, σε ό,τι αφορά την αλλαγή γενιάς, είναι κι εκείνος ο καταληκτικός στίχος του: ( Mας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες; )...
* Οι αναφορές στη νύχτα και τα τροχιοδειχτικά εκτός από τα σκοτεινά τοπία και τους λίγους φωτισμένους ανθρώπους, ίσως αναφέρεται και στο γεγονός ότι στη διαδρομή για την αλλαγή του σκηνικού δεν παρέμειναν κρυφοί, αλλά οι όποιες ιδέες τους αποδείχτηκαν εργαλεία για να φανερωθούν ως στόχοι αμφισβήτησης (?) (Αυτό σε συνάρτηση με τη μία από τις χρήσεις που έχουν τα τροχιοδεικτικά βλήματα)

Επίσης, παρατηρεί κανείς πως η β' και η δ' στροφή, παρ' ότι νοηματικά η μία είναι συνέχεια της άλλης, είναι χωρισμένες και ...παρενθετικές (ΟΚ, δεν αποκλείω να δίνω περισσότερη σημασία απ' όση χρειάζεται σε τέτοιες "λεπτομέρειες"). Σχεδόν σαν να ήθελε να δηλώσει πως όλες αυτές οι προσπάθειες για αλλαγή του σκηνικού από τους (τότε) νέους και τα όπλα που κουβαλούν (αυτά που αντιστοίχισε η amfenster στους Ίκαρο και Προμηθέα) θα αποδειχθούν μια ...υποσημείωση της Ιστορίας, μια παρένθεση - θα μείνουν μόνο οι ωραίες δοκιμασίες, οι μυστικές ακολουθίες, η λύπη για την αμφισβήτηση και η αναζήτηση μιας μαγικής λύσης που δε βρήκαν οι ίδιοι.
Γενικά, κυριαρχεί μια "προφητεία" απογοήτευσης και εγκλωβισμού σε πολλά κείμενα του δίσκου (στόχοι που δεν έφτασαν ποτέ γιατί απέμειναν στον άσσο, ρέκβιεμ για το μέλλον της γενιάς, τρενάκια που γι' αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν, δρομείς ημιαντοχής, τυφλοί που κοιτούν κατάματα τα ...οράματα, ακέφαλες πορείες που φωτίζονται από ετερόφωτες λυχνίες κτλ).

Στην τελευταία στροφή καταθέτω τα όπλα επίσης... Όποιος άλλος μπορεί να μας διαφωτίσει, καλοδεχούμενος.
Ως τότε, μήπως να κάναμε ένα "διάλειμμα" με τις ...παρενθέσεις του Μεταμεσονύχτιο? ;D



Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #145 στις: 02/02/07, 07:59 »
Μαλαματενια λογια σε μουσικη Μαρκοπουλου και στιχοι του Μανου Ελευθεριου!
Άλλος μάστορας των γρίφων και ο Μάνος Ελευθερίου... Σε πολλά από τα κείμενά του που διαβάζω, έρχεται στο νου ένα "συνωμοτικό χαμόγελο" από μέρους του...

Αποσυνδεδεμένος amfenster

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 181
  • Φύλο: Γυναίκα
  • "...τ'ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα..."
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #146 στις: 02/02/07, 21:19 »
Και καλα εγω, πρωι ηταν ακομα και υπολειτουργουσα... Απο εσας δεν βρεθηκε κανεις να μου πει πως η Ελλαδα δεν μπορει να οριζεται γεωγραφικα απο τη... Σιδωνα ως τα Χανια ??? Αν σας πω πως μπερδεψα τη Σιδωνα με τη... Σιθωνια τι θα πειτε?  :-[  Πωπωωωωωωωω κραξιμο που εχω να φαω!!!!! Τα επεκτεινα παντως τα συνορα μας δεν μπορειτε να πειτε...  ;D  ;D  ;D  ;D  ;D  ;D
...Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά.Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δε με καταλαβαίνουν...

Αποσυνδεδεμένος amfenster

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 181
  • Φύλο: Γυναίκα
  • "...τ'ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα..."
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #147 στις: 04/02/07, 15:17 »
Ηρθε λοιπον και η ωρα της Αλικης...
Δεν ξερω γιατι μα αυτοι οι στιχοι μου φανηκαν απο την αρχη πολυ ξεκαθαροι στο νοημα τους και φοβαμαι πως παλι λαθος δρομο πηρε η σκεψη μου... Επειδη ομως πιστευω πως στοχος μας εδω ειναι να πουμε τι λεει για τον καθενα μας το καθε κειμενο και πως αυτο μιλαει μεσα μας, θα σας πω τι μου "κανει" εμενα.
Για μενα λοιπον δεν ειναι παρα ενας μονολογος ενος ανθρωπου οχι μονου, αλλα ενος ανθρωπου απομακρυσμενου που για καποιο λογο αγνοει (ειτε απο επιλογη ειτε απο αδυναμια να αντιληφθει την πραγματικοτητα) την επερχομενη καταστροφη. Η ονειροποληση του και η ρομαντικη του διαθεση διακοπτονται απο παρενθετικες φρασεις που μας δειχνουν τι ειναι αυτο που τραβαει την προσοχη του (Αλικη τι κρατας στο χερι) αλλα δεν καταφερνει να τον αποσπασει, οχι πριν να ειναι πια πολυ αργα. Η παρουσια της γυναικας (φιλη? αγαπημενη? αδιαφορο κατ' εμε...) ειναι εξαρχης δηλωμενη μα κατι σαν background, μια τραγωδια που εξελισσεται διπλα του αλλα συγχρονως ερρημην του. Παρατηρει την αποστασιοποιηση και αναρρωτιεται (Αλικη που να ταξιδευεις) δεν διακοπτει ομως και παλι το ρεμβασμο του μεχρι που πλεον η προθεση και ο σκοπος του αλλου προσωπου ειναι ολοφανερα (Αλικη δως μου το ξυραφι). Η ολιγωρια, η αδιαφορια ή η αγνοια του, του στοιχισαν τελικα ακριβα, η νυχτα παυει να ναι μαγικη, οι ομορφες σκεψεις και εικονες χανονται και βλεπει τωρα την αληθεια χωρις να μπορει πλεον να αλλαξει ή να προλαβει κατι. Η τελευταια εκκληση, εκτος παρενθεσεως αυτη αφου εχουμε πια μεταφερθει στον πραγματικο χωρο και χρονο, φανερωνει το τετελεσμενο του πραγματος (Αλικη στο κενο μην πεφτεις).
Απο οταν πρωτοακουσα αυτους τους στιχους μια εικονα μου χει κολλησει στο μυαλο: μια ομορφη ξαστερη νυχτα, δυο ανθρωποι πανω σε μια ταρατσα, ο ενας να φλυαρει και να... μετραει τ' αστρα κι ο αλλος να ετοιμαζεται να βουτηξει στο κενο... Τραγικο...

ΥΓ. Kain, ελπιζω η ανω τελεια στην τριτη παρενθεση να ναι εκ παραδρομης γιατι αν μου πεις πως επρεπε να τη λαβω κι αυτην υποψη μου, εγκαταλειπω...
...Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά.Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δε με καταλαβαίνουν...

Αποσυνδεδεμένος kain

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 388
  • Φύλο: Άντρας
  • Still On The Road
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #148 στις: 04/02/07, 16:20 »
Ξεκινάμε απ' το υστερόγραφο:
ΥΓ. Kain, ελπιζω η ανω τελεια στην τριτη παρενθεση να ναι εκ παραδρομης γιατι αν μου πεις πως επρεπε να τη λαβω κι αυτην υποψη μου, εγκαταλειπω...
Σε ό,τι αφορά το αν είναι εκ παραδρομής, παρατήρησε τη σημείωση στην απάντηση #137 ;) ;D
Κατά τα άλλα, εννοείται πως ο καθένας έχει το ελεύθερο να εστιάσει την προσοχή του σε οποιαδήποτε λεπτομέρεια επιθυμεί.

Στο κυρίως θέμα:

Προσωπικά είδα τους στίχους σαν μια καταγραφή αναμνήσεων, με εμβόλιμους "παρενθετικούς" συνειρμούς, όπου το τέλος της οδηγεί αμέσως μετά στην αρχή της. Τι εννοώ: στην α' στροφή, για παράδειγμα, εκείνος βλέπει ένα αστέρι να πέφτει και, μια και η νύχτα ως μαγική μπορεί να πραγματοποιήσει τις ευχές, ίσως εύχεται κάτι -εκ των υστέρων- χαρμόσυνο για την τύχη της Αλίκης (την οποία μαθαίνουμε στο τέλος του κειμενου).
Στη β' στροφή, μεταφερόμαστε αποκλειστικά στο πρόσωπο του αφηγητή και το τραγούδι της αγάπης του για εκείνη (τα οποία τραγούδια έχουν, θα έλεγα, μια γενικότερη τάση να ξυπνούν νοσταλγικές αναμνήσεις - όπως αυτή της παρενθετικής φράσης).
Στην γ' στροφή, πάλι μεταφορά στο πρόσωπο της Αλίκης ενώ χρονικά τα περιθώρια για την πραγματοποίηση της ευχής στενεύουν, εφ όσον η σελήνη έχει αρχίσει να μετακινείται γρήγορα στον ουρανό και -μάλλον- ξημερώνει. Παράλληλα, ο χρόνος για τα θαύματα εξαντλείται διότι και η Αλίκη βρίσκεται κοντά στο τέλος της (παρενθετικός στίχος).
Στη δε τελευταία στροφή, εκφράζεται η απογοήτευση για τη νύχτα που φεύγει χωρίς να αποδειχθεί τελικά μαγική, αφού μαθαίνουμε ποιά ήταν τελικά η αναπόφευκτη και μη αναστρέψιμη κατ' οποιονδήποτε "υπερφυσικό" τρόπο τύχη της Αλίκης.

Ομολογώ, πάντως, πως η δική σου ερμηνεία είναι περισσότερο ...ρεαλιστική, ειδικά με το -όχι απίθανο, αν και τραγικό- τελευταίο σκηνικό που περιέγραψες.
« Τελευταία τροποποίηση: 04/02/07, 16:23 από kain »

Αποσυνδεδεμένος amfenster

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 181
  • Φύλο: Γυναίκα
  • "...τ'ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα..."
    • Προφίλ
Απ: Ερμηνεία στίχων
« Απάντηση #149 στις: 15/02/07, 15:50 »
Μαλαματενια λογια σε μουσικη Μαρκοπουλου και στιχοι του Μανου Ελευθεριου!
Άλλος μάστορας των γρίφων και ο Μάνος Ελευθερίου... Σε πολλά από τα κείμενά του που διαβάζω, έρχεται στο νου ένα "συνωμοτικό χαμόγελο" από μέρους του...
Εγω, "χερι" στα "Μαλαματενια Λογια", δεν απλωνω... Θα με καψει ο Θεος!!!
Σας εχω ομως κι εγω κατι :

Οσο κρατησει η ζωη Νικος Καρουζος/Γιαννης Μαρκοπουλος/Μανωλης Μητσιας

Οσο κρατησει η ζωη κρατει και ο θανατος.
Ωρα να σκεφτομαι τα μελλουμενα
σωριασμενα αιφνιδια στο χθες.
Φοβερη ασυνεχεια: ο πλουτος μου ειναι το στηθος μου.
Γι' αυτο ποτε δεν παζαρεψα το ηλιοβασιλεμα
και ταξιδευω σιγουρος
οσο η μινθη ταξιδευει και το ασπροθυμαρο.

...Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά.Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δε με καταλαβαίνουν...

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
44 Απαντήσεις
15862 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 14/08/07, 00:34
από Anaximandros
0 Απαντήσεις
4784 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 11/06/09, 12:22
από Aganippi
18 Απαντήσεις
8281 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 24/09/09, 19:59
από papous
0 Απαντήσεις
2310 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26/11/09, 22:25
από Ο Νέος Κιθαρωδός
3 Απαντήσεις
4945 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 28/06/12, 16:07
από hot_sauce (φλουτσ)
5 Απαντήσεις
50160 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16/01/13, 14:35
από adr1anos
4 Απαντήσεις
9301 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 09/11/14, 23:01
από adr1anos
5 Απαντήσεις
8640 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 18/02/19, 23:54
από Βραζίλης
1 Απαντήσεις
6572 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 28/09/19, 10:42
από vartanis
0 Απαντήσεις
5589 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 22/09/19, 13:03
από Βραζίλης