Καθαρτήριο

[Armando_5]

Βρέθηκα εδώ, χίλιους χρόνους,
έμεινα εγώ και η ελπίδα μου,
στου καθαρτηρίου τους δρόμους,
περιμένοντας την ηλιαχτίδα μου.

Ελπίζοντας να με καλέσουν,
ίδιος έμεινα σαν όταν ήμουν ζώντανος,
να με άφησουν δώ δε θα μπορέσουν,
οι άγγελοι και ο καλός Θεός.

Συνάντησα μια κοπελιά,
πόσο θε να περιμένεις,
στη κόλαση είσαι τη δόλια,
για πάντα έδω πέρα μένεις.

Κοιταξά ψηλά γελόντας,
μη μπορώντας να πιστέψω εις αυτά,
έγω που πέθανα παρακαλόντας,
και εγκαταλείποντας ιδάνικά.

Μια ζωή μες τις σκιές,
στο φως να βγω δε με αφήσανε,
έγινα εγώ μια από αυτές,
άραγε δε με λησμονήσανε...

Αρ.Στυλ.


Υ.Γ Ξέρω ότι κάνω κάποια εκφραστικά/γλωσσικά λάθη, αλλά δυστυχώς τα ελληνικά δεν είναι
μητρική μου γλώσσα και δυσκολεύομαι.