Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Μουσικά νέα και συζητήσεις / Συνέντευξη του Κώστα Βρετού για το Skin on Strings
« στις: 06/02/09, 11:15 »Συνέντευξη που παραχώρησε ο Κώστας Βρετός κιθαρίστας των Horizon’s End και Long Live με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου Skin on Strings στον Συμεών Βαρριά (Symeon )
Είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος έτσι;
Ναι είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος.
Σαν πρώτος δίσκος φαντάζομαι είναι λίγο άχρονος, δλδ δεν έχεις κάποιο συμβόλαιο που σου ορίζει χρονικά πλαίσια, όποτε έχει αρκετό καιρό που το δουλεύεις;
Ναι, είναι γύρω στα 5 χρόνια που δουλεύω το δίσκο και όντως για συμβόλαιο δεν υπάρχει κάτι περαιτέρω.
Τα κομμάτια γράφτηκαν εξολοκλήρου από σένα, ή βοήθησαν στα υπόλοιπα όργανα κάποιοι άλλοι στην σύνθεση;
Συνθετικά είναι όλα γραμμένα από μένα, από εκεί και πέρα όλοι οι μουσικοί που συμμετείχαν στο δίσκο, έβαλαν το μικρό τους λιθαράκι, στο δικό τους όργανο. Έπαιξαν ας πούμε τύμπανα ο Στέργιος ο Κουρού, προγραμματίσαμε βασικά με το Στέργιο, στα πλήκτρα είναι ο Σάκης ο Μπαντής από τους Horizon’s End επίσης, μπάσο Κώστας Σκανδάλης και Κώστας Δομενικιώτης, είναι και οι τρεις συμμετοχές από φίλους κιθαρίστες όπως είναι ο Αλέξης Φλούρος, Θοδωρής Ζήρας και Ιωάννης Αναστασακης.
Γιατί ξεχώριζαν και άλλα όργανα. Στα τύμπανα ξέρω ότι ο Στέργιος είναι καταπληκτικός αλλά και τα πλήκτρα του Σάκη ήταν καταπληκτικά όπως το σόλο στο τέλος του Desert tears. Ο δίσκος φαντάζομαι ότι δεν είναι κάποιο concept;
Όχι όχι δεν υπάρχει κάποια κεντρική ιδέα γύρω από το δίσκο απλά είναι κομμάτια, καθένα και άλλη ιστορία
Και αυτό μας φέρνει στην ερώτηση , επιρροές, εμπνεύσεις για κάθε κομμάτι; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο πίσω από κάθε κομμάτι ;
Θα πω μια μεγάλη κουβέντα ( γέλια ), όχι το κάθε κομμάτι έχει διαφορετική ιστορία, από πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, μικρές καταστάσεις καθημερινές, προβληματισμοί οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει.
Και το κομμάτι με τα λόγια, ήθελες να μπει η έτυχε;
Είχα ένα κομμάτι που θα έμπαινε ούτως η άλλως φωνή και δεν ταίριαζε ούτε για Horizon’s end ούτε για Long live, οπότε ταίριαζε πιο πολύ με το ύφος του δίσκου
Δεν μπλέκεται η συνθετική δουλεία με τις υπόλοιπες μπάντες; Υπάρχουν κομμάτια που ταιριάζουν ποιο πολύ αλλού και τα κρατάς για την άλλη μπάντα;
Ναι, γράφω διάφορα κομμάτια και διαλέγω από εκεί και πέρα που θα παει το καθένα
Ο δίσκος ήταν πάρα πολύ καλός, οι συνεργασίες πάρα πολύ πετυχημένεςστο σύνολό του, και ο ήχος πάρα πολύ καλός. Τι εξοπλισμό χρησιμοποίησες;
Να αρχίσουμε από κιθάρες , με Ibanez γράφτηκαν, μια s series η οποία και κλάπηκε
Δεν την έχεις βρει ακόμα ;
Όχι δεν την έχω βρει. Με μια rg770 ,από εκεί και πέρα μια προενισχυση engl e570 η οποία πάει σε ένα ADA speaker simulator και στον υπολογιστή. Η μίξη έγινε στα infinity studios.
Ο δίσκος πιστεύω θα επηρεάσει πάρα πολύ τους ακροατές και επειδή αποτελεί έμπνευση αλλά και από την έννοια ότι είναι σπάνιο κάποιος μόνος του να καταφέρει να βγάλει έναν κιθαριστικο δίσκο στην εποχή και την χώρα που ζούμε, θα λέει κανείς « μπορώ να το κάνω και εγώ»
Αυτό είναι ότι καλύτερο.
Πως νιώθεις για αυτό;
Παράξενα Είναι δύσκολο γενικά, αλλά αρχίζουν και αλλάζουν τα πράγματα αυτό είναι το ωραίο.
Κάποιες εντυπώσεις από σένα για τον δίσκο τώρα που τον ακούς τελειωμένο, θα ήθελες να αλλάξεις κάτι, υπάρχουν αγαπημένα σημεία;
Σίγουρα, σίγουρα,. Σε κάποια κομμάτια πέρασε πάρα πολύς καιρός από τότε που τα ηχογράφησα. Πάντα βλέπεις μερικά σημεία που θα μπορούσες να κάνεις καλύτερα από εκεί και πέρα αυτό θα γίνεται πάντα . Υπάρχουν ιδέες που όμως μπαίνουν σε καινούρια cd.
Ετοιμάζεις λοιπόν κάτι αυτό τον καιρό, γράφεις κομμάτια;
Ναι ναι
Και με καινούριες συνεργασίες εξωτερικού γιατί θυμάμαι ότι κάτι σε ενδιαφέρει;
Δεν θέλω να πω τίποτα γιατί πήγανε διάφορα πράγματα στραβά την προηγούμενη φορά. Λόγω υποχρεώσεων των άλλων, αλλά συνεχίζεται η προσπάθεια, έχουμε κρατήσει επαφές με όλους και ελπίζω να βγει και στο δεύτερο δίσκο.
Αρκετά με το cd, περιμένεις κάποια άλλα δισκάκια να βγουν αυτόν τον καιρό στο αντίστοιχο στυλ που να θέλεις να ακούσεις;
Πάρα πολλά, ας πούμε από Ελλάδα έβγαλε πρόσφατα ο Θοδωρής Ζήρας τον καινούριο του δίσκο (Hyperpyrexia ) ο οποίος είναι καταπληκτικός, του Αναστασάκη επίσης καταπληκτικός (Suspension of Disbelief), τώρα περιμένουμε εναγωνίως το δίσκο του Αλέξη, ο οποίος θα πρέπει να το ακούσει αυτό, «ξεκόλλα και τελείωνε», του οποίου όσα δείγματα άκουσα είναι καταπληκτικά, απίστευτα από παραγωγή , από ιδέες, τα πάντα. Από ξένα, έχουμε παρά πολλά cd, όπως του Mattias ΙΑ Eklundh και το καινούριο του Ron Thal aka Bumblefoot (Abnormal).
Πες μας με τις μπάντες σου λίγο τι κανείς εμφανίσεις, δουλειές ;
Με τους Horizon’s end είμαστε σε μια φάση που κοιτάμε πως θα κυκλοφορήσουμε το δίσκο, με τους Long Live σταθερά στον παπαγάλο κάθε πέμπτη και εκτός πόλης.
Υπάρχει κάτι να δούμε η να ακούσουμε από τους Long Live έστω και ανεπίσημα;
Δικό μου υπάρχει μόνο ένα σόλο από μια συναυλία και ανέβηκαν πρόσφατα 2 βίντεο στο site μας ( www.longlive.gr ) αλλά και στο www.youtube.com . Παίζουμε, κάνουμε μια επιμιξία από διάφορες μπάντες παίζουμε στο Argo κάθε Παρασκευή και Σάββατο στα λαδάδικα. Όποτε είναι ουσιαστικά 3 μέρες σερί την βδομάδα συναυλίες. Παράλληλα στήνω την δική μου μπάντα σιγά σιγά για να αρχίζουμε συναυλίες.
Πανελλήνια η μόνο Θεσσαλονίκη;
Πανελλήνια
Κάποια στιγμή υπήρχε στο παρελθόν ένα σχέδιο για ένα ελληνικό G3 , αυτό αναμένεται η το έχουμε ξεχάσει;
Όχι αναμένεται, περιμένουμε για την ακρίβεια τον Αλέξη να τελειώσει τον δίσκο για να το βάλουμε μπρος και να αρχίσουμε πρόβες.
Είναι λίγο νωρίς να ρωτάω, αλλά η μπάντα που θα το υποστηρίξει είναι κάποια συγκεκριμένη; Η δικιά σου ας πούμε ;
Υπάρχει το θέμα της απόστασης, ο Αλέξης και ο Θοδωρής είναι Αθήνα, και εγώ Θεσσαλονίκη οπότε αναγκαστικά πρέπει να έχουμε διαφορετικές μπάντες , γιατί με μία μπάντα θα πρέπει να βγαίνει το πρόγραμμα όλο οπότε οι πρόβες θα πρέπει να γίνονται από κοινού πράγμα που δεν γίνεται.
Σε ευχαριστώ πολύ Κώστα, καλή επιτυχία εύχομαι στον δίσκο και στις επόμενες σου δουλειές.
Εγώ ευχαριστώ
To 8o κατα σειρα album του Buckethead ( ΑΚΑ Brian Carroll ) εμφανίστηκε τον Οκτώβριο 2002. Στην παραγωγή ο ίδιος και ο Janet Rienstra από την Meta Records. Δίσκος που δεν είναι τελείως ξένος στο στυλ του Carroll μετά τον ευρηματικό δίσκο Colma. Το Electric Tears είναι ακόμα πιο ευρηματικό αν γίνεται. Ο Buckethead παρατάει τις τεχνικές που σε αφήνουν με ανοικτό το στόμα και συνθέτει ένα cd που σου αφήνει ανοικτή την ψυχή. Οι συνθέσεις είναι αποκλειστικά δικές του όπως και οι ενορχηστρώσεις εκτός από το "Sketches of Spain" του Joaquin Rodrigo (Concierto de Aranjuez). 
...τπτ αλλο...
.jpg)
Ο John Petrucci με τον πρώτο του προσωπικο δίσκο ( 2005 mind Music ) προβάλει ένα του πρόσωπο κατασταλαγμένο. Λιγότερο progressive παίξιμο απο την dream Theater περίοδο και πιο κοντά στον ήχο των LTE. Πολύ καλά ρυθμικά με έντονη την παρουσία κιθάρας και λιγότερο των πλήκτρων που τον είχαμε συνηθισει. Στο Album αυτο ο Pertucci καταφέρνει να συνδιάσει πολύ καλες και στρωτες μελωδίες με shreds που κόβουν την ανάσα. Σε μια πολύ καλή παραγωγή του ιδίου με ήχο που χαιρεσαι να ακούς. Αρκετά ψαγμένος ήχος κιθάρας πολύ καλός και πολύ καθαρός. Τα ρυθμικά είναι ογκώδη και τα σολο είναι γλυκά και απαλά σαν ήχος. Ο όρος ξύρισμα δεν θα ακουστει στην ακρόαση του δίσκου. Στα drums ειναι ο Dave DiCenso ο οποίος δομέι αριστοτεχνικα το ρυθμικό μέρος μαζί με τον μπασιστα Dave LaRue. Πολύ καλές στιγμες του δίσκου το Jaws Of Life ου θυμιζει έντονα LTE στην αρχη με το χαρακτηριστικο riff. To Glaskow Kiss που είναι το πρωτο κομματι που κολλάει αμέσως στο αυτί, το wishfull Thinking πουμεταδίδει ακριβως το αισθημα του τίτλου.Το tunnel vision που θυμιζει λιγακι και τον Βρετό 
