Σελίδες:
  • #1 από mantinada στις 03 May 2007
  • Αδύνατο μοιάζει να είναι...
    Αδύνατο να σε κρατήσω πλάι μου...
    Όταν οι λέξεις κυριεύουν συναισθήματα...
    Όταν ψυχές διεκδικούν την ψυχή σου...

    Έπαψες να είσαι κοντά μου...
    Σε κέρδισαν νεράιδες και βασιλοπούλες...
    Μα εγώ στη Σταχτοπούτα μοιάζω...
    Δίχως γοβάκια και φορέματα...
    Δίχως νεραϊδονονές να με προσέχουν...
    Μια ψυχή κρυμμένη στις στάχτες...

    Περίμενα να ψάξεις να με βρεις...
    Περίμενα να με λυτρώσεις...
    Μα δεν περίμενες εσύ...
    Βιαζόσουν να προλάβεις τα ταξίδια...
    Βιαζόσουν να χαράξεις διαδρομές...

    Το δικό μας ταξίδι θυσίασες...
    Τους δικούς μας χάρτες ξέσκισες...
    Μόνη σ' ένα σταθμό θα περιμένω...
    Μήπως γυρίσεις να με ψάξεις...
    Μήπως μ' αναζητήσεις...

    Καλό ταξίδι ανάσα μου...
    Στα δικά σου παραμύθια...
    Στο δικό σου ψέμα...
    Στη δική σου αλήθεια...

  • #2 από monalizagreen στις 03 May 2007

  • ...
    Περίμενα να ψάξεις να με βρεις...
    Περίμενα να με λυτρώσεις...
    Μα δεν περίμενες εσύ...
    Βιαζόσουν να προλάβεις τα ταξίδια...
    Βιαζόσουν να χαράξεις διαδρομές...

    Το δικό μας ταξίδι θυσίασες...
    Τους δικούς μας χάρτες ξέσκισες...
    Μόνη σ' ένα σταθμό θα περιμένω...
    Μήπως γυρίσεις να με ψάξεις...
    Μήπως μ' αναζητήσεις...

    Καλό ταξίδι ανάσα μου...
    Στα δικά σου παραμύθια...
    Στο δικό σου ψέμα...
    Στη δική σου αλήθεια...

         συνειδητοποιώντας πως διαβάζω τα λόγια σου ακούγοντας στο ράδιο το ''don't cry for me Argentina'',εστιάζω σε αυτά που παράθεσα και σκέφτομαι...
         είναι ώρες ώρες που το ''βιάσου'' απλά δεν κολλά τις ζωές,που το ''μόνη'' μοιάζει παράτερο.
         και το ''μήπως μ' αναζητήσεις...'' έρχεται στο νου μόνο ως θύμηση,όχι πια ως προσμονή.
         και το ψέμα δεν είναι ψέμα,ούτε η αλήθεια αλήθεια.
         .....μετά χάθηκα.μέσα σε ένα βαγόνι στην Οινόη.

         αυτά καλή μου mantinada.ήταν Καλό το Ταξίδι μου.κι ας έλειπε η Ανάσα μου. να'σαι καλά.
                                                 
         
  • #3 από mantinada στις 03 May 2007
  • Την Ανάσα την έχεις κρυμένη μέσα σου...
    Είναι η δύναμη που πρέπει να έχεις για να ζεις...
    Η Ανάσα δεν έχει όνομα...
    Είναι κομμάτι της ψυχής σου...
    Όνομα αποκτά όταν εσύ θελήσεις να της δώσεις ένα...
    Σπάσε τα δεσμά που σε κρατάνε στο "χθες"...
    Το "αύριο" ίσως φέρει νέες Ανάσες...
    Δε θα 'θελες να τις νιώσεις...;

    Να είσαι πάντα καλά Monaliza
Σελίδες: