ΣΤΟ 1995

[oatdp]

                  “ΣΤΟ 1995’’


Μες’ την ματιά η συγνεφιά
στα χέρια η απόφαση να τρέμει
παγωνιά
Τα νεύρα τσιτωμένη χορδή
από κιθάρα
κάποιο μπλουζ υπό
των αστεριών την σκέπη.

Μια μαύρη τσάντα ταξιδιού
με άπλυτα γεμάτη
το πορτοκαλί-πορτοκαλί λαοφορείο
της κάθε Κυριακής επιστροφή.

Οι δόσεις ν’ αυξάνουν ολοένα
με της συνέπειες ανεπιστρεπτί
σεντόνια να μυρίζουν από σπέρμα
έρωτες γεμάτη απ’ την στιγμή.

Έλλειψη αρώματος
το άρωμα του σώματος
με το μελάνι σ’ οποιοδήποτε χαρτί
δηλώνει όπως- όπως το πώς και το τι.

Ακούς παντού την ίδια γκρίνια
πως τα λεφτά ρε φίλε είναι λίγα
χαμογελάς
όλο και λιγότερο όσο πας
πίνεις πολύ λίγο μιλάς
να ερωτεύεσαι ούτε που τολμάς
τα χέρια τρέμουν
ονόματα ξεχνάς
οι σκέψεις φεύγουν
νομίζεις γερνάς.

Αν είναι ο έρωτας αρρώστια
Τότε είμαι άρρωστος με την κίνηση!

Ο.Α.Τ.Δ.Π

[x-versous]

Η περιγραφή σου μου θύμισε την μέρα που ήταν να πάω φαντάρος μπορεί να φαίνεται αστείο αλλά αυτό μου βγάζει.
Πολύ ωραίο !

[oatdp]

ελπίζω να μην ήταν η χειρότερη σου μέρα!Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

[x-versous]

ελπίζω να μην ήταν η χειρότερη σου μέρα!

Έτσι νόμιζα αλλά τελικά η χειρότερη ήταν όταν απολύθηκα (αν με καταλαβαίνεις) 

[VasilisG.J.]

Γράφεις πολύ ωραία!
Μου άρεσε πολύ!!!

[oatdp]

ελπίζω να μην ήταν η χειρότερη σου μέρα!

Έτσι νόμιζα αλλά τελικά η χειρότερη ήταν όταν απολύθηκα (αν με καταλαβαίνεις) 

Σε καταλαβαίνω μια χαρά,φίλε...ονόματα...δεν επιτρέπονται?

Γράφεις πολύ ωραία!
Μου άρεσε πολύ!!!

Φχαριστω,φχαριστω!!!