Πατρίδα των απάτριδων, τραγούδι
Μαχαίρι κοφτερό μα και λουλούδι
Από το πρώτο σκίρτημα και χνούδι
Με παίρνεις απ’ το χέρι και με πας
Της άνοιξης μ’ ανοίγεις μονοπάτια
Με κρύβεις σε κρυστάλλινα παλάτια
Μ’ αινίγματα, παιχνίδια και γινάτια
Πότε με διώχνεις, πότε μ’ αγαπάς

Τραγούδι από νερό και από χώμα
Τραγούδι από αιθέρα δίχως σώμα
Τραγούδι σαν τη ρόδα που γυρίζεις
Τα πάνω κάτω φέρνεις και ζαλίζεις

Τη μια με το μαστίγιο με δέρνεις
Την άλλη δώρα ακριβά μου φέρνεις
Και σε λαβύρινθο με παρασέρνεις
Γιατί μετράει λες η διαδρομή
Πότε γαλήνη, πότε τρικυμία
Πότε με προσευχές, πότε με βία
Σ’ ακολουθώ σε ξέφρενη πορεία
Οπού δεν ειν’ ευθεία η γραμμή

" Σ'ενα καζάνι βάλανε το γέλιο και το πόνο και τσιπουράκι βγάλανε παρέα για τον μόνο..".....isos mia mera diastavrothoun oi dromoi mas kai mas valeis stixous se mousikes mas..(kali sinexeia! eis to epaneidin!)

εχεις σκεφτει να επικοινωνησεις με καποιο τραγουδοποιο? για ακομη μια φορα να σου πω πως οι στιχοι σου ειναι γραμμενοι για να μελοποιηθουν! ειναι αδικο να μεινουν ετσι


μπραβο παντως!

φιλε μου οντος πιστευω κι εγω πως ειναι κριμα να μενουν οι στιχοι σου χωρις μουσικη,ειναι μεγαλη περιπετεια αλλα αξιζει.γραφεις πολυ καλα,ξεχωριζεις μεσα στα τοσα που διαβαζω εδω μεσα.κατι σε μαλαμα στα <χαρουμενα του>μου θυμισε.καλη τυχη.

Μερακλίδικο... Πολύ καλό. Συμφωνώ σε όλα με τους προλαλλήσαντες.

                      Καλή συνέχεια.

Θα συμφωνήσω με την Τζένη όσον αφορά στην μελοποίηση και θα πω και κάτι ακόμα που νομίζω ότι στο έχω ξανα-αναφέρει.... Με παραπέμπει κάτι σε Σωκράτη Μάλαμα ο τρόπος που γράφεις, ο τρόπος που φτιάχνεις τις ρίμες αλλά και οι στίχοι σου γενικά....

Το συγκεκριμένο είναι πολύ καλά δομημένο, από τα ελάχιστά που ξέρω για τη μουσική και φωνάζει για μια μελωδία...για μια δυνατή μελωδία για να ταιριάζει με τον εξίσου δυνατό στίχο που έχει...

Να'σαι καλά...

με αυτο το σχολιο μαλλον βαζω στο προσκυνιο ενα παλιο εργο...
νομιζω πως αξιζει...
φιλε βαλε μουσικη επειγοντος...