Στην κόψη της Αυγής...

[Anemos]

Πώς μάθαμε στ' αχάριστα;
      γκρίνια για τ' ανόητα,
            σιωπή για τα "μεγάλα".

Παλεύεις για τ' ευνόητα,
κι ανέχεσαι τ΄ανόητα.

Πώς χαθήκαμε στ' ασώματα;
      λατρεία για τα θλιβερά,
            φυγή απο τα "όμορφα".

Πρόδωσες τα όνειρα,
και συνήθισες τα θλιβερά.

Πώς ζήσαμε αθόρυβα;
      χωρίς μια κραυγή,
            δίχως ξέσπασμα.

Είχες άλλα να αγγίξεις,
υλικά, απτά και "ασφαλή".



Έτσι φτάσαμε εδώ στην "κόψη" της αυγής
για μια μέρα που ίσως να είναι ευτυχής...

...ίσως πάλι και ατυχής...

...ισως βασανιστικά περίπλοκη ή "μαγική",
μα οπωσδήποτε ποτέ επιεικής.

[gkou]

Πόσο αληθινός ο λόγος σου Δημήτρη..είμαι σίγουρη ότι θα τρυπήσει πολλές ψυχές ,όπως και τη δική μου :)Να είσαι πάντα καλά αγόρι μου!

[Lo.Lee.Ta]

Αυτό που έχει γράψει ο Δημήτρης είναι Ιερός Ύμνος.
Πάντα μου έκανε εντύπωση η υπογραφή σου. Φοβερός.

[Μιχάλης13]

Τόσο ειλικρινές τόσο όμορφο ! Το πιο σημαντικό είναι να καταφέρνεις να εκφράζεις τους αναγνώστες σου και νομίζω ότι αυτό το πράττεις στο μέγιστο βαθμό ! Μπράβο σου Δημήτρη !

[lampros.]

Δημήτρη... αυτά τα  απτά και "ασφαλή" υλικά... κι αυτο το ποτέ επιεικής... αντανακλούν τόσες αλήθειες
που δικαιως ''έντεχνα'' επισημαίνεις...
Πώς χαθήκαμε στ' ασώματα;
      λατρεία για τα θλιβερά,
            φυγή απο τα "όμορφα".

Έχεις σαν δημιουργός μια ιδιαίτερη χροιά... Μην την αλλοτριώσεις...
Μπράβο απο εμένα, να εισαι πάντα καλά.
 

[Anemos]

τα λόγια σας και τα σχόλια είναι αναγκαία για εμένα και σας ευχαριστώ πολύ.

Gkou, αμα τα λόγια μας "τρυπάνε" περισσότερους, τότε οι "πόνοι" μοιράζονται.

Μιχάλη13 με τιμάς ιδιαίτερα. Ευχαριστώ

Xolidoxe, ενας λόγος που αγαπώ ετούτο το φόρουμ είναι οτι υπάρχουν ορισμένοι εδώ μέσα που εκτιμούν τις λεπτομέρειες.

Lampro, απλά χαίρομαι που οι αλήθειες αυτές είναι και αλήθειες άλλων ανθρώπων και τις βιώνουμε μαζί.

Να είσαστε καλά.