ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΔΑΚΡΥ

[deepkokkinos]

  Δως μου από τα χείλη σου να πιω
το ασημένιο δάκρυ
κι ας μείνω μόνο μου κι εγώ
παιδί μες στο σκοτάδι

Ασε με να 'ρθω και να δω
μες της ψυχής σου τα δάση
ζωή να πάρω να σταθώ
στα πόδια μου και πάλι

Ειν' της ζωής μου ο ρυθμός
μονότονος βραχνάς
κάνε να γίνει ο καημός
λουλούδι μονομιάς


     κι ας με γυρίσει ο καιρός
              πίσω για χρόνια μονομιάς
     κι ας μείνω μόνο μου καιρό
              μόνο παιδί μες στο ντουνιά