Χαμένα ταξίδια

[anthrakoryxos]

Ονειρευόσουν θάλασσες στην Punta Cana
Σου είχε πάρει το μυαλό ένα καλοκαίρι
Μια μελαμψή, Bruja σωστή, Δομηνικάνα
Που ΄χες γνωρίσει, τιμονιέρης, στο ίδιο φέρρυ

Στον Παντοκράτορα, χάιδευες τα μαλλιά της
Φίλαγες χείλια που μυρίζαν φρέσκο Μάνγκο
Χρόνια περάσαν, μα σε στοιχειώνει η ομορφιά της
Και τη θυμάσαι, στης Μαργαρώνας το απάγγιο

Μετράς τουρίστες, βράδυ – πρωί σε μια γραμμή,
Πρέβεζα – Άκτιο, καπετάνιος σ΄ ένα φέρρυ
Άτυχος πλοίαρχος, που θάλασσα δεν ξέρει
Μόνο μαντεύει, του θυμού της την ορμή

Σε Ναυτική σχολή, παιδί απο επαρχία
Για νοητά λιμάνια, πάντα έβαζες μπάρκα
Από το Cabo Rojo, Villagarcia
Κι από το Guayaquil στη Santa Marta

Η μόνη αλμύρα που σε τρώει, δύο δάκρυα
Μα δεν μπορείς, ούτε κι αυτά να τα καργάρεις
Με δίχως άλμπουρα, το πλοίο, και κατάρτια
Κι εσύ σαν άλλος του Αχέροντα βαρκάρης

Μετράς τουρίστες, βράδυ – πρωί σε μια γραμμή,
Πρέβεζα – Άκτιο, καπετάνιος σ΄ ένα φέρρυ
Άτυχος πλοίαρχος, που θάλασσα δεν ξέρει
Μόνο μαντεύει, του θυμού της την ορμή

[mymood]

Οι μεγάλοι ποιητές ειναι αυτοί που γραφουν σε οποιανου το ύφος θέλουν. Εσύ παίζεις με το υφος του Καββαδία κι εγω χειροκροτώ γιατι ο στιχος σου ειναι απόλαυση. Και για να μη νομίζεις πως δεν σοβαρολογώ, θυμίζω οτι ο μεγάλος Ρεμπώ έγραφε ποιήματα κολλοσούς μιμούμενος το στυλ και το ύφος αλλων μεγάλων ποιητάδων του καιρού του. Ειναι αυτο που λέμε τοσο καλά αφομοίωσες την ποίση  που εγινε δικη σου. Νασαι καλά. δηλώνω θαυμαστης σου!!

[pinelopi]

Η δυνατή γραφή του Καββαδία σημαδεύει άθελα σχεδόν κάθε ποίημα που μιλάει για ναυτικούς και ταξίδια.
Μονάχα γι αυτό το συγκεκριμένο ποίημα εμένα μου θυμίζει Καββαδία κι αυτό γιατί έχω διαβάσει κι άλλα δικά σου με πολύ  προσωπικό ύφος όπου σε τίποτα δεν θύμιζε μίμηση κάποιου άλλου ποιητή. Όσο μεγάλος κι αν είναι ένας ποιητής η μίμηση είναι πάντα μίμηση και όχι το πρωτότυπο.

Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις. Η παράθεση πιο κάτω είναι σε αυτά τα στιχάκια που μου άρεσαν περισσότερο.

Μετράς τουρίστες, βράδυ – πρωί σε μια γραμμή,
Πρέβεζα – Άκτιο, καπετάνιος σ΄ ένα φέρρυ
Άτυχος πλοίαρχος, που θάλασσα δεν ξέρει
Μόνο μαντεύει, του θυμού της την ορμή


Η μόνη αλμύρα που σε τρώει, δύο δάκρυα
Μα δεν μπορείς, ούτε κι αυτά να τα καργάρεις

[anthrakoryxos]

Απάντώ λοιπόν:
Φίλε mymood, μακάρι να έφτανα έστω και στο ελάχιστο, Ρεμπώ ή Καββαδία.
Να είσαι καλά, αν και δεν νομίζω ότι αξίζω τέτοιους παραλληλισμούς.
Η αλήθεια είναι ότι παίζω λίγο, όσον αφορά, τοπονύμια και ναυτική ορολογία, όπως έκανε ο μεγάλος Καβαδίας πολύ συχνά.
Το κάνω όμως απλά και μόνο προσπαθώντας να προσεγγίσω (όσο γίνεται) τις σκέψεις του πρωταγωνιστή μου και έχοντας μια μικρή εμπειρία, απο ταξίδια και γνωστούς μου ναυτικούς.
Επίσης είναι λίγο δύσκολο να έχω αφομοιώσει την ποιήση του Ν. Καβαδία, μιας και έχω διαβάσει, όσο και οι περισσότεροι.
Αρέσκομαι όμως κατά καιρούς, να πειραματίζομαι σε γραφές άγνωστές μου και να δοκιμάζω πράγματα και πολλές φορές ιδίως σε ότι αφορά ταξίδια και ναυτικές ορολογίες, οι Έλληνες το έχουν συνδέσει με τον μεγάλο ποιητή και είναι λογικό.
Πηνελόπη έχεις δίκιο και όπως γράφω παραπάνω, πειραματίζομαι και μου αρέσει,
Ίσως κάποια στιγμή, να φτάσω να έχω προσωπικό ύφος.
Προς το παρόν θεωρώ εαυτόν, ακόμη έναν εραστή μιας τέχνης (ερασιτέχνη δηλαδή)
που με κρατάει "ζωντανό"
Ευχαριστώ και τους δύο για τα πολύ καλά σας λόγια και σχόλια, που μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω.
Καλές εμπνεύσεις...

[Κατερινα_]

Δυνατό ποίημα . Η συγγραφική σύμπλευση με τον Καββαδία εμφανέστατη .
Η πένα και το χαρτί αυτό χρειάζονται: εραστές της τέχνης 

[mymood]

Αχ που τρεμω στην σκεψη οτι παρεξηγήθηκα. Δεν σε συγκρινω φιλε μου με κανεναν . Απλά πολύ απλά ειπα πως αυτοι που κατέχουν την τέχνη
μπορουν και παιζουν οπως θέλουν. Σε όποιο υφος θέλουν και γουσταρουν, οποια ωρα το θελήσουν. Και εσυ παιζοντας η οχι,
πειραματιζόμενος η οχι, αυτο δειχνεις. Σε κατέχει το σαράκι της ποιητικής τέχνης και ειτε το θέλεις ειτε οχι
και δεν ειναι μεγάλα λόγια και ευκολα, παλεύεις μαζί του και σου βγαίνει φίλε. Δηλώνω θαυμαστης και μη μου απαντας γιατι δυστυχώς και δεν ειναι σωστό
θα επανέλθω χεχεχεχεχεχε

[Μαργαρίτα Π.]

Το διάβασα και το χάρηκα! Μπράβο σου!