Απέναντι

[ivikos]

Απέναντί μου ένας τοίχος
 όλη η ζωή μια φυλακή
 μέσα βαθιά μου άγιος ήχος
 και μια φωνή ερωτική

 Μου ‘πες στεφάνι να σου πλέξω
 της λησμονιάς μου τους ανθούς
 και με ρωτάς πόσο θ’ αντέξω
 στου έρωτά σου τους βυθούς

 Απέναντι ράκη οι κλωστές σου
 που κένταγες τις Κυριακές
 συνήθιζες τους εραστές σου
 στο τέλειωμά σας να τους καις

 Ας κρύβεις την ανατολή σου
 ας χτίζεις κι άλλη φυλακή
 εγώ εθισμένος στο φιλί σου
 στο μακελειό σου θα ‘μαι εκεί