Θέματα

1

Διασκέδαση / Μουσικα Παιχνιδια

« στις: 03/05/08, 17:07 »

Τι μπορει να βρεις κανεις στο Διαδικτυο αν βαριεται........

http://www.agame.com/game/sue-drumming-game.html (πατηστε τοclick και μετα το ροζ κουτακι)

http://www.agame.com/game/Drum-Session.html

http://www.agame.com/game/Hoochi-Coochie-Man.html

http://www.agame.com/game/Repeat-the-Melody.html

http://www.agame.com/game/Battle-of-Rock-Gods.html

Και για περισσοτερο καψιμο..
http://www.agame.com/game/Butt-Scan.html

Για περισσοτερα σχετικα παιχνιδια πηγαινετε http://www.agame.com/ στην κατηγορια Girls και μετα Music...καλο καψιμο..

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα δάκρυα του Προσκυνητή

« στις: 19/04/08, 14:55 »

Τα δάκρυα του Προσκυνητή


Ο δρόμος σπαρμένος με γυαλιά
Μάτια μου μην τονε περπατήσεις
Κάθε πάτημα και πληγή
κάθε πληγή και δάκρυ
γίναν τα δάκρυα ποταμός
και έπνιξαν τον κόσμο
Ήταν το πάτημα φτερό
και μου λευτέρωσε τον πόνο
έγινε το δάκρυ μου πουλί
κι ο ποταμός τραγούδι
Καράβι είναι η αυγή
που πέρνει το τραγούδι
Κάθε αστέρι και σταθμός
κάθε σταθμός χαρά μου
Έγινε η χαρά αερόστατο
και σήκωσε τον κόσμο
Τροχός γυρίζεις μάτια μου
και έλα να με χορέψεις
γιατί οι χοροί σου φυλακή
στα χέρια σου δραπέτης
Μένω και μ' αγαπάς
Φεύγω μη με μισέψεις


Ευχαριστω πολυ τον αγαπητο x-versous για την υποστηριξη και τον τιτλο.

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ANTIO...

« στις: 04/12/07, 01:31 »

Υπαρχει παντα ενα αυριο
ετσι σκεφτοντ' οι ανθρωποι
Σου λεω μας μενει μονο σημερα
                 να πω πως αγαπω
                           να αγκαλιασω
                                  να φιλησω
                                        να νοιαστω
να παρακαλέσω τον Θεο
                          να προσευχηθω
να μπορεσω να γινω φυλακας της ψυχης σου
και τιποτε αλλο να μην σκεφτω
                                   πριν φυγω
                                          πριν χαθω
Αντιο, λοιπον, και σ'ευχαριστω
                            που μ'αγαπας
                                  που με πονας
                                       που μ'εμαθες να ζω
και με την σειρα μου
                       να πονω
                            να χαρισω
                                ενα χαμογελο
                                      ενα συγνωμη
                                           ενα παρακαλω
Λεξεις αγαπης, τοσο απλο
                           για σενα
                                για μενα
Το αυριο δεν θα ερθει ποτε
                        το ηξερες αυτο?
                                Να,τώρα στο λεω εγω
Αντιο φιλε μου,
                  να εισαι καλα
                         σ' ευχαριστω...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

« στις: 03/11/07, 00:32 »

Ειναι οι ανθρωποι παλια παιδια
που χαθηκαν με το χρονο?
δεν ονειρευτηκαν ποτε ξανα
συνεχισαν να υπαρχουν μονο

Ψεμματα και δυστυχια
πολεμοι και φασαρια

Παιζουν θαρρεις ακομα
με φτυαρακια και με χωμα
χτιζουν ταχα την ζωη τους
την αιωνια απειλη τους

Υπαρχει ελπιδα να σωθουν?
οι ψυχες τους ξεστρατισαν
σαν αλητες σε ξενη γειτονια
που πιαστηκαν στα χερια σαν παιδια

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΑΛΙΑ ΓΙΟΡΤΗ

« στις: 01/11/07, 14:27 »

Σπασμενα τζαμια στο απεναντι κτιριο
ειναι αδειο δεν εχει Ζωη πια
μονο δυο πουλια μπηκαν και χτισανε φωλια
ειναι αυτη που εγινε για την ευτυχια εισητηριο

Δεν θελησαν πιο πολλα
μονο απο τα τζαμια ανεμος να περνα
ο Ηλιος να φωτιζει την καρδια
και καθε μερα μαζι να τους γεμιζει χαρα

Ηρθε χειμωνας.Το ενα εχασε το ταιρι το αλλο την πνοη
αναρωτιεται ποιο εχασε πιο πολλα το αστερι
εκεινο που στα ονειρα τους εδινε Ζωη

Η απογνωση μεγαλη,η ψυχη να αντεξει δεν μπορει
την απωλεια την παντοτινη
εφυγε η χαρα, τιποτα δεν θυμιζει πια την προηγουμενη γιορτη



ευχαριστω........

6

Άνθρωπος και ζωή / TΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ ΑΝ ΕΒΡΙΣΚΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ?

« στις: 25/10/07, 12:55 »

Νοιώθω τρομερά μόνος μου. Από όλες τις απόψεις. Προχτές ξεστόμισα, προσπαθώντας να πείσω ένα άτομο να κεράσω μια μπύρα, ότι δεν έχω έναν άνθρωπο να πιω μαζί του μια μπύρα. Όταν το σκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι είναι πέρα για πέρα αλήθεια και με έπιασε ψιλοπανικός. Λέω συνέχεια ότι έτσι είναι και ότι το έχω συνηθίσει, είναι αλήθεια, αλλά δεν θέλω άλλο. Βαρέθηκα!!! Καθένας βιώνει την απέραντη μοναξιά του επειδή δεν θέλει να μπει στη διαδικασία να πλησιάσει έναν άλλο άνθρωπο. Και επιπλέον διέπραξα και διαπράττω σχεδόν καθημερινά το σοβαρότερο από όλα τα αδικήματα, κατά τη γνώμη μου, που είναι να μην είσαι ο εαυτός σου.
   Σε μια παραλία καπνίζοντας σα φουγάρο με 10 γκόμενες τριγύρω ακούγοντας ηλίθια τραγούδια και ηλίθιους ανθρώπους παριστάνοντας τον γρήγορο, τον άντρα, τον βαρύ. Και γύρω άντρες μηχανές, πηθίκια από τα βάρη και τις ατέλειωτες ώρες γυμναστήριο, Αλβανοί που παριστάνουν τους γκάνκστερ με ανοιχτά πουκάμισα και χρυσαφένιους σταυρούς μήπως και γίνουν αποδεκτοί όχι σαν άνθρωποι αλλά σαν εικόνες. Δεν είμαι αυτός. Είμαι άλλη πάστα. Δεν πρέπει να ξαναπατήσω ποτέ το «εγώ» μου για κάτι τέτοιο. Δεν θέλω να πηδάω 5 γκόμενες μαζί. Για να αποδείξω τι; Σε ποιον; Αχ. πως έχει γίνει έτσι ο κόσμος; Είναι στιγμές π.χ. στο αστικό που είμαι σχεδόν πάντα μόνος και νοιώθω τόσο μόνος, που βλέπω καμιά όμορφη κοπέλα και ονειρεύομαι να έρθει από πίσω μου, να ακουμπήσει το χέρι της στην πλάτη μου και να μου πει στ αφτί, «μην φοβάσαι εγώ είμαι εδώ για ότι και αν γίνει». Ενώ το συνηθισμένο θα ήταν «πω ρε μαλ**α είδα ένα μου*ί στο αστικό και σκεφτόμουν να της σκίσω το κωλαράκι της σκρόφας. Αλλά τι να γίνει τους χρειάζομαι όλους αυτούς τους ηλίθιους για να ξεγελάω τη μοναξιά μου λιγάκι. Πως καταντάει τόσο μόνος ένας άνθρωπος; Πως γίνεται να είσαι μόνος όταν ένα σωρό κόσμος ντύνεται και συμπεριφέρεται σαν να σου φωνάζει πάρε με αγκαλιά, νοιώσε με. Άνθρωποι. Δημιουργούν συνεχώς προβλήματα για να ικανοποιούν τη ματαιοδοξία του εγώ τους. Δεν έχουμε τα κότσια να πιάσουμε τη ζωή από τα μαλλιά και να πούμε όχι μωρή δε θα φύγεις. Θα μείνεις εδώ και θα σε ζήσω. Μέχρι ο θάνατος να μου πάρει την τελευταία μου πνοή. Κι επειδή κι εγώ είμαι από τους πιο δειλούς κλείνω την πόρτα του εαυτού μου και δεν αφήνω κανέναν να περάσει. Θα περπατάω μόνος στους ατέλειωτους δρόμους της μοναξιάς μέχρι να νοιώσω τα σίγουρα βήματα ενός ανθρώπου που ενδιαφέρεται να περάσει αυτήν την πόρτα και να μείνει και εκείνη τη στιγμή θα ήθελα να πεθάνω. Αφού κάποιος θα έχει ανοίξει αυτήν την πόρτα και του έχω δώσει όσα συναισθήματα μπορώ να δώσω. Αντίο σ όσους με πίκραναν, αντίο και μια συγνώμη σ όσους μέσα στην παραζάλη που λέγεται ζωή πίκρανα, και ένα ευχαριστώ σ όλους αυτούς που πίστεψαν σε μένα….


Τι θα σκεφτόσουν αν έβρισκες αυτό το γράμμα πάνω σε ένα τραπεζάκι μαζί με ένα μπουκάλι αλκοόλ και λίγο πιο πέρα έναν άνθρωπο με μια σφαίρα στο κεφάλι?

(δεν σκέφτομαι να αυτοκτονήσω σκέψεις κάνω)

7

Διασκέδαση / ΓΡΙΦΟΣ-ΑΣΚΗΣΗ

« στις: 31/05/07, 17:21 »

λοιπον εχουμε ενα δωματιο με τρεις λαμπες μεσα κανονικα ολα συνδεδεμενα.εξω απο το δωματιο εχουμε τρεις διακοπτες που αντιστοιχουν σε καθε μια απο τις λαμπες μεσα στο δωματιο.οταν αναβουμε ενα διακοπτη δεν μπορυμε να δουμε μεσα στο δωματιο ποια λαμπα αναβει.πως θα βρουμε σε ποια λαμπα αντιστοιχει καθε διακοπτης;

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

« στις: 10/05/07, 17:41 »

Η βροχή των δακρύων σου μαραίνει
Κάθε στιγμή της ζωής σου αγαπημένη
Ένα αδιεξοδο υπάρχει μες στη ψυχή  κρυμμένο
Η αθλιότητα δεν αφήνει να ανασάνει το κορμί το αρρωστημένο

Συνεχίζεις να ζεις μα δεν υπάρχεις

Το μυαλό σου κολλημένο στην αλλοτινή Ζωή
Πασχίζει να θυμηθεί ένα χαρούμενο πρωί
Το μεγάλο λάθος ήταν να ενδώσεις στις αδυναμίες του μυαλού
Χωρίς να γνωρίζεις το μέλλον τι σου επιφυλλάσει

Χωρίς να έχεις να στραφείς αλλού ,παρα μόνο στον εαυτό σου
Να μην βασίζεσαι πουθενά και παντού
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το λάθος από το σωστό
Όταν σκέφτεσαι την Ουτοπία για αληθινό

Φυγε από τα ονειρά σου,μπορούν να σε διαλύσουν
Είναι παντοδύναμα και καταστρέφονται με την πραγματικότητα
Φεύγουν και δεν επιστρέφουν
Πρέπει να γυρίσεις ζωντανός,στο παρόν που διάλεξες

Τον κύκλο σου να κλείσεις

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Θέλω να γίνω πουλί...

« στις: 06/12/06, 12:50 »

Θέλω να γίνω ένα πουλί να ταξιδεύω με το χρόνο
Να μην φοβάμαι τη βροχή, τον άνεμο, τον πόνο
Ελευθερία αποζητώ και τύχη
Οι μέρες σαν τελειώσουν και ρίξουν το μυαλό στην λήθη
Κάθε βράδυ ακούω το φεγγάρι να φωνάζει
Τη λύπη του να διώξει προσπαθεί
Γιατί τον ήλιο δεν μπορεί να δει
Όμως δεν έχει καταλάβει πως οι άνθρωποι
Γι'αυτό καρδιοχτυπούν
κοιτάζουν οι ερωτευμένοι και υμνούν
Ο Θεός έχει κεντήσει
Τ'άστρα στον ουρανό να συντροφεύουν
Το φεγγάρι που έχω αγαπήσει
Πουλί σαν γίνω θα πάω κοντά του
Νιώθω παγωνιά μακριά από την φωτεινή αγκαλιά του
Κι ο ουρανός που το αγαπά
Σαν ακούσει την λαλιά του
Χαμογελά κι ανοίγει τα πανιά του
Καράβι που πλέει προς την αυγή
Τώρα τελειώνει η σειρά του