Γαλάζια απεραντοσύνη

[Αθηνά]

         Γαλάζια απεραντοσύνη

Έχεις στο βλέμμα σου μια θάλασσα βαθειά,
που κλείνει μέσα στο βυθό της μυστικά
κι αν δε μιλάς είναι άσκοπα τα λόγια,
μπήκα κρυφά μες των ματιών σου τα υπόγεια
και διάβασα τι λέει η καρδιά.

Γαλάζια απεραντοσύνη
κάποιου χαμένου ωκεανού
και μες στην ίριδα να κλείνει
όλο το χρώμα τ' ουρανού.

Ζωγραφισμένα με πινέλο θεϊκό,
και ταιριασμένα μ'ένα τρόπο μαγεμένο,
το κοίταγμά τους καθαρό κι αγγελικό,
σαν μούσας πρόσωπο σ'ασήμι λαξευμένο.

Παιδιού αφέλεια και σπιρτάδα,
νύχτας σκοτάδι και λιακάδα,
μεσα στο βλέμμα σου,
σαν με κοιτάς έρχομαι στ'άγνωστο μαζί σου,
στην άλλη όχθη του γαλάζιου παραδείσου.

Μυγδαλωτά, σχιστά μου μάτια,
αλλιώτικα και ξωτικά μου
σαν ισοβίτη 1000 χρόνια
κρατάτε δέσμια την καρδιά μου.

για κάτι μάτια που μ' έκαναν κομμάτια...