Dream Theater - Ministry of Lost Souls lyrics meaning?

[faser]

Γεια σας..

Το συγκεκριμένο κομμάτι ανήκει στο τελευταίο album των Dream Theater, "Systematic Chaos" και είναι αναμφισβήτητα από τα πρώτα κομμάτια του δίσκου που συγκρατεί κάποιος.. Αν και έχω διαβάσει διεξοδικά τους στίχους και πολλές συζητήσεις για το νόημα τους στο internet εν τούτοις δεν έχω κατασταλάξει κάπου.. Θα ήθελα να ακούσω απόψεις και ως εκ τούτου παραθέτω τους στίχους.. Καλό στοχασμό

Dream Theater - The Ministry Of Lost Souls
The water's edge
Is where she waits
Lost soul still wondering

Meant to die
But she's stuck
Not crossing over

The other side
Is where he waits
His spirit reaching out

Meant to save
But she's too scared
To take his hand

Living in a world without you (drowning in the past)
Is living in no world at all
So now I call on you

Remember me
I gave you life
You would not take it

Your suffering
Was all in vain?
It's almost over now
Don't turn your back on paradise

Feeling scared
She's prepared
To give up everything

She can't stand
To feel like half of her is fading

He will choose
The only way
To rid her of her pain

Take her soul now
The decision has been made

Living in a world without love (burning into my soul)
Ss living in a wordless world
So I will call on you

Remember me
I gave you life
You would not take it

Your suffering
was all in vain?
It's almost over

Rememver me
You were so young
How could I tell you?

Remember me
I am the one
Who saved your life that night

I was the one who would not abandon you
Even in death i was the one who would not leave you
I used my freedom to protect you

And all the world around you
Do you remember me this time
Even in death I gave you life
I gave you life

(Instrumental section)

Born to do
Deserve a place
A place beside you

This time when I
Reach out my hand
It reached all the way
To heaven

Remember me
I gave you life
You would not take it

Your suffering
Was all in vain?
It's almost over now

Goodbye
It's almost over now

Goodbye
It's time I release you from this life
Don't turn your back on paradise

[Symeon]

γενικά είναι δυστυχώς δύσκολο να βγάλεις ένα σαφές νόημα...είναι τόσο γενικό που μόνο αν γνωρίζεις την γενική στάση της μπάντας μπορείς να αντλήσεις ένα πιο σωστό πόρισμα για τα τα νοήματα που κρύβονται. Μέσα στις αλληγορίες, μπορείς να βρείς αν τα ψάξεις μνμ και κατά και υπέρ της πολιτικής δράσης των ΗΠΑ.

[Moonchild_]

Το τραγουδι ειναι για μια γυναικα η οποια σωνεται απο πνιγμο απο εναν αγνωστο αντρα, ο οποιος την σωνει, αλλα σκοτωνεται. Και η γυναικα δεν συγχωρει τον εαυτο της που προκαλεσε τον θανατο του αντρα, κι αυτος την καλει απο την "αλλη πλευρα". Ο Πετρουτσι δινει εξηγηση γι'αυτο το τραγουδι σε καποιο DVD special edition.

[Joevaicci]

Αν πας στο θέμα των dt στους συνδέσμους συγκροτημάτων νομίζω ότι σε κάποιες συνεντεύξεις του Petrucci που έχω ποστάρει απαντάει σ αυτό. Κατα τα άλλα είναι οπως τα λέει ο Vampovorator. Α, δες κι εδώ:

http://ca.youtube.com/watch?v=gelNrqrEpmU&feature=related

από το 8:35 και μετά.

[Mithrandir]

Οι D.T. έχουν χάλια στίχους, και επαναλαμβάνονται, συνέχεια. Επίσης έχουν καταντήσει τρομερά εμπορικοί.
Γι αυτό σταμάτησα σχεδόν εντελώς να ακούω(για το τελευταίο)
Όσον αφορά τους στίχους, πιστεύω πως δεν αξίζουν ανάλυση...

(Γνώμη μου)

[Joevaicci]

Των τελευταίων δύο άλμπουμ όντως δεν έχουν πολλά να πουν, αλλά παραμένουν πολλές κλάσεις ανώτεροι από αυτούς άλλων ροκ και μέταλ συγκροτημάτων. Από το τελευταίο άλμπουμ μόνο οι στίχοι του Repentance αξίζουν αλλά άμα τους συγκρίνεις με τους απίστευτους στίχους των πρώτων άλμπουμ δεν είναι και κάτι το υπέρτατο...

[Mithrandir]

Συμφωνώ, είναι ανώτεροι από πολλά συγκροτήματα.
Αλλά όπως και να 'χει, όσο πάνε και πέφτουν... 

[m@ster k@frer]

Εγω πιστευω οτι δεν μπορει κανεις να πει οτι εχουν ενα συγκεκριμενο νοημα οι στιχοι ενος τραγουδιου....

Ο καθενας μας μπορει να αντιλαμβανεται καποια πραγματα με τελειως διαφορετικο τροπο
και αυτο εντελει ειναι ενα μερος της μαγειας της μουσικης...........

Δεν νομιζετε???
Δεν ειναι αναγκη να βαζουμε τα πραγματα μεσα σε καλουπια...
Ολοι σχηματιζουμε στο μυαλο μας διαφορετικες εικονες με το ακουσμα ενος τραγουδιου.....

[Mithrandir]

Εγω πιστευω οτι δεν μπορει κανεις να πει οτι εχουν ενα συγκεκριμενο νοημα οι στιχοι ενος τραγουδιου....

Ο καθενας μας μπορει να αντιλαμβανεται καποια πραγματα με τελειως διαφορετικο τροπο
και αυτο εντελει ειναι ενα μερος της μαγειας της μουσικης...........

Δεν νομιζετε???
Δεν ειναι αναγκη να βαζουμε τα πραγματα μεσα σε καλουπια...
Ολοι σχηματιζουμε στο μυαλο μας διαφορετικες εικονες με το ακουσμα ενος τραγουδιου.....

Έτσι είναι συνήθως, εκτός αν ο καλλιτέχνης αφιερώνει ένα κομμάτι η και ολοκληρο άλμπουμ κάπου. Π.χ. Nevermore - Dreaming Neon Black

[m@ster k@frer]

Φιλε μου καθολου δεν διαφωνω μαζι σου....
Οπως πχ και Rolling Stones - Angie...

[Mithrandir]

Έτσι είναι

[Joevaicci]

E βασικά ως μέγας παντογνώστης περί Dream Theater σε διαβεβαιώ ότι αυτοί οι στίχοι είναι απλά μια φανταστική, μεταφυσική ιστοριούλα και τίποτα παραπάνω, όπως λέει σε συνεντεύξεις ο Petrucci. Κι όμως είναι γεγονός ότι ο φοβερός στιχουργός Petrucci στο Octavarium και στο Systematic Chaos έχει περιοριστεί σε εύπεπτους (σχετικά πάντα) στίχους χωρίς ιδιαίτερο βάθος. Μέχρι το Six Degrees of Inner Turbulence ήταν πολύ καλός αν και πάλι όχι τόσο όσο στην περίοδο ''When Dream and Day Unite - Falling Into Infinity''

[Mithrandir]

Κι εγώ ξέρω αρκετά για D.T., και συμφωνώ. Έχουν γίνει εντελώς εμπορικοί...

[faser]

Κι εγώ ξέρω αρκετά για D.T., και συμφωνώ. Έχουν γίνει εντελώς εμπορικοί...

Παιδιά, αν και οι στίχοι είναι εντελώς υποκειμενικό θέμα, μην ξεχνάμε ότι οι DT έγραψαν ένα από τα πιο ξεκάθαρα (για μένα αλλά και για πολλούς με τους οποίους έχω συζητήσει και έχω διαβάσει σε forums) concept album στο prog metal/rock (i.e.: Scenes from a memory) υιοθετώντας πολύ δύσκολη τεχνική (flashbacks).. Οι στίχοι του Six degrees μιλάνε για τις 6 πιο συνήθεις ψυχικές ασθένειες, πράγμα που απαιτούσε εκτενή μελέτη, όπως επίσης και μια άκρως συγκινητική ιστορία στην Β' Πλευρά.. Οι στίχοι του Octavarium επικεντρώνονται στον αριθμό 8 (εμμέσως ή ευθέως) με αρκετά έξυπνο τρόπο.. Οι στίχοι επίσης στο Train of Thought είναι πολύ πιο "χύμα" αλλά πείτε μου ποιοι άλλοι μπορούν να γράψουν τόσο εμπνευσμένα για θέματα όπως σχέσεις πατέρα-υιού (honoured thy father), επίδραση των θρησκειών (in the name of God), κ.α.. ΟΚ, μπορεί ο Moore να έγραφε ποιο streety στίχους, αλλά και οι Petrucci, Portnoy έχουν το δικό τους ιδιαίτερο στυλ το οποίο δεν μπορείς - πιστεύω - να το χαρακτηρίσεις εύκολα εμπορικό.. Το αντίθετο μάλιστα..

[Mithrandir]

Συμφωνώ μ'αυτά που λές, αλλά εγώ δεν μίλησα για στίχους. Από άποψη μουσικής πιστεύω πως χάλασαν, και είναι πολύ κρίμα...

[Joevaicci]

Κι εγώ ξέρω αρκετά για D.T., και συμφωνώ. Έχουν γίνει εντελώς εμπορικοί...

Παιδιά, αν και οι στίχοι είναι εντελώς υποκειμενικό θέμα, μην ξεχνάμε ότι οι DT έγραψαν ένα από τα πιο ξεκάθαρα (για μένα αλλά και για πολλούς με τους οποίους έχω συζητήσει και έχω διαβάσει σε forums) concept album στο prog metal/rock (i.e.: Scenes from a memory) υιοθετώντας πολύ δύσκολη τεχνική (flashbacks).. Οι στίχοι του Six degrees μιλάνε για τις 6 πιο συνήθεις ψυχικές ασθένειες, πράγμα που απαιτούσε εκτενή μελέτη, όπως επίσης και μια άκρως συγκινητική ιστορία στην Β' Πλευρά.. Οι στίχοι του Octavarium επικεντρώνονται στον αριθμό 8 (εμμέσως ή ευθέως) με αρκετά έξυπνο τρόπο.. Οι στίχοι επίσης στο Train of Thought είναι πολύ πιο "χύμα" αλλά πείτε μου ποιοι άλλοι μπορούν να γράψουν τόσο εμπνευσμένα για θέματα όπως σχέσεις πατέρα-υιού (honoured by thy father), επίδραση των θρησκειών (in the name of God), κ.α.. ΟΚ, μπορεί ο Moore να έγραφε ποιο streety στίχους, αλλά και οι Petrucci, Portnoy έχουν το δικό τους ιδιαίτερο στυλ το οποίο δεν μπορείς - πιστεύω - να το χαρακτηρίσεις εύκολα εμπορικό.. Το αντίθετο μάλιστα..

Μα δεν είπε κανείς ότι το Scenes From A Memory δεν έχει καλούς στίχους. Ούτε ότι το 6DOIT έχει εμπορικους στίχους και όντως οι έξι ιστορίες του δεύτερου δίσκου δένουν πολύ καλά μεταξύ τους. Πράγματι  και στο Train of Thought oι στίχοι είναι πολύ καλοί και του Honour Thy Father είναι οι αγαπημένοι μου απ' το cd. Απλά δεν έχουν το βάθος των προηγούμενων στίχων. Την ποιότητα τη διατηρούν μέχρι και στο τελευταίο άλμπουμ. Παράδειγμα το Octavarium που οι στίχοι (πολύ λιγότερο απ' ότι η μουσική) παίζουν περίτεχνα με τους αριθμούς 5 και 8, αλλά δεν έχουν κάτι τρελό να πούνε πάντα σε σύγκριση με τους προηγούμενους. Παραμένουν καλοί στιχουργοί, αλλά όχι μεγάλοι στιχουργοί, όπως ήτανε πιο πριν. Αυτό λέμε απλά.

[faser]

Συμφωνώ μ'αυτά που λές, αλλά εγώ δεν μίλησα για στίχους. Από άποψη μουσικής πιστεύω πως χάλασαν, και είναι πολύ κρίμα...

Έθεσα τη γνώμη μου, επειδή απλά επειδή πιο πάνω είχες γράψει:

Οι D.T. έχουν χάλια στίχους, και επαναλαμβάνονται, συνέχεια. Επίσης έχουν καταντήσει τρομερά εμπορικοί.
Γι αυτό σταμάτησα σχεδόν εντελώς να ακούω(για το τελευταίο)
Όσον αφορά τους στίχους, πιστεύω πως δεν αξίζουν ανάλυση...
(Γνώμη μου)

Τώρα για τη μουσική τι να πω.. Εμπορικούς δεν θα τους έλεγα.. Μη καινοτόμους ίσως.. Απλά μετά από τόσους δίσκους το στοιχείο της έκπληξης λείπει και νομίζω ότι μέχρι ένα σημείο είναι κάπου λογικό..

[Mithrandir]

Έχω λόγω που τους λέω εμπορικούς. Έχεις δεί πόσα live βγάλανε τα τελευταία χρονια?
Επίσης με τα δεδομένα των στοίχων που έχω διαβάσει εγώ(Π.χ. Pink Floyd, Tom Waits, κλπ), οι στίχοι των D.T. δέν έχουν να πούνε και πολλά ή κάτι καινούριο...

[Joevaicci]

Toυλάχιστον οι στίχοι του I&W και του Awake έχουν πολύ πράμα να αναλύσεις. Ειδικά του Αwake είναι απλά απίστευτοι. Διάβασε μερικές αναλύσεις τους και θα καταλάβεις. Και δε λέω κάτι υποκειμενικό (πχ αν είναι καλοί ή όχι), αλλά κάτι αντικειμενικό, ότι έχουνε δηλαδή πράγματα να ανακαλύψεις.

[Mithrandir]

Δέν διαφωνώ
Αλλά συνηθίζουν να λένε πράγματα στους στίχους τους τα οποία έχουν ειπωθεί από άλλους, πολύ πρίν από αυτούς

[faser]

Έχω λόγω που τους λέω εμπορικούς. Έχεις δεί πόσα live βγάλανε τα τελευταία χρονια?
Επίσης με τα δεδομένα των στοίχων που έχω διαβάσει εγώ(Π.χ. Pink Floyd, Tom Waits, κλπ), οι στίχοι των D.T. δέν έχουν να πούνε και πολλά ή κάτι καινούριο...

Κοίταξε να δεις.. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει (και ούτε θα υπάρξει, με μαθηματική ακρίβεια) καλύτερο ηχητικό σύνολο (ο χαρακτηρισμός "μπάντα" τους μειώνει) από τους Pink Floyd.. Όπως και όλοι οι κλασικοί πατήσανε πάνω σε μοτίβα του Bach, έτσι και ότι ακούγεται σήμερα στο rock έχει παιχτεί (ή υπονοηθεί) από τους Pink Floyd.. Παρόλα αυτά όμως, οι Floyd μπορεί να έγραψαν απίστευτους στίχους γιατί πολύ απλά ήταν ιδιοφυΐες, αλλά στη δισκογραφία τους έχουν και κάποιους λιγότερο πετυχημένους στίχους (βλ. The Nile Song, The Gnome, Seamus)..

[Mithrandir]

Έχω λόγω που τους λέω εμπορικούς. Έχεις δεί πόσα live βγάλανε τα τελευταία χρονια?
Επίσης με τα δεδομένα των στοίχων που έχω διαβάσει εγώ(Π.χ. Pink Floyd, Tom Waits, κλπ), οι στίχοι των D.T. δέν έχουν να πούνε και πολλά ή κάτι καινούριο...

Κοίταξε να δεις.. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει (και ούτε θα υπάρξει, με μαθηματική ακρίβεια) καλύτερο ηχητικό σύνολο (ο χαρακτηρισμός "μπάντα" τους μειώνει) από τους Pink Floyd.. Όπως και όλοι οι κλασικοί πατήσανε πάνω σε μοτίβα του Bach, έτσι και ότι ακούγεται σήμερα στο rock έχει παιχτεί (ή υπονοηθεί) από τους Pink Floyd.. Παρόλα αυτά όμως, οι Floyd μπορεί να έγραψαν απίστευτους στίχους γιατί πολύ απλά ήταν ιδιοφυΐες, αλλά στη δισκογραφία τους έχουν και κάποιους λιγότερο πετυχημένους στίχους (βλ. The Nile Song, The Gnome, Seamus)..

Ναι, όμως με μια διαφορά. Οι λιγότερο πετυχημένοι στίχοι τους είναι λίγοι μπροστά στους καλούς...σε αντίθεση με το 95% τουλάχιστον των συγκροτημάτων εκεί έξω(μέσα σ'αυτούς και οι D.T.)
Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν κάποια "άσχημα σημεία", εκτός απ' τους κλασικούς. Όπως ο Bach η ο Beethoven

[quasar]

τους λατρευω !το wait for sleep τελειο!

[sleo]

Oι DT απλά είναι ΜΟΥΣΙΚΟΙ! Κάθε τους δίσκος είναι ένα διαμάντι, άλλωτε υπέρλαμπρο όπως το '' Images..'' ή το ''Scenes from...'' και άλλωτε λιγότερο αστραφτερό βλ. ''Falling Into..'' Το ''Octavarium'' για το οποίο έγινε πολλή συζήτηση για μένα είναι από τα καλύτερα τους..Αν κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος τους ως μουσικοί δημιουργοί τότε τι να πω..Ούτε εμπορικοί γίνανε ούτε τίποτα τέτοιο

[Mithrandir]

Oι DT απλά είναι ΜΟΥΣΙΚΟΙ! Κάθε τους δίσκος είναι ένα διαμάντι, άλλωτε υπέρλαμπρο όπως το '' Images..'' ή το ''Scenes from...'' και άλλωτε λιγότερο αστραφτερό βλ. ''Falling Into..'' Το ''Octavarium'' για το οποίο έγινε πολλή συζήτηση για μένα είναι από τα καλύτερα τους..Αν κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος τους ως μουσικοί δημιουργοί τότε τι να πω..Ούτε εμπορικοί γίνανε ούτε τίποτα τέτοιο

Κοίτα, επειδή κάποιοι εδώ μέσα στο forum έχουν διαφορετική αντίληψη από σένα δεν σημαίνει ότι καταλαβαίνουν λιγότερα, ή οτιδήποτε τέτοιο...

Κατα τη γνώμη μου οι D.T. δεν "είναι", αλλά "ήταν μουσικοί. Πλέον, όπως είπε και κάποιος άλλος σε άλλη συζήτηση του forum: "Παλιά το γούσταραν, πλέον έχει γίνει αυτοσκοπός", μιλώντας γενικά(Ταχύτητες, το στυλάκι).

Επίσης, πιστεύω πως στο τελευταίο album πήγαν να το παίξουν κακοί - πράγμα που δέν τους βγαίνει...