Ο Άρης και ο Τσε

[ivikos]

Αλλού χλιδή, εδώ μιζέρια κι αμαρτία
 ηγέτες άθλιοι , μικροί , και ποταποί,
άντρο τους κάναν, την Ομόνοια τα Χαυτεία,
το βαποράκι, το πρεζόνι , οι αλλοδαποί

 Παραχαράκτες, σωματέμποροι, εμπόροι,
μια χώρα αδύναμη, αλύπητα χτυπούν,
ποιους νόμους λες, και ποιοι δρακόντειοι είναι όροι,
αυτοί τους βάζουν, μα κι αυτοί νομοθετούν.

Της αποχαύνωσης ν’ αφήσουμε την τρύπα
 πιστόλι να ‘χουμε στα χέρια αντί σταυρό
 γι’ αυτούς που λεν, χωρίς ντροπή, και δίχως τσίπα:
«είναι αρκετά τα 700 σας ευρώ»

Ας τελειώσουμε με αυτό το παραμύθι
 στα όνειρά μας δεν μπορεί να μπει φραγή,
μία στεντόρεια κραυγή ας βγει απ’ τα πλήθη:
«Ο Άρης ζει, μα και ο Τσε μας οδηγεί»