Αποστολέας Θέμα: Σπήλιος - Άπαντα  (Αναγνώστηκε 111883 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Witchking

  • Μαθουσαλίξ
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1854
  • Φύλο: Άντρας
  • Με τους αγγέλους άγγελος...σκυλί με τα σκυλιά
    • Προφίλ
    • Activeradio
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #50 στις: 28/06/05, 00:43 »
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=18238.0

ΝΥΜΦΗ  ΚΥΡΑ ...


Σα  νύμφη  λάμνεις  στις  πλαγιές  του  Τυμφρηστού
στα  πάλλευκά  σου  ανάρια  πέπλα , τα  χιονάτα .
Μιά  διάφανη  ίνα  αραχνούφαντου  ιστού ,
όσο  τα  χέρια  σου  είναι  θάματα  γεμάτα .

Του  Πάνα  ακόλουθοι , ένα  γύρο , σε  χορούς
καί  Νηρηίδες  με  άνθη  ραίνουν  το  στρατί  σου .
Φθόγγοι  και  σήμαντρα  με  ύμνους  νοερούς
Κυρά  σ  ορίζουν  της  ζωής  και  της  αβύσσου .

Γητειά  το  βλέμμα  σου , το  βήμα  σου  ηδονή .
Οι  τραγοπόδαροι  αλυχτούν  και  σ  ακραγγίζουν .
Λαχτάρα  αδέσποτη  κι  εξαίσια  προσμονή
με  σκαλωσιές  στους  βόστρυχούς  σου  ανηφορίζουν .

Θεά , αναδύεσαι  από  το  άπλετο  το  φως
τού  άκρατου  πόθου , της  αλήθειας  και  της  γνώσης .
Βαθιά  ανταριάζεις  ό,τι  αισθάνομαι , καθώς
πιότερα  τάζεις  απ  αυτά  πού  έχεις  να  δώσεις .

Μ  ένα  απ  τα  πέπλα  σου , της  νύχτας  δανεικό ,
σ  ένα  μεθύσι  μου , σα  χάδι  σκέπασέ  με
και  με  νανούρισμα , με  φλάουτο  μαγικό ,
κέρνα  με  αφιόνι  και  γλυκαποκοίμησέ  με ,

στην  αγκαλιά  σου , σαν  προνύμφη , να  γευτώ
όσα  στη  μήτρα , που με  κράτησε , δε  βρήκα .
Κυρά  μου , απόκαμα ...Καιρός  να  ονειρευτώ
τ΄άσπιλο  φως  σου , τώρα  που  στο  φως  σου  μπήκα .


Σπήλιος
...κι΄όποιος θάνατο φοβάται , θα τον κουβαλάει στους ώμους....

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #51 στις: 31/12/08, 11:37 »
S.O.S

S.O.S

Μετρώντας τ αφροκύματα ένα , ένα ,
με τη σκουριά να αλλοιώνει τούς αρμούς ,
τα στίγματά σου ψάχνω τα χαμένα .
Η θάλασσα χωνεύει όσα κι ο νούς .

Παλάντζα σ άγριο μπότσι κι αρμενίζω
μπαταριστός στης έγνοιας τη μεριά .
Ορτσάροντας , στην τρέλα μου , πλευρίζω
αγκουσεμένα κύματα θεριά .

Στην πιλοτίνα με κοιτάει θλιμμένη
μιά εικόνα σου φθαρμένη , εφηβική ,
των χρόνων πού λιαζόσουν μαγεμένη
σε μι΄ αμμουδιά τού νού μου , ερημική .

Αποβραδίς στο μεσιανό κατάρτι
χωνεύω άπειρα μίλια ναυτικά .
Χαρά στον πού αρμενίζει δίχως χάρτη
στα μπάρκα τού φευγιού , τα ονειρικά .

Λεκές στο μεσοπέλαγο κι απλώνω
να σμίξω με τα ίχνη σου κυρά .
Αγέρηδες μ αλώνουνε κι αλώνω
τα ύπουλα των Τροπικών νερά .

Μορφή σε πλάγιο κύμα λαξεμένη ,
πού η άρμη σε κρατάει σε φυλακή ,
η μοίρα είναι μαζί μου ερωτευμένη
καί με πηγαίνει όπου δεν είσαι εκεί .

Μού μήνυσαν δυό σύννεφα φευγάτα
πως σε είδανε να απλώνεσαι , κισσός ,
σε μιά των παιγνιδιών σου ροζ φρεγάτα
καί στο ναυάγιο μου να στέλνεις SOS .
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #52 στις: 31/12/08, 11:39 »
ΑΛΛΟ ΕΝΑ...

ΑΛΛΟ  ΕΝΑ

Αλλο  ένα  σύνολο  από  σύμπαντα  κενά
θα  στρώσει  ξέφτινο  κιλίμι, να  πλαγιάσω,
να   χωνευτώ  από  όνειρα  πελαγινά
καί  μιά  απ  τις  πείνες  μου  με  σάρκα  να  χορτάσω.

Με  άλλο  ένα  σμήνος  διαβατάρικων  στιγμών
στους  Τροπικούς  της  πλάνης  μου  θα  αποδημήσω
καί  με  χαρμάνι  νοικιασμένων  στεναγμών
πάλι  έναν  κόσμο  υποφερτό  θα  ξαναχτίσω.

Κι  άλλο  ρυτίδιασμα  ενός  χώρου  πού  γερνά
σύντροφο  θάχω  στην  ελεύθερή  μου  πτώση.
Απ  την  απόλυτη  ειρωνία  τού  ΄΄ ωσαννά ΄΄,
άλλο  ένα  ΄΄ αλλοίμονο ΄΄   θαρθεί  να  με  λυτρώσει.

Μιά  ακόμα  απόγνωση, μιά  υποψία  ζωής,
στο  πρόστυχό  της  θα  με  πάρει  το  κρεββάτι,
γιά  να  συρθώ  σ  απόσταση  αναπνοής
ως  την  απόλυτη, της  ύπαρξής  μου, απάτη.

Αλλο  ένα  σύνολο  από  σύμπαντα  κενά
με  ένα  οβολό  θα  μ  αρμενίσει  στο  σκοτάδι,
πού  στού  Αχέροντα, από  γέννα, τα  νερά
κωπηλατώ, σε  βάρκα  δανεικιά  απ  τον  Αδη.


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #53 στις: 31/12/08, 11:40 »
ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ...

ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ  ...   

Ανεξίτηλα  σημάδια
απ  τα  ψεύτικά  σου  χάδια
καί  πληγές  μούχεις  αφήσει  ανοιχτές .
Στα  μοναχικά  μου  βράδια ,
ανεξίτηλα  σημάδια
ζευγαρώνουν  μ  ένα  προδομένο  χθες .

Την  καρδιά  μου  στ  αργαλειά  σου
λέκιασε  η  απονιά  σου
μ  ανεξίτηλα  σημάδια , της  ντροπής .
Στα  νυχτέρια  μου  σφυρίζω ,
μ  ακομπανιαμέντο  γκρίζο ,
λιανοτράγουδα  πού  δεν  θα  ξαναπείς .

Καρδιά  σημαδεμένη  μου
μη  νυχτοπερπατήσεις ,
γιατί  όταν  δείς  την  απονιά
θα  την  ξαναγαπήσεις .

(Κι ένα ζεΐμπέκικο, για τους φίλους)

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #54 στις: 31/12/08, 11:41 »
ΑΝΝΑ...

ΑΝΝΑ  ...

Κατέβαζες  τα  μάτια
σε  κάθε  σκανταλιά  σου
καί  μούδειχνες  την  κούκλα ,
πως  τάχα  έφταιγε  αυτή .
Τσαλίμια  καί  γινάτια
στις  τσέπες  τής  ποδιάς  σου
κι  η  χρυσαφένια  μπούκλα
στο  μέτωπο , γερτή .

Αννα , δεν  άλλαξες .
Εμεινες  η  ίδια .
Κόντρα  στη  λογική
καί  στον  καιρό .
Χίλια  μού  χάλασες
χαράς  παιγνίδια .
Γιά  τον  εαυτό  μου ,
σε  συγχωρώ .

Τόπια  καί  στρατιωτάκια ,
δεν  μ  άφηνες  κανένα
καί  μάλλωνες  την  γάτα ,
πως  τάχα  έφταιγε  αυτή .
Γιά  σένα , παιγνιδάκια
όσα  ήτανε  γιά  μένα ,
όχι  όνειρα  φευγάτα ,
μα  όλη  μου  η  ζωή .

Αννα , δεν  άλλαξες .
Εμεινες  η  ίδια .
Κόντρα  στη  λογική
καί  στον  καιρό .
Χίλια  μού  χάλασες
χαράς  παιγνίδια .
Γιά  τη  ζωή  μου ,
σε  συγχωρώ .


Σ όλους όσους....Με αγάπη !

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #55 στις: 31/12/08, 11:50 »
ΑΤΙΤΛΟ...

ΑΤΙΤΛΟ...

Πηλό  σου  πήρα  καί  μπακίρι
κι  άλικη  εσθήτα, ολοχυτή,
από  μιά  Δελφική  γιορτή.
Κι  ένα  λιοπύρι.

Γυρνάω  χιλιάδες  χρόνια  πίσω,
πού  η  ομορφιά, ομορφιά  γεννά,
τα  μάτια  σου  τα  σκοτεινά
μ  ήλιους  να  ντύσω.
Για  τ  αύριο  δε  θα  ξεκινήσω
φως  να  σου  φέρω  της  αυγής.
Γλυκοιμάται... Κι  είν  νωρίς,
να  σε  ξυπνήσω.

ΣπήλιοςΠηλό  σου  πήρα  καί  μπακίρι
κι  άλικη  εσθήτα, ολοχυτή,
από  μιά  Δελφική  γιορτή.
Κι  ένα  λιοπύρι.

Γυρνάω  χιλιάδες  χρόνια  πίσω,
πού  η  ομορφιά, ομορφιά  γεννά,
τα  μάτια  σου  τα  σκοτεινά
μ  ήλιους  να  ντύσω.
Για  τ  αύριο  δε  θα  ξεκινήσω
φως  να  σου  φέρω  της  αυγής.
Γλυκοιμάται... Κι  είν  νωρίς,
να  σε  ξυπνήσω.

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #56 στις: 31/12/08, 11:52 »
ΔΑΣΚΑΛΑ...

ΔΑΣΚΑΛΑ

Δημοτικό  είναι  η  καρδιά  σου , με  δυό  τάξεις .
Γεμάτη  η  μιά  με  ζωγραφιές  και  παιγνιδάκια ,
μα  εσύ  προτίμησες  στην  άλλη  να  διδάξεις
το  αλφαβητάρι  τής  αγάπης  στα  πρωτάκια .

Ενα  διτάξιο  σχολείο  είν  η  καρδιά  σου
κι  οι  μαθητάδες  σου , ένα  τσούρμο  σχολιαρούδια
πού , γητεμένα  απ  τα  δασκαλέματά  σου ,
σ  ερωτικά  ξελαρυγγιάζονται  τραγούδια .

Κι  εγώ  τα  γράμματα ,
κυρα  δασκάλα ,
κοντά  σου  τάμαθα ,
να  σε  χαρώ .
Το  "ρό"  τού  έρωτα
καί  όλα  τ  άλλα
αγάπης  θάματα
ένα  σωρό .

Κυρά  δασκάλα  μου
με  πόσο  ζήλο
τις  κλίσεις  μούμαθες
τού  σ  "αγαπώ" .
Κι  εγώ  συλλάβιζα ,
χλωμός  σα  φύλλο ,
μα  δεν  κατάφερα
να  σού  το  πω .

(Και κάτι ανάλαφρο...επι τέλους !)

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #57 στις: 31/12/08, 11:52 »
ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ...

ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ…

Εξαντλημένο το φιλί και ξέπνοο είχε γείρει
στη μαλθακή εσωστρέφεια χορτάτης ηδονής
κι ο ποθοβόλος ο έρωτας, σε κώμα, είχε απογείρει
στην αδυσώπητη αγκαλιά μιάς θλίψης εαρινής.

----------------------------------------

Προκλητικά μας χλεύαζε, αδιάντροπη η ανία,
ως ότου ο πόθος άλωσε τα δυό μας τα κορμιά
και σ έρωτα δοθήκαμε με λύσσα και μανία
με χάδια συσκευάζοντας δυό μοναξιές σε μιά.


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #58 στις: 31/12/08, 11:56 »
ΕΛΠΙΣ...

ΕΛΠΙΣ

Ο σκυλοπνίχτης μας βαφτίστηκε "Ελπίς".
Προαμνημόνευτων ετών νηολογίου.
Πρώην "Θρησκεία", "Οικογένεια", "Πατρίς",
προΐόν κατάθλιψης ενθέου μικρομορίου.

Ο σκυλοπνίχτης μας βαφτίστηκε "Ελπίς",
σε τελετή μελλοντικού μας ναυαγίου.

Σκαρί αιθερόφτιαχτο από όραμα σκουριάς,
μ ολοσβηστές οριογραμές στα ίσαλά του,
ναυπηγημένο από απόγνωση στεριάς
με υλικά διαλογής, τού πεταμάτου.

Σκαρί αιθερόφτιαχτο από όραμα σκουριάς
κι από μαστόρους, καλαφάτες τού θανάτου.

Μ ένα σαπιόσκαρο, πού λέγεται "Ελπίς",
όλοι μας έχουμε, απέλπιδες, μπαρκάρει
με μι αλλαξιά σαθρά όνειρα, πού αποβραδίς
το άδειο του φρόντισε, ο καθένας, να φισκάρει.

Σε μιά παραίσθηση, πού λέγεται "Ελπίς"
καί πού μι απόγνωση τυφλή την πιλοτάρει.


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #59 στις: 31/12/08, 11:57 »
ΕΦΤΑ...

ΕΦΤΑ  ΦΟΡΕΣ ...

Εφτά  φορές  σού  τόχα  πεί ,
δεν  είμαι  εγώ  γιά  προκοπή .
Εγώ  είμαι  πεπρωμένο .
Μάνα  έχω  μοίρα  αδιάντροπη ,
εγώ , μιά  στείρα  ανατροπή
κι  εσύ , κατεστημένο .

Εφτα  φορές  σού  τόχα  πεί ,
δεν  είμαι  εγώ  γιά  προκοπή .

Τα  σφάλματά  μου  τα  μετράς
στά  σίγουρα , που  περπατάς
καί  στην  αρχή  είσαι  ακόμα .
Πού  εφτά  φορές  σού  τόχω  πεί
πως  είμαι  μπόρα  και  βροχή
κι  εσύ , παρθένο  χώμα .

Εφτά  φορές  σού  τόχα  πεί ,
δεν  ξέρει  ο  άνεμος  ντροπή .

Εφτά  φορές  σού  τόχα  πεί
δεν  είμαι  εγώ  γιά  προκοπή .


(Στους καλοπροαίρετους, που ψάχνονται...)

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #60 στις: 31/12/08, 11:59 »
ΜΕΙΝΕ...

ΜΕΙΝΕ...

...........
Οση απ τη θάλασσά μου πιείς,
τους ποταμούς μου αν καταπιείς,           
κάτι θα μείνει.
Κι αυτό το κάτι θα γεννά
άπειρες θάλασσες για να
πνιγώ ξανά.

ΜΕΙΝΕ !!!


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #61 στις: 31/12/08, 11:59 »
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΘΥΜΑΤΑΙ…

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΘΥΜΑΤΑΙ…

Ποιος θα θυμάται ότι πέρασα από δω…
Σκιές τα ίχνη μου στο πέρασμα του ανέμου.
Στιγμές που αρνήθηκα, σαπίζουν μέσαθέ μου,
κουφάρια διάσπαρτα στου χρόνου το έμπεδο.

Ποιος θα θυμάται ποια κανάκευε απειλή
το βαριανάσεμα και τ αγκομαχητό μου.
Ο,τι φαρμάκωνε το παραμιλητό μου,
να μην πικράνει αυτούς που πόνεσα πολύ.

Ποιος θα θυμάται πόση ικέτεψα στοργή
απ την απόγνωση, που μ είχε υιοθετήσει.
Το χάος που μ άρμεγε και τόχα απορροφήσει.
Την άγια φύση μου και την αμαρτωλή.

Ποιος θα θυμάται όσες μπόλιασα αγκαλιές,
που δεν ξεπέταξαν βλαστούς και δεν ανθίσαν
Τα λιγνοκέρια, που τρεμίζοντας φωτίσαν
αχνά του νου μου τις αβυσσαλέες σπηλιές.

Δε θα γυρίσω, όπως θα φεύγω, να μη δω
να κλαίει η σκιά μου, λιγοστεύοντας. Κι ακόμα,
το θάνατό της να γλυκοφιλάει στο στόμα.
Ποιος θα θυμάται ότι πέρασα από δω…


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #62 στις: 31/12/08, 12:00 »
ΠΡΙΝ  ΑΠΟ  ΜΕΝΑ

ΠΡΙΝ  ΑΠΟ  ΜΕΝΑ ...

Πριν  από  μένα  σε  είχαν  πάρει  φαντασιές
κι  ονειρικοί , χέρσων  εκτάσεων  ζευγολάτες .
Κι  είχες  σε  ρείθρα  κυλιστεί  καί  σε  πρασιές ,
όσο  τρυγούσαν  την  ουσία  σου   αυταπάτες .

Σκηνίτες  έρωτες  σού  κέντησαν  τατού
κι  αερικά  σού  αυλακώσανε  τη  σάρκα ,
πού  είχες  πιεί  χιλιάδες  θάλασσες , προτού
μοίρες  σού  τάξουν  θλιβερά , στημένα  μπάρκα .

Πριν  από  μένα  ήσουν  Σιμούν  καί  ταραχή
στην  αφθονία  της  ακραίας  έκστασής  σου
κι  η  μοναξιά  σου  ήταν  μονάχα  μιά  πτυχή
στο  μαύρο  σάβανο  εκλιπόντος  παραδείσου .

Λυωμένα , διάπυρα  άστρα  σούστρωσαν  χαλί ,
πού  δεν  ευδόκησες  ν΄ αλαφροπερπατήσεις .
Σε  μιά  εικόνα  είχες  ξωκείλει  τού  Νταλί
καί  στού  Σααντί  βυθίζοσουν  τις  θείες  εκκρίσεις .

Πριν  από  μένα  μοσχομύριζες  σκουριά
κι  ανολοκλήρωτη ,αγχωμένη  αμαρτία .
Μιάν  ολοπόρφυρη  ανάδυες  ευωδιά ,
κάτι  από  ίλιγγο , από  σήψη  κι  απουσία .

Πριν  από  μένα  μες  στον  τάφο  μ΄  είχες  δεί
να  βαυκαλίζομαι  πως  ήμουν  καί  πως  ζούσα .
Πριν  από  μένα  με  αγαπούσες , επειδή
αν  καί  νεκρός , μέχρι  θανάτου  σ  αγαπούσα


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #63 στις: 31/12/08, 12:01 »
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...

ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...

Σε  χρεώνω  ένα  τραγούδι  θλιβερό ,
πού  αργολυώνω  σ  ένα  αποσταμένο  δείλι .
Πάω  στά  βάθη  σου  με  κόντρα  τον  καιρό ,
χτυπημένος  από  νάρκη  καί  τορπίλη .

Σε  χρεώνω  στίχους  μελαγχολικούς ,
την  αυγή  πού  συνταιριάζουν  με  τη  δύση .
Ζώ  ανύποπτος  σ  εξωπραγματικούς
κόσμους  βίαιους , πού  μ  έχουν  αφανίσει .

Σε  χρεώνω  δυό  στιγμές  μου  σιωπηλές
πού  αντιμάχεται  η  κραυγή  με  το  ουρλιαχτό  μου .
Σ  ανισόπεδες  τού  νού  μου  υπερβολές
ξεστρατίζω , στα  τυφλά , απ  τον  εαυτό  μου .

Σε  χρεώνω  μιάν  ανάσα  ερωτική ,
ένα  ρίγος  μέχρι  τα  συνθέμελά  μου .
Γιά  τη  σχέση  με  το  χάος  τη  μυστική ,
πού  με  αίμα  έχω  υπογράψει  κι  άθελά  μου .

Σε  χρεώνω  μ  όσα  μούπες  "σ  αγαπώ"
κι  όσα , ως  τώρα , έχεις  σκόρπια  σπαταλήσει .
Εχει  ο  χρόνος  το  κεφάλαιό  μου  κλείσει
καί  αχνίζει  το  μελάνι  του  νωπό .


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #64 στις: 31/12/08, 12:02 »
ΣΥΝΗΘΗΣ ΕΡΩΤΑΣ, ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ...

ΣΥΝΗΘΗΣ ΕΡΩΤΑΣ, ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ…

Το γενικό είχε με βιάση κατεβάσει,
μην πέσει η νύχτα του στο φως κι αυτοκτονήσει.
Συνειδητά, όσο θυμάται, είχε σφαγιάσει
του ήλιου τη φύση.

Στοιχειά παραίσθησης, σκαστά απ τ όραμά του,
πίσω απ τα μάτια του, το βλέμμα του στραγγίζουν.
Πέτρινες θύμησες τα γυάλινα φτερά του
τα θρυμματίζουν.

Χαΐδεύει η πείνα του τ΄ αειπάρθενο σκοτάδι
ηδονικά, καθώς τη σάρκα μοιχαλίδας,
να χορταστεί από το γλυκόπιοτο μαγνάδι
κούφιας ελπίδας.

Κι απέ απογέρνει σε στιγμές ναυαγισμένες
-Λυσσάει η αιτία, η ψυχή όταν αγαλλιάζει-.
Με πόρνες χίμαιρες, τυφλές, βλογιοκομμένες,
γλυκά πλαγιάζει.

Κι ως φιδοσέρνονταν η απουσία εντός του
νωχελικά, σα βήμα ολέθριου περιπάτου,
τον ερωτεύτηκε ο ανέραστος εαυτός του
μέχρι θανάτου.


Στους φίλους του Kithara...

Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #65 στις: 31/12/08, 12:04 »
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ...

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ...

Μορφή  δεν  έχεις ,
δεν  ξεχωρίζεις  μες  στα  σύμπαντα  τού  νού  μου .
Μνήμες  απέχεις
από  τα  πέρατα  τού  πιό  τρελού  όνειρού  μου .
Με  κατατρέχεις
σαν  ψηλαφίζω  το  περίγραμμά  σου  αλλού .
Μορφή  δεν  έχεις ,
ανακυκλώνεσαι  στη  δίνη  τού  μυαλού .

Δεν  έχεις  όρια ,
στο  φάσμα  απλώνεσαι  των  μoβ  καί  των  γκρενά  μου .
Τα  περιθώρια
έχεις  ορίσει , αιώνες  πριν , τού  πουθενά  μου .
Με  αναβατόρια
φτάνω  ως  τούς  ήλιους  πού  πλανιέσαι κι άναρχη .
Δεν  έχεις  όρια
να  σε  γυρέψω , να  σε  πλάσω  απ  την  αρχή .

Δεν  έχεις  ήχο .
Σβήνει  σε  υπόγεια  σιωπής  η  αντήχησή  σου .
Σε  άχρονο  στίχο ,
σε  ρίμες  άταιρες  κυλιέται  η  ύπαρξή  σου .
Πως  να  πετύχω
πέρα  απ  το  στόχαστρό  μου , εικόνα  απατηλή .
Δεν  έχεις  ήχο .
Παίρνω  το  στίγμα  σου  απ  το  πρώτο  σου  φιλί .


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #66 στις: 31/12/08, 12:05 »
ΔΙΔΑΞΤΕ ΜΕ...

ΔΙΔΑΞΤΕ  ΜΕ ...

Ασίγαστη  τού  πελάγου  ορμή
κι  υφάντρα  αυγή
των  παρθένων  φασμάτων .
Αφροντισιά , τού  ανέμου  η  μορφή
κι  οι  γλαφυροί
σταλαγμίτες  ασμάτων ,
διδάξτε  με .

Αερικά , τού  Χελμού  οι  σκιές ,
βοερές  στρατιές
ταπεινών  οραμάτων .
Απόλυτες  των  βλημάτων  τροχιές
κι  αναφορές
υποδόριων  θραυσμάτων ,
διδάξτε  με .

Αδέσποτοι  τού  απείρου  εκδρομείς
κι  απρόσκλητες
των  ιαμάτων  ιώσεις .
Αδόκιμοι  των  ερώτων  φορείς
κι  αυτόνομες
ορθρικές  διαρθρώσεις ,
διδάξτε  με .

Δροσοσταλιά  καί  πάχνη  αυγούλας  , δίδαξέ  με
μ  ένα  κοντύλι  πως  να  γράψω  το  κενό .
Σβηστό  λυχνάρι  μου  άναψε  καί  φώτισέ  με ,
πού  ψάχνω  λάθος  καί  δε  βρίσκω  ουρανό .

Σκαρί  τυχάρπαστο , φθαρτό  μου , οδήγησέ  με
σ  αυτόν  τον  άγριο , πού  μ  ορέχθη , ωκεανό .
Υστατη  λάμψη  τ  αστεριού , ταπείνωσέ  με ,
πού  έχω  πλάσει  έναν  κόσμο  φωτεινό .


Σπήλιος
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #67 στις: 31/12/08, 13:19 »
ΑΠΟΒΡΑΔΟ

ΑΠΟΒΡΑΔΟ

Μουντή η ομίχλη είχε στην κάμαρα κρυφτεί
καρτερικά μιά γκρίζα υφαίνοντας παγίδα
στ΄ ολόγραμμά μου, πριν γυμνό απαγχονιστεί
με τού σταυρού μου τη φτηνή, λερή αλυσίδα .

Σε γύμνια οι τοίχοι ξέθωροι , ραχητικοί
δάκρυα ξερνούσαν από πίκρα και υγρασία .
Μιά κούκλα ακέφαλη καί μι’ άρπα παιδική
μ εκλιπαρούσανε βουβά γιά ευθανασία .

Χάρβαλα το έχει μου καί τ΄ άπλυτα σωρό
κι ένα τριμμένο πανωφόρι, πεταμένο .
Ο,τι ορίζω κι έχει αντέξει στον καιρό ,
είναι ένα όνειρο φριχτά λεηλατημένο .

Δυό, τρείς στιγμές πού, ξεχειλώνοντας νωθρά
γέμισαν θύμησες την άδεια υπόστασή μου .
Τού Αι Βασίλη τα σπασμένα του έλκηθρα
κι η κώφωσή του σε μιά αθώα παράκλησή μου .

Βαραίνει ο χώρος μου σαν τάφου αναπαμός .
Η απουσία σου, σκιών προσκυνητάρι .
Κάπου στα σπλάχνα μου ένας πόθος σκοτεινός,
ζητάει απ το φως σε ένα φευγιό του να με πάρει .

Με δίψα ανοίγω όλα τα ξώφυλλα με βιά
να βρεί κερκόπορτα ο ήλιος, να με αλώσει.
Με στέρνο - στόχο, μιάν αχτίδα - μαχαιριά
γυρεύω, διάπυρη, να μ΄ αποτελειώσει .

Κι έκλαψα πέφτοντας στα γόνατα, πνιχτά,
πού είδα τού ήλιου τ΄ άπειρα νεκρά κομμάτια .
Κι απ τα παντζούρια, πού είχα αφήσει ανοιχτά,
ένα σου απόβραδο μου σκότισε τα μάτια .


(Το παραπάνω το έβγαλα από τα διαγραμμένα όπου διασώθηκε εντελώς κατά τύχην...)
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #68 στις: 31/12/08, 14:26 »
ΩΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΩΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ...

Λαγοκοιμόταν η Ανοιξη στα χείλια τα άλικά σου
κι ένας ντροπιάρης έρωτας δεν έλεγε να βγεί .
Μες στα παρθένα , αφήνιαζαν φωτιές, τα σωθικά σου
κι από τού Πάνα τις στροφές εσειόντανε όλη η γη .

Οι σκιές απ τα μυρτόφυλλα ως τρέμιζαν στον μπάτη ,
μαυλίστρες , περνοδιάβαιναν στη σάρκα σου απαλά .
Καί σάμπως απ το αφάλι σου η λάμψη ενός αχάτη
παράδινε το στίγμα σου στο αχανές δειλά .

Το ένα απ τα ρωγοβύζια σου το ίσκιαζες με το μπράτσο ,
όσο που το άλλο , αγέρωχο , βίαζε το κενό .
Μες στην ροή τού αιμάτου σου δυό πόθοι σε σουλάτσο ,
πόρφυρο βάφανε με βιά τον γαλανό ουρανό .

Χυμοί από τούς πόρους σου ολόκαυτοι αναβλύζαν ,
πού ένας ήλιος , σάτυρος , διψάει να καταπιεί ,
την ώρα πού κουρσάρικα στούς πόντους σου αρμενίζαν
βλέμματα λάγνα απ τις ματιές πού ως τώρα σε είχαν πιεί .

Λιαστή ήσουνα κι απόγερνες στη γη αποκαμωμένη
καί με τα βλέφαρα κλειστά , βαθιά είχες ξεχαστεί ,
όταν σε βρήκε η έκσταση, στην γύμνια σου, δοσμένη
στα βίαια χάδια νοητού , ονειρικού εραστή .

Στην ώρα της αλήθειας σου κρυφό μαράζι τόχα
μπάσταρδο νάμουν του αγεριού , τού ηλιάτορα το φως
κι όπου το χώμα το άγιασες , μιά ασήμαντη μολόχα
πού μες στα μύρια ρίγη σου να υπάρχω καί να ανθώ .
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #69 στις: 31/03/09, 22:02 »
ΚΑΛΑ ΠΕΡΝΑΩ

Εχω καλάμινη σκεπή - κρατάει τον ήλιο -
Ξύλινη κούπα με κρασί γιά να κερνάω.
Εχω και την παλάμη μου γι αντήλιο.
Καλά περνάω...

Εχω ένα γέρικο σοβά. Κι έχω μιά πόρτα
κι ένα παράθυρο, τ’ αστέρια να μετράω.
Τσουκνίδες στην αυλή μου κι άγρια χόρτα.
Καλά περνάω...

Εχω γιά στρώμα μιά προβιά κι άνευρα φύκια.
Γιά προσκεφάλι μου, τη γης πού σεργιανάω.
Το μαγερειό μου, μι αγκαλιά ραδίκια.
Καλά περνάω...

Κι έχω μια αγάπη στην καρδιά. Κι έχω μιά θλίψη,
πού σ’ άλλους κόσμους, μακρινούς, με τριγυρνάει.
Αιώνες έχει από κοντά μου λείψει...
Καλά περνάει...
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #70 στις: 31/03/09, 22:02 »
ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

Είσαι παντού
Μέσα στούς πόρους μου χορεύεις και ριγάς.
Στά κύτταρά μου σεργιανάς, δροσοσταλίδα.
Τη γη μου οργώνεις, την ποτίζεις και τρυγάς
κάθε καρπό,
που ξεχειλίζει από προσμονή κι ελπίδα.

Είσαι παντού.
Την κάθε πίκρα μου αναδεύεις τρυφερά.
Μετάξι ξόβεργας σε λιόδεντρο αφημένης.
Μι αφηρημένη έννοια, που λαχταρά
-κάθε φορά -
στής γης τ’ αλώνι ν’ αντιβγεί της Ειμαρμένης.

Είσαι παντού. Χλωμή ανταύγεια στο νερό.
Στη σκοτεινιά, ξεστρατισμένη ηλιαχτίδα.
Μες στούς αιώνες έψαχνα γιά να σε βρώ
και στα δυό μέτρα όταν βρεθήκαμε, δε σ’ είδα.
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #71 στις: 31/03/09, 22:03 »
ΠΑΙΔΙΚΟ

Σ ένα παιγνίδι μας, θυμάμαι, στο σκοτάδι,
εφτά κοχύλια είχα απλώσει στη ποδιά σου.
Σ ένα κουτσό - κυνηγητό, στην αγκαλιά σου
παραπατώντας, είχα πέσει κάποιο βράδυ.

Ηξερα πόσο τη νοιαζόσουνα κι ωστόσο
στο πλυσταριό είχες τη κούκλα σου αφημένη,
για νάσαι πλάι μου, με μιάν έγνοια απελπισμένη
μη χτυπηθώ από σφεντόνα και ματώσω.

Ηταν απόβραδο του Μάρτη που δε σ’ είδα
κι είχα ρωτήσει μήπως σ’ είχαν τιμωρία.
Και μούχε πεί η φιλενάδα σου η Μαρία,
"φύγανε σ’ άλλη γειτονιά, σ’ άλλη πατρίδα ".

Είχα μετρήσει όσα μπορούσες να μου δώσεις
στα χρόνια πούρχονταν, θυμάμαι κι είχα κλάψει.
Και μού ’χε η μάνα μου, απ’ την ξώπορτα, φωνάξει
"μη μένεις έξω, είναι νοτιάς.. Θα μού κρυώσεις. "
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #72 στις: 31/03/09, 22:04 »
ΜΑΙΝΑΔΑ

Είχες στα γόνατα συρθεί ως της Φρυγίας τη χώρα,
μες στα άγρια φαράγγια της,τα θυρσοδασωτά,
μιά προσκυνήτρα στη γλυκειά της γέενας την ώρα
όσο πού αγρίμια λούφαζαν στ΄ όραμα τού μετά.

Φριχτή σιωπή κι ολόγυρα σε ακοίμητο καρτέρι
άπειρες μνήμες αστραπής και πύρινων μορφών,
σε ιερό κι επώδυνο της προσμονής νυχτέρι
ως την στερνή, φριχτή οιμωγή των θείων Του παθών.

Η καρπισμένη άγια γη βογγάει σε πόνους γέννας
και στον γλιστρό τον τύμβο της ζωγριέται ο γδικιωμός,
ως να σχιστεί της άβυσσου ο παρθενικός υμένας
κι απ’ το άπειρο να αναδυθεί γυμνός ο λυτρωμός.

Κι ήταν της Ανοιξης η αυγή κι ο χαλασμός της πλάσης.
Αρσενική ήταν κορασιά με χοχλαστό κορμί.
Κι εσύ απ’ την θεία Του θωριά κι απ’ τις αναθυμιάσεις
της διάπυρής του ανασεμιάς, ξεχείλισες ζωή.

Εσείστηκε συνθέμελα τού Σύμπαντος η ουσία
στην θέα τού αναδυόμενου ζωογόνου πυρετού
και στο αγιοτόπι μέθυσε, με νάμα, η αθανασία,
τού νιόφερτου αγριοσταφυλιού, τού ηλιοζευγαρωτού.

Τυφλώθης στα Επιφάνεια τού φύτρου της Σεμέλης
και λάμψεις απ’ τα μάτια του σε κάψανε φριχτές
όσο πού εικόνες άρρητης αβυσσαλέας αγέλης
θεών σφαγμένων, σε έδιωχναν απ’ το νεκρό σου χθες.

Νύμφες τροφοί κλωθόφερναν τον Εύιο λικνίτη
και Σάτυροι τραγόμορφοι με ξέφρενους χορούς
ραντίζανε την αύρα του με φως τού Αποσπερίτη,
και με αναγάλλια κλήματος και θύρσους ιερούς,

όταν στην μήτρα βρέθηκες της χθόνιάς Του μάνας
και τού άγιου έμβρυου στοργικά, με ήχους κανακεμού
και τούλι αραχνούφαντο νιάς αστρικής αλάνας,
στην έγνοια σου, τού χάρισες στιγμές αναπαμού.

Συνέφερες κι είχες ντυθεί αψιάν όψη Θυιάδας,
μαινόμενη ακόλουθος στον θίασο των Βακχών.
Πανέμορφης, πήρες μορφή, οργιαστικής Μαινάδας,
πηγή ιερών αλαλλαγμών κι αλόγιστων ιαχών.

Σκότεινος σε έντυνε, μακρύς και πτυχωτός χιτώνας
και μιά νεβρίδα ιρίδιζε, στους ώμους σου ριχτή.
Στα ξέπλεκά σου τα μαλλιά στεφάνι είχες κορώνας,
απ το κορμί της όχεντρας πούχε κουλουριαστεί.

Σε νύχτα μεταλλάχτηκες, τη νύχτα να καρπίσεις,
πού πνεύματα ανοιξιάτικα σε κύκλωσαν κι ευθύς
τούφες ελάτου σούστρωσαν και σε έραναν με εκκρίσεις
τού ζώντος νιόφαντου θεού, στο δέος Του να χριστείς .

Απ την αχλή Του τρύγησες της έκστασης το μένος
την ώρα πού ξεσχίζονταν οι ουράνιες οροφές
κι ως τον πυρήνα ανοίγονταν ο γρανιτένιος Αίνος
στού Βρόμιου τις άπειρες, απόκοσμες μορφές.

Κι αλάλλαζες και φρούμαζες, σαν το χρονιάρικο άτι
κάτω απ’ τον βροντερόβουο φλογάτο κεραυνό
και με ένα απίδρομο γοργό στις όχθες τού Ευφράτη
βρίσκοσουν ξάφνου κι από κεί στης Θήβας το βουνό.

Σε μιά στιγμή πού κράτησε μαγιόπλαστους αιώνες,
τραγίσιου φόνου γεύτηκες αίμα κι ολαχνιστό
στού Κιθαιρώνα τους τραχειούς, πυκνάνθιστους λειμώνες
με τού Ζωγρέα το κρασί, μεθώντας, το λιαστό.

Κι ήταν, παντού. Πανέμορφος στην θεία διαστολή Του,
στεφανωμένος τούς καρπούς νωπής κληματαριάς
όσο οι στριγγές σου οι ιαχές τη φύση την άυλή Του
σε μέθη μετουσίωναν και ύμνους φλαμουριάς.

Απ τα άγια Θεοφάνεια ως τον διαμελισμό Του
νύχτα και γης καρπίσανε και θηλυκές σπηλιές.
Κι εσύ, ανταύγεια ερωτική στον θείο ιριδισμό Του,
με διθυράμβους Τού άνοιγες πορτάρια κι αγκαλιές.

Στού σπαραγμού Του τα άνορα κι άχρονα κατευόδια,
με την βαθιά Του ο Διόνυσος, γλυκόλαλη φωνή,
καθώς με δάκρυ και κρασί Τού ξέπλενες τα πόδια,
Μαρία, σε ονομάτισε. Μαρία Μαγδαληνή.
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #73 στις: 31/03/09, 22:05 »
ΣΕ ΜΙΑ ΑΜΜΟΥΔΙΑ

Είχες μπαρκάρει μ’ ένα στρόβιλο γι αλλού
κι όταν η μοίρα σου στο δρόμο είχε αποκάνει,
σε ξαναντάμωσα, αχιβάδα τού γιαλού,
στην αμμουδιά, πούχα από χρόνια πριν, πεθάνει.

Το γλυκοχάραμα ριγούσε ηδονικά
κι ένα φεγγάρι ετρεμόπαιζε, να σβήσει.
Σού είπα πως, κάποτε, σε είχα αγαπήσει
κι εσύ μού γέλασες πικρά κι ειρωνικά.

Είχε η μέρα αποσταμένη λιγωθεί
κι είχε αφεθεί σε μιά ανελέητη σβηστήρα,
όσο πού η φύση τον γαλάζιο της χρωστήρα
στο μαύρο βούτηξε, σε νύχτα να ντυθεί.

Λευκή αχιβάδα, στο χρυσάφι ενος γιαλού
με βρήκες κι έσμιξες με το απολίθωμά μου.
Πρόλαβες κι έγραψες στην άμμο το όνομά μου
πριν η παλίρροια σε στείλει κάπου αλλού.

Σε μιά αμμουδιά μετράω αιώνες και χρησμούς,
στο περιγιάλι πούχω εξαίσια ξωκείλει,
εκεί πού θάρρεψα πως είχα ανατείλει
και δύση χόρτασα, με αγάπης ξορκισμούς.

Μιά νύχτα πούμελε, πριν φύγεις ξαφνικά,
μιά αιωνιότητα και κάτι να κρατήσει.
Σού είπα πως, κάποτε, σε είχα αγαπήσει
κι εσύ μού γέλασες πικρά κι ειρωνικά.
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

Αποσυνδεδεμένος Ο Νέος Κιθαρωδός

  • Administrator
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 3372
  • Φύλο: Άντρας
  • ... και καλό τραγούδι!
    • Προφίλ
    • Κιθάρα
Απ: Σπήλιος - Άπαντα
« Απάντηση #74 στις: 31/03/09, 22:06 »
ΑΛΑΝΑ

Μη με ψάχνεις, μη με παίρνεις στο κατόπι,
η αλάνα είναι μεθύσι και φυγή .
Στο κυνηγητό έχω μείνει και στο τόπι .
Μη με αποπαίρνεις, μάνα, είμαι παιδί .

Λιγοστεύω σε μιάν άσκοπη θητεία
σε έναν κόσμο αδιάφορο πεζό.
Η αλάνα λησμονιά είναι κι αλητεία .
Μη με αποπαίρνεις, μάνα μου, πού ζώ .

Μη μού νοιάζεσαι κι απόψε θα γυρίσω .
Εχω πίσω μιά στοργή πού με πονά .
Στην αλάνα την καρδιά μου όμως θα αφήσω
και μη μ’ αποπαίρνεις, η ζωή περνά .

Η αλάνα έχει τους νόμους της χαράξει
στης Καισαριανής τη μάντρα, στο Γουδί .
Πλάι στο τσέρκι μου η ζωή θα με σχολάσει .
Μη την αποπάρεις, μάνα, τη ζωή .
Όσο πιο πολύ σου αρέσει η μουσική, τόσο πιο πολλή μουσική σου αρέσει...

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
8 Απαντήσεις
4945 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 24/08/04, 08:53
από Βραζίλης
26 Απαντήσεις
7905 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 01/06/05, 08:29
από Witchking
24 Απαντήσεις
7205 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 14/05/05, 23:09
από guitarlover
1 Απαντήσεις
2627 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16/05/05, 14:22
από Καρχαρίας
6 Απαντήσεις
3490 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16/05/05, 20:37
από porky
9 Απαντήσεις
3677 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 18/05/05, 03:44
από ερεβος
126 Απαντήσεις
37844 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 29/11/16, 11:18
από MACMISIAS
18 Απαντήσεις
12518 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 25/03/09, 01:00
από Stergios Kourou
11 Απαντήσεις
4569 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23/04/09, 05:51
από Gregori
1 Απαντήσεις
2509 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13/06/09, 21:40
από Lo.Lee.Ta